ΗΡΩΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΗΣ ΕΟΚΑ – ΠΑΤΑΤΣΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ (+9/8/1956)

.

.

Πατάτσος Ιάκωβος

 

Γεννήθηκε στη Λευκωσία την 1η Ιουλίου 1934. Απαγχονίστηκε από τούς Άγγλους στις Κεντρικές Φυλακές Λευκωσίας στις 9 Αυγούστου 1956. Γονείς : Ανδρέας και Ροδού Πατάτσου . Αδέλφια : Χλόη.

……….Ο Ιάκωβος Πατάτσος τελείωσε το δημοτικό σχολείο “Ελένειο” στην Λευκωσία και ήταν απόφοιτος τής Σχολής Σαμουήλ. Εργαζόταν ως γραφέας στον Οίκο Παρασκευαΐδη. Ήταν μέλος τής ΟΧΕΝ και εντάχθηκε στον Αγώνα πριν από το 1955. Με την έναρξη τού αγώνα κατατάχθηκε σε ομάδες ρίψης βομβών και αργότερα στο εκτελεστικό Λευκωσίας.

……….Λόγω όμως των θρησκευτικών του πεποιθήσεων προβληματιζόταν να λάβει μέρος σε εκτελέσεις. Η δράση του στον αγώνα συνταυτιζόταν με την θρησκεία και ό,τι έκαμνε το έκαμνε, επειδή πίστευε ότι και η ελευθερία είναι δώρο τού Θεού.

……….Τον Ιανουάριο τού 1956 συνεργάστηκε με το Σταύρο Στυλιανίδη και άλλα στελέχη τής ΕΟΚΑ στην κατασκευή και τοποθέτηση βόμβας στις 20 Μαρτίου 1956 στο κρεβάτι τού Κυβερνήτη Χάρντιγκ. Στις 23 Απριλίου 1956 ανέλαβε με τον συναγωνιστή του Γεώργιο Παλαιολόγο την εκτέλεση ενός προδότη αστυνομικού, εναντίον τού οποίου έγινε και προηγουμένως ανεπιτυχής απόπειρα. Η επίθεση έγινε έξω από τον κεντρικό αστυνομικό σταθμό Σεραγίου Λευκωσίας. Η προσπάθεια απέτυχε και ο Ιάκωβος, που έπεσε από το ποδήλατό του, βρέθηκε στο στόχαστρο Τούρκου ειδικού χωροφύλακα. Δεύτερος Τούρκος αστυνομικός, ο Νιχάτ Βασίφ, άρπαξε τον Ιάκωβο, οπότε ο Παλαιολόγος πυροβόλησε θανάσιμα τον Νιχάτ και τον ελευθέρωσε.

……….Στην συνέχεια όμως το πλήθος των Τουρκοκυπρίων που προσέτρεξε τον ακινητοποίησε και συνελήφθη. Ο Παλαιολόγος κατέφυγε στο αντάρτικο και ο Πατάτσος κατηγορήθηκε γιά την εκτέλεση τού Νιχάτ και οδηγήθηκε στην αγχόνη. Κατά την διάρκεια τής ολιγόμηνης κράτησής του στα κελιά των μελλοθανάτων, τόνωνε με την θρησκευτική του πίστη τους άλλους κατάδικους, δημιουργώντας ατμόσφαιρα κατάνυξης και πνευματικής ανάτασης. Η βαθιά του θρησκευτικότητα αντανακλάται και στην τελευταία του επιστολή προς την μητέρα του στην οποία έγραφε :

«Αγαπημένη μου μητέρα, Χαίρε. Ευρίσκομαι μεταξύ αγγέλων. Τώρα απολαμβάνω τούς καρπούς μου. Το πνεύμα μου φτερουγίζει γύρω από τον θρόνο τού Κυρίου. Θέλω να χαίρης, όπως κι εγώ. Αν κλαις θα λυπούμαι… Είναι καιρός να καμαρώσης το παιδί σου. Ευρίσκεται εκεί ψηλά, όπου ψάλλουν οι άγγελοι. Χαίρε, αγαπημένη μου μητέρα. Μη κλαίης γιά ν’ ακούσης την αγγελικήν φωνήν μου, που ψάλλει Άγιος, Άγιος, Άγιος Κύριος Σαβαώθ. Ψάλλε και συ μαζί μου. Ψάλλε, προσεύχου, δόξαζε τον Θεόν σ’ όλην σου την ζωήν. Ψάλλε και συ μαζί μου». Σε φιλώ, το αγαπημένο σου παιδί, Ιάκωβος.

……….Βάδισε προς τον θάνατο με ψηλά το κεφάλι. Κοινώνησε από τα χέρα τού ιερέα Αντωνίου Ερωτοκρίτου και έψαλλε, ενώ τού περνούσαν την θηλιά στο λαιμό το «Τη Υπερμάχω Στρατηγώ». Ήταν μόλις 22 χρονών.

***

Αφήστε μια απάντηση