Σεβαστιανός Μπουρντόν «Η θυσία τής Ιφιγένειας». (Sébastien Bourdon -«The Sacrifice of Iphigenia».)

 

Ο ΚΑΘΑΓΙΑΣΜΟΣ ΤΗΣ «ΠΟΛΕΩΣ» ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΥΣΙΑ ΣΤΙΣ «ΤΡΩΙΚΕΣ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ» ΤΟΥ ΕΥΡΙΠΙΔΗ.

ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ

 

Τατιάνα Αλβαράδο Θεοδωρίκα (Tatiana Alvarado Teodorika)

Μεταγλώττιση από την Ισπανική: Αθανάσιος Τσακνάκης

 

(Επιλεγμένα αποσπάσματα από το Ελληνικό Ημερολόγιο).

«…. “Η πόλη” – το έλεγε ο Αριστοτέλης – “είναι η τέλεια κοινωνία (…), η οποία γεννιέται από την ανάγκη τού ζην, αλλά υφίσταται για χάρη τού ευ ζην. Είναι προγενέστερη τού οίκου και καθενός από εμάς” (Αριστοτέλης, 1997: 43-44). Τής οφείλεται σεβασμός και δόξα και, ούτως εχόντων των πραγμάτων, δεν δύναται να νοηθεί καθαγιασμός μεγαλύτερος από την ανθρώπινη κατάθυση προς όφελός της…(…) Όταν κάποιος μιλά για την πατρίδα ή, καλύτερα, για να είμαστε ακριβέστεροι, γιά την “πόλιν”, είναι αναπόφευκτο να αποκαλύψει τον υπάρχοντα δεσμό μεταξύ τού πολιτικού (με αναφορά στην ετυμολογία τής λέξης, δηλαδή “εκείνου που αφορά τον πολίτη”) και τού τραγικού. Ως εκ τούτου, η κύρια αναφορά μας είναι μία από τις τραγωδίες τού Ευριπίδη….

(…) Η Ιφιγένεια είναι μία υποδειγματική παρουσίαση τού μύθου τής θυσιαζόμενης γυναίκας, έχει εμπνεύσει πολλούς συγγραφείς και συνθέτες, κυρίως τού 17^ου και τού 18^ου αιώνα, και μετατρέπεται σε σαγήνη πολλών Γερμανών ρομαντικών. Η Ιφιγένεια ενσαρκώνει την πατρίδα, την Ελλάδα που αναζητείται με την ψυχή, όπως θα έγραφε ο Γκαίτε στην “Ιφιγένειά” του.

Άνσελμ Φόιερμπαχ «Ιφιγένεια». (Ifigenia de Anselm Feuerbach).

(…) Η περίπτωση [ ] τής θυσίας της, αποτελεί στυλοβάτη των τρωικών τραγωδιών τού Ευριπίδη. Εάν, ωστόσο, είναι βέβαιο ότι έχει ερμηνευτεί, σε πολλές ευκαιρίες, ως μία ιδιοτροπία προκειμένου να ικανοποιηθεί η αγωνία τού Μενέλαου για την ανάκτηση τής Ελένης [ ], τα λόγια τού ίδιου τού Μενέλαου διαψεύδουν μία ανάγνωση κατ’ αυτήν την έννοια. Δεν το κάνει εξαιτίας τής Ελένης, δεν το κάνει εξαιτίας τής τιμής του ούτε εξαιτίας τής αγάπης του. Το κάνει γιά χάρη τής «πόλεως», γιά χάρη τής Ελλάδας….

(…) Εάν όμως, ήταν οι άνδρες εκείνοι που κατηύθυναν την πολιτική και κοινωνική ζωή στην Ελλάδα, εκείνοι που έδιναν μάχες και προστάτευαν την πατρίδα από τις εισβολές των βαρβάρων, η γυναίκα αντιπροσώπευε εκείνον τον αόρατο και αδιάσπαστο δεσμό μεταξύ τού ανθρώπινου και τού θεϊκού. Δεν υπήρχε μεγαλύτερη θυσία, από εκείνη τού σώματος μίας άσπιλης νέας, γιά να τιμηθούν οι θεότητες….»

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο στο: https://www.academia.edu/

 

Μωσαϊκό με την «Θυσία τής Ιφιγένειας» το οποίο ανακαλύφθηκε κατά την διάρκεια ανασκαφών στον Εμπόριον της Ισπανίας (περιοχή Καταλωνίας).El mosaico del Sacrificio de Ifigenia fue encontrado en 1849 durante unas excavaciones en Ampurias.