11 Μαρτίου
843.—Η Θεοδώρα, σύζυγος τού Αυτοκράτορα Θεόφιλου, αποφασίζει την αναστήλωση των εικόνων. Μετά τον θάνατο τού Αυτοκράτορα στις 20/1/842, ήταν το πρώτο θέμα που την απασχόλησε. Αφού καθαίρεσε τον εικονομάχο Πατριάρχη Ιωάννη Ζ΄ Γραμματικό, τον αντικατέστησε με τον εικονολάτρη μοναχό Μεθόδιο. Κατόπιν, συγκάλεσε συνέλευση ανώτερων υπαλλήλων και κληρικών η οποία καταδίκασε την εικονομαχία, αποδεχόμενη τις αποφάσεις τής Συνόδου τού 787. Στην συνέχεια αποφάσισε την αναστήλωση των εικόνων στις 11 Μαρτίου τού 843, την πρώτη Κυριακή τής Τεσσαρακοστής (κινητή εορτή), η οποία έκτοτε ονομάστηκε και εορτάζεται ως Κυριακή τής Ορθοδοξίας.
1231.—Τεραστίου μεγέθους σεισμός έπληξε ξανά την Βασιλεύουσα. Ήταν η περίοδος τής μαύρης λατινοκρατίας, ημέρα μάλλον Τετάρτη και το μέγεθος τού σεισμού υπολογίστηκε στα 6,9 Ρίχτερ.
1280 ή 1281.—Η Θεοδώρα Πετραλείφα, σύζυγος τού Μιχαήλ Β΄ Άγγελου Δούκα και βασίλισσα τού Δεσποτάτου τής Ηπείρου, με καταγωγή από τα Σέρβια τής Κοζάνης, παρέδωσε το πνεύμα της στον Κύριο. Ετάφη στο μοναστήρι τού Αγίου Γεωργίου. Είναι η Αγία και πολιούχος προστάτης τής πόλεως Άρτας. Η οσία ήταν κόρη τού σεβαστοκράτορα τής Μακεδονίας, Ιωάννη Πετραλείφα, ενώ η μητέρα της Ελένη ανήκε σε αριστοκρατική οικογένεια τής Κωνσταντινουπόλεως. Παντρεύτηκε τον δεσπότη τής Ηπείρου Μιχαήλ Β΄ Άγγελο (1237-1271) και επωφελήθηκε από την ανάρρησή της στο βασιλικό αξίωμα γιά να γίνει, κατά μίμησιν Θεού τού βασιλεύοντος στην γη και στον ουρανό, πηγή ελέους γιά όλους τους υπηκόους της. Εξ αιτίας όμως τής απιστίας τού Μιχαήλ Β΄εγκατέλειψε το παλάτι και περιφερόταν επί πέντε έτη στα βουνά τής Ηπείρου, μέχρι που την περιέθαλψε ο ιερέας τού χωριού Κορφοβούνη Άρτας. Επέστρεψε στο παλάτι κατ’ απαίτηση τού λαού, όπου συνέχισε τις αγαθοεργίες, ακολουθούμενη πλέον και από τον Μιχαήλ ο οποίος ήθελε να εξιλεωθεί γιά τις πράξεις του. Μετά τον θάνατο τού Μιχαήλ, έλαβε το σχήμα τής μοναχής έως τον θάνατό της. Η μνήμη της τιμάται στις 11 Μαρτίου.
1571.—Οι Μανιάτες καταφέρνουν να συλλάβουν εκ νέου τον αγά τού Κάστρου τής Μάνης. Είχε μεταφερθεί ως αιχμάλωτος στα Ενετοκρατούμενα Χανιά, μετά από την καταστροφή τού Κάστρου, αλλά κατάφερε να απελευθερωθεί δωροδοκώντας ή καταβάλλοντας λύτρα. Όταν το πλοιάριο το οποίο τον μετέφερε προσέγγισε ξανά την Μάνη, στην παραλία τον περίμεναν οι Μανιάτες.
1669.—Η έκρηξη τής Αίτνας στην Σικελία, προκαλεί τον θάνατο σε 15.000 ανθρώπους.
1782.—Το αγγλικό πειρατικό πλοίο Minxtown καταπλέει στην Ζάκυνθο. Μόλις τρεις (ή έξι) ημέρες μετά, θα αρπάξει μία ταρτάνα (είδος πλοίου).
1822.—«Ἐπανάστασις Χίου ὑποκινηθεῖσα ὑπό Λυκούργου Λογοθέτου». Ο Λυκούργος Λογοθέτης με δύο χιλιάδες και πλέον Σαμίους, και ο Μπουρνιάς με εκατόν πενήντα Χιώτες που ήταν στην Σάμο, είχαν αποβιβασθεί από τις 10 Μαρτίου στην Χίο, αρχίζοντας να πολιορκούν την τουρκική φρουρά η οποία βρισκόταν μέσα στο φρούριο. Είκοσι μέρες αργότερα, η Σφαγή τής Χίου θα συγκλονίσει τον κόσμο.
1826.—(5-12) «Πολιορκία τοῦ φρουρίου τῆς Καρύστου ὑπό Φαβιέρου».
1831.—Ο πολιτικός, συγγραφέας και δικαστικός, Αναστάσιος Πολυζωίδης, εκδίδει στην Ύδρα το πρώτο φύλλο τής αντικαποδιστριακής εφημερίδας «Ο Απόλλων». Αν και η κυκλοφορία της ήταν να γίνει πολύ νωρίτερα, ο Κυβερνήτης Καποδίστριας την απαγόρευσε (και γενικά την ελευθεροτυπία), λόγω αντίθετης πολιτικής γραμμής. Τελικά η εφημερίδα έπαψε την κυκλοφορία της στις 30 Σεπτεμβρίου από ένοπλους Υδραίους και αφού είχε δολοφονηθεί ο Καποδίστριας.
1832.—Ανακοινούται υπό των Μεγάλων Δυνάμεων εις την Ελλάδα, η εκλογή τού Όθωνος ως βασιλέως.
1854.—Δύο χιλιάδες Θεσσαλοί επαναστάτες, υπό τον Παπακώστα Τζαμάλα, καταλαμβάνουν το χωριό Πλάτανος Αλμυρού και υψώνουν την Ελληνική Σημαία.
1858.—Απέθανεν εις την Ύδραν ο άλλοτε Πρωθυπουργός, Γεώργιος Κουντουριώτης, όστις είχε διαθέσει ολόκληρον την περιουσίαν του διά τον Αγώνα και είχε διαδραματίσει αποφασιστικόν ρόλον, με την φιλοπατρίαν και την σωφροσύνην του, κατά τας δυσκόλους στιγμάς του. Η χήρα τού αδελφού του, Λαζάρου, ασθενούσα και μη δυναμένη να παρακολουθήσει την κηδείαν, ηξίωσε να φέρουν τον νεκρόν εις το σπίτι της, διά να τον αποχαιρετήσει.
1878.—Οι τούρκοι πυρπολούν την μονήν Γκούρας, παρά το Μουζάκι (Θεσσαλία), βιάζουν κτηνωδώς τας εντός αυτής ευρισκομένας γυναίκας και ακολούθως τας φονεύουν, ομού μετά των άλλων εγκλείστων, κατά το πλείστον γερόντων και παιδίων. Εφόνευσαν επίσης τον ιερομόναχον Ιερώνυμον και, ανασκολοπήσαντες, έκαυσαν τον τυφλόν παλαιόν αγωνιστήν Γ. Ζερζενέν.
1906.—Στα πλαίσια τής τρομοκρατίας με σκοπό την επιβολή στην Μακεδονία, οι βούργαροι χτυπούν και τραυματίζουν θανάσιμα τον ιερέα π. Πέτρο, Αρχιεπισκοπικό Επίτροπο τού Περλεπέ.
1908.—Οι Μακεδόνες καπεταναίοι Στέφος και Τσίτσος, οι οποίοι δρούσαν στην ευρύτερη περιοχή τού Μοναστηρίου, δέχτηκαν αιφνιδιαστική άφιξη τούρκικου στρατού στο λημέρι τους. Οι τούρκοι τους είχαν κυκλώσει από δύο αντίθετα σημεία, ενώ την θέση τους είχαν προδώσει βουργαρόφρονες. Έτσι, αναγκάστηκαν να αφήσουν εκείνο το λημέρι (μαζί με τα αρνιά που έψηναν λίγο πριν την εμφάνιση των τούρκων).
1912.—Νίκη τού κόμματος των Φιλελευθέρων στις εκλογές. Το κόμμα τού Ελευθέριου Βενιζέλου κατέλαβε τις 146 από τις 181 έδρες. Ο Βενιζέλος είχε σχηματίσει κυβέρνηση από τις 6/10/1910 με διάρκεια έως τις 25/2/1915· ενδιάμεσα, πραγματοποιήθηκαν τρεις εκλογικές αναμετρήσεις με νικητή πάντοτε τον Βενιζέλο.
1919.—Σαν σήμερα, τα συλλογικά όργανα τής Κωνσταντινουπόλεως εκδίδουν ψήφισμα γιά την ένωση τής Πόλης με την Ελλάδα.
.—Το Ελληνικό εκστρατευτικό σώμα στην Ρωσία μάχεται εναντίον των μπολσεβίκων. Το Ελληνικό 2ο Σ.Π., το οποίο αποβιβάστηκε στην Σεβαστούπολη, συγκρούεται με στρατεύματα των Ερυθρών σε Γιουσούν, Εσκήκιοϊ, Τάμα και Σεβαστούπολη, όπου είχε αναλάβει την άμυνα τού δυτικού τομέα τής πόλεως. Οι Έλληνες στρατιώτες αναδεικνύονται οι καλλίτεροι πολεμιστές τής 1ης Συμμαχικής Ομάδας Μεραρχιών.
1921.—Η ΧΙ Ελληνική Μεραρχία στην Μ. Ασία συνάπτει σφοδρή μάχη εναντίον των τούρκων κοντά στο Κιρκ – Μπουνάρ τής Νικομήδειας και τους κατανικά.
.—Το Γ΄ Σώμα Ελληνικού Στρατού, συνεχίζει την επίθεσή του εναντίον των οχυρών θέσεων των τούρκων, οι οποίοι υπερασπίζουν το Δορύλαιο.
1922.—Η Ελληνική Στρατιά στην Μικρά Ασία με δράση πυροβολικού μάχεται εναντίον των τούρκων.
1923.—Οι εφημερίδες τής εποχής αναφέρονται στο τραγικό ναυάγιο τού Σαρωνικού (βλ. 10 Μαρτίου), κοντά στην Ψυτάλλεια, όπου εξ αιτίας σφοδρότατης θαλασσοταραχής, ανατράπηκε και βυθίστηκε το επίτακτο ρυμουλκό «Αλέξανδρος Ζ΄». Αποτέλεσμα ήταν να παγιδευτούν και να πνιγούν 287 άνδρες τού Πολεμικού Ναυτικού (αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και ναύτες). Μεταξύ των θυμάτων ήταν και 30 Ποριώτες οι οποίοι υπηρετούσαν στο Πολεμικό Ναυτικό. Εκτός των άλλων επιβαινόντων, πνίγηκαν και 36 μουσικοί τής μπάντας τού Πολεμικού Ναυτικού.
1928.—Το τορπιλοβόλο «Πάνορμος», βυθίστηκε στον Σαρωνικό, χωρίς θύματα, ενώ παρέπλεε την Αίγινα. Είχε προσαράξει κοντά στο ακρωτήριο Τούρλος, με αποτέλεσμα να κοπεί στα δύο. Ο κυβερνήτης του, πλωτάρχης Λούκας, αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει και αυτοτραυματίστηκε βαριά, με αποτέλεσμα πολύμηνη και πολύπονη νοσηλεία.
1935.—Μετά από την αποτυχία τού πραξικοπήματος που προσπάθησε να δημιουργήσει, ο Βενιζέλος διαφεύγει από τα Χανιά και φθάνει στην ιταλοκρατούμενη νήσο Κάσο.
1938.—Στην Λευκάδα, καταγράφεται σεισμός μεγέθους 5,6 Ρίχτερ. Αρκετές είναι οι ζημιές.
1941.—Το αντιτορπιλικό «Ψαρά» με κυβερνήτη τον Αντιπλοίαρχο Κώνστα, βύθισε εχθρικό υποβρύχιο κοντά στην νησίδα Φαλκονέρα. Το περιστατικό συνέβη κατά την διάρκεια συνοδείας νηοπομπής τριών μεταγωγικών από τον Πειραιά στην Κρήτη. Στην νηοπομπή συμμετείχε και το αντιτορπιλικό «Βασιλεύς Γεώργιος Α΄». Σύμφωνα με την αναφορά τού κυβερνήτη Κώνστα, «το υποβρύχιο κτυπήθηκε, αναδύθηκε προς στιγμήν με μεγάλη εγκάρσια κλήση και αμέσως εξαφανίστηκε όποτε εβλήθησαν κατ’ αυτού και άλλες βόμβες».
.—Στο μέτωπο τής Τρεμπεσίνας (υψ. 731), οι Έλληνες μαχητές παρασύρουν τρία Ιταλικά τάγματα στην χαράδραν Πρόϊ Μόθ, όπου τα εξολοθρεύουν με επιτυχή βολή πυροβολικού, από απόσταση μόλις 300 μέτρων. Ελάχιστοι από τους Ιταλούς κατώρθωσαν να σωθούν, συνελήφθησαν δε αιχμάλωτοι, ένας αντισυνταγματάρχης, δύο ταγματάρχες και 501 στρατιώτες. Οι Ιταλοί αποκάλεσαν το Πρόϊ-Μόθ, «χαράδρα τού θανάτου». Γιά την τιτανομαχία τού 731 γράφει η ιστορία: «[…] Το εν λόγω ύψωμα βρίσκεται περί τα 20 χιλ. βορείως τής Κλεισούρας. Ήταν ένα από τα ισχυρότερα ερείσματα που κατέλαβε ο Ελληνικός Στρατός κατά τους χειμερινούς αγώνες, που προηγήθησαν, κλειδί τής όλης τοποθεσίας στον κεντρικό τομέα τής Αλβανίας. Η παραμονή σε ελληνικά χέρια τού υψώματος αυτού, καταδίκαζε κάθε προσπάθεια των Ιταλών». Η αρχή τής ιταλικής επιθέσεως έγινε νωρίς το πρωί τής 9ης Μαρτίου,με σφοδρή δράση τού πυροβολικού με όλμους και αεροπορικό βομβαρδισμό των ελληνικών θέσεων. Στο διάστημα από 9 έως 11 Μαρτίου 1941, πενήντα Τρικαλινοί θυσιάστηκαν ηρωικά, υπερασπιζόμενοι το ύψωμα. Η τρίτη μέρα βρίσκει το 5° σύνταγμα Τρικάλων να έχει χάσει 586 άνδρες, περίπου την μισή του δύναμη. Τρικαλινός ήταν ο πρώτος νεκρός στρατιώτης, ονόματι Τσιαβαλιάρης Βασίλειος, Τρικαλινός ήταν και ο πρώτος νεκρός αξιωματικός ονόματι Νικόλαος Γεωργούλας».
.—Η ιταλική αεροπορία βομβάρδισε το Ληξούρι.
.—Σκοτώθηκε ο πιλότος μας Ματθαίος Τσολακίδης, εκτελώντας διατεταγμένη αποστολή αναγνωρίσεως – βομβαρδισμού στόχων στην αλβανία, και ο Στέφανος Μαυροματίδης (παρατηρητής), όταν το αεροσκάφος τους κατέπεσε στην περιοχή Μπούζι Γκλάβα τής αλβανίας, χτυπημένο από εχθρικά αντιαεροπορικά πυρά.
.—Σκοτώθηκε κοντά στις Κουκουβάουνες Αττικής ο πιλότος Σαραντόπουλος Χρήστος λόγω συντριβής τού αεροσκάφους στο οποίο επέβαινε ως χειριστής, με παρατηρητή τον Επισμηνία Κοριτσά Σωτήριο, επίσης θανόντα, κατά την εκτέλεση αποστολής φωτοπολυβόλου.
.—Σκοτώθηκε σε διατεταγμένη αποστολή βομβαρδισμού στόχων στην περιοχή Νιβίτσα-Σλατινία τής αλβανίας, ο πιλότος μας Δημ. Πιτσίκας, όταν κατά την διάρκεια αερομαχίας με ιταλικά αεροπλάνα διώξεως, το αεροπλάνο στο οποίο επέβαινε ως χειριστής με παρατηρητή – βομβαρδιστή τον Αντισμήναρχο Σταθάκο Δημήτριο, καταρρίφθηκε από τον εχθρό. http://www.pasoipa.org.gr/
1943.—Η ιταλική φρουρά Καρδίτσας, κυκλωμένη από ισχυρές ανταρτικές ομάδες, υποχρεώνεται να εκκενώσει την πόλη και να αποσυρθεί στην Λάρισα.
1944.—Οι Ιερολοχίτες αιχμαλωτίζουν επιταγμένο από τους Γερμανούς καΐκι και συλλαμβάνουν το πλήρωμά του.
1956.—Στην διάρκεια επιχειρήσεως δολιοφθοράς εναντίον βρετανικής αυτοκινητοπομπής στον Κύκκο, η βόμβα που κρατούσε ο ήρωας τής ΕΟΚΑ, Αριστείδης Χαραλάμπους, εξερράγη στο χέρι του, με αποτέλεσμα τον θανάσιμο τραυματισμό του.
1957.—Κατά την διαδικασία ελέγχου στις βόμβες που είχε τοποθετήσει στην γέφυρα τού Σερράχη, ο ήρωας τής ΕΟΚΑ, Σάββα Μιχαλάκης, γνωστός και ως Χατζηκυριάκου Μιχαήλ, σκοτώθηκε από αγγλικά πυρά.
1958.—Ενώ τετράδα αεροσκαφών τής 337 Μοίρας Διώξεως – Βομβαρδισμού, εκτελούσε άσκηση σχηματισμού μάχης, το αεροσκάφος τού Γεώργιου Μπάλακα συγκρούστηκε με άλλο και κατέπεσε στην περιοχή τού Άργους, με αποτέλεσμα τον θάνατο τού χειριστή. Στο ίδιο ατύχημα και με τον ίδιο τρόπο, δυστυχώς κατέληξε και ο Γεώργιος Συνδρεβέλης.
1961.—Δημιουργείται η συμφωνική ορχήστρα τού Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας (Ε.Ι.Ρ.).
1968.—Ο πιλότοι μας, Νικ. Παπαμίχος και Παν. Μπουρλίδης, κατά την εκτέλεση διατεταγμένης πτήσεως αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το αεροσκάφος τους λόγω μηχανικής βλάβης. Εξ αιτίας τού μικρού ύψους, τα αλεξίπτωτα δεν τους βοήθησαν, με αποτέλεσμα να καταπέσουν στην περιοχή τής 111 Πτέρυγας Μάχης (Νέα Αγχίαλος) και να σκοτωθούν αμφότεροι.
1978.—Απεβίωσε η Σοφία Βέμπο, τραγουδίστρια και ηθοποιός, τής οποίας η βαθιά, βελούδινη φωνή συνδέθηκε με το Έπος του ’40. Η Βέμπο, τής οποίας το πραγματικό ονοματεπώνυμο ήταν Έφη Μπέμπο, γεννήθηκε στην Καλλίπολη τής Ανατολικής Θράκης το 1910, αλλά μετά από την Μικρασιατική καταστροφή, βρέθηκε στην Τσαριτσάνη, όπου ο πατέρας της δούλευε ως καπνεργάτης, και κατόπιν στον Βόλο. Ξεκίνησε την καλλιτεχνική της πορεία σε ζαχαροπλαστείο τής Θεσσαλονίκης την δεκαετία τού ’30 και τον χειμώνα τού 1933 προσελήφθη από τον θεατρικό επιχειρηματία Φώτη Σαμαρτζή, στο θέατρο “Κεντρικόν”, προκειμένου να συμμετάσχει στην επιθεώρηση “Παπαγάλος 1933”. Άρχισε να ηχογραφεί στην δισκογραφική εταιρεία “Κολούμπια” ερωτικά τραγούδια τής εποχής και γρήγορα καταξιώθηκε λόγω τής ιδιαίτερης φωνής της. Έχει συμμετάσχει επίσης σε ελληνικές ταινίες όπως η “Προσφυγοπούλα” το 1938, αλλά η κορυφαία στιγμή στην καριέρα της, ήρθε με την κήρυξη τού πολέμου, στις 28 Οκτωβρίου 1940. Παντρεύτηκε τον Μίμη Τραϊφόρο το 1957. Πέθανε στις 11 Μαρτίου τού 1978 και αποθεώθηκε ως ηρωίδα από το τεράστιο πλήθος που συνέρρευσε στην κηδεία της.
1981.—Σεισμός 5,6 Ρίχτερ συγκλονίζει την Ήπειρο, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν δύο άνθρωποι και να καταστραφούν 50 χωριά.
1991.—Αρχίζει στο Ειδικό Δικαστήριο η δίκη τού πρώην πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου και υπουργών τής κυβερνήσεώς του, με την κατηγορία ότι εμπλέκονται στο «σκάνδαλο Κοσκωτά». Η δίκη θα τελειώσει μετά από εννιά μήνες, ενώ ο Παπανδρέου απαξίωσε τον δικαστικό θεσμό, με την απουσία του.
.—Πεθαίνει στην Λάρισα ο δωσίλογος και αρχηγός τής κατοχικής τρομοκρατικής οργανώσεως «Ρωμαϊκή Λεγεώνα», Νικόλαος Ματούσης. Το κείμενο που ακολουθεί περιέχει ελάχιστα γιά την δράση τής ομάδας του, «[…] ελεηλάτησαν σπίτια, λήστεψαν προϊόντα πτωχών αγροτών και κτηνοτρόφων, έκαναν αναγκαστική συγκέντρωση τού γάλακτος και των μαλλιών και των σφαγίων σε εξευτελιστικές τιμές, εξόρισαν και βασάνισαν τούς αντιφρονούντας, επρόδωσαν κατόχους όπλων και στρατιωτικών ειδών, παρέδωσαν εις την κτηνώδη διάθεσιν των κατακτητών φασιστών τιμίους συμπατριώτας, που πέθαναν από τα βασανιστήρια». Παρ’ όλ’ αυτά, το προ-κατοχικό μέλος τής Κ.Ε. τού Κ.Κ.Ε. (και άμεσος συνεργάτης τού ιδιαίτερου τού Ελευθερίου Βενιζέλου, Ιωάννη Σοφιανόπουλου), ενώ καταδικάστηκε σε θάνατο από τα δικαστήρια των δωσιλόγων, τα ελλαδικά δικαστήρια τον αθώωσαν (το 1964), ενώ αργότερα υπήρξε φιλοχουντικός και μέχρι τα βαθιά γεράματα οπλοφορούσε μέσα στην Λάρισα (…)
1994.—Εφημερίς τής Κυβερνήσεως – Τεύχος Α΄, Αρ. φύλλου 32 / 11 Μαρτίου 1994. Δημοσιεύτηκε ο νόμος με τον οποίον καθιερώνεται η 19η Μαΐου ως ημέρα μνήμης τής Γενοκτονίας των Ελλήνων τού Πόντου.
1997.—Σὰν σήμερα, ὁ Νομικὸς Σύμβουλος τοῦ Κράτους καὶ προϊστάμενος τοῦ Δικαστικοῦ Τμήματος τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, Κωνσταντῖνος Ντούσης, μὲ τὸ ὑπ΄ ἀριθ. 1150/11-3-1997 ἔγγραφό του, ὑποδεικνύει τὴν ἔκπτωση τοῦ Ἀντώνιου Λιάκου στὴν βαθμίδα τοῦ ἐπίκουρου καθηγητή. Ὁ συγκεκριμένος εἶχε καταλάβει παράνομα καὶ παράτυπα τὴν θέση τοῦ ἀναπληρωτὴ καθηγητὴ στὸ Τμῆμα Ἱστορίας καὶ Ἀρχαιολογίας τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν. Ἡ τελεσίδικη ἀπόφαση τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας (3138/1996) ἀγνοήθηκε καὶ δὲν ἐφαρμόσθηκε ποτέ. Τῷ 2015, ὁ Ἀντώνιος Λιάκος τοποθετήθηκε Πρόεδρος τοῦ δῆθεν «Ἐθνικοῦ διαλόγου γιὰ τὴν Παιδεία». Ἀνῆκε στὸν στενὸ πυρῆνα τῶν ἐκσυγχρονιστῶν τοῦ σημιτικοῦ ΠαΣοΚ, ὅπου εἶχε διατελέσει πρόεδρος τοῦ «Ὁμίλου Προβληματισμοῦ γιὰ τὸν Ἐκσυγχρονισμὸ τῆς κοινωνίας». Ὁ ὑποστηρικτὴς τῶν θεωριῶν τοῦ Φαλλμεράϋερ, μεταπήδησε στὸν ΣΥΡΙΖΑ, ἀρθρογραφῶντας προεκλογικὰ ὑπὲρ του. Πρόκειται γιὰ ἀκόμα ἕναν ἀρνητὴ γενοκτονίας, τὸν ὁποῖο χρησιμοποιοῦν ῥατσιστὲς κατὰ τοῦ Ἑλληνισμοῦ ὑπουργοί. Μία ἀπὸ τὶς διεθνεῖς «ἐρευνητικὲς ὁμάδες» στὶς ὁποῖες ὑπῆρξε μέλος, εἶναι καὶ ἡ «Overviews for a New History Research Agenda for the Citizens of a Growing Europ» (Παρατηρήσεις γιὰ μία Νέα Ἐρευνητική Ἀτζέντα τῆς Ἱστορίας, γιὰ τοὺς πολίτες μιᾶς ὁλοένα διευρούμενης Εὐρώπης).
2010.—Η αναγνώριση τής Ποντιακής Γενοκτονίας από το Σουηδικό Κοινοβούλιο. Σαν σήμερα, το Σουηδικό Κοινοβούλιο αναγνωρίζει την Γενοκτονία των Ποντίων, Αρμενίων και Ασσυρίων. Η ψήφος που καθόρισε το αποτέλεσμα τής αναγνωρίσεως των θυμάτων τού Κεμαλισμού, ανήκει στην κουρδικής καταγωγής βουλευτή τού Σουηδικού Κοινοβουλίου, (Gulan Avci) Γκιουλάν Αβσί.
2019.—Ο επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων Πιέρ Μοσκοβισί, προσερχόμενος στην Σύνοδο τού Eurogroup στις Βρυξέλλες, επιβεβαίωσε την αναβολή εκταμιεύσεως τής δόσεως ενός δισεκατομμυρίου ευρώ προς την Ελλάδα, μέχρι και το επόμενο Eurogroup (προγραμματισμένο γιά τον Απρίλιο).