,
,
Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΤΟΥΜΛΟΥ ΜΠΟΥΝΑΡ [10-12 ΜΑΡΤΙΟΥ 1921]
,
,ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
Ταξίαρχος ε.α.τ.καθηγητής Στρατιωτικής Ιστορίας ΣΣΕ
,
……….Μετά από έμμεση υπόδειξη των Άγγλων, άρχισαν οι επιθετικές επιχειρήσεις της Ελληνικής Στρατιάς στη Μικρά Ασία, τον Μάρτιο του 1921. Σε αυτές εντάσσεται και η μάχη του Τουμλού Μπουνάρ, στην οποία δεν επιτεύχθηκε ο αντικειμενικός σκοπός της Στρατιάς, δηλαδή η συντριβή του εχθρού. Επρόκειτο για μία μάχη χωρίς ουσιαστική νίκη των Ελλήνων, η οποία είχε επιπτώσεις στις μετέπειτα επιχειρήσεις.
……….Όταν ο Ελληνικός Στρατός κατέλαβε το Ουσάκ [Αύγουστος 1920], οι τούρκοι εγκατέστησαν την κύρια γραμμή άμυνάς τους στου Τουμλού Μπουνάρ, με προωθημένα τμήματα στο Μπανάζ. Μέχρι τον Νοέμβριο του 1920, επιδρομές των II και XIII Μεραρχιών μέχρι το Μπανάζ, υποχρέωσαν τα προωθημένα τουρκικά τμήματα να συμπτυχθούν στο Τουμλού Μπουνάρ.
……….Μετά από τις επιχειρήσεις Δεκεμβρίου του 1920, οι Σύμμαχοι[Βρετανία, Γαλλία, Ιταλία], είχαν αντιληφθεί ότι η αδιαλλαξία της κυβέρνησης της Άγκυρας, θα διαιώνιζε την εμπόλεμη κατάσταση στην Μικρά Ασία και επειδή επείγονταν να διευθετήσουν το γρηγορότερο τα πολλαπλά στην περιοχή αυτή συμφέροντά τους, αποφάσισαν τον Ιανουάριο του 1921, να συγκαλέσουν νέα διάσκεψη στο Λονδίνο με σκοπό τον τερματισμό του πολέμου με την κεμαλική τουρκία.
……….Οι συνεχείς αρνητικές θέσεις της τουρκίας, οδήγησαν τους συμμετέχοντες στη διάσκεψη σε αδιέξοδο, χωρίς να καταλήξουν σε κάποια συμφωνία. Έτσι ο Κεμάλ, κατανοώντας ότι η Ελλάδα [για να πετύχει την παραμονή της στην Μικρά Ασία], όφειλε να αναζητήσει τη λύση με αποφασιστική ενέργεια, άρχισε μετά τις επιχειρήσεις του Δεκεμβρίου του 1920, να προετοιμάζεται εντατικά προς αντιμετώπιση επιχειρήσεων ευρείας κλίμακος του Ελληνικού Στρατού.
……….Στις 25 Φεβρουαρίου 1921, ο πρωθυπουργός Νικόλαος Καλογερόπουλος και ο υπουργός Στρατιωτικών, Δημήτριος Γούναρης, τηλεγράφησαν από το Λονδίνο [όπου βρίσκονταν για την διάσκεψη], προς τον αρχιστράτηγο Αναστάσιο Παπούλα, ότι η εκεί κατάσταση «επιβάλλει άμεσον εκτέλεσιν επιχειρήσεως προς κατάληψιν Εσκή Σεχήρ-Κιουτάχειας…».
……….[ ] Βάσει της παραπάνω διαταγής, το Α’ΣΣ [αντιστράτηγος Αλ. Κοντούλης], εξέδωσε την 1η Μαρτίου 1921, τη διαταγή του, περί των επιχειρήσεων :
……….Η ΙΙ Μεραρχία, με ολόκληρη τη δύναμή της, και το 1ο Σύνταγμα Πεζικού [ΣΠ], θα ανελάμβανε επίθεση κατά της οργανωμένης τοποθεσίας, Πασατζίκ – Οτουράκ – Τουμλού Μπουνάρ, με άξονα παρά την αμαξιτή οδό, Ουσάκ-Τουμλού Μπουνάρ και νότιο όριο τη γραμμή Σουσούζκιοϊ –Σαμπάν – Μπαλτζή, με κύρια προσπάθεια στην κατεύθυνση προς τα υψώματα νοτιοανατολικά του Πασατζίκ [διάβαση Γενιτζέ Καραγκιοζέλη].
……….Η ΧΙΙΙ Μεραρχία, αφού εξασφάλισε στο Σελά Ογλού την αμαξιτή οδό Κιουτάχεια – Ουσάκ, θα ενεργούσε με άξονα την οδό Κιζιλτζά Σεϋγκούντ – Σουσούζκιοϊ – Αχάτκιοϊ – Γιατζήκιοϊ, και με πρώτο αντικειμενικό σκοπό, την κατάληψη της κορυφογραμμής του Ακάρ Ντάγ και στη συνέχεια δια των βορείων υπωρειών του Ακάρ Ντάγ, διά Σινάν Πασσά και Πασσάκιοϊ, την κατάληψη των ανατολικών υψωμάτων του Αφιόν Καραχισάρ και της πόλης….