,
,
ΗΛΙΑΚΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ – 15/8/1970 – 23/05/2006
,
……….Ὁ Κωνσταντῖνος Ἡλιάκης, γεννήθηκε στὰ Χανιᾶ στὶς 15 Αὐγούστου 1970. Ἦταν ὁ τέταρτος γυιὸς τοῦ Ἰωάννη καὶ τῆς Εἰρήνης Ἡλιάκη. Μαθήτευσε στὰ δημόσια σχολεῖα Πρωτοβαθμίου καὶ Δευτεροβαθμίου Ἐκπαιδεύσεως Χανίων. Σεμνός, χαμηλῶν τόνων, ἀλλά παράλληλα μεθοδικὸς καὶ ψύχραιμος κάτω ἀπό ὁποιεσδήποτε συνθῆκες, ἔχοντας ἀπό τὴν νεαρὴ του ἡλικία ἀγάπη γιὰ τὸ ἀεροπλάνο, πέτυχε τὸ 1989 τὴν εἴσοδό του στὴν Σχολὴ Ἰκάρων, τὴν ὁποία εἶχε μόνη ἐπιλογή στὸ Μηχανογραφικὸ γιὰ τὴν συμμετοχὴ στὶς Πανελλήνιες ἐξετάσεις.
……….Ἐπιμελής Ἴκαρος, ὁρκίσθηκε Ἀνθυποσμηναγός τὸ καλοκαίρι τοῦ 1993, καὶ τοποθετήθηκε στὴν 120 Πτέρυγα Ἐκπαιδεύσεως Ἀέρος, γιὰ νὰ ὁλοκληρώσῃ τὴν πτητικὴ του ἐκπαίδευση μὲ ἀεροσκάφη Τ2. Κατόπιν τοποθετήθηκε στὴν 115 ΠΜ, 340 Μοίρα Βομβαρδισμοῦ, στὰ ἀεροσκάφη Α-7 Corsair.
……….Στὴν διάρκεια αὐτῶν τῶν ἐτῶν, φοίτησε σὲ διάφορες Σχολὲς τῆς ΠΑ, ὅπως τὴν Σχολὴ Ὅπλων καὶ Τακτικῆς, καθὼς καὶ ἀπό τὸ Πρόγραμμα Τακτικῆς Ἡγεσίας· λόγῳ τοῦ ὑψηλοῦ ἐπιπέδου ἐκπαιδεύσεώς του, διακρινόταν σὲ ὅλα τὰ εἶδη ἀποστολῶν. Αὐτά, σὲ συνδυασμὸ μὲ τὶς ἰκανότητες καὶ τὴν εὐσυνειδησία του, τὸν κατέστησαν ἕναν ἀπό τοὺς ποιὸ ἰκανούς «ἐπαγγελματίες»» στὸν χῶρο του, καὶ ἔτσι ἐπιλέχθηκε τὸ 2002, νὰ ἀποτελέσῃ μέρος τοῦ πυρῆνος τῶν 10 Ἰπταμένων, οἱ ὁποῖοι στάλθηκαν γιὰ ἐκπαίδευση στὰ νέα F-16 Block 52+, στὶς ΗΠΑ.
……….Ὁλοκληρώνοντας τὴν ἐκπαίδευση ἐπέστρεψε στὴν Ἑλλάδα, στὴν 347 Μοίρα στὴν Ἀγχίαλο, μέχρι νὰ ἔλθουν τὰ νέα Ἀεροσκάφη στὴν 115 ΠΜ. Μετὰ ἀπό 8 μῆνες, τὸν Ἰούνιο τοῦ 2003, πῆρε μετάθεση γιὰ τὴν 340 Μοίρα, τὴν ἀγαπημένη του «Ἀλεποῦ», ὅπου ἀπόκτησε ἐπιπλέον ἐμπειρία στὴν ἀναχαίτιση μὲ τὰ νέα F-16 Block 52+, συμμετέχοντας στὸν σχεδιασμὸ καὶ ἐκτέλεση Ἐπιχειρήσεων τὴν νύκτα, ἐνῷ παράλληλα ἦταν ἐκπαιδευτής ἀέρος.
……….Στὶς 23 Μαΐου 2006, καὶ ἔπειτα ἀπό θερμὸ ἐπεισόδιο ἑλληνικῶν μὲ τουρκικὰ μαχητικά, τὸ ἀεροπλάνο τοῦ Κωνσταντίνου Ἡλιάκη κατέπεσε κοντὰ στὴν Κάρπαθο, κατὰ τὴν διάρκεια προσπάθειας ἀναχαιτήσεως τουρκικοῦ F-16, τὸ ὁποῖο συνόδευε φωτογραφικὸ ἀεροσκάφος πρὸς καταγραφὴ τῶν θέσεων τῶν S-300. Τὰ συντρίμμια τοῦ ἀεροπλάνου βρέθηκαν λίγο ἀργότερα ἐπιβεβαιώνοντας τὸ τραγικὸ γεγονός.
……….Ἡ ἐντολή Α/ΓΕΕΘΑ γιὰ τὸν τοῦρκο ποὺ προκάλεσε τὸν θάνατο τοῦ πιλότου μας, ἀλλά ὁ ἴδιος διασώθηκε χρησιμοποιῶντας τὸ κάθισμα ἐκτινάξεως, ἦταν νὰ παραδοθῇ στὸ τουρκικὸ πλήρωμα διασώσεως, μὲ τρόπο ὥστε νὰ φανῇ ὅτι ἡ παράδοση ἔγινε ἀπό τὴν ἑλληνική πρὸς τὴν τουρκικὴ πλευρά.
……….Ὁ σμηναγὸς ἦταν πατέρας δύο παιδιῶν, 1,5 καὶ 5 ἐτῶν.
……….Στὶς 28 Δεκεμβρίου 2006, στὴν καθιερωμένη τελετὴ ἀπονομῆς μεταλλίων καὶ βραβείων ἀπό τὴν Ἀκαδημία Ἀθηνῶν, τοῦ ἀπονεμήθηκε τὸ ἀργυρό μετάλλιο ἀρετῆς καὶ αὐτοθυσίας. Στὶς 23 Μαΐου 2007, στὴν νήσο Κάρπαθο, ἔγιναν τὰ ἀποκαλυπτήρια μνημείου πρὸς τιμήν του.
Πηγή: http://www.pasoipa.org.gr/
Λεπτομέρειες για τὸ γεγονός : http://iasios.blogspot.gr/
Μετὰ τὸ φυσικὸ κτύπημα καὶ τὴν θυσία του, ὁ ἐκληπῶν σμηναγὸς δέχθηκε ἀρκετὰ ἀνήθικα κτυπήματα, ὅπως, παράδοση αὐτοῦ ποὺ τὸν κτύπησε, ἰταμὸ τουρκικὸ διάβημα, σιωπὴ αὐτῶν ποὺ γνωρίζουν, δὲν μίλησαν στὴν ἐρήμην δίκη τοῦ τούρκου πιλότου μὲ ἄνωθεν ἐντολή, ἐπικαλούμενοι λόγους ἐθνικῆς ἀσφαλείας, κλοπὴ τῆς προτομῆς του κ.ἄ.