,
.
……….Τὸ 413 π.Χ., στὴν μεγάλη ναυμαχία μεταξὺ τῶν Ἀθηναίων ὑπό τὸν Νικία, καὶ τῶν Συρακουσίων ὑπό τὸν Σπαρτιάτη Γύλιππο, ὁ Ἀθηναϊκός στόλος ὑφίσταται συντριπτικὴ ἥττα.
……….Ὁ Ἀλκιβιάδης ἔχοντας πείσει τοὺς Ἀθηναίους νὰ διαλύσουν τὴν συμμαχία μὲ τὴν Σπάρτη, εἶδε τὴν Σικελικὴ Ἐκστρατεία σὰν τὴν εὐκαιρία ποὺ ζητοῦσε γιὰ θεαματικὲς ἐπιτυχίες. Κι ἐνῶ ἡ ἐκστρατεία ξεκίνησε, ὁ ἴδιος ἀνακλήθηκε στὴν Ἀθήνα γιὰ νὰ ἀπολογηθῇ γιὰ τὴν ἀποκοπὴ τῶν κεφαλῶν τοῦ Ἑρμῆ καὶ τὴν προσβολὴ τῶν Ἐλευσινίων μυστηρίων. Γνωρίζοντας ὅτι δὲν θὰ ἀθωωνόταν, διέφυγε στὴν μέχρι τότε ἀντίπαλο Σπάρτη, προσφέροντάς της τὴν πείρα του καὶ τὶς συμβουλὲς του. Δικὴ του πρόταση ἦταν νὰ στείλουν οἱ Σπαρτιᾶτες βοήθεια στοὺς Συρακουσσίους ἐναντίον τῶν Ἀθηναίων.
……….Μετὰ τὴν ἥττα τους, οἱ Ἀθηναῖοι προσπάθησαν νὰ διαφύγουν στὴν φιλικὴ Σικελία ἀλλά ἐξολοθρεύτηκαν ἀπό τὸν Γύλιππο. Αἰχμαλωτίσθηκαν οἱ δύο στρατηγοὶ Νικίας καὶ Δημοσθένης ποὺ θανατώθηκαν ἀμέσως, παρὰ τὶς ἀντιρρήσεις τοῦ Γυλίππου ποὺ ἤθελε νὰ τοὺς μεταφέρῃ στὴν Λακεδαίμονα· ὅσοι πιάστηκαν αἰχμάλωτοι, περίπου 7.000, ἔγιναν δοῦλοι στὰ λατομεῖα, (σφραγισθέντες στὸ μέτωπο μὲ πυρακτωμένη σφραγίδα), ὑπό ἄθλιες συνθῆκες, μὲ ἀποτέλεσμα τὸν θάνατο τῶν περισσοτέρων. Στὴν Σικελικὴ ἐκστρατεία χάθηκαν 40.000 Ἀθηναῖοι καὶ σύμμαχοί τους, καθὼς καὶ τὸ μεγαλύτερο μέρος τοῦ στόλου.
ΙΣΤΟΡΙΩΝ Η’ ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ, 1.
……….«…. Ἐς δὲ τὰς Ἀθήνας ἐπειδή ἠγγέλθη, ἐπί πολὺ μὲν ἠπίστουν καὶ τοῖς πάνυ τῶν στρατιωτῶν ἐξ αὐτοῦ τοῦ ἔργου διαπεφευγόσι καὶ σαφῶς ἀγγέλουσι, μὴ οὕτω γε ἄγαν πανσυδὶ διεφθάρθαι· ἐπειδή δὲ ἔγνωσαν, χαλεποὶ μὲν ἧσαν τοῖς ξυμπροθυμηθεῖσι τῶν ῥητόρων τὸν ἔκπλουν, ὥσπερ οὐκ αὐτοί ψηφισάμενοι, ὠργίζοντο δὲ καὶ τοῖς χρησμολόγοις τε καὶ μάντεσι καὶ ὁπόσοι τι τότε αὐτούς θειάσαντες ἐπήλπισαν ὡς λήψονται Σικελίαν….»
Ἐλεύθερη μετάφραση:
……..Ὅταν οἱ εἰδήσεις γιὰ τὴν Σικελικὴ Ἐκστρατεία ἔφτασαν στὴν Ἀθήνα, γιὰ πολὺ χρόνο οἱ Ἀθηναῖοι δυσπιστοῦσαν γιὰ τὸ μέγεθος τῆς πανωλεθρίας, παρ’ ὅλες τὶς ἐξακριβωμένες πληροφορίες ἀπὸ ἀξιόπιστους στρατιῶτες ποὺ εἶχαν διαφύγει τῆς καταστροφῆς. Ὅταν βεβαιώθηκαν γι’ αὐτό, ἐμαίνοντο κατὰ τῶν ῥητόρων, ποὺ τοὺς εἶχαν πείσει νὰ πραγματοποιήσουν τὴν ἐκστρατεία, σὰν νὰ μὴν τὴν εἶχαν ψηφίσει οἱ ἴδιοι, καὶ συγχρόνως ἀγανακτοῦσαν κατὰ τῶν χρησμολόγων καὶ τῶν μάντεων ποὺ μὲ τὶς προφητεῖες τους εἶχαν διεγείρει τὴν ἐλπίδα κατακτήσεως τῆς Σικελίας…
***