,
Ἡ ζωὴ στὴν πόλη καὶ στὴν ὕπαιθρο
……….[ ]Ὤς τὸν 7ο αἰῶνα ἡ Κωνσταντινούπολη εἶχε μείνει χωρὶς ἀντίπαλο. Τὸν 5ο ἤδη αἰῶνα, ὁ πληθυσμὸς της, χωρὶς τὰ προάστια, πρέπει νὰ ἦταν ἕνα ἑκατομμύριο καὶ ὁ ἀριθμός αὐτὸς διατηρήθηκε ὤς τὴν λατινικὴ κατάκτηση. Μετὰ τὴν λατινικὴ κατάκτηση, ἄρχισε νὰ λιγοστεύει μὲ γρήγορο ῥυθμό, ὥσπου τὸ 1453, αὐτοὶ ποὺ ἔμεναν δὲν ἦταν οὔτε ἑκατὸ χιλιάδες.
……….Ἡ ἔκταση τῆς πόλης ἦταν πολὺ πιὸ μεγάλη καὶ ἀπὸ ὅσο θὰ δικαιολογοῦσε ἕνας τέτοιος ἀριθμός. Ἡ βάση τοῦ τριγώνου ὅπου ἦταν χτισμένη, εἶχε περίπου ἑφτάμιση χιλιόμετρα μῆκος καὶ ἐκεῖ σὲ διπλὴ γραμμή, ἀπὸ τὸν Μαρμαρᾶ ὤς τὸν Κεράτιο Κόλπο, ἐκτείνονταν τὰ χερσαῖα τείχη ποὺ εἶχε χτίσει ὁ Θεοδόσιος Β΄, μὲ τὶς ἔντεκα πύλες τους, ἐκ περιτροπῆς μιὰ στρατιωτικὴ καὶ μία πολιτική. Ἀπὸ τὶς δύο ἄκρες τους ἄρχιζαν τὰ θαλάσσια τείχη ποὺ τὸ καθένα εἶχε περίπου δέκα χιλιόμετρα μῆκος, γιὰ νὰ συναντηθοῦν στὴν ἀμβλεία κορυφὴ τοῦ τριγώνου στὸν Βόσπορο.
……….Μέσα στὰ τείχη ὑπῆρχαν διάφορες πολυάνθρωπες πόλεις καὶ χωριὰ ποὺ τὰ χώριζαν περιβόλια μὲ ὀπωροφόρα δέντρα καὶ κῆποι. Ὅπως ἡ παλιὰ Ῥώμη, ἔτσι καὶ ἡ Κωνσταντινούπολη μποροῦσε νὰ ὑπερηφανεύεται γιὰ τοὺς ἑπτὰ της λόφους. Οἱ λόφοι αὐτοί, ὀρθώνονταν ἀπότομοι πάνω ἀπ’ τὸν Βόσπορο καὶ τὸν Κεράτιο Κόλπο, πρὸς τὴν θάλασσα τοῦ Μαρμαρᾶ, ὅμως οἱ πλαγιὲς ἦταν πιὸ μαλακὲς καὶ οἱ χῶροι ἀνάμεσά τους πιὸ μεγάλοι.
……….Ὁ ταξιδιώτης ποὺ ἐρχόταν ἀπ’ τὴν θάλασσα, ἀπ’ τὸν νότο ἤ ἀπ’ τὴν δύση, καθὼς πλησίαζε τὴν Πόλη ἔβλεπε στὸ δεξὶ του χέρι τοὺς θόλους καὶ τὶς σκεπασμένες μὲ κεραμίδια στοὲς τοῦ μεγάλου παλατιοῦ, τὴν Ἁγία Σοφία νὰ ὑψώνεται ἀπό πίσω καὶ κήπους νὰ ἀπλώνονται ὤς κάτω στὸν Βόσπορο. Ὕστερα ἔβλεπε τὸν πελώριο κυρτὸ τοῖχο, ποὺ ἀκόμα καὶ σήμερα ὑποστηρίζει τὸ νότιο ἄκρο τοῦ ἱπποδρόμου, νὰ ὑψώνεται πάνω ἀπ΄τὸ κομψὸ λιμάνι τοῦ Παλατιοῦ, τὴν ἐκκλησία τῶν Ἁγίων Σεργίου καὶ Βάκχου καὶ πιὸ χαμηλὰ μιά συνοικία μὲ παλάτια μικρότερα.
……….Στὰ ἀριστερὰ τὸ θαλάσσιο τεῖχος μὲ τοὺς ἀραιοὺς πύργους του, ἦταν κατὰ διαστήματα κομμένο καὶ στὰ σημεῖα αὐτά ὑπῆρχαν μικρὰ τεχνητὰ λιμάνια γιὰ τὰ πλοῖα ποὺ δὲν ἤθελαν νὰ κάνουν τὸν γῦρο ὤς τὸν Κεράτιο Κόλπο. Γύρω ἀπ’ τὰ λιμάνια αὐτά, ἦταν ἕνα πλῆθος σπίτια πυκνοχτισμένα. Ἀπὸ πίσω, κυρίως στὴν κοιλάδα τοῦ μικροῦ ποταμοῦ Λύκου, ὑπῆρχαν περιβόλια μὲ ὀπωροφόρα δέντρα, ἀκόμα καὶ χωράφια μὲ σιτάρι, στὴν κορυφὴ ὅμως τοῦ λόφου δέσποζε ἡ ἐκκλησία τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καὶ ἄλλα μεγάλα κτήρια. Λίγο ἀριστερότερα τὸ τοπίο γινόταν πιὸ ὀμαλό. Στὴν ὄχθη βρισκόταν ἡ πολυάνθρωπη συνοικία τοῦ Στουδίου μὲ τὸ ξακουστὸ μοναστήρι της. Ἀπό πίσω ἔβλεπε κανεὶς τὸ ἀπάνω μέρος τῶν χερσαίων τειχῶν καθὼς κατέβαιναν πρὸς τὴν θάλασσα.
……….Καὶ ἔξω ἀπό τὰ τείχη, τὰ σπίτια τῶν προαστίων ἦταν πυκνὰ σὲ μία ἀπόσταση περίπου τριῶν χιλιομέτρων κατὰ μῆκος τῆς ἀκτῆς. Ἀπό τὴν πλευρὰ τοῦ Κερατίου κόλπου, ἡ ὅψη τῆς Πόλης ἦταν τελείως διαφορετική. Ἐκεῖ, μπρὸς ἀπό τὰ τείχη, ἔβλεπε κανεὶς μία ἀκτὴ ποὺ μὲ τὴν πάροδο τῶν αἰώνων, συνεχῶς μεγάλωνε, γεμάτη προβλῆτες, ἀποθῆκες καὶ ἀποβάθρες, ὅπου ἦταν ἀγκυροβολημένα τὰ ἐμπορικά πλοῖα, καὶ λίγο πιὸ πέρα ἔβλεπε κανεὶς καὶ σπίτια χτισμένα μέσα στὸ νερὸ ἀπάνω σὲ πασάλους. Ἀπό πίσω ἕνα πλῆθος πύλες ἔβγαζαν στὶς ἐμπορικές συνοικίες.
-
Ὁλόκληρο τὸ ἐνδιαφέρον κείμενο μπορεῖτε νὰ διαβάσετε στό : www.e-istoria.com