Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ

.

2 ΓΑΛΛΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ..

Ἡ Ἑλληνική  Σημαία
Ἡ ἱστορία καὶ οἱ παραλλαγὲς της κατὰ τὴν Ἐπανάσταση – Ἡ σημασία καὶ ἡ καθιέρωσίς της.

.Κείμενο – φωτογραφίες : Ἀλέξανδρος Μιχαὴλ Χατζηλύρας.

Περιεχόμενα : Εἰσαγωγή –  Διάκρισις Ἔθνους καὶ Κράτους –  Ἡ γέννησις τῶν Σημαίων –  Ἀρχαιότητα, Μεσαίωνας καὶ Νεώτερη ἐποχή – Ἡ σημαία τῆς Ἀνατολικῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας  (Ἡ Βυζαντινὴ Σημαία)- Οἱ Σημαῖες τῆς τουρκοκρατίας –  Οἱ Σημαῖες τῆς Ἐπαναστάσεως – Ἡ Καθιέρωση τῆς Ἑλληνικῆς Σημαίας – Ἡ Σημασία τῆς Σημαίας – Ἡ «Πάλη» μεταξὺ τῆς Ἐπισήμου καὶ τῶν Ἐπαναστατικῶν Σημαιῶν –  Οἱ μετατροπὲς τῆς Σημαίας –

……….Ἡ σημαία ἀποτελείται ἀπό ἕνα κομμάτι ὑφάσματος – παλαιότερα ἀπό βαμβάκι, λινὸ ἤ μετάξι, σήμερα ἀπό νάϊλον ἤ πολυεστέρα – τὸ ὁποῖο ἀπεικονίζει κάποιο σχῆμα ἤ ἔμβλημα, μιᾶς καὶ οἱ σημαῖες κατὰ γενικὴ ὁμολογία ἔχουν συμβολικὴ σημασία.

……….(…) Ἡ σημαία ὅμως, δὲν εἶναι ἁπλῶς «τεμάχιον ὑφάσματος», ἀλλὰ ἕνα σύμβολο ποὺ ἐνσαρκώνει ἕνα σωρὸ συναισθήματα καὶ ποὺ ἐμφανίζεται σὲ ὅλα τὰ πιθανὰ καὶ ἀπίθανα σημεῖα, ἀπὸ τὰ γήπεδα τῶν μαχῶν, μέχρι τὰ (ἀθλητικά) γήπεδα.

……….Πῶς εἶναι δυνατόν, ἕνα ὕφασμα νὰ προκαλῇ τόσο ἔντονες καὶ φορτικὲς συγκινήσεις, νὰ συμβολίζῃ τόσα πολλὰ πράγματα καὶ νὰ ἐξάρῃ τόσο τὸν πατριωτισμὸ μας ;

……….Ἡ σημαία, ἀποτελεῖ γιὰ μία χώρα, ἕνα κράτος, τὸ ἱερότερο σύμβολό του, τὸ πλέον τιμημένο καὶ ἀγαπητὸ ἀπό τὸν λαὸ του, τὴν πολιτεία, τὸ στράτευμα καὶ τὴν ἐκκλησία του, τὸ ὁποῖο εἶναι κι αὐτὸ ποὺ οὐσιαστικῶς τὸ ἀντιπροσωπεύει σὲ κάθε ἐπίσημο καὶ ἀνεπίσημο βῆμα στὸ ὁποῖο ἐμφανίζεται ἐντὸς καὶ ἐκτὸς τῆς ἐδαφικῆς του ἐπικράτειας (διπλωματικὲς καὶ εἰρηνευτικὲς ἀποστολές, ἐκδηλώσεις, κατορθώματα, κατακτήσεις κτλ).

……….Ἡ σημαία, ἀποτελεῖ γιὰ ὅλα τὰ κράτη ἕνα σύμβολο στὸ ὁποῖο ἀποδίδεται ἰδιαίτερη καὶ πολλὲς φορὲς ἀνυπέρβλητη εὐλάβεια· ἀποτελεῖ τὸ ὑψηλότερο σύμβολο ἑνὸς κράτους, μιᾶς καὶ σ’ αὐτὸ συμπυκνώνεται ἡ ἱστορία του, τὸ παρελθὸν του, τὸ παρὸν του, ἡ προοπτικὴ του στὸ μέλλον, καὶ αὐτὸς ποὺ τὴν κρατάει πρέπει νὰ εἶναι ἀποφασισμένος νὰ τὴν ὑπερασπιστεῖ μὲ ὅλα τὰ μέσα, ἀκόμη καὶ μὲ τὴν ζωὴ του, ἄν αὐτό κριθεῖ ἀναγκαῖο.

……….(…) Παράλληλα, ἡ ἔκφραση ἀποστροφῆς ἤ σθεναρῆς ἀντιθέσεως σ’ ἕνα κράτος ἤ ἕναν λαό, ἐκτονώνεται συνήθως πάνω στὴν σημαία του, ἡ ὁποία καίγεται κατὰ τὴν διάρκεια διαδηλώσεων.

……….(…) Τὴν ἑλληνικὴ σημαία φέρουν σὲ εὐδιάκριτο σημεῖο ὅλα τὰ χερσαῖα, πλωτὰ καὶ πτητικὰ μέσα τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων, ἐνῶ, οἱ Ἕλληνες στρατιῶτες / ναῦτες / σμηνίτες, ὁρκίζονται νὰ (τὴν) ὑπερασπίζουν καὶ μὲ τὴν τελευταία ῥανίδα αἵματός τους.

……….Τὸ ἐθνόσημο ἀποτελεῖ παραλλαγὴ τῆς σημαίας καὶ φέρεται σὲ ὅλα τὰ καλύμματα κεφαλῆς τῶν μελῶν τοῦ Στρατοῦ Ξηρᾶς, τοῦ Πολεμικοῦ Ναυτικοῦ, τῆς Πολεμικῆς Ἀεροπορίας, τῆς Ἑλληνικῆς Ἀστυνομίας, τοῦ Λιμενικοῦ Σώματος καὶ τοῦ Πυροσβεστικοῦ Σώματος.

94……….(…) Παραλλαγὴ τῆς ἐθνικῆς σημαίας ἀποτελοῦν οἱ πολεμικὲς σημαῖες τῶν Μονάδων, Συγκροτημάτων, Σχηματισμῶν καὶ Παραγωγικῶν Σχολῶν, οἱ ὁποῖες στὸ κέντρο τοῦ σταυροῦ φέρουν τὸν προστάτη Ἅγιο τοῦ Ὅπλου τους.

……….(…) Ἡ ἀπώλεια τῆς σημαίας στὴν μάχη θεωρεῖται ἀσύλληπτη αἰσχύνη, ἐνῶ ἀντιθέτως ἡ ἀπόκτηση σημαίας τοῦ ἐχθροῦ προκαλεῖ ὑπέρμετρη χαρὰ καὶ ἐνθουσιασμό, ἀποτελῶντας ἕνα ἀπό τὰ σημαντικότερα πολεμικὰ τρόπαια ( βλ. συλλογὴ Ἐθνικοῦ Ἱστορικοῦ Μουσείου).

……….Ἔτσι ὁ κάθε στρατιώτης ποὺ ἀγαπᾶ καὶ πιστεύει στὸ ἰδανικὸ τῆς πατρίδος, πρέπει νὰ ὑπερασπίζῃ τὴν σημαία μὲ κάθε δυνατὸ μέσο, προσφέροντας γι’ αὐτὴν ἀκόμη καὶ τὸ πολυτιμότερο ἀγαθὸ ποὺ διαθέτει, τὴν ἴδια του τὴν ζωή.


Ὁλόκληρο τὸ κείμενο μπορεῖτε νὰ διαβάσετε στό: www.e-istoria.com

Η ΘΥΣΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΣΗΜΑΙΑΣ ΤΟΥ 10ου ΣΠ ΚΕΡΚΥΡΑΣ

……….Τὸ ἔνδοξο 10ο Σύνταγμα Πεζικοῦ τοῦ Ελληνικοῦ Στρατοῦ, πολέμησε καὶ ἐδόξασε τὴν Κέρκυρα καὶ πρῶτο μπῆκε στὰ στενὰ τοῦ Σαρανταπόρου, κατὰ τοὺς Βαλκανικοὺς πολέμους 1912-1913. Ἡ σημαία του, ἡ περίφημη «Σαραντάπορος», φυλάγονταν μὲ καμάρι καὶ σὲ κάθε ἐπίσημη ἑορτὴ στόλιζε τὸν ἱστὸ τοῦ Σταυροῦ τῆς ἀκροπόλεως τοῦ παλαιοῦ ἐνετικοῦ φρουρίου, ὅπου στρατοπέδευε τὸ σύνταγμα.

……….Ἡ περίφημη αὐτή σημαία, ἡ θρυλικὴ «Σαραντάπορος», σήμερα δὲν ὑπάρχει, διότι θυσιάστηκε στὸν βωμὸ τῆς πατρίδος.

……….Οἱ ὑπεύθυνοι διοικητὲς τοῦ συντάγματος, ἔκαψαν τὴν σημαία στὸ ὄρος τοῦ Παντοκράτορος τὸ 1941, ὅταν τὰ Ἰταλικά στρατεύματα κατέλαβαν τὴν Κέρκυρα, κατὰ τὸν Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

……….«Ὅταν ὑπεγράφη ἡ παράδοσις τῆς Κερκύρας εἰς τοὺς Ἰταλοὺς ἀπό τὸν Νομάρχη καὶ τὸν φρούραρχο τῆς φρουρᾶς Κερκύρας, τότε οἱ ἀξιωματικοὶ τοῦ 10ου Πεζικοῦ Συντάγματος, ἔφυγαν ἀπό τὸ Παλαιὸ Ἐνετικὸ Φρούριο, παίρνοντας μαζὶ τους καὶ τὴν σημαία τοῦ 10ου Πεζικοῦ Συντάγματος, τὴν περίφημον «Σαραντάπορον» καὶ ἐπῆγαν στὸ ὄρος τοῦ Παντοκράτορος, στὸ ὁποῖο δὲν εἶχαν φτάσει ἀκόμη οἱ Ἰταλοί. 

……….Ἐκεῖ συνεδρίασε γιὰ τελευταία φορὰ τὸ στρατιωτικὸ συμβούλιο καὶ ἀποφάσισαν νὰ κάψουν σὲ τελετὴ τὴν σημαία τοῦ 10ου Πεζικοῦ Συντάγματος, ὥστε νὰ μὴν πέσει στὰ χέρια τοῦ ἐχθροῦ. Πρᾶγμα τὸ ὁποῖο καὶ ἔπραξαν. Ἔκαψαν σὲ τελετὴ καὶ ἀπέδωσαν γιὰ τελευταία φορὰ τιμὲς στὴν «Σαραντάπορον», τὴν ἡρωϊκὴν σημαία τοῦ 10ου συντάγματος.

……….Μετὰ ἀναχώρησαν ἀπό τὸν Παντοκράτορα καὶ επῆγαν στὴν περιοχὴ τῆς Λευκίμμης καὶ ἀπό ἐκεῖ, μὲ πλοιάριο ἔφυγαν γιὰ τὴν Ἡγουμενίτσα καὶ ἀπό ἐκεῖ γιὰ τὴν Ἀθήνα. Ὁ διοικητὴς Πολύζος, συμμετεῖχε στὴν κυβέρνηση Τσακαλώτου ἡ ὁποία ἀντικατέστησε τὴν ἐξόριστη στὸ Κάϊρο ἐπίσημη Ελληνικὴ Κυβέρνηση κατὰ τὸ διάστημα τῆς Γερμανικῆς κατοχῆς.

……….Μπορεῖ ἡ Κέρκυρα νὰ παραδόθηκε στοὺς Ἰταλούς, ὅμως τὸ ἔνδοξο 10ο Πεζικὸ Σύνταγμα δὲν παραδόθηκε ποτέ. Ὁ διοικητής του, συνταγματάρχης Πολύζος, δὲν ὑπέγραψε ποτὲ τὸ κείμενο παραδόσεως τῆς Κερκύρας στοὺς Ἰταλούς. Τὸ κείμενο παραδόσεως ὑπέγραψαν ὁ νομάρχης Κερκύρας, ὁ φρούραρχος καὶ διευθυντὴς στρατολογίας. Μόνο αὐτοί. Τὸ παλαιὸ ἐνετικό φρούριο, παρεδόθη στοὺς Ἰταλούς μὲ τὴν οἰκειοθελὴ παράδοση τῆς φρουρᾶς του καὶ μόνον.


Πηγές:

  • Τὸ «Ἡμερολόγιο καὶ ἔργα τοῦ 10ου Π. Συντάγματος (1912-1913» Ἀπόσπασμα ἀπό κείμενο ποὺ ἐκδόθηκε μὲ μέριμνα τοῦ Συνδέσμου Ἐφέδρων Ἀξιωματικῶν Κερκύρας, στὶς 12 Σεπτεμβρίου 1929. Μεταφέρθηκε στὴν δημοτική, μὲ μέριμνα τοῦ Νίνου Σ.Γερασίμου, στὶς 31 Αὐγούστου 2011.
  • Ἠλεκτρονική πηγὴ τοῦ ἄρθρουhttp://www.corfuhistory.eu/
  • Πολυτονισμός, ἐπιμέλεια κειμένου: ” Ἑλληνικό Ἡμερολόγιο “

……….Τὸ 10ο Πεζικὸ Σύνταγμα, ἀποτελούμενο ἀποκλειστικῶς ἀπό Κερκυραίους, κατὰ τὶς ἐκστρατεῖες καὶ μάχες τοῦ 1912-1913, ὑπαγόταν στὴν δύναμη τῆς III Μεραρχίας, ὑπὸ τὴν διοίκηση τοῦ Στρατηγοῦ Δαμιανοῦ Κωνσταντίνου, μὲ Διοικητὴ Συντάγματος τὸν Συνταγματάρχη, Παποῦλα Ἀναστάσιο.

0 απαντήσεις στο “Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ”

Αφήστε μια απάντηση