_,

.

……….Στὶς 25 Μαρτίου τοῦ 1838,  μὲ τὸ Βασιλικὸ Διάταγμα 980/1838, ποὺ ἐκδόθηκε στὶς 15 Μαρτίου (δεκαεφτὰ χρόνια μετὰ τὴν 25^η Μαρτίου τοῦ 1821), θεωρείται πλέον  ἡ 25^η  ὡς ἐπίσημη ἡμέρα ἐνάρξεως τοῦ Ἀγῶνα τῶν Ἑλλήνων γιὰ ἀνεξαρτησία, ὡς ἡμέρα τοῦ ἱεροῦ ὅρκου τῶν προγόνων μας γιὰ λευτεριὰ ἤ θάνατο μπροστὰ στὸν ἱεράρχη Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανό. (Μέχρι τότε, ἡ ἐπέτειος ἐορταζόταν τὴν 1 Ἰανουαρίου, διότι τὴν ἡμέρα ἐκείνη στὰ 1822, ψηφίστηκε τὸ πρῶτο Σύνταγμα τῆς Ἐπαναστάσεως, στὴν Α΄ Ἐθνοσυνέλευση). 

……….Τὴν πρόταση γιὰ ἔκδοση τοῦ διατάγματος ἀπό τὸν βασιλέα Ὄθωνα, εἶχε κάνει ὁ Γεώργιος Γλαράκης, γραμματέας τῆς Ἐπικρατείας ἐπὶ τῶν Ἐκκλησιαστικῶν Δημοσίας Ἐκπαιδεύσεως καὶ Ἐσωτερικῶν. Ἡ εἰσήγησή του θεωρήθηκε ὀρθὴ καὶ εὔστοχη γιατὶ ἀποτελοῦσε ἕνα θαυμάσιο συνδυασμὸ τοῦ ἐθνικοῦ μὲ τὸ θρησκευτικὸ στοιχεῖο. Διότι, ὅπως χαρακτηριστικὰ τόνιζε ὁ Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, τὸ ἑλληνικὸ ἔθνος «εἰς τὴν ἱερὰν του θρησκείαν ὡφείλει τὰς σημερινὰς ἀριστείας του, τὴν ἀνεξαρτησίαν καὶ πολιτικὴν του ὕπαρξιν, διότι μέγας ὁ Θεὸς τῶν Χριστιανῶν ὅστις ὑπερασπίζεται τὰ δίκαιά του…». Τὸ ἱστορικὸ κείμενο ἔχει ὡς ἑξῆς:

……….«Ἐπὶ τῇ προτάσει τῆς Ἡμετέρας ἐπὶ τῶν Ἐκκλησιαστικῶν καὶ τῆς Δημοσίου Ἐκπαιδεύσεως Γραμματείας, θεωρήσαντες ὅτι ἡ ἡμέρα τῆς 25^ης Μαρτίου, λαμπρὰ καθ’ ἐαυτὴν εἰς πάντα Ἕλληνα, διὰ τὴν ἐν αὐτὴ τελουμένην ἐορτὴν τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, εἶναι προσέτι λαμπρὰ καὶ χαρμόσυνος διὰ τὴν κατ’ αὐτὴν ἔναρξιν τοῦ ὑπὲρ ἀνεξαρτησίας ἀγῶνος τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους, καθιεροῦμεν τὴν ἡμέραν ταύτην εἰς τὸ διηνεκὲς ὡς ἡμέραν Ἐθνικῆς Ἐορτῆς καὶ διατάττομεν τὴν διαληφθείσαν Γραμματείαν νὰ δημοσιεύσῃ καὶ ἐναργήσῃ τὸ παρὸν Διάταγμα».

……….(…) Μερικὰ χρόνια πρὶν ἀπὸ τὸ διάταγμα, γράφει ὁ Ῥήγας Παλαμήδης, εἶχαν γίνει σκέψεις γιὰ καθιέρωση ἐθνικῆς ἐορτῆς ποὺ νὰ θυμίζει τὴν κήρυξη τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπανάστασης τοῦ 1821. Ἀνεπίσημα ἤδη κατὰ τὴν ἡμέρα αὐτὴ, μνημονεύονταν οἱ ψυχὲς τῶν ἡρώων ποὺ πότισαν μὲ τὸ αἷμα τους τὸ δέντρο τῆς ἐλευθερίας…

Ὁλόκληρο τὸ κείμενο μπορεῖτε νὰ διαβάσετε στό :  www.e-istoria.com