.
.
.
Ἀσκητῆς Θεόδωρος
.
……….Στὶς 09 Φεβρουαρίου τοῦ 1907 (22/2 μὲ τὸ νέο ἡμερολόγιο), ὁ Μακεδονομάχος Ἀσκητῆς Θεόδωρος, (Α΄ διερμηνέας τοῦ Ἑλληνικοῦ Προξενείου) μὲ καταγωγὴ τὴν Μαγνησία, ἐφονεύθη εἰς Θεσσαλονίκη, ἀπό βουλγαροκομιτατζῆδες. Τὸ «Ἐκτελεστικό» ἀποφάσισε, πρὸς ἐκδίκηση, νὰ ἀπαγάγῃ τὸν βούλγαρο Πρόξενο, ἐμποδίστηκε ὅμως ἀπό τὸν Λάμπρο Κορομηλᾶ, κατόπιν εἰσηγήσεως τοῦ Μαργαρόπουλου, γιὰ νὰ μὴν ὀξυνθεῖ περαιτέρω, ἡ ἤδη τεταμένη ἀτμόσφαιρα στὴν πόλη.
……….Ὅταν ὁ νέος Γενικὸς Πρόξενος, Λάμπρος Κορομηλᾶς, ἔφτασε στὰ μέσα τοῦ 1904, στὴν Θεσσαλονίκη, προχώρησε ἄμεσα στὴ δημιουργία ἑνός ἐπιτελικοῦ κέντρου δράσεως στὰ ὅρια τῆς δικαιοδοσίας του, τὸ ὁποῖο στελέχωσε μὲ ἀξιωματικούς τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ ποὺ ἔφεραν τὴν ἰδιότητα τοῦ εἰδικοῦ γραφέα.
……….Εἶχαν ἐπιλεγεῖ ἀπό τὸν Κορομηλᾶ, καὶ πρὶν τὴν ἀποστολή τους, εἶχαν ἐκπαιδευτεῖ κατάλληλα καὶ εἶχαν μάθει τὶς γλῶσσες ποὺ ὀμιλοῦντο στὴ Μακεδονία. Κάτω ἀπό τὴν φανερὴ τους ἰδιότητα τοῦ ἁπλοῦ προξενικοῦ ὑπαλλήλου, ἀνέλαβαν ὁ καθένας τὴν εὐθύνη γιὰ τὴν ἐπέκταση τῆς ἑλληνικῆς ὀργανώσεως.
Μεταξὺ αὐτῶν ἦταν καὶ ὁ Ἀσκητῆς Θεόδωρος.