.

ΒΙΟΙ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΒΑΣΙΛΕΩΝ, εἰρήνη μεταξὺ Ῥωμανοῦ Λεκαπηνοῦ καὶ Συμεών.  Ἀπόσπασμα :

……….(Ὁ Ῥωμανὸς Α΄Λεκαπηνός), «τὸ σεπτὸν τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου τεθησαύρισται ὠμοφόριον, καὶ τοῦτο ἐκεῖθεν ὁ βασιλεὺς ἀνελόμενος  καὶ ὥσπερ τινὰ θώρακα ἀδιάρρηκτον περιβαλλόμενος καὶ τὴν πίστιν, τὴν εἰς τὴν ἄμωμον Θεοτόκον οἶα περικεφαλαίαν τινα περιθέμενος, ἔξεισι τοῦ ναοῦ, ὅπλις ἀσφαλέσι περιφραξάμενος», (μίλησε στὸν βούργαρο ἡγεμόνα): Συνέχεια ανάγνωσης ΕΠΙΔΡΟΜΕΣ ΤΟΥ ΗΓΕΜΟΝΑ ΤΩΝ ΒΟΥΛΓΑΡΩΝ ΣΥΜΕΩΝ ΣΤΗΝ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΘΡΑΚΗ →

.

Δημ. Β. Οἰκονομίδου, Τακτικοῦ καθηγητοῦ τῆς Λαογραφίας.

 Περιεχόμενα: Α’ΑΚΡΙΤΑΙ-Β’ΑΚΡΙΤΙΚΑ ΑΣΜΑΤΑ-Γ’ΑΚΡΙΤΙΚΟΝ ΕΠΟΣ.

 Α΄ ΑΚΡΙΤΑΙ

.

……….Ἀπό τοῦ αὐτοκράτορος Ἡρακλείου (7^ος αἰ.), ἐγκαταλείφθη ἡ ἀπό τῆς ρωμαϊκῆς παρακμῆς χρονολογουμένη σύνθεσις τοῦ στρατεύματος ἐκ μόνον μισθοφόρων. Ἐφεξῆς ὁ στρατὸς συνεκροτεῖτο κατὰ βάσιν ἐξ ἐγχωρίων στοιχείων, κυρίως ἀπό ἀγρότας. Ἡ χώρα διῃρέθη εἰς  θ έ μ α τ α, ἤτοι στρατιωτικὰς ἐπαρχίας, ἐπί κεφαλῆς τῶν ὁποίων ἐτέθησαν στρατηγοί. Ἐν ταῖς ἐπαρχίαις αὐταῖς, παρεχωροῦντο ὑπό τοῦ Κράτους «τόποι στρατείας» ἤ «στρατιωτόπια», δηλονότι ἀγροκτήματα εἰς τοὺς ὑποχρέους πρὸς στράτευσιν, οἴτινες ἀνελάμβανον νὰ ἐκγυμνάζωνται στρατιωτικῶς καὶ νὰ διατηροῦν τὰ ὅπλα καὶ τοὺς ἵππους των. «Ὁ θεσμός, ἀληθῶς μεγαλοφυὴς ἐπινόησις, συνδυάζει τὸν ἐλεύθερον ἀγρότην μὲ τὴν γῆν…..καὶ τὸ αἴσθημα ἀφοσιώσεως πρὸς τὴν Αὐτοκρατορίαν…. Ἀπό ἁπλοὺς χωρικούς, ἀκαθορίστου πολλάκις ἐθνικότητος, ἀβεβαίας πίστεως καὶ ἐπισφαλοῦς ἀφοσιώσεως, ὤθησεν ὁ θεσμός, χάρις εἰς τὴν διανομὴν ἐλευθέρου κτήματος, πρὸς τὴν καλλιέργειαν ἐθνικοῦ φρονήματος καὶ τὴν ἀνάγκην συνεχοῦς ἀσκήσεως». Συνέχεια ανάγνωσης ΑΚΡΙΤΑΙ – ΑΚΡΙΤΙΚΑ ΑΣΜΑΤΑ – ΑΚΡΙΤΙΚΟΝ ΕΠΟΣ →

..

.

.

..

Ἡ ἱστορία τοῦ βυζαντινοῦ δικεφάλου ἀετοῦ.

.

……….Ὁ δικέφαλος ἀετός, στὶς διάφορες ἐκδοχές του ἔχει ὡς ἔμβλημα συνδεθεῖ ἀναπόσπαστα μὲ τὴν ἱστορία τῆς Βυζαντινῆς Αὐτοκρατορίας. Ἡ ἐξέλιξις τοῦ συγκεκριμένου συμβόλου στὸν χρόνο εἶναι πολύ ἐνδιαφέρουσα καὶ ἀποκαλύπτει τὶς πολυσύνθετες ὄψεις μετασχηματισμοῦ τοῦ βυζαντινοῦ κράτους. Συνέχεια ανάγνωσης Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΥ ΔΙΚΕΦΑΛΟΥ ΑΕΤΟΥ →

..

.

Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΑΤΖΙΚΕΡΤ (1071)  «Η ΦΟΒΕΡΗ ΜΕΡΑ»

.

……….Η Αρμενία, που κάποτε υπήρξε ο προμαχώνας της αυτοκρατορίας και που είχε παραμείνει εντελώς ανυπεράσπιστη λόγω της διάλυσης των στρατιωτικών της θεμάτων, βρισκόταν στα χέρια των Σελτζούκων Τούρκων από το 1067. Συνέχεια ανάγνωσης Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΑΤΖΙΚΕΡΤ (1071) →

.

.

.Η ΕΓΚΑΘΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ ΟΜΑΫΑΔΙΚΗΣ ΔΥΝΑΣΤΕΙΑΣ, Η ΠΑΓΙΩΣΗ ΤΩΝ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΩΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΑΠΟΤΥΧΙΕΣ  .

……….Ὁ ἀρχηγέτης καὶ πρῶτος χαλίφης τῆς νέας (δεύτερης κατὰ σειρὰ ) μουσουλμανικῆς δυναστείας τῶν  Ὁμαϋαδῶν ἤ Ὁμεγιαδῶν (ἀραβ. Umayyad) ὁ Μωαβίας ὁ Α’ (Muawiya I 661-680), ἔμελλε νὰ θεμελιώσῃ τὴν ἀπόλυτη ἐξουσία τοῦ μουσουλμάνου ἡγεμόνα, καθιερώνοντας τὸν θεσμὸ τῆς κληρονομικῆς μοναρχίας ἀνάμεσα στοὺς Ἄραβες. Προσάρτησε νέες κτήσεις στὸ Χαλιφάτο διὰ μέσου τῆς τζιχάντ καὶ τῶν ξαφνικῶν ἐπιδρομῶν λεηλασίας (ποὺ στὰ ἀραβικὰ κείμενα ἀποκαλοῦνται ραζζίες) στὶς ἐπικράτειες τῶν ἀπίστων.

Συνέχεια ανάγνωσης Η ΕΓΚΑΘΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΟΥ ΧΑΛΙΦΑΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΜΕΣΑΙΩΝΑ →

.

.

Ὁ Ρωμανὸς τοῦ Ματζικὲρτ

,

……….Ὁ Ρωμανὸς Δ΄ Διογένης, ἦταν ὁ πρῶτος Αὐτοκράτορας τοῦ Βυζαντίου ποὺ ἀντιστάθηκε καὶ νίκησε τούς, πρωτοεμφανιζόμενους τότε στὴν Μικρᾶ Ἀσία, τούρκους. Ὑψηλόβαθμος ἀξιωματικὸς τοῦ Στρατοῦ, ἀνέβηκε στὸν θρόνο τοῦ Βυζαντίου μὲ ἕναν καὶ μόνο στόχο: νὰ ἐξουδετερώσῃ τὸν κίνδυνο ποὺ διέτρεχε ἡ Αὐτοκρατορία ἀπὸ τὸν λαὸ τῶν στεππῶν, τοὺς τούρκους. Συνέχεια ανάγνωσης ΡΩΜΑΝΟΣ Δ΄ΔΙΟΓΕΝΗΣ – Ο ΑΓΝΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΔΟΜΕΝΟΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΩΡ →