,

.

κάκιον πενθήμεναι ἄκριτον αἰεί

.

……….Απρεπές το πένθος χωρίς να υπάρχει κάποια λογική (που να το επιβάλει).  (…) κάκιον πενθήμεναι άκριτον αιεί.

……….(Το χρησιμοποιούμε, συνήθως, γιά ανθρώπους που κλαίνε δίχως λόγο την μοίρα τους).

……….(βλ. Ὁμήρου Ὀδύσσεια Σ΄ στ. 173-176 «μηδ᾽ οὕτω δακρύοισι πεφυρμένη ἀμφὶ πρόσωπα ἔρχευ, ἐπεὶ κάκιον πενθήμεναι ἄκριτον αἰεί. ἤδη μὲν γάρ τοι παῖς τηλίκος, ὃν σὺ μάλιστα ἠρῶ ἀθανάτοισι γενειήσαντα ἰδέσθαι.”»)

***

Πηγή: Το καταπληκτικό Λεξικό Αρχαϊστικών Φράσεων, τού Δημήτριου Τσιρόγλου από τις εκδόσεις Σαββάλας.

Ἠλεκτρονικὴ πηγὴ ἡ ἑνότητα: «Εἰδικὰ θέματα-Ὅμηρος»

(Προσωπογραφία τοῦ Ὁμήρου ἀγνώστου, πιθανὸν Φλαμανδοῦ ζωγράφου, τεχνοτροπίας Καραβάτζιο).

Ἐπιμέλεια εἰκόνας: Ἑλληνικὸ Ἡμερολόγιο