,
.,
δ΄μέρος.
Στὸ 2ο μέρος τοῦ ἀφιερώματος τῆς ἐπιστημονικῆς ἔρευνας τοῦ κυρίου Σπυρίδη, σχετικὰ μὲ τὸ ἐγχάρακτο κείμενο, ἀποδόθηκαν οἱ δύο πρῶτες σειρὲς του, (ΡΟΛΙΣ-ΤΕΝΕΑΣΝ-ΛΙΤΑ-ΕΝΕΠΕ).
Ἡ λέξη (ΤΕΑΝΙΣΚΟΑΜ) τῆς τρίτης σειρᾶς καὶ ἡ λέξη (ΤΙΑ) τῆς πέμπτης σειρᾶς, αποδόθηκαν στὸ 3ο μέρος τοῦ ἀφιερώματος.
Στὸ παρὸν μέρος τοῦ ἀφιερώματος, ὁ κύριος Σπυρίδης ἀποδίδει τὶς ὑπόλοιπες σειρὲς τοῦ ἐγχάρακτου κειμένου. ( Ἡ τελευταία λέξις – ΗΛΤΑ – δὲν φαίνεται στὴν εἰκόνα, διότι εἶναι χαραγμένη στὸ πλάγιο μέρος τοῦ δακτυλιδίου).
Μὲ βασικὴ προϋπόθεση ὅτι οἱ Θρᾷκες Ἓλληνες εἶχαν στὴν γλῶσσα τους λέξεις ὅπως τίς ἑλληνικές τὶς ὁποῖες ἔγραφαν μὲ τὸ ἀττικό ἀλφάβητο, ὁ κύριος Σπυρίδης κατακερμάτισε τὴν ἀλληλουχία τῶν γραμμάτων τοῦ ἐπιγράμματος μέ τήν ἐρευνητική μέθοδο «Trial and error», δοκιμή καί λάθος, ἒχοντας σάν ἀποκλειστικό σύμβουλο τό DVD τῆς TLG τῆς Ἀμερικανίδος Μαριάννας Μακντόναλντ, τοῦ πανεπιστημίου Ἰρβάϊν, ἐνῷ παράλληλα βασίστηκε στὰ ἔπη τοῦ Ὁμήρου, στὶς τέσσερεις θεμελιώδεις διαδικασίες συμμετρίας τοῦ ὀθρογωνίου συστήματος συμμετρίας, στὴν γνώση του περὶ τῆς Ὀρθῆς, τῆς Ἀπεστραμμένης, τῆς Ἀνεστραμμένης, τῆς Πλαγίας, καὶ τῆς Κάτω μένουσας θέσεως τῶν σημείων τῆς Παρασημαντικῆς τῆς Ἀρχαιοελληνικῆς Μουσικῆς, καὶ στὴν δομὴ τῶν Μετρικῶν ποδῶν τῆς Ἀρχαιοελληνικῆς Ῥυθμοποιίας.
Ἀρχικὰ οἱ λέξεις διαβάζονται : ( ΡΑΖΕΑΔΟΜ – ΕΛΝΤΙΛΕΖΥ – Π(Ε)ΤΑΜΙΗΕ – ΡΑΖ – ΗΛΤΑ )
Μετὰ τὴν κατάτμηση ἀπὸ τὸν κύριο Σπυρίδη, προέκυψε τὸ παρακάτω: (σειρὲς ἀπό 4η ἔως 7η) : ΟΔΑΕΖ ΑΡΕΑΝ ΤΙΑ ΕΖΥΕΗΙ ΜΑΤ(Ε)ΡΑ ΖΗΛΤΑ
Η ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ – ΟΔΑΕΖ, ΕΖΥΕΗΙ, ΜΑΤΕΡΑ- ΒΑΣΕΙ ΟΜΗΡΙΚΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ
Τὸ πρῶτο γράμμα τῆς ἕκτης σειρᾶς, δὲν εἶναι τὸ πῖ (Π), ἀλλὰ τὸ Ε, διότι κατὰ τὴν θεωρία τοῦ κυρίου Σπυρίδη τὸ πῖ (Π) δὲν ὑπῆρχε στὸ Θρᾳκικὸ ἀλφάβητο· (ὑπάρχει ἐναλλαγή προφορᾶς τοῦ ρῶ (Ρ), ἀναλόγως τοῦ γραμματικοῦ του περιβάλλοντος, ὁπότε καὶ προφέρεται ὡς πῖ ἤ ὡς ρῶ). Στὴν συγκεκριμένη περίπτωση, τὸ πρῶτο γράμμα τῆς ἕκτης σειρᾶς τοῦ ἐπιγράμματος εἶναι τὸ ἔψιλον (Ε).
Η ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΗΣ ΛΕΞΕΩΣ ΖΗΛΤΑ
Ἡ λέξη ΖΗΛΤΑ ἔχει χαραχθεῖ στὸ πλάγιο μέρος τοῦ χρυσοῦ δακτυλιδίου καὶ ἐπειδή βρίσκεται ἐκτός τοῦ κειμένου τῆς πλακός, ὁ κύριος Σπυρίδης τὴν διαβάζει σὲ εὐθεία σειρὰ καὶ ὄχι βουστροφηδὸν ἀποδίδοντάς της, τὴν σημασία τοῦ οἵνου, διότι ἔτσι (ζήλα) ὀνομάζεται ὁ οἷνος ἀπό τοὺς Θρᾷκες.
Η ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΟΥ ΕΓΧΑΡΑΚΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΣΤΗΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ
«Πόλις τῶν Τηίων, λιτανευτικῶς νὰ ἀποτείνεσαι πρὸς τὴν Τηινὴν Ἱέρειαν τῶν Καβείρων, τὴν Ἀρέαν, ἤτις μᾶς ὠδήγησεν εἰς τὴν Τέων, καὶ κατέστη οἰκιστὴς τῆς πόλεως τοῦ οἵνου».
**********************************************************************
Ὁ κύριος Σπυρίδης εἶναι, καθηγητὴς στὸ τμῆμα μουσικῶν σπουδῶν τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, Θρᾷξ, ἐκ Θρᾳκός πατρὸς καὶ Θρηίσσας (Θρᾲσης) μητρός, ἐκ τοῦ Πούρναλικ τῆς Θρᾳκίας Ξάνθης.
Σπούδασε Φυσικὸς, καὶ ὑπηρέτησε γιὰ ἀρκετά χρόνια στὸ Ἀριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Ἐπί εἴκοσι ἔτη εἶναι μέλος ΔΕΠ (Διδακτικὸ Ἐρευνητικό Προσωπικὸ), στὸ τμῆμα μουσικῶν σπουδῶν τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, καὶ καθηγητὴς μὲ γνωστικὸ ἀντικείμενο, «Μουσικὴ-Ἀκουστική-Πληροφορική».
Διευθυντὴς τοῦ ἐργαστηρίου Μουσικῆς-Ἀκουστικῆς-Ἠχοληψίας-Πληροφορικῆς, στὸ τμῆμα Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, καὶ Διευθυντὴς τοῦ τρίτου τομέως τοῦ τμήματος, ποὺ συμπεριλαμβάνει τὰ γνωστικὰ ἀντικείμενα τῆς μουσικῆς πληροφορικῆς, τῆς μουσικῆς παιδαγωγικῆς καὶ τῆς βυζαντινῆς μουσικολογίας.
Ἡ ἐρευνητική του δραστηριότητα, στὴν ἐκτός τῆς Φυσικῆς ἐπιστήμης Μουσικολογία, κυρίως τῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς Μουσικῆς, ἔχει καταθέσει πολλὰ ἐπιστημονικά δημοσιεύματα.
Κείμενο παρουσιάσεως (μὲ πηγὴ τὴν ὁμιλία τοῦ κυρίου Καθηγητοῦ) καθὼς καὶ ἐπιλογή ὀπτικοακουστικῶν ἀποσπασμάτων: Ἑλληνικό Ἡμερολόγιο.
Copyright (©) «Ἑλληνικὸ Ἡμερολόγιο»
