.
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΑΝΑ
6-7 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1955 ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ
……….[ ] Η αφορμή των γεγονότων τής 6ης Σεπτεμβρίου 1955 οδηγεί στην Κύπρο. Στην Κύπρο, που από τον Απρίλιο τού 1955, η ΕΟΚΑ, έχει κηρύξει ένοπλο επαναστατικό αγώνα εναντίον τής Μ. Βρετανίας μετά το ναυάγιο όλων των προσπαθειών να πειστεί η Αγγλία να αναγνωρίσει το δικαίωμα αυτοδιαθέσεως τού Κυπριακού λαού. Η Μ. Βρετανία με την σειρά της, γιά να εξυπηρετήσει την απόφασή της να παραμείνει στην Κύπρο με κάθε τρόπο, καθοδηγεί αριστοτεχνικά την Τουρκία, σαν αντίβαρο, βάζοντάς την να διατυπώνει ανύπαρκτες απαιτήσεις της πάνω στο νησί.
……….Η Βρετανική διπλωματία, με μία μοναδική τέχνη, εξάπτει τον τουρκικό φανατισμό, διεγείρει τον μόνιμα υποβόσκοντα σωβινισμό και οδηγεί Κυβέρνηση και αντιπολίτευση σε μιά ανθελληνική υστερία. Η Κύπρος που λίγα μόλις χρόνια νωρίτερα ήταν ανύπαρκτη γιά την Τουρκία και που την έβρισκε στον γεωγραφικό χάρτη με δυσκολία, έγινε ξαφνικά το κυρίαρχο θέμα που απασχολούσε τις εξαθλιωμένες λαϊκές μάζες. Η Τουρκία, πάντα με την Βρετανική καθοδήγηση, πλημμυρίζει με τις οργανώσεις «Η Κύπρος είναι Τουρκική» και ο αρχηγός τής οργάνωσης Χικμέτ Μπίλ, δημοσιογράφος τής «Χουρριέτ», αναδεικνύεται σε ένα καταπληκτικό έμπορο τού φανατισμού και τού κιτρινισμού.
……….Η εφημερίδα του, η «Χουρριέτ», από 11.000 φύλλα κυκλοφορίας που είχε όταν πρωτοκυκλοφόρησε το 1948, ξετινάχτηκε με μιά πύρινη ανθελληνική αρθρογραφία, στις 600.000 φύλλα ημερησίως! Το παράδειγμα, όπως ήταν φυσικό, ακολούθησαν και οι υπόλοιπες Τουρκικές εφημερίδες που, ξεπερνούσαν η μιά την άλλη σε παραπληροφόρηση και ανθελληνικές υπερβολές, με αποτέλεσμα να χτίζεται σταδιακά στις λαϊκές μάζες ένα έντονο ανθελληνικό μένος.
……….Στις αρχές Αυγούστου 1955 και ενώ συνεχιζόταν η μάχη γιά την Διεθνή αναγνώριση τού δικαιώματος αυτοδιάθεσης τού Κυπριακού λαού, η Αγγλία έχει καταστρώσει τα σχέδιά της. Συγκαλεί στο Λονδίνο τριμερή διάσκεψη γιά το Κυπριακό με την συμμετοχή τής Αγγλίας, Ελλάδος και Τουρκίας, παρ’ όλο που η Τουρκία έχει πουλήσει την Κύπρο στους Άγγλους από το 1878 και έχει αναγνωρίσει, με το άρθρο 20 τής Συνθήκης τής Λωζάννης, με τον πλέον πανηγυρικό και κατηγορηματικό τρόπο, την πλήρη έλλειψη οποιουδήποτε δικαιώματός της στην Κύπρο. Η Μ. Βρετανία θέλει όμως να πετύχει την ενεργό ανάμειξη τής Τουρκίας σαν βασικού παράγοντα στο Κυπριακό και ο πιό διπλωματικός τρόπος είναι η σύγκληση μιάς τριμερούς διάσκεψης με την συμμετοχή τής Τουρκίας.
……….Η Ελλάδα ζει το βουβό δράμα της. Ο πρωθυπουργός Αλέξανδρος Παπάγος έχει καταρρεύσει από μία σοβαρή ασθένεια που τον έχει καταστήσει ανίκανο να κυβερνήσει. Οι δύο αντιπρόεδροι Παν. Κανελλόπουλος και Στεφ. Στεφανόπουλος που ασκούν την εξουσία, δεν έχουν την δυνατότητα πρωτοβουλιών. Έτσι η Ελλάδα πέφτει στην Αγγλική παγίδα και αποδέχεται την συμμετοχή της στην Τριμερή Διάσκεψη τού Λονδίνου που επισημοποιεί την Τουρκική ανάμειξη στο Κυπριακό.
……….Στις 29 Αυγούστου 1955, στο μέγαρο Λάγκαστερ Χάουζ τού Λονδίνου, αρχίζει η τριμερής διάσκεψη. Μιά μέρα νωρίτερα, ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών Χάρολντ Μακ Μίλαν στέλνει κρυπτογραφημένο μήνυμα στον Τούρκο ομόλογό του Φατίν Ρουστού Ζορλού, συμβουλεύοντάς τον πως πρέπει να προχωρήσει σε “εντονώτερη δράση” γιά να αποδειχθεί η Τουρκική αποφασιστικότητα στην περιφρούρηση των συμφερόντων της.
……….Το απόγευμα τής 5ης Σεπτεμβρίου, ο Τούρκος υπουργός των Εξωτερικών συγκαλεί συνέντευξη τύπου και ανακοινώνει με μιά διάχυτη υπεροψία που τού χαρίζει η Βρεττανική υποστήριξη: “Η Κυβέρνησή μου, δηλώνει, ότι έπαψε να ενδιαφέρεται γιά την παρούσα διάσκεψη. Παύουμε τη συμμετοχή μας. Ο λόγος είναι ότι θεωρούμε απαράδεκτο το Ελληνικό αίτημα γιά αυτοδιάθεση τής Κύπρου. Αν η Ελλάδα επιμένει, ας διαλέξει μεταξύ τής Κύπρου και τής φιλίας μας!”
……….Και λίγες ώρες αργότερα, τα μεσάνυχτα τής 5ης προς την 6η Σεπτεμβρίου, αρχίζει η εφαρμογή ενός σατανικού σχεδίου που απέβλεπε αφ’ ενός μεν στο να δείξει την δήθεν «αγανάκτηση» τού τουρκικού λαού γιά τις Ελληνικές απόψεις, αφ’ ετέρου δε στο να ξεριζώσει, άπαξ διά παντός, τον εναπομείναντα Ελληνισμό τής Κωνσταντινούπολης. Στον κήπο τού “σπιτιού τού Κεμάλ Ατατούρκ” στην Θεσσαλονίκη, τοποθετείται βόμβα που δεν προκάλεσε βέβαια καμμιά ζημιά πέρα απ’ τα τζάμια μερικών παραθύρων που έσπασαν. Την βόμβα, σύμφωνα με το βούλευμα τού Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης που βγήκε στις 17 Δεκεμβρίου 1955, τοποθέτησε ο φύλακας τού κτηρίου Χασάν Μεχμέτογλου και την παρέλαβε από τον φοιτητή Οκτάϋ Εγκίν, γιό τού πρώην βουλευτή Ροδόπης, και μετέπειτα αρχηγό τής Τουρκικής αστυνομίας στην Άγκυρα.
……….Η συνέχεια τού σχεδίου εξελίχτηκε στην Κωνσταντινούπολη και στην Σμύρνη. Στις 6 το 
απόγευμα τής 6ης Σεπτεμβρίου 1955, άρχισαν να συγκεντρώνονται στην πλατεία Ταξίμ τής Κωνσταντινούπολης φοιτητές και πολίτες, μεταξύ των οποίων και αρκετές εκατοντάδες αστυνομικοί με πολιτικά. Σε λίγο κυκλοφορεί στο σημείο τής συγκέντρωσης το έκτακτο παράρτημα τής εφημερίδας «Ισταμπούλ Εξπρές». «Καταστράφηκε το σπίτι τού πατέρα μας με βόμβα» έγραφε ο τεράστιος τίτλος τής παραπληροφόρησης και το κείμενο περιέγραφε φανταστική καταστροφή τού σπιτιού τού Μουσταφά Κεμάλ και τού Τουρκικού Προξενείου στην Θεσσαλονίκη.
……….Σε λίγο, από τους γύρω δρόμους στους οποίους υπήρχαν σταθμευμένα στρατιωτικά αυτοκίνητα και άλλα τροχοφόρα, άρχισαν να κατεβαίνουν άτομα του τουρκικού υποκόσμου μαζί με Λαζούς, Τσέτες και άτομα άλλων φυλών που είχαν μεταφερθεί απ’ τα βάθη τής Ανατολής, οπλισμένα με σιδερένιους λοστούς, ρόπαλα, μαχαίρια και διαρρηκτικά εργαλεία. Οι οπλισμένες ομάδες των “διαδηλωτών” ξεχύνονται στους δρόμους τής Κωνσταντινούπολης.
……….Ακολουθούν ώρες πραγματικής κόλασης.