,
,
ΠΕΜΠΤΗ ΦΑΛΑΓΞ
,
……….Κατά την διάρκεια τού Ελληνο-Ιταλικού πολέμου στην Β. Ήπειρο, όλο το Ελληνικό Έθνος αγωνίσθηκε ενωμένο κατά των εισβολέων Ιταλών, τους οποίους σταθερώς απώθησε μακριά των Ελληνικών Συνόρων. Η προσπάθεια των Ιταλών όπως δημιουργήσουν σύγχυση μεταξύ Στρατού και Λαού μέσω προκηρύξεων, απέτυχε απολύτως, το δε Έθνος παρουσίασε αξιοθαύμαστη συνοχή μέχρι την επίθεση των Γερμανών.
……….Κατά την προπαρασκευή τής Γερμανικής επιθέσεως κατά τής Ελλάδος, μετά την αποτυχία τής εαρινής Ιταλικής επιθέσεως το 1941, εκδηλώθηκε εκ μέρους επισήμων τινών προσώπων, πολιτικών και στρατιωτικών, αντίθετη με την απόφαση τού Βασιλέως και τής Κυβερνήσεώς του, όπως ο πόλεμος συνεχισθεί κατά των Γερμανών μέχρις εσχάτων.
……….Αυτή η αντίθεση [κατά περίεργο τρόπο], βρήκε προσφορότερο έδαφος μεταξύ αντιφρονούντων προς την δικτατορία Μεταξά προσωπικοτήτων, μάλλον από πνεύμα αντιδράσεως προς την ίδια ακολουθούμενη πολιτική, με τον Στρατηγό μάλιστα Πλαστήρα, μη διστάσαντος, να έλθει σε επαφή με τους Γερμανούς στην Γαλλία γιά τον τερματισμό τού Ελληνο-Ιταλικού πολέμου.
……….Συγκεκριμένες ενέργειες γιά συνθηκολόγηση με τους Γερμανούς, εκδηλώθηκαν κατόπιν τής ραγδαίας προελάσεως των Γερμανικών δυνάμεων, μέσω Γιουγκοσλαβίας προς Θεσσαλονίκη και Θεσσαλία, μεταξύ Αξιωματικών που υπηρετούσαν στα επιτελεία των Α’, Β’, Γ’ Σωμάτων Στρατού, οι οποίοι ασκούσαν συνεχή πίεση στις διοικήσεις τους όπως μη συνεχίσουν τον άπελπιν πόλεμο μετά των Γερμανών.
……….Όταν ο Βασιλεύς και ο Αρχιστράτηγος πληροφορήθηκαν τις συνεννοήσεις των Στρατηγών με τους Γερμανούς γιά συνθηκολόγηση, απηύθυναν ραδιοφωνικά μηνύματα προς τον Στρατό, μέσω των οποίων καλούσαν να συνεχίσει ο πόλεμος μέχρις εσχάτων γιά το συμφέρον τής Πατρίδος [;;].
……….Το περίεργο από αυτή την υπόθεση είναι ότι από τους Αξιωματικούς αυτούς οι οποίοι άσκησαν την μεγαλύτερη πίεση επί των Στρατηγών γιά συνθηκολόγηση με τους Γερμανούς, οι περισσότεροι κατά την κατοχή εντάχθηκαν στο κομμουνιστικό Ε.Α.Μ. ή εκδήλωσαν αριστερές τάσεις και συνοδοιπορικές, έβριζαν δε χυδαία γιά την συντελεσθείσα υπ’ αυτών προδοσία.
……….Από αυτό και από πολλά άλλα περιστατικά, συμπεραίνεται ότι οι κομμουνιστές με την προπαγάνδα και με παρασκηνιακές ενέργειες, άσκησαν έμμεση πίεση γιά συνθηκολόγηση με τους Γερμανούς προφανώς γιά τους παρακάτω λόγους:
- Α) Γιά να εμφανίσουν τον Βασιλέα και την Κυβέρνησή του ότι επεδίωκαν άσκοπη θυσία τού Στρατού και έτσι να φέρουν αυτούς αντιμέτωπους με τον Λαό.
- Β) Γιά να εξυπηρετήσουν τους σκοπούς τής Ρωσικής πολιτικής, η οποία την εποχή εκείνη ήταν σύμμαχος τής Γερμανίας.
- Γ) Γιά να δημιουργήσουν πνεύμα ηττοπάθειας και συγχύσεως στον Στρατό και να φέρουν έτσι σε αντίθεση τους άνδρες προς τους Αξιωματικούς τους. Με αυτό τον τρόπο, ο υπερήφανος και ενθουσιών νικητής Ελληνικός Στρατός, θα μετεβάλλετο σε όχλο φυγάδων, σε πεινώντα στίφη, κατάλληλα να δεχθούν τα κομμουνιστικά συνθήματα.
……….Οι κομμουνιστές, βοηθούμενοι και από την δημιουργηθείσα ιδιότυπη κατάσταση από την είσοδο των αξονικών δυνάμεων στην Ελλάδα, πέτυχαν απολύτως τον σκοπό τους. Ήταν τραγικό να βλέπει κανείς στους δρόμους Αθηνών, Πειραιώς, Θεσσαλονίκης και άλλων μεγαλουπόλεων, τους ήρωες οπλίτες τού μετώπου, ρακένδυτους και αθλίους στην εμφάνιση, να επαιτούν.
……….Η παντελής ανυπαρξία Κράτους, διευκόλυνε τους κομμουνιστές στην διοχέτευση προς τις μάζες τού Λαού των φθοροποιών συνθημάτων τους, λόγω δε τής παντελούς ελλείψεως τροφίμων και τής δημιουργηθείσης απογνώσεως, ο Λαός έγινε έρμαιο άνευ αντιδράσεως.
……….Δυστυχώς οι εχθροί τής δικτατορίας, από στενόκαρδο πνεύμα και με σκοπό να μειώσουν την ευμενή εντύπωση που είχε δημιουργηθεί γι’ αυτήν στον Λαό, διοχέτευαν προς τα Λαϊκά στρώματα τα κομουνιστικά συνθήματα, συνοδευόμενα με ύβρεις και κατάρες κατά των τετραυγουστιανών «προδοτών» και τού Βασιλέως, γενόμενοι με αυτό τον τρόπο συνεργάτες και βοηθοί των κομμουνιστών.
……….Η σύγχυση υπήρξε πλήρης, και κανείς γνώριζε τί έλεγε και τί έπραττε, προς μεγάλη χαρά των κομμουνιστών, οι οποίοι εκμεταλλεύοντο τους πάντες και τα πάντα, από τα στρατεύματα κατοχής μέχρι των αντιθέτων τού καθεστώτος τής 4ης Αυγούστου διανοουμένων Ελλήνων, και τού αμαθούς όχλου.
……….Με μία λέξη, ο κομμουνισμός κατόρθωσε με ένα σαφές και καταλεπτώς καταστρωθέν σχέδιο προπαγάνδας, να μηδενίσει κάθε ηθική αξία στην κατεχόμενη Ελλάδα με την συμπαράσταση αφελών Εθνικοφρόνων Ελλήνων.
……….Μετά την επιτυχία τού πρώτου τους σκοπού, οι κομμουνιστές καθόρισαν νέους στόχους, με την επιδίωξη να εκμηδενίσουν ό,τι υγιές και ικανό να αντιδράσει στις επιδιώξεις τους στοιχείο. Παρουσίαζαν τους μόνιμους Αξιωματικούς ως φασίστες, που στήριξαν την δικτατορία από συμφέρον και ιδιοτέλεια, και ως φυγάδες που εγκατέλειψαν σε κρίσιμες στιγμές τους άνδρες τους ενώπιον τού εχθρού.
……….Κατηγορούσαν τους μόνιμους Αξιωματικούς ότι δεν πολέμησαν στην Βόρειο Ήπειρο κατά των Ιταλών, καταλαβόντες θέσεις στα επιτελεία και τα μετόπισθεν, ενώ άφησαν τις διοικήσεις στους εφέδρους Αξιωματικούς οι οποίοι και σήκωσαν όλο το βάρος τού πολέμου. Καλούσαν τον Λαό να αγωνισθεί – παραλλήλως με τον κατά των κατακτητών αγώνα – και γιά την επιβολή τού συστήματος τής σοσιαλιστικής δημοκρατίας, που μόνο αυτή εγγυάται ισότητα, ελευθερία, και κοινωνική δικαιοσύνη.
……….Γιά τον σκοπό αυτό κάλεσαν όλους τους δημοκράτες αντιφασίστες να εξοντώσουν τα αντιδραστικά στοιχεία, μεταξύ των οποίων πρώτη θέση είχαν οι μόνιμοι Αξιωματικοί και οι χωροφύλακες.
……….Και η νέα αυτή προσπάθεια τής κομμουνιστικής προπαγάνδας σημείωσε μεγάλη επιτυχία, όλοι δε, α σ υ ν ε ι δ ή τ ω ς, εργάζοντο σύμφωνα με τις επιταγές τής κομμουνιστικής ηγεσίας.
……….Οι κομμουνιστές στα αρχικά στάδια τής εξορμήσεώς τους, πρόβαλαν την Δημοκρατική ιδεολογία, και αφού έφθειραν ανεπανόρθωτα κάθε ηθική αξία και ό,τι υγιές στοιχείο, ωμά πλέον έθεσαν ως σκοπό τους την επιβολή τού κομμουνιστικού συστήματος στην Ελλάδα. Τότε όμως ήταν αργά γιά αντίδραση, διότι ο κομμουνισμός είχε γίνει κατάσταση και όποια αντίδραση κατά του, τιμωρείτο με ποινή θανάτου.
……….Παράλληλα με την προσπάθεια φθοράς κάθε ηθικής αξίας, εξαπέλυσαν συνθήματα συνδιαλλαγής και συναδέλφωσης των Λαών τής Γης, διατυπώνοντας την ακόλουθη παραπλανητική ψευδοθεωρία.
……….Μετά τον πόλεμο θα προκύψει κόσμος ειρηνικός και αδελφωμένος, κατόπιν αμοιβαίων υποχωρήσεων τής Σοβιετικής Ρωσίας και των Δυτικών Συμμάχων της. Ήδη η Ρωσία έκανε ένα βήμα προς τα δεξιά με το να υιοθετήσει τον σοσιαλισμό αντί τού κομμουνισμού και κατά συνέπεια δεν υπήρχε καμμία ιδεολογική διαφορά με τους συμμάχους. Η θεωρία αυτή αναμασώμενη αφελώς από διανοούμενους, επιστήμονες, εμπόρους, επαγγελματίες και πάσης τάξεως ανθρώπους, επέτρεψε στους κομμουνιστές να κρύψουν τις προθέσεις τους και αφού προπαρασκεύασαν την συνδρομή των εθνικοφρόνων Ελλήνων, εξαπέλυσαν την κακοποιό τους δύναμη εναντίον τους, αδίστακτα, σκληρά, βάναυσα και αδυσώπητα.
……….Δυστυχώς το σύνθημα αυτό περί τής αδελφοσύνης των ανθρώπων, τόσο επηρέασε εκτός τού Λαού και σημαντικό αριθμό πολιτικών ανδρών, και βασικών παραγόντων τής κρατικής και κοινωνικής ζωής τής χώρας, ώστε αυτοί έγιναν διαπύρσιοι κήρυκες τής θεωρίας αυτής, και ώθησαν τον Λαό στους κόλπους τού κομμουνιστικού Ε.Α.Μ, απεργασθέντες με αυτό τον τρόπο την συμφορά τής Πατρίδος.
……….Και όταν αυτοί βρέθηκαν μπροστά στην σπαρασσόμενη από τον Κομμουνιστικό Ε.Λ.Α.Σ., Ελλάδα, στράφηκαν έντρομοι προς τα πίσω.
……….[] Η Ελεύθερη Ελληνική Κυβέρνηση από την άλλη, βλέποντας με απάθεια το δράμα τού Ελληνικού Λαού, όχι μόνο δεν έλαβε κανένα μέτρο γιά την προστασία τού αναξιοπαθούντος Λαού, αλλά και εμπλακείσα στα δίχτυα τής κομμουνιστικής προπαγάνδας, σε στενή συνεργασία με τους Βρετανούς, εξόπλισε το κομμουνιστικό Ε.Λ.Α.Σ.
……….Οι κυβερνήσεις τής κατεχόμενης Ελλάδος, διαγνώσασαι εγκαίρως τις προθέσεις και τις επιδιώξεις τής κομμουνιστικής προπαγάνδας, κατέβαλαν απεγνωσμένες προσπάθειες να πείσουν τον Λαό γιά τα ψεύδη των κομμουνιστικών διαδόσεων και των αντεθνικών επιδιώξεών τους.
……….Γιά την αποκατάσταση τού κύρους των Αξιωματικών, εκδόθηκε κυβερνητική ανακοίνωση με την οποία απεδεικνύετο ότι όχι μόνο το Σώμα των μονίμων Αξιωματικών υπήρξε ο εμπνευστής και ο σχεδιαστής τού νικηφόρου πολέμου, κατά των Ιταλο-Γερμανών, αλλά και ότι τούτο οδήγησε στα πεδία των μαχών τους Έλληνες στρατιώτες μαζί με τους έφεδρους συναδέλφους τους. Με την ανακοίνωση αυτή κοινοποιήθηκε πίνακας των απωλειών σε νεκρούς και τραυματίες Αξιωματικούς κατά την διάρκεια τού πολέμου, από τον οποίο προέκυπτε ότι οι νεκροί Αξιωματικοί ήταν περισσότεροι από τους Έφεδρους συναδέλφους τους, παρά την μικρότερή τους αναλογία.