,

Ὁ λησμονημένος Γεώργιος Καστριώτης 

,

……….Στὶς 17 Ἰανουαρίου 1468 ἀπεβίωσε ὁ Γεώργιος Καστριώτης, υἱὸς τοῦ Ἰωάννη καὶ ἀργότερα ἐθνικὸς ἥρωας τῶν ἀλβανῶν. Ὡς ὅμηρος στὴν σουλτανικὴ αὐλὴ τῆς Ἀδριανουπόλεως, ὑπηρέτησε στὴν ἐκεῖ στρατιωτικὴ σχολή καὶ ἐξισλαμίσθηκε ὅπως ὅλα τὰ παιδιὰ τῶν φεουδραρχῶν ποὺ στάλθηκαν ὑποχρεωτικά, γιὰ νὰ ἀναλάβουν ἀργότερα ἐπίσημα κυβερνητικὰ καθήκοντα μὲ βεβαιωμένη τὴν πίστη στὸν Σουλτάνο. Κέρδισε τὸν θαυμασμὸ τῶν τούρκων γιὰ τὰ χαρίσματά του, οἱ ὁποῖοι τοῦ ἀπέδωσαν τὸ ὄνομα Ἰσκεντέρ (Ἀλέξανδρος).

……….Μὲ τὰ ψυχικὰ του χαρίσματα, τὴν γενναιότητά του, τὴν σύνεσή του, κέρδισε τὶς ψυχὲς τῶν στρατιωτῶν του καὶ τὴν περίοδο ποὺ πολέμησε ὑπό τὶς διαταγὲς τοῦ Σουλτάνου, ἀλλά κι ὅταν ὕψωσε τὸ λάβαρο τῆς ἐπαναστάσεως ἐναντίον τῶν τούρκων. Ἀπό τότε καὶ γιὰ εἰκοσιπέντε χρόνια, δημιούργησε μία ἐλεύθερη ζώνη στὴν τουρκοκρατούμενη χερσόνησο τοῦ Αἴμου, ταπεινώνοντας τὶς δυνάμεις δύο Σουλτάνων, τοῦ Μουρὰτ Β’ καὶ τοῦ Μωάμεθ Β’ [], ἀποτελούμενες ἀπό ἑκατοντάδες χιλιάδες στρατοῦ. Ὅταν παρουσιάστηκε αὐτοπροσώπως στὸν Πάπα Παῦλο Β΄ καὶ τοὺς καρδιναλίους προκειμένου νὰ βοηθήσουν στὴν διοργάνωση ἐκστρατείας τῶν Εὐρωπαίων ἡγεμόνων ἐναντίον τοῦ Μωάμεθ, εἶπε:

……….«Μετὰ τὴν καταστροφὴν τῆς Ἀσίας καὶ τῆς Ἑλλάδος, μετὰ τὴν σφαγὴν τῶν πριγκίπων τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τῆς Τραπεζοῦντος, τῆς Σερβίας, τῆς Βοσνίας, τῆς Μολδοβλαχίας, μετὰ τὴν ὑποδούλωσιν τῆς Πελοποννήσου καὶ τὴν λεηλάτησιν τοῦ μεγαλυτέρου μέρους τῆς Μακεδονίας καὶ τῆς Ἠπείρου, ἔμεινα ἐγὼ μόνος μου, μὲ τὸ ἀδύνατον καὶ μικρὸν κράτος μου, μὲ τοὺς στρατιῶτας μου ἐξηντλημένους ἀπό τόσους πολέμους, καμφθέντας μετὰ τόσας μάχας, ὥστε ἡ Ἥπειρος δὲν ἔχει πλέον εἰς τὰ σπλάχνα της ἕν μέρος ὑγιὲς διὰ νὰ λάβῃ νέας πληγᾶς καὶ δὲν ἔμεινε πλέον εἰς αὐτὴν αἷμα διὰ νὰ τὸ χύσῃ ὑπὲρ τοῦ χριστιανικοῦ λαοῦ. Εἰς τὴν Μακεδονίαν ταύτην, τοσοῦτον ἄφθονον εἰς στρατιῶτας, εἰς πρίγκιπας καὶ εἰς ὁπλαρχηγούς, δὲν μένει ἄλλο, ἤ μόνον ἡ ἡμετέρα ἀνδρεία καὶ ψυχὴ ἀκαταδάμαστος».

• Ὁλόκληρο τὸ κείμενο μπορεῖτε νὰ διαβάσετε στό: www.e-istoria.com