28 Μαρτίου
364.—Ο Ουάλης (Αρειανός ως προς το δόγμα), ανακηρύχθηκε επισήμως συναυτοκράτορας τής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Στις 25 Φεβρουαρίου 364, ο μεγαλύτερος αδελφός του, Βαλεντινιανός, είχε ανακηρυχθεί αύγουστος μετά τον θάνατο τού Ιοβιανού, ενώ έναν μήνα αργότερα, προσκάλεσε τον νεώτερο αδελφό του Βάλη ή Ουάλη, να μοιραστεί μαζί του την εξουσία. Ο Ουάλης παρέμεινε στον θρόνο μέχρι τις 9 Αυγούστου τού 378, οπότε φονεύθηκε κατά την διάρκεια τής μάχης τής Αδριανουπόλεως εναντίον των Γότθων.
519.—Υπογράφεται στον καθεδρικό τής Κωνσταντινουπόλεως ο τύπος τού Πάπα Ορμίσδα, με σκοπό την επανένωση Δύσεως και Ανατολής. Είχε προηγηθεί το Ακακιανό σχίσμα τού 484, το οποίο δημιουργήθηκε επί Αυτοκράτορα Ζήνωνα και ήταν το πρώτο σχίσμα των Εκκλησιών. Ο Ζήνωνας, σε μία προσπάθεια να μετριάσει την αντίθεση των μονοφυσιτών με τους ορθόδοξους, εξέδωσε, με παρότρυνση τού πατριάρχη Ακάκιου το 481, το «Ενωτικό», καταδικάζοντας τον Νεστόριο, αναγνωρίζοντας μόνο τις τρεις πρώτες Οικουμενικές Συνόδους και αφήνοντας άθικτο το ζήτημα των δύο φύσεων τού Χριστού. Ο Πάπας, Φήλιξ Γ΄ (483-492) με δύο συνόδους στην Ρώμη, καθαίρεσε και αφόρισε τον Ακάκιο προκαλώντας το λεγόμενο Ακακιανό Σχίσμα· ο Ακάκιος αρνήθηκε να δεχθεί την παπική παρέμβαση, και περιφρόνησε ως αντικανονικές τις παπικές αποφάσεις.
971.—Πέμπτη εβδομάδα των Βαΐων και ο Στρατός με τον Στόλο παρατάσσονται στην Πόλη και τον Κεράτιο κόλπο, έτοιμοι να εκστρατεύσουν αντιμετωπίζοντας Ρώσους και βούργαρους. Η καινοτομία τού στρατεύματος αυτή την φορά, είναι ότι ο Αυτοκράτορας Ιωάννης Τσιμισκής δημιούργησε και παρέταξε την «ίλη των Αθανάτων», – οι καλύτεροι ιππείς τής Αυτοκρατορίας – μιμούμενος αρχαίους στρατούς.
1328.—Το κράτος τής Βενετίας προβαίνει σε μία σημαντική δήλωση: Ο πολιτισμός, η τέχνη και τα γράμματα, έχουν κοιτίδα την Ελλάδα και είναι κτήμα τού ευγενούς Γένους των Ελλήνων, που κυρίως αυτό διέδωσε και ενίσχυσε την χριστιανική θρησκεία. Δέχεται επομένως όσους θέλουν από τους ευγενείς αυτούς ανθρώπους – τους Έλληνες – να λαβαίνουν τον τίτλο τής Ευγενείας και να συμμετέχουν στα συμβούλια τής Βενετίας.
1552.—Λατίνος πλοίαρχος κατατροπώνει τον τούρκο πειρατή Αλή Ρέις, ο οποίος ρίχνει το πλοίο του στην στεριά 30 μίλια από τον Αυλώνα τής Βορείου Ηπείρου και τρέχει να σωθεί στα βουνά. Απελευθερώθηκαν 67 σκλάβοι από το πλοίο του.
1607.—Λήγει μετά από εννέα (9!..) ολόκληρες ημέρες η ναυμαχία δύο βενετσιάνικων εμπορικών πλοίων με δύο πειρατικά, η οποία άρχισε στις 19 τού μήνα. Τελικά τα εμπορικά δεν άντεξαν και τα πληρώματά τους σφαγιάστηκαν από τους πειρατές, οι οποίοι ανήκαν στην δύναμη τού στόλου των Μεδίκων τής Φλωρεντίας. Ο στόλος των Μεδίκων προετοιμάζονταν γιά την επίθεση στην Αμμόχωστο τής Κύπρου (βλ.1/6ου).
1690.—Απεβίωσε (ή στα 1691) ο ζωγράφος τής Αναγεννήσεως και σημαντικότερος Κρητικός αγιογράφος τού δεύτερου μισού τού 17ου αιώνα, Εμμανουήλ Τζάνες (Μπουνιαλής). Γεννήθηκε στο Ρέθυμνο το 1610 (ή 1615).
1815.—Ισχυρή σεισμική δόνηση με επίκεντρο την Καλαμάτα αναστατώνει τούς κατοίκους.
1821.—«Πολιορκία φρουρίου Μονεμβασίας, τῆς Ἐπαρχίας Ἐπιδαύρου Λιμηρᾶς, διὰ ξηρᾶς καὶ θαλάσσης». Δύναμις τετρακοσίων Μανιατών υπό τους Τζανέτον Γρηγοράκην, Δημήτριον Τζιγκουράκον και Πιερράκον Γρηγοράκην, πολιορκεί την Μονεμβασίαν. Εις τούτους, προσετέθη και έτερον σώμα, υπό τον Κυριακούλην Μαυρομιχάλην, Γ. Μιχαλάκη, Θ. Γουλέλο, Κουσονάκο και Πετροπουλάκη. Σπετσιώτικα πλοία απέκλεισαν ταυτοχρόνως το οχυρό από την θάλασσα, «ὑπὸ τῶν πλοιάρχων Γεωρ. Πάνου, Ν. Ράφτου, Ἡλ. Θερμισιώτου, Ἰωάν. Χρ. Κούτση, Ἀναργύρου Β. Ὀρλώφ, Ἀναστ. Ἀνδρούτσου, Γ. Μπαρδάκου κ.ἄ. Ἀρχηγοὶ τῶν τούρκων ἦσαν οἱ Μουσταφᾶ-μπεης καὶ Μεχμὲτ Ἀγᾶ Ἀτσέπης».
.—Ο Αντώνιος Οικονόμου κηρύσσει την επανάστασιν εις την νήσον Ύδραν. Την νύκταν τής 28ης, ο λαός τής Ύδρας κυρίευσε τα ναυλοχούντα πλοία.
.—«Α΄ συνεδρίασις τῆς ἐν Καλάμαις Γερουσίας ὑπὸ τὴν Προεδρίαν τοῦ Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη». Γίνεται η πρώτη συνεδρίαση τής Γερουσίας στην Καλαμάτα.
.—«Ὁ Δῆμος Σκαλτσᾶς ὕψωσε τὴν σημαίαν τῆς Ἐπαναστάσεως εἰς τὸ Λιδωρίκιον, πρωτεύουσαν τοῦ Δήμου Αἰγιτίου τῆς Ἐπαρχίας Δωρίδος». Ο καπετάνιος Λιδωρικίου και Μαλανδρίνου, Δήμος Σκαλτσάς (Σκαλτσοδήμος), κήρυξε σαν σήμερα την επανάσταση. Ο Σκαλτσοδήμος, με τον Αναγνώστη Λιδωρίκη και τα παλληκάρια του, πήγαν στο κτήμα τού Λιδωρίκη, όπου υπήρχε το εκκλησάκι τής Αγίας Παρασκευής· εκεί ο Παπαγιώργης Πολίτης απ’ την Σεργούλα, ξημερώνοντας η 29 Μαρτίου νύχτα, έκανε λειτουργία, κοινώνησε τα παλληκάρια και ευλόγησε την σημαία και τα όπλα. Τα παλληκάρια ορκίστηκαν στην σημαία τού σταυρού «Ελευθερία ή Θάνατος».
.—Ο Εθνομάρτυρας Αθανάσιος Διάκος ξεσηκώνει την Αράχωβα επικεφαλής επαναστατικών δυνάμεων. Έφτασε στον Προφήτη Ηλία Λιβαδειάς και απαίτησε την παράδοση τής πόλεως από τον διοικητή της, Χασάν Αγά.
.—«Στρατοπέδευσις Ἀλεξάνδρου Ὑψηλάντου εἰς Κολεντίνι μίαν ὥραν μακρὰν τῆς πόλεως Βουκουρεστίου».
1822.—(27-28) «Μάχη ἔξω τοῦ φρουρίου Ῥεθύμνης. Νίκη Ἑλλήνων εἰς ἥν ἐφονεύθη ὁ ὁπλαρχηγὸς Νικηφόρος Χατζηδάκης. Εἰς ταύτην ἔλαβον μέρος ὡς ἀρχηγοὶ τῶν μὲν Ἑλλήνων, Βελέστρας Γάλλος Συνταγματάρχης, τῶν δὲ τούρκων ὁ Καούρης». Δύναμη από επτακόσιους Κρήτες επαναστάτες, επιτίθεται στην περιοχή Ρεθύμνου εναντίον πενταπλασίων τούρκων, τους οποίους κατανικά και καταδιώκει.
.—Ο οπλαρχηγός τής Εύβοιας, Αγγελής Γωσγίνας, ή Γοβγίνας, δίνει μάχη στην θέση Βρυσάκια με τους τούρκους και φονεύεται. Στην ίδια μάχη φονεύθηκε ο αδελφός του, Αναγνώστης Γοβιός και ο υπαρχηγός του, Κώτσος Δημητρίου. Σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή τής «Υπερτάτης Αρχής» των Αρεοπαγιτών που ακολουθούν οι περισσότεροι ιστοριογράφοι, οι Έλληνες αγωνιστές, έπεσαν θύματα νυχτερινής ενέδρας των τούρκων, λίγο έξω από το Ελληνικό στρατόπεδο στα Βρυσάκια, στην θέση Δύο Βουνά των Ψαχνών Ευβοίας.
1824.—Ο Χουσεΐν αποχωρεί από τα Σφακιά τής Κρήτης, αφού πρώτα σκότωσε τριακόσια γυναικόπαιδα και πενήντα μαχητές.
1832.—Ο Αυγουστίνος Καποδίστριας παραιτείται από την διακυβέρνηση τής χώρας, θέση που τού παραχωρήθηκε από την Ε’ Εθνική Συνέλευση τού Άργους, η οποία άρχισε τις επεισοδιακές συνεδριάσεις της στις 7 Δεκεμβρίου. Δυστυχώς, ο άνθρωπος αυτός με την υπέρμετρη φιλοδοξία και την αρχομανία του, κατάφερε να διχάσει την χώρα πολύ πριν τον θάνατο τού αδελφού του Ιωάννη και να οδηγήσει χιλιάδες ανθρώπους σε ακραίες καταστάσεις. Ο τελευταίος εμφύλιος άρχισε στις 9/12/1831, γιά να καταλήξει σε συντριπτική ήττα τού κυβερνητικού στρατού μόλις πριν 3 ημέρες (βλ. 25/3ου).
1833.—Μετά από συμφωνία των Μεγάλων Δυνάμεων γιά την οριοθέτηση των συνόρων τής Ελλάδος, η πόλη τής Λαμίας παραδίδεται από τους τούρκους στην Ελλάδα.
1862.—Καταγράφεται σεισμική δόνηση στην περιοχή Ηρακλείου Κρήτης.
1869.—Νέος, μη βλαπτικός σεισμός, αναστατώνει τους κατοίκους τής Κρήτης και ιδίως την περιοχή Χανίων.
1878.—Στην Κύπρο, ο Λόρδος Ντέρμπι αντικαθίσταται από τον Μαρκήσιο τού Σώλσμπερι ο οποίος έμεινε στην ιστορία περισσότερο ως Λόρδος Σώλσμπερι.
1881.—Η χώρα μας υπογράφει Συμφωνία με την τουρκία η οποία αφορά το ζήτημα των συνόρων μας. Σύμφωνα με αυτήν, παραχωρείται στην Ελλάδα η Θεσσαλία και ο Νομός Άρτας, ενώ η χώρα μας υποχρεούται να καταβάλει αποζημιώσεις γιά τις περιουσίες τούρκων κατοίκων των περιοχών. Τελικά, τις συμβάσεις τής μεταξύ μας Συμφωνίας θα αποδεχθούν οι Μεγάλες Δυνάμεις στις 24/5ου, ενώ η τελική επικύρωση θα υπογραφεί την 2/7ου.
1885.—Καταστρεπτικός σεισμός πλήττει την Μεσσήνη τής Πελοποννήσου. Το μέγεθός του ήταν 6,1 Ρίχτερ και οι ζημιές έφτασαν μέχρι και την πόλη τής Καλαμάτας.
1896.—Ο Ιωάννης Μητρόπουλος αναδεικνύεται νικητής στο αγώνισμα των κρίκων, στους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες τής Ελλάδος.
1906.—Οι αιμοχαρείς βούργαροι δολοφονούν αγρίως τον Έλληνα πρόκριτο τού χωριού Άγρας Εδέσσης, Ι. Μπέσσιο.
.—Το νεοαφιχθέν σώμα των Μακεδονομάχων τού Πελοποννήσιου καπετάν Φούφα (Ζαχαρία Παπαδά), φθάνει στην Βλαχοκλεισούρα όπου και φιλοξενείται στην Ι. Μονή τής Αγίας Τριάδος. Την επόμενη κιόλας ημέρα θα περάσει από την Μόκραινα γιά να καταλήξει στο Λέχοβο.
1910.—Εγκαίνια τής Ιταλικής Αρχαιολογικής Σχολής στην Αθήνα. Το διάταγμα ιδρύσεώς της, δημοσιεύθηκε στις 30 Ιουνίου τού 1909. Μεταξύ 2001 και 2013, η χρηματοδότησή της περιορίστηκε σε σημείο που υπήρξε η περίπτωση να κλείσει. Η Ιταλική Αρχαιολογική Σχολή, και πριν την επίσημη ίδρυσή της, είχε δραστηριοποιηθεί σε αρχαιολογικές έρευνες σε διάφορες περιοχές τής Ελλάδος, όπως στην Κρήτη (Φαιστός και Γόρτυνα). Στα Δωδεκάνησα δε, μετά την κατοχή τους από τους Ιταλούς το 1912, η δραστηριότητα ήταν ιδιαιτέρως έντονη.
1911.—Δολοφόνοι τούρκοι, κατακρεουργούν φρικωδώς τον αδελφό τού μεγάλου μακεδονομάχου Γκογκολάκη (καπετάν Μητρούση), Γρηγόριο.
1919.—Έκρυθμη είναι η κατάσταση στην Σμύρνη: νέες δολοφονίες Ελλήνων, συλλήψεις προκρίτων, επικράτηση Νεότουρκων.
1920.—Ο Ελληνικός Στρατός στην Μ. Ασία εκκαθαρίζει το έδαφος από ληστές και τούρκους. Στο μέτωπο τής Μ. Ασίας γίνονται μάχες περιπόλων.
1921.—Στο μέτωπο τής Μ. Ασίας συνάπτονται σφοδρότατες μάχες μεταξύ Ελλήνων και τούρκων.
1922.—Σε ολόκληρο το μέτωπο γίνονται επιχειρήσεις εναντίον τούρκων ατάκτων.
1925.—Στα πλαίσια τής εκδιώξεως Ιεραρχών από την Κωνσταντινούπολη, φθάνει στην Αθήνα ο Μητροπολίτης Παραμυθίας Ιωακείμ, χαρακτηρισμένος από τους τούρκους ως ανταλλάξιμος.
1926.—Ο κρατούμενος από τις Σερβικές αρχές Ν. Πλαστήρας, δραπετεύει με αμαξοστοιχία. Την ίδια στιγμή, η Επιτροπή Έρευνας τής Μικρασιατικής καταστροφής αποδίδει ευθύνες σ’ αυτόν και τον Στυλιανό Γονατά.
.—Το καθεστώς Πάγκαλου, αποφασίζει την αναστολή τής κυκλοφορίας τής εφημερίδας “Βήμα”.
1930.—Η Κωνσταντινούπολη μετονομάζεται σε Ιστανμπούλ. Κωνσταντινούπολη ήταν η επίσημη ονομασία μέχρι το 1923, ενώ σταδιακά έλαβε το εκτουρκισμένο Ιστανμπούλ (εις την Πόλιν) το οποίο κατοχυρώθηκε σαν σήμερα. Το 196 μ.Χ., γιά σύντομο χρονικό διάστημα, έλαβε επίσης την ονομασία Αυγούστα Αντωνίνα (Augusta Antonina) από τον αυτοκράτορα Σεπτίμιο Σεβήρο, προς τιμή τού γυιού του, Αντωνίου. Ο Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Α΄, στα εγκαίνιά της το 330, την μετονόμασε σε Νέα Ρώμη αλλά σύντομα η Πόλη έγινε γνωστή ως Κωνσταντινούπολις (=πόλη τού Κωνσταντίνου), από το όνομα τού ιδρυτή της.
1932.—Ο Βενιζέλος, σε συνάντηση με τους πολιτικούς αρχηγούς των κομμάτων στις 25 και 28 Μαρτίου, πρότεινε την συγκρότηση οικουμενικής κυβερνήσεως γιά την υποστήριξη των αιτημάτων τής Ελλάδος στην Κοινωνία Των Εθνών στα μέσα τού Απριλίου. Μ’ αυτές τις προτάσεις ήθελε ν’ αποσπάσει από πάνω του την διαφαινόμενη αποτυχία τής κυβερνήσεώς του, μεταθέτοντας την ευθύνη τής χρεοκοπίας σε συλλογικό επίπεδο.
1933.—Μετά από τις ωμές παρεμβάσεις των κατοχικών Ιταλών στα διαχειριστικά των Μονών Πάτμου, Πανορμίτη στην Σύμη και Αγίου Γεωργίου στην Κάρπαθο, ο Οικουμενικός Πατριάρχης, στέλνει επιστολή στο υπουργείο μας των Εξωτερικών γιά να εκφράσει τις έντονες ανησυχίες του. Στην επιστολή, τονίζει την τελευταία απόφαση των Ιταλών, η οποία απαγορεύει κάθε χειροτονία στα Δωδεκάνησα.
1940.—Τοποθετείται ο θεμέλιος λίθος των μόνιμων (πλέον) εγκαταστάσεων τής Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης από την κυβέρνηση Ι. Μεταξά. Η 14η ΔΕΘ τού 1939, ήταν η τελευταία που έγινε στο Πεδίον τού Άρεως. Την περίοδο τής Κατοχής, οι Γερμανοί χρησιμοποίησαν τα περίπτερα σαν αποθήκες, ενώ πριν αποχωρήσουν από την Θεσσαλονίκη, ανατίναξαν τα κτήριά της. Η Έκθεση έμεινε κλειστή γιά δέκα χρόνια. Η 16η ΔΕΘ, η πρώτη μεταπολεμική, εγκαινιάστηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 1951.
1941.—Προστίθεται στην συνοδεία τής νηοπομπής που απέπλευσε από την Αλεξάνδρεια με προορισμό τον Πειραιά, το βρετανικό αντιτορπιλικό Καλκούτα. Η συμμαχική νηοπομπή είχε αποπλεύσει από την Αλεξάνδρεια στις 26/3, υπό τον πλοίαρχο Μεζεβίρη με προορισμό τον Πειραιά. Αποτελείτο από επτά μεγάλα μεταγωγικά τα οποία μετέφεραν στην Ελλάδα βρετανικό στρατό με τα εφόδιά του. Στις 27/3 άλλαξε πορεία, γιά να αποφύγει τον Ιταλικό Στόλο, επανήλθε όμως στην αρχική της πορεία προς Πειραιά στις 28/3. Σε αυτή την φάση προστέθηκε στην νηοπομπή και το βρετανικό αντιαεροπορικό εύδρομο HMS «Calcutta». Η συνοδεία αυτή συνδέθηκε με την ναυμαχία τού Ματαπά (Ταίναρο), διότι, όπως φαίνεται, μεταξύ των σκοπών τής εξόδου τού Ιταλικού Στόλου ήταν και η προσβολή τής συγκεκριμένης νηοπομπής.
.—Εν τω μεταξύ, ναυμαχία εξελίσσεται στην περιοχή τού ακρωτηρίου Ταίναρο μεταξύ βρετανικών και ιταλικών πολεμικών. Η κύρια δύναμη τού Βρετανικού Στόλου, αποτελούμενη από τα θωρηκτά HMS Warspite, HMS Barham και HMS Valiant και τού αεροπλανοφόρου HMS Formidable με 9 αντιτορπιλικά, απέπλευσε από την Αλεξάνδρεια στις 19:00 τής 27ης Μαρτίου και έπλευσε προς ΒΔ. Αφ’ ετέρου, ένας βρετανικός σχηματισμός με 4 εύδρομα και 4 αντιτορπιλικά υπό τον Αντιναύαρχο Wippel που βρίσκονταν στο Αιγαίο, διατάχθηκε να βρίσκεται ΝΔ τής νήσου Γαύδου, τα χαράματα τής 28ης Μαρτίου. Με αυτόν τον σχηματισμό συναντήθηκε η 3η Ιταλική μοίρα εύδρομων. Στην ναυμαχία που ακολούθησε υπήρξε και από αέρος επίθεση τής RAF (Βρετανικής Βασιλικής Αεροπορικής Δύναμης) ενώ παρά τις αιτήσεις τού Ιταλού ναυάρχου γιά αντίστοιχη κάλυψή του από ιταλικά και γερμανικά καταδιωκτικά, δεν τού δόθηκε, ούτε και μετά τον τορπιλισμό τού RN Vittorio Veneto.
.—Στο μέτωπο ο αγώνας μεταξύ των εμπόλεμων Ελλήνων και Ιταλών περιορίζεται σε δράση πυροβολικού και περιπόλων.
1943.—Μια αντάρτικη ομάδα τού ΕΛΑΣ ενεργεί πολύωρη επίθεση σε ιταλική φρουρά των Φαρσάλων. Δυστυχώς, την επόμενη κιόλας ημέρα (29/3ου), το τελικό αποτέλεσμα είναι η πυρπόληση περισσότερων από 200 κατοικιών από τους Ιταλούς, αλλά και η εκτέλεση 27 αθώων ψυχών.
1944.—Ο Ιερός Λόχος πραγματοποιεί καταδρομές στα Ψαρά. Είχαμε έναν τραυματία.
.—Την ημέρα αυτή, οι Γερμανοί εισέβαλαν γιά τέταρτη φορά από την Πτολεμαΐδα στο χωριό Ερμακιά, σε διάστημα μόλις 17 ημερών, πυρπολώντας κατοικίες τού χωριού και φονεύοντας 50 κατοίκους. Στην περιοχή δρούσαν κομμουνιστές αντάρτες, των οποίων θύμα υπήρξε και ο π. Κωνσταντίνος Ελευθεριάδης (δολοφονήθηκε σε μιά χαράδρα στις 22/3/1944), ανάμεσα στα χωριά Εξοχή κι’ Ερμακιά. Το γεγονός ύπαρξης των κομμουνιστών, οδήγησε σε αντίποινα κατά τα οποία οι Γερμανοί εισέβαλαν πέντε (5!!) φορές στο χωριό, σε διάστημα μόλις σαράντα ημερών (από 6/3ου μέχρι 22/4ου), σφάζοντας, καίγοντας, λεηλατώντας και προβαίνοντας σε κάθε είδους δηώσεις.
1945.—Η εφημερίδα «Μακεδονία» τής Θεσσαλονίκης, επανακυκλοφόρησε μετά από περίοδο παύσης κατά την γερμανική κατοχή. Στην πρώτη σελίδα της, δημοσιεύτηκε ένας χάρτης ο οποίος απεικόνιζε παραστατικά τις προς βορρά εθνικές διεκδικήσεις τής Ελλάδος. Με βάση τον χάρτη, η Ελλάδα διεκδικούσε σημαντικά εδάφη τα οποία κατείχε η βουργαρία (βόρειος Θράκη) και η αλβανία (βόρειος Ήπειρος), αλλά το ενδιαφέρον ήταν ότι διεκδικούμενα εδάφη ήταν και περιοχές τής γιουγκοσλαυίας, και πιό συγκεκριμένα, η περιοχή νοτίως τής Ρέσνας και τού Περλεπέ, στην οποία εντασσόταν η περιφέρεια Μοναστηρίου και Στρώμνιτσας.
.—Περίπολος αναγνωρίσεως από Ιερολοχίτες στην νήσο Χάλκη (Δωδεκάνησα).
.—Οι κομμουνιστές αντάρτες τής Κρήτης εγκαταλείπουν τις προκαθορισμένες θέσεις τους στον αγώνα, εκθέτοντας σε μεγάλο κίνδυνο την Αντίσταση στο νησί. Μάλιστα, στην προσπάθειά τους να επιβληθούν οι ίδιοι στο νησί, συγκεκριμένα στις περιοχές Βάφε και Φρε, επιτέθηκαν ύπουλα σε αντάρτες εθνικών αντιστασιακών οργανώσεων υπό τον Πέτρακα, δολοφονώντας έναν και συλλαμβάνοντας ομήρους άλλους δύο.
1949.—Η γέφυρα τού Κοράκου στην Άρτα, ανατινάχθηκε από κομμουνιστές τής ΙΙ Μεραρχίας τού καπετάν Διαμαντή, σε μία από τις φονικότερες μάχες που έγιναν στην Ήπειρο.
1955.—Καταστρεπτικοί σεισμοί στην Ηλεία, με αποτέλεσμα να σταματήσει η ανάβλυση των νερών των λουτρών τής Υρμίνης στο Κουνουπέλι.
1957.—Ο ήρωας τής ΕΟΚΑ Λένας Χρ. Στυλιανός, ετών 25 εκ Χανδριών, επληγώθη εις συμπλοκήν παρά το Πελέντρι και απεβίωσε εις το Αγγλικόν νοσοκομείον Ακρωτηρίου, όπου μετεφέρθη.
.—Μετά την δήλωση καταδίκης τής βίας στην Κύπρο, ο Μακάριος θα αφεθεί ελεύθερος (…). Αμέσως μετά, η βρετανική κυβέρνηση προτείνει στον Γρίβα την οριστική αμοιβαία κατάπαυση τού πυρός, με την παροχή γενικής αμνηστίας γιά τα μέλη τής ΕΟΚΑ. Ο Γρίβας ενημερώνοντας την ελληνική κυβέρνηση, υποστηρίζει ότι «[…]θὰ ἦτο δυνατὴ ἡ ὁριστικὴ κατάπαυσις τοῦ ἀγῶνος, ὑπὸ τὸν ὅρον ὅτι οἱ διαπραγματεύσεις θὰ ἔπρεπε νὰ διεξαχθοῦν βάσει τῆς ἀρχῆς τῆς αὐτοδιαθέσεως». Με την αποφυλάκιση τού Μακάριου και την άφιξή του στην Αθήνα, εγκαινιάζεται μία νέα φάση τού Κυπριακού.
1962.—Στο νοσοκομείο «Αλεξάνδρα» τής Αθήνας, γίνεται επέμβαση όπου τοποθετείται τεχνητή καρδιά σε ασθενή.
1964.—Συνεχίζεται το κύμα απελάσεων εναντίον των Ελλήνων τής Κωνσταντινουπόλεως από την τουρκία, η οποία εκμεταλλεύεται το κλίμα εντάσεως που επικρατεί στην Κύπρο. Πάνω από 10.000 Έλληνες θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν την Πόλη, χαρακτηρισμένοι ως «επικίνδυνοι». Με μυστικά διατάγματα, τα σπίτια και οι περιουσίες των υπό διωγμό Ελλήνων, δημεύονταν από το τουρκικό δημόσιο. Γιά λόγους σκοπιμότητας, χαρακτηρίστηκαν ως περιουσίες, τις οποίες οι νόμιμοι κάτοχοι τις εγκατέλειψαν… με αποτέλεσμα τα σπίτια αυτά να περιέλθουν στο τουρκικό δημόσιο.
1972.—Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος αναλαμβάνει τα αξιώματα τού Αντιβασιλέα, Πρωθυπουργού, Προέδρου τής Βουλής, υπουργού Αμύνης και Εξωτερικών.
1974.—Κατά την εκτέλεση ασκήσεως ναυτιλίας χαμηλού ύψους, το αεροσκάφος τού πιλότου μας Κωνσταντίνου Δασοπάτη, προσέκρουσε λόγω περιορισμένης ορατότητας σε ορεινή περιοχή στα Βασιλικά Ιστιαίας στην Εύβοια, και καταστράφηκε, παρασύροντας στον θάνατο τον άτυχο αεροπόρο.
1984.—Άραβας δολοφονεί στο Κολωνάκι τον Β΄ μορφωτικό ακόλουθο τής βρετανικής πρεσβείας, Κένεθ Χουάϊτι και την υπάλληλο τής πρεσβείας, Άρτεμη Οικονομίδη.
1987.—Και ενώ την προηγούμενη ημέρα ο πρόεδρος τού ΠΑ.ΣΟ.Κ, Ανδρέας Παπανδρέου, ανακοίνωσε το επίσημο κλείσιμο τής στρατιωτικής βάσεως των ΗΠΑ τής Νέας Μάκρης, κάτι το οποίο ανακοινώθηκε και στον πρεσβευτή των Η.Π.Α., σαν σήμερα, την ανακάλεσε (!..).
1991.—Στον αλβανικό Τύπο δημοσιεύεται άρθρο με τίτλο «Τσαμουριά – πατρική εστία», ενώ δημοσιοποιείται και η ίδρυση πολιτικοστρατιωτικής οργανώσεως με το όνομα Τσαμουριά. Στόχος των αλβανών είναι η αναγνώριση και υπεράσπιση των δικαιωμάτων των δολοφόνων Τσάμηδων.
1993.—Απεβίωσε σε ηλικία 93 ετών, σχεδόν λησμονημένη σε γηροκομείο των Αθηνών, η ηθοποιός, χρονογράφος και μεταφράστρια θεατρικών έργων, Ελένη Χαλκούση. Γεννήθηκε στο Μακρυχώρι Προποντίδος το 1901, με καταγωγή την Χίο. Απόφοιτη τού Ζάππειου Παρθεναγωγείου, το 1922 ακολούθησε μαθήματα αισθητικής και λογοτεχνίας στην Σχολή Ανατολικών Γλωσσών τής Σορβόνης, στο Παρίσι, καθώς και στο Κονσερβατουάρ (Ωδείο) και μαθήματα θεάτρου στην δραματική σχολή τού ηθοποιού Σαρλ Λε Μπαρζύ. Μάλιστα σε δική της διήγηση, η άδεια γιά να σπουδάσει στο Παρίσι, δόθηκε από τον πατέρα της κατόπιν παρεμβάσεως τού Χρυσοστόμου Σμύρνης. «[…] Κι έτσι, στον ηρωικό ιεράρχη Χρυσόστομο χρωστάω το ταξίδι μου και τις σπουδές μου στο Παρίσι.» Από το 1945, προσελήφθη στο Εθνικό θέατρο όπου και διέπρεψε μέχρι το τέλος τής καριέρας της, συμμετέχοντας σε πάμπολλες θεατρικές παραστάσεις με μεγάλη επιτυχία. Επιτυχία όμως είχε και στον κινηματογράφο, με την συμμετοχή της από το 1942 μέχρι το 1969, και αργότερα στην τηλεόραση, όπου η τελευταία καλλιτεχνική της παρουσία ήταν στην τηλεοπτική σειρά «Οι έμποροι των Εθνών», το 1973.
1994.—Ο πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου συναντάται με τον κοινοτικό επίτροπο Βαν Ντερ Μπρουκ, ο οποίος ζητά την μονομερή άρση των ελληνικών μέτρων κατά των Σκοπίων.
2018.—Οι δικηγόροι των δύο Ελλήνων στρατιωτικών που βρίσκονται προφυλακισμένοι στις φυλακές Αδριανουπόλεως τής Ανατολικής Θράκης, υπέβαλαν ένσταση κατά τής απορρίψεως τού αιτήματος αποφυλακίσεως. Την αίτηση αποφυλακίσεως είχε απορρίψει στις 26 Μαρτίου το 2ο Κακουργιοδικείο Αδριανουπόλεως,
2019.—Ο υπουργός Μεταναστευτικής πολιτικής, Δημήτρης Βίτσας, μιλώντας σε εκδήλωση τής Πακιστανικής Κοινότητας, ανησυχώντας σφόδρα γιά το μέλλον των αλλοδαπών και θέλοντας να τους καθησυχάσει, τους ενημέρωσε ότι:«[…] υπάρχει ένας καινούργιος νόμος που τον ψηφίσαμε τώρα, το 2019, που λέει ότι όποιος είναι επτά χρόνια στην Ελλάδα και έχει ένα χαρτί, οποιοδήποτε χαρτί, ακόμα και μία επιστολή, ένα γράμμα που έχει στείλει πίσω, παίρνει άλλα τρία χρόνια γιά να τακτοποιήσει τα χαρτιά του. Αυτό είναι ένα πρώτο βήμα. Το δεύτερο που θέλω να σάς πω, είναι ότι τους επόμενους δύο μήνες θα πάω στο Ισλαμαμπάντ. Δεν πάω γιά τουρισμό, πάω γιά να λύσουμε ζητήματα που έχουν να κάνουν με τις οικογενειακές επανενώσεις, με τα ελεύθερα ταξίδια σας στο Πακιστάν και να μπορείτε να γυρίσετε χωρίς προβλήματα. Ξέρω ότι πολλοί από εσάς έχετε χρόνια να πάτε πίσω να δείτε τις οικογένειές σας, γιατί φοβόσαστε ότι μπορεί να μη γυρίσετε ποτέ πίσω από εκεί. Θα το λύσουμε αυτό το πρόβλημα»…