.

Ἡ ἅλωση τῆς Λευκωσίας ἀπὸ τοὺς τούρκους τὸ 1570 καὶ ἡ θυσία τῆς Μαρίας Συγκλητικῆς [3 ἤ 6/10/1570]

.

……….[]Οἱ ὑπερασπιστὲς τῆς Λευκωσίας, ἀμύνθηκαν γενναῖα στὶς θέσεις τους, ἀποκρούοντας δύο γενικὲς ἐχθρικὲς ἐφόδους, κατὰ δὲ ὅμως τὴν τρίτη ποὺ ἔλαβε χώρα στὶς 18 Αὐγούστου, ἔχασαν πολλοὺς ἀξιωματικούς. [] Ἡ Λευκωσία κατελήφθη ὕστερα ἀπό σκληρώτατες μάχες στοὺς προμαχῶνες, στὰ τείχη καὶ τοὺς δρόμους της, ποὺ κράτησαν ἑπτὰ ἔως ὀκτὼ ὧρες.

……….[]Μάταια οἱ κάτοικοι τῆς πόλης ἔριχναν τὰ ὅπλα τους καὶ ἔπεφταν στὰ πόδια τῶν τούρκων ζητῶντας ἔλεος. Ἐκεῖνοι ἔκαναν τὴν δουλειὰ ποὺ ἔκαναν ἀνέκαθεν καλύτερα, κατασφάζοντάς τους. [] Μὲ τὸν ἴδιο ἄγριο τρόπο θανατώθηκαν οἱ περισσότεροι ἀρχηγοὶ τῶν Ἐνετῶν καὶ οἱ ἀπομείναντες στὴν Λευκωσία Φράγκοι ἱππότες, ἄρχισε δὲ ἀμέσως ἡ τραγικὴ σφαγή, ἡ ὁποία διήρκεσε πολλὲς ἡμέρες. Οἱ τραγικὲς σκηνὲς ποὺ εἴχανε διαδραματιστεῖ κατὰ τὴν Ἅλωση τῆς Κωνσταντινούπολης, ἐπαναλήφθηκαν ἀκόμα μία φορά.

……….[]«Ἔπαυσε τέλος πάντων ἐκεῖνο τὸ ἀγχολόγισμα τῶν κανονιῶν καὶ τουφεκίων ἀπό τοῦ νὰ βροντολογοῦσιν, ἀλλ’ ἐμεταβλήθη ἡ σκηνὴ εἰς ἕνα ἄλλο δυστυχὲς καὶ ἄθλιον, διότι δὲν ἠκούετο ἄλλο, παρὰ δάκρυα, ὁδυρμοί, κλαυθμοί, φωναὶ καὶ ἀναστεναγμοὶ ἀκατάπαυστοι τῶν εὐγενίδων γυναικῶν, ὅπου ἐχωρίζοντο ἀπό τοὺς ἄνδρας των. Ἐκείνας τὰς φωνᾶς τῶν βρεφῶν καὶ παιδίων, ὅπου ἀρπάζοντο ἀπὸ τὰς ἀγκάλας τῶν μητέρων. Tῶν παρθένων αἱ κραυγαὶ ἀπό τὴν βίαν καὶ δυναστείαν τῶν ἀσελγεστάτων νικητῶν».

……….[]Αὐτὸ ὅμως ποὺ ἀξίζει νὰ θυμόμαστε, ἐκτὸς ἀπὸ τὶς ἀπάνθρωπες καὶ βάρβαρες σφαγὲς ποὺ διενήργησαν ὡς εἰδήμονες τοῦ εἴδους οἱ τοῦρκοι, εἶναι ἡ θρυλικὴ θυσία τῆς Μαρίας Συγκλητικῆς, τῆς εὐγενοῦς οἰκογενείας τῶν Συγκλητικῶν. Ἡ Μαρία Συγκλητικὴ περιλαμβανόταν μεταξὺ τῶν ὠραιοτέρων νενανίδων καὶ νέων ποὺ «ἐπελέγησαν» γιὰ νὰ σταλοῦν στὸν [] Σουλτάνο.

• Ὁλόκληρο τὸ κείμενο μπορεῖτε νὰ διαβάσετε στό : www.e-istoria.com 

• Ἐπιμέλεια κειμένου καὶ εἰκόνας: Ἑλληνικὸ Ἡμερολόγιο