.

.

.β

Τὸ “ Ἑλληνικὸ Ἡμερολόγιο” ἐμπλουτίζεται μὲ μία νέα κατηγορία. Μέσω αὐτῆς θὰ παρουσιάζονται βιβλία, τῶν ὁποίων τὸ περιεχόμενο θὰ «ἀνεβαίνει» σὲ δύο ἤ τρεῖς συνέχειες.

Ὁ κύριος Τσακνάκης Α., Φιλόλογος-Θεολόγος, μᾶς τίμησε μὲ τὴν ἐμπιστοσύνη του, παραχωρώντας μας μὶα σειρᾶ, ἐξαιρετικῆς θεματολογίας.

Τὸ πέμπτο βιβλίο ποὺ θὰ φιλοξενήση ἡ ἑνότητα/κατηγορία, φέρει τὸν τίτλο «Ὁ κώδικας τῆς ἀρετῆς τῶν Πυθαγορείων».  Σήμερα δημοσιεύεται τὸ πρῶτο μέρος.

.

Λίγα λόγια γιὰ τὸ βιβλίο ἀπὸ τὸν κύριο Τσακνάκη

(Ἀποσπάσματα ἀπὸ τὴν εἰσαγωγὴ)

Ως πρώτο τμήμα τής εισαγωγής αυτής τής έκδοσης επέλεξα το σύντομο κεφάλαιο που ο διακεκριμένος Βάσκος ελληνοκεντρικός φιλόσοφος και συγγραφέας Φεδερίκο Κάρλος Κρούτβιγκ Σαγρέδο (1921-1998) αφιερώνει στην προσωπικότητα τού Πυθαγόρα, γιά τον οποίον κάνει λόγο στο ένατο κεφάλαιο τού βιβλίου του «Το Ελληνικό Θαύμα: από την Μαγεία στην Επιστήμη» (Θεσσαλονίκη, 2006).

Ακόμη και αν αποφάσιζα να λάβω σοβαρά υπ’ όψιν τις περί Πυθαγόρα διαφωνίες μου με τον διαπρεπή Βάσκο στοχαστή, δεν θα μπορούσα ν’ αντισταθώ στον πειρασμό και να μην παραθέσω εδώ το ακόλουθο ενδιαφέρον κείμενό του, τού οποίου το λιτό και απότομο ύφος – ταλαντευόμενο μεταξύ ειρωνείας και αμφιβολίας – ασκεί πάντοτε ξεχωριστή γοητεία σ’ ένα πλήθος μαθητών, θαυμαστών και αναγνωστών του. Ο λόγος, λοιπόν, περνά στον σεβαστό Φεδερίκο:

.

………..”Παρά τις ποικίλες γνώμες και τις αλληλοαμφισβητούμενες απόψεις, που – μέσα από συγκρούσεις και αντιρρήσεις – εκφράζουν οι διάφοροι μελετητές γιά τον βίο και το έργο τού φημισμένου μύστη και διδασκάλου Πυθαγόρα, υπάρχει ένα σημείο στο οποίο σχεδόν όλοι είναι σύμφωνοι: το πρόσωπο τού Πυθαγόρα κινείται ανάμεσα στην ιστορία και στον θρύλο, στην πραγματικότητα και στην φαντασία, στην πίστη και στην απόδειξη. Ο ίδιος «πέπλος μυστηρίου» φαίνεται να καλύπτει επίσης την συλλογική ζωή και δράση των μαθητών του, των περίφημων Πυθαγορείων, που διέσωσαν, καλλιέργησαν και διέδωσαν την διδασκαλία τού σοφού Σάμιου σε όλα τα πνευματικά κέντρα τής εποχής τους, καθιστώντας την αντικείμενο εκτεταμένων συζητήσεων και μεγάλου θαυμασμού ή έντονης απόρριψης.

Σημαντικό μέρος τής πυθαγόρειας διδασκαλίας καλύπτει η φιλοσοφική αναζήτηση τής Αρετής, με την οποία ασχολήθηκαν – κατά καιρούς – σχεδόν όλες οι φιλοσοφικές σχολές τής αρχαίας Ελλάδας.“ ….

..

 “Ὁ κώδικας τῆς ἀρετῆς τῶν Πυθαγορείων“, θὰ δημοσιευθῆ σὲ δύο συνέχειες.

.

.

Τὸ πρῶτο μέρος μπορεῖτε νὰ  διαβάσετε ἐδῶ

.

.

.

.

..

.

Τὸ “ Ἑλληνικὸ Ἡμερολόγιο” ἐμπλουτίζεται μὲ μία νέα κατηγορία.  Μέσω αὐτῆς θὰ παρουσιάζονται βιβλία, τῶν ὁποίων τὸ περιεχόμενο θὰ «ἀνεβαίνει» σὲ δύο ἤ τρεῖς συνέχειες.

Ὁ κύριος Τσακνάκης Α., Φιλόλογος-Θεολόγος, μᾶς τίμησε μὲ τὴν ἐμπιστοσύνη του, παραχωρώντας μας μὶα σειρᾶ, ἐξαιρετικῆς θεματολογίας.

Τὸ βιβλίο ποὺ θὰ φιλοξενήση ἡ ἑνότητα/κατηγορία, φέρει τὸν τίτλο :

.

« Π Ο Λ Ι T Ε Υ Μ Α T Α »

.

 Στὸ ἀνὰ χεῖρας βιβλίο θὰ προσπαθήσουμε νὰ προσεγγίσουμε ἀναλυτικὰ δύο εὐσύνοπτα πολιτικὰ κείμενα. Τὸ πρῶτο, κατὰ σειρὰ, εἶναι τοῦ Πλουτάρχου καὶ τὸ δεύτερο τοῦ Σαλουστίου.

Ἤδη ἀπὸ αὐτὸ τὸ σημεῖο ἐφιστοῦμε τὴν προσοχὴ τοῦ ἀναγνώστη στὰ ἀκόλουθα: (α) στὴν διαφορετικὴ καὶ ἐνίοτε ἀντικρουόμενη πολιτικὴ ὁρολογία ποὺ χρησιμοποιοῦν οἱ δύο στοχαστὲς καὶ (β) στὴν διαφορετικὴ σκοπιᾶ ἀπὸ τὴν ὁποῖα ἐξετάζουν τὰ πολιτικὰ φαινόμενα.

Πίσω, ὅμως, ἀπὸ τὴν ὁρολογία καὶ τὴν ἀφορμὴ τῆς συγγραφῆς τῶν δύο κειμένων διαφαίνεται ἡ ἀνήσυχη σκέψη τῶν ἀληθινῶν καὶ μεγάλων φιλοσόφων, οἱ ὁποῖοι δικαιολογημένα ἀρνοῦνται νὰ δεχτοῦν τὴν ὕπαρξη ἑνὸς «παντοτινὰ καλύτερου πολιτεύματος» ἤ μίας διακυβέρνησης «ποὺ ἀσκεῖται ἀπὸ τοὺς πολλοὺς» ἤ μίας «μονίμως δίκαιης πολιτεῖας.

Εἶναι σημαντικὸ, λοιπὸν, νὰ λάβουμε ἀπὸ τὰ δύο κείμενα τὴν ἀφορμὴ ποὺ θὰ μᾶς ὀδηγήσει νὰ ἐπανεξετάσουμε τὶς ἀφελεῖς ἀπόψεις, μέσα ἀπὸ τὶς ὁποῖες ἔχουμε ἐθιστεῖ νὰ ἀντιμετωπίζουμε τὰ φαινόμενα τῆς πολιτικῆς καὶ τῶν πολιτευμάτων. Ἡ πολιτικὴ, ἐξ ἄλλου, κατὰ τὸν Πλάτωνα,  ἡ «τέχνη τοῦ ἐφικτοῦ». Ἡ πολυδιαφημισμένη «κατάκτηση τοῦ ἀνέφικτου» εἶναι μία ἀπλὴ (ὀφθαλμ-) ἀπάτη.

Ἀθανάσιος Α. Τσακνάκης

Τὸ βιβλίο μὲ τίτλο «ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΑ», θὰ δημοσιευθῆ σὲ δύο μέρη.

.

.

Β’ ΜΕΡΟΣ 

.

ΣΑΛΟΥΣΤΙΟΣ  Ο  ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ

 «Ὀρθὴ καὶ φαύλη πολιτεῖα»

β΄. Τὸ ιθ΄ κεφάλαιο

.

  Γιὰ τὴν παροῦσα μελέτη ἐπιλέχθηκε τὸ ιθ΄ κεφάλαιο («Ὀρθὴ καὶ φαύλη πολιτεῖα») τοῦ ἀνωτέρω βιβλίου τοῦ φιλοσόφου. Στὶς γραμμὲς αὐτοῦ τοῦ κεφαλαίου – τοῦ μοναδικοῦ μὲ σαφῶς πολιτικὸ περιεχόμενο – ὁ Σαλούστιος ἐκθέτει συνοπτικὰ τὶς πολιτειακὲς ἀπόψεις του, οἱ ὁποῖες σαφῶς ἀντικατοπτρίζουν τὶς ἀνάλογες πλατωνικὲς. Ἡ σύνδεση τῆς πολιτικῆς μὲ τὴν θεολογία εἶναι τὸ βασικὸ χαρακτηριστικὸ τῆς σκέψης του.ε΄.

.

Ἡ παροῦσα ἔκδοση

.

 Ἡ ἔκδοση ποὺ κρατᾶτε στὰ χέρια σας περιλαμβάνει μία σύγχρονη μετάφραση τοῦ ιθ΄ κεφαλαίου, ἡ ὁποῖα φιλοδοξεῖ ν’ ἀποτελέσει τὸ ἔναυσμα γιὰ τὴν βαθύτερη μελέτη τόσο τῆς πολιτικῆς σκέψης τοῦ Σαλούστιου, ὅσο καὶ τῆς γενικότερης πολιτικῆς σκέψης τῶν νεοπλατωνικῶν φιλοσόφων. Ἰδιαίτερη προσοχὴ δόθηκε στὴν διατήρηση τῆς ὀρολογίας τοῦ συγγραφέα, καθὼς καὶ στὴν ἐσωτερικὴ συνοχὴ τῶν νοημάτων του.

 

 

Τὸ πρῶτο μέρος μπορεῖτε νὰ διαβάσετε ἐδῶ

Τὸ δεύτερο μέρος μπορεῖτε νὰ διαβάσετε ἐδῶ

.

 .

Ἀναδημοσίευσις ἐπιβάλλεται, μὲ τὴν αὐτονόητη πάντοτε ἀναφορᾶ στὴν πηγῆ

..

.

.

.

.

.

Τὸ “ Ἑλληνικὸ Ἡμερολόγιο” ἐμπλουτίζεται μὲ μία νέα κατηγορία.  Μέσω αὐτῆς θὰ παρουσιάζονται βιβλία, τῶν ὁποίων τὸ περιεχόμενο θὰ «ἀνεβαίνει» σὲ δύο ἤ τρεῖς συνέχειες.

 

Ὁ κύριος Τσακνάκης Α., Φιλόλογος-Θεολόγος, μᾶς τίμησε μὲ τὴν ἐμπιστοσύνη του, παραχωρώντας μας μὶα σειρᾶ, ἐξαιρετικῆς θεματολογίας.

 

Τὸ βιβλίο ποὺ θὰ φιλοξενήση ἡ ἑνότητα/κατηγορία, φέρει τὸν τίτλο :

« Π Ο Λ Ι T Ε Υ Μ Α T Α »

 Στὸ ἀνὰ χεῖρας βιβλίο θὰ προσπαθήσουμε νὰ προσεγγίσουμε ἀναλυτικὰ δύο εὐσύνοπτα πολιτικὰ κείμενα. Τὸ πρῶτο, κατὰ σειρὰ, εἶναι τοῦ Πλουτάρχου καὶ τὸ δεύτερο τοῦ Σαλουστίου.

Ἤδη ἀπὸ αὐτὸ τὸ σημεῖο ἐφιστοῦμε τὴν προσοχὴ τοῦ ἀναγνώστη στὰ ἀκόλουθα: (α) στὴν διαφορετικὴ καὶ ἐνίοτε ἀντικρουόμενη πολιτικὴ ὁρολογία ποὺ χρησιμοποιοῦν οἱ δύο στοχαστὲς καὶ (β) στὴν διαφορετικὴ σκοπιᾶ ἀπὸ τὴν ὁποῖα ἐξετάζουν τὰ πολιτικὰ φαινόμενα.

Πίσω, ὅμως, ἀπὸ τὴν ὁρολογία καὶ τὴν ἀφορμὴ τῆς συγγραφῆς τῶν δύο κειμένων διαφαίνεται ἡ ἀνήσυχη σκέψη τῶν ἀληθινῶν καὶ μεγάλων φιλοσόφων, οἱ ὁποῖοι δικαιολογημένα ἀρνοῦνται νὰ δεχτοῦν τὴν ὕπαρξη ἑνὸς «παντοτινὰ καλύτερου πολιτεύματος» ἤ μίας διακυβέρνησης «ποὺ ἀσκεῖται ἀπὸ τοὺς πολλοὺς» ἤ μίας «μονίμως δίκαιης πολιτεῖας.

Εἶναι σημαντικὸ, λοιπὸν, νὰ λάβουμε ἀπὸ τὰ δύο κείμενα τὴν ἀφορμὴ ποὺ θὰ μᾶς ὀδηγήσει νὰ ἐπανεξετάσουμε τὶς ἀφελεῖς ἀπόψεις, μέσα ἀπὸ τὶς ὁποῖες ἔχουμε ἐθιστεῖ νὰ ἀντιμετωπίζουμε τὰ φαινόμενα τῆς πολιτικῆς καὶ τῶν πολιτευμάτων. Ἡ πολιτικὴ, ἐξ ἄλλου, κατὰ τὸν Πλάτωνα,  ἡ «τέχνη τοῦ ἐφικτοῦ». Ἡ πολυδιαφημισμένη «κατάκτηση τοῦ ἀνέφικτου» εἶναι μία ἀπλὴ (ὀφθαλμ-) ἀπάτη.

Ἀθανάσιος Α. Τσακνάκης

«Φαίνεται, λοιπόν, ὅτι –ἐάν ὑπάρξει πόλη ἀγαθῶν ἀνθρώπων – θὰ ἦταν ἀντικείμενο διαμάχης ἡ μὴ ἀνάληψη ταῆς ἐξουσίας, ὅπως τώρα εἶναι ἡ ἀνάληψη τῆς ἐξουσίας».

Πλάτων

Τὸ βιβλίο μὲ τίτλο «ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΑ», θὰ δημοσιευθῆ σὲ δύο μέρη.

 

Τὸ πρῶτο μέρος μπορεῖτε νὰ διαβάσετε ἐδῶ :

.

 .

Ἀναδημοσίευσις ἐπιβάλλεται, μὲ τὴν αὐτονόητη πάντοτε ἀναφορὰ στὴν πηγὴ

.

.

.

.

Π ρ ό σ κ λ η σ ι ς

.

.

.Καππαδοκία “χνάρια ἑλληνοχριστιανικοῦ πολιτισμοῦ”

Συνέδριο 24 – 25 Μαῒου 2013, στὸ κλειστὸ Δημοτικὸ Θέατρο Νεαπόλεως.

..

Συμμετέχοντες φορεῖς καὶ ὀργανωτικὴ ἐπιτροπὴ

.

.

.

.

.

.

.

Π ρ ό σ κ λ η σ ι ς

.

.

.Καππαδοκία “χνάρια ἑλληνοχριστιανικοῦ πολιτισμοῦ”

Συνέδριο 24 – 25 Μαῒου 2013, στὸ κλειστὸ Δημοτικὸ Θέατρο Νεαπόλεως.

..

Συμμετέχοντες φορεῖς καὶ ὀργανωτικὴ ἐπιτροπὴ

.

.

.

.

.

.

.

.

Τὸ “ Ἑλληνικὸ Ἡμερολόγιο” ἐμπλουτίζεται μὲ μία νέα κατηγορία.  Μέσω αὐτῆς θὰ παρουσιάζονται βιβλία, τῶν ὁποίων τὸ περιεχόμενο θὰ «ἀνεβαίνει» σὲ δύο ἤ τρεῖς συνέχειες.

Ὁ κύριος Τσακνάκης Α., Φιλόλογος-Θεολόγος, μᾶς τίμησε μὲ τὴν ἐμπιστοσύνη του, παραχωρώντας μας μὶα σειρᾶ, ἐξαιρετικῆς θεματολογίας.

Τὸ βιβλίο ποὺ θὰ φιλοξενήση ἡ ἑνότητα/κατηγορία, φέρει τὸν τίτλο :

« ΚΑΚΙΑ-ΦΡΟΝΗΣΗ ΚΑΙ ΑΦΡΟΣΥΝΗ- ΣΩΦΡΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΑΚΟΛΑΣΙΑ »

καὶ αποτελεῖ συνέχεια τοῦ προηγουμένου, μὲ τίτλο “ΠΕΡΙ ΑΡΕΤΗΣ“.

Σήμερα δημοσιεύται τὸ δεύτερο καὶ τελευταῖο μέρος .

.

Ἀντί προλόγου…

.

” Χαρακτηριστικὸ τῆς ἀφροσύνης εἶναι νὰ κρίνει κάποιος τὰ πράγματα κακῶς, νὰ σκέφτεται κακῶς, νὰ συναναστρέφεται κακῶς, κακῶς νὰ χρησιμοποιεῖ τὰ παρόντα ἀγαθὰ, νὰ ἔχει ψευδεῖς ἀπόψεις γιὰ τ’ ἀγαθὰ καὶ τὰ κακὰ τοῦ βίου. Τὴν ἀφροσύνη ἀκολουθεῖ ἡ ἀπειρία καὶ ἡ ἀμάθεια καὶ ἡ ἀκράτεια καὶ ἡ ἀδεξιότητα καὶ  ἡ ἀμνημοσύνη (…).

Χαρακτηριστικὸ τῆς ἀκολασίας εἶναι νὰ ἐπιλέγει κάποιος τὶς ἀπολαύσεις τῶν βλαβερῶν καὶ αἰσχρῶν ἡδονῶν, νὰ θεωρεῖ ὅτι εὐδαιμονοῦν κυρίως ὅσοι ζοῦν μὲ τέτοιες ἡδονὲς, νὰ λατρεύει τὰ γέλια καὶ τὰ πειράγματα καὶ τὰ εὐτράπελα πράγματα, νὰ εἶναι ραδιοῦργος καὶ στὰ λόγια καὶ στὰ ἔργα. Τὴν ἀκολασία ἀκολουθεῖ ἡ ἀταξία, ἡ ἀναίδεια, ἡ ἀκοσμία, ἡ τρυφὴ, ἡ ραθυμία, ἡ ἀμέλεια, ἡ ὁλιγωρία καὶ ἡ ἔκλυση ἠθῶν “.

.

.

Τὸ πρῶτο μέρος μπορεῖτε νὰ τὸ διαβάσετε ἐδῶ

.

.