ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ-09 ΙΟΥΛΙΟΥ

9 Ιουλίου

251.—Λίγο μετά την αυγή, μεγάλος σεισμός και θαλάσσιο σεισμικό κύμα έπληξε την Αλεξάνδρεια (κατά τον Γ. Κεδρηνό). «Ἐπὶ Γρατιανοῦ, σεισμὸς ἐν Ἀλεξανδρεία γέγονεν, ἐπὶ τοσοῦτον ὡς ἐπὶ πολὺ ὑποχωρῆσαι τὴν θάλασσαν καὶ τὰ πλοῖα ἐπὶ τῆς ξηρᾶς ἱστᾶναι. Πλήθους δὲ πολλοῦ ἐπὶ τῷ παραδόξῳ θεάματι συνδεδραμόντων πέντε μυριάδες ἀνθρώπων, κατεποντίσθησαν, καὶ τῆς Κρήτης δέ, τῆς Ἀχαΐας δέ, καὶ Βοιωτίας, Ἠπείρου καὶ Σικελίας πλεῖστα μέρη ἀπολέσθαι, τῆς θαλάσσης ἀνελθούσης καὶ ἐπικλυσάσης αὐτά, ὡς καὶ ἐπὶ τῶν ὀρέων ἀπορριφθῆναι, πλοῖα ἄχρι σταδίων ἑκατόν….». [Τα 7,5 Ρίχτερ προκάλεσαν εκτεταμένες καταστροφές στην Κρήτη, ιδιαίτερα στο ανατολικό μέρος τού νησιού, όπου μεταξύ άλλων κακόπαθε η Κνωσός.]

518.—Απεβίωσε ο Αναστάσιος Α΄, Αυτοκράτορας τής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Αυτό που κυρίως πέτυχε ο Αναστάσιος, ήταν να ενισχύσει και αναδιοργανώσει τα οικονομικά τού κράτους. Κύριο επίτευγμά του ήταν η μεταρρύθμιση τού φορολογικού συστήματος. Όμως οι αλλαγές περισσότερο ευνόησαν τον αστικό πληθυσμό (την εμπορική και βιοτεχνική τάξη) κι όχι τον αγροτικό, γιατί απαίτηση τού κράτους πλέον ήταν να καταβάλλεται ο φόρος σε νόμισμα και όχι σε είδος (annona). Γι’ αυτό οι αναταραχές και εξεγέρσεις στην εποχή του ήταν συχνές. Κατάφερε πάντως να ενισχυθεί το κρατικό ταμείο, κι’ όταν πέθανε, να διαθέτει απόθεμα 320.000 λίτρων χρυσού. Οι εξεγέρσεις πάντως είχαν και θρησκευτικό χαρακτήρα, γιατί τον θεωρούσαν οπαδό τού μονοφυσιτισμού. Το 512 είχε ξεσπάσει στάση που λίγο έλειψε να τού στοιχίσει τον θρόνο, με αποτέλεσμα την δημόσια εμφάνισή του στον Ιππόδρομο, όπου απευθυνόμενος στον λαό τον καθησύχασε. Κατά δε την τριετία από το 513 έως το 515, η επανάσταση τού στρατηγού τής Θράκης Βιταλιανού, οδήγησε τα στρατεύματά του έως τα τείχη τής Βασιλεύουσας. Αντιμετωπίστηκε όμως και αυτή με επιτυχία από τον Αναστάσιο, με την βοήθεια τού Πρόκλου ο οποίος κατέστρεψε το ναυτικό τού Βιταλιανού με υγρόν πυρ.

968.—Ένας μεγάλος σεισμός συγκλονίζει την Κωνσταντινούπολη.

1306.—Ανέκδοτο βενετικό έγγραφο μάς πληροφορεί ότι ο Μπαρότσι με τον στόλο του πολιόρκησε το κάστρο Nixari, όπως αναφέρεται η Νίσυρος, αλλά δεν κατάφερε να το καταλάβει, υφιστάμενος σοβαρές ζημιές. Αμέσως μετά, αναχώρησε άπραγος γιά την Εύβοια.

1651.—Ο βενετικός στόλος συντρίβει τον τουρκικό, σε ναυμαχία μεταξύ Πάρου, Φολεγάνδρου και Νάξου.

1715.—Ο Δαμάτ πασάς πολιορκεί και κυριεύει το κατεχόμενο υπό των Ενετών Ναύπλιο, προβαίνει δε ακολούθως σε σφαγές τού ελληνικού πληθυσμού.

1770.—Οι τούρκοι τής Σμύρνης, μόλις γνωστοποιήθηκε εκεί η  καταστροφή τού τουρκικού στόλου από τον ρωσικό, στην ναυμαχία τού Τσεσμέ (7/7) και η επιτυχής δράση των Ελλήνων πυρπολητών, επιδόθηκαν σε σφαγές τού ελληνικού πληθυσμού, διάρκειας μεγαλύτερης τού μήνα.

1771.—Οι τούρκοι θανατώνουν στην Αθήνα τον νεομάρτυρα Μιχαήλ Μπακνανά ( ή Πακνανά).

1774.—Μετά την υπογραφή τής συνθήκης τού Κιουτσούκ  Καϊναρτζί, η Αικατερίνη τής Ρωσίας παραδίδει στους τούρκους 18 νησιά που είχε στην κατοχή της.

1793.—Έπειτα από πολλά βασανιστήρια, οι τούρκοι θανατώνουν τον Επίσκοπο Λάμπης Μεθόδιο. Ο νεομάρτυρας καταγόταν από το χωριό Βυζάρι τής επαρχίας Αμαρίου Κρήτης.

1821.—«Εκρεμάσθη εν Λευκωσία τής Κύπρου ο Αρχιεπίσκοπος Κυπριανός και απεκεφαλίσθησαν οι Αρχιερείς Πάφου, Κιτίου, και Κυρηνίας. Σφαγαί προκρίτων». Ο Κυπριανός γεννήθηκε το 1756 στον Στρόβολο Λευκωσίας και έγινε Αρχιεπίσκοπος Κύπρου το 1810. Ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματά του ήταν η ίδρυση τής Ελληνικής Σχολής Κύπρου το 1812, η οποία αργότερα μετεξελίχθηκε στο Παγκύπριο Γυμνάσιο Λευκωσίας. Μυήθηκε στην Φιλική Εταιρεία, γι’ αυτό όταν ξέσπασε η Ελληνική Επανάσταση το 1821 συνελήφθη από τους τούρκους  μαζί με άλλους αρχιερείς και προκρίτους τού νησιού και εκτελέσθηκαν όλοι μαζί στις 9 Ιουλίου 1821. Στόχος των εκτελέσεων από τον τότε διοικητή τού νησιού Κουτσούκ Μεχμέτ, ήταν η τρομοκράτηση έτσι ώστε να αποτραπεί η εξέγερση τού ελληνικού στοιχείου και στην Κύπρο. «….Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κυπριανός, ὑπῆρξε ἐξέχουσα μορφὴ τῶν τραγικῶν ἐκείνων ἡμερῶν, ἐνεργώντας μὲ ὑπευθυνότητα φιλόπατρη ἡγέτη καὶ πνευματικοῦ πατέρα, προσπαθῶντας νὰ κρατήσῃ λεπτὲς ἰσορροπίες, ὑποστηρίζοντας ἀπὸ τὴ μία τὴν ἐπανάσταση στὴν Ἑλλάδα καὶ προστατεύοντας μὲ τὶς ἐνέργειές του τὸν ντόπιο πληθυσμὸ ἀπὸ τὴν ἄλλη. Ὁ ρόλος του ὑπῆρξε ἄκρως τραγικός, ἀφοῦ ἐνδόμυχα γνώριζε ὅτι δὲν θὰ ἀπέφευγε τὸ μαρτύριο. Πιθανότατα μποροῦσε νὰ σώσῃ τὴν πρόσκαιρη ὕπαρξή του ἄν ἀποφάσιζε νὰ διαφύγῃ….»

.—Ο Ελληνικός στόλος ναυμαχεί τον τουρκικόν και τον τρέπει σε φυγή παρά τον πορθμόν τού Τζαγκλί. «Ναυμαχία εν τω πορθμώ τού Τζαγκλί και νίκη Ελλήνων αρχηγηθέντων υπό των Ιακ. Τομπάζη, Ν. Αποστόλη, Γκίκα Τσούπα, Γ.Σαχτούρη, Α.Τσαμαδού, Ι.Βούλγαρη και Λαζ. Λελεχού.»

1822.—Ο Κολοκοτρώνης αναχωρεί από την Τρίπολη γιά τους Μύλους, όπου πριν λίγες ημέρες κατέφυγαν τα μέλη τής κυβερνήσεως λόγω τού κινδύνου από τον στρατό τού Δράμαλη. Αμέσως μετά αρχίζουν οι προστριβές μεταξύ οπλαρχηγών και πολιτικών.

1824.Μετά την καθαίρεση τού προκατόχου του Άνθιμου, νέος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως εκλέχτηκε ο Χρύσανθος (τω γένος Μανωλέα). Με καταγωγή από το Κάτω Γραμματικό τού Νομού Πέλλας, μετά την στοιχειώδη παιδεία, οι γονείς του τον έστειλαν στην πόλη τής Κοζάνης όπου τα χρόνια εκείνα άκμαζε σπουδαία Σχολή. Σε ηλικία 31 ετών ο Χρύσανθος έγινε Μητροπολίτης Βέροιας και το 1818 τον μύησε στην Φιλική Εταιρεία ο Ιωάννης Φαρμάκης. Μετά από αυτό επικοινωνούσε απ’ ευθείας με τον Αλέξανδρο Υψηλάντη. Επί Πατριαρχίας του φρόντισε να επαναλειτουργήσουν  σχολεία στην Μακεδονία, Ήπειρο και Θεσσαλία. Όμως δύο χρόνια και τρείς μήνες αργότερα, πιέστηκε να παραιτηθεί και εξορίστηκε από τον Σουλτάνο.

.—«Ἡ Ἑλληνικὴ Διοίκησις προήγαγεν εἰς τὸν βαθμὸν τοῦ ὑποχιλιάρχου τὸν ἐκ Θρᾲκης ἀγωνιστὴ Κάρπο Παπαδόπουλο», γιὰ τὴν συμμετοχὴ του σὲ συνεχεῖς ἐκστρατεῖες καὶ μάχες κατὰ τὰ πρῶτα τέσσερα ἔτη τῆς ἐπαναστάσεως. Ὁ γενναῖος Θρᾲξ ἀγωνιστής, πολέμησε ὑπὸ τὶς διαταγὲς τοῦ Ὀδυσσέως Ἀνδρούτσου τοῦ ὁποίου ὑπῆρξε φίλος καὶ ἐπιτελής. Τὸ 1830 ὁ κυβερνήτης Ἰωάννης Καποδίστριας τὸν προήγαγε σὲ Φρούραρχο τοῦ Παλαμηδίου. Ἐκτὸς τῆς ἀγωνιστικῆς του δράσεως, σημαντικὰ εἶναι καὶ τ’ ἀπομνημονεύματά του, μέσῳ τῶν ὀποίων παρέχονται πολύτιμες πληροφορίες γιὰ ἐκείνη τὴν περίοδο.

1825.—Στα Βέρβαινα οι Έλληνες υπό τον Δημήτριο Υψηλάντη νικούν τούς τούρκους. «Μάχη εις Βέρβαινα, πρωτεύουσαν τού Δήμου Βερβαίνων τής Επαρχίας Κυνουρίας, και νίκη Ελλήνων, αρχηγηθέντων υπό τού Δ. Υψηλάντου, των δε τούρκων υπό τού Ιμβραήμ πασά.»

.—Στο Μεσολόγγι, γιά ν’ αντιμετωπίσουν το αντίστοιχο τέχνασμα των τούρκων, οι πολιορκημένοι φορτώνουν κανόνια σε πλωτά μέσα, τα οποία βγάζουν στην λιμνοθάλασσα. Την προηγούμενη ημέρα οι εχθροί κατάφεραν να κυριεύσουν το νησάκι Προκοπάνιστο.

1832.—Με την Συνθήκη της Κωνσταντινουπόλεως, μεταξύ Πύλης και Αγγλίας, Γαλλίας, Ρωσίας, ορίζονται τα σύνορα τής Ελλάδος από τον Παγασητικό έως τον Αμβρακικό Κόλπο.  Η νήσος Πάτμος περιήλθε και πάλι στην οθωμανική αυτοκρατορία, κατεχόμενη υπό αυτής έως το 1912. Στην συνέχεια καταλήφθηκε από τους Ιταλούς και παρέμεινε υπό την κατοχή τους όπως και τα υπόλοιπα Δωδεκάνησα, μέχρι το θέρος τού 1943.

1860.—Κυκλοφόρησε στο Λονδίνο η πρώτη ελληνική εικοσιτετρασέλιδη εικονογραφημένη εφημερίδα «πολιτικής, δικαστικής, εμπορικής, φιλολογικής, ποικίλης ύλης», «Ο Βρεττανικός Αστήρ». Εκδότης και βασικός συντάκτης, ήταν ο Στέφανος Ξένος (1821-1894), γεννηθείς στην Σμύρνη, γυιός τού Φιλικού Θεόδωρου Ξένου, συγγραφέας, δημοσιογράφος, εφοπλιστής είκοσι πέντε ατμοκίνητων πλοίων, και κύριος εισηγητής τού ελληνικού ιστορικού μυθιστορήματος.

1870.—Ο Επαμεινώνδας Δεληγεώργης, διαδεχόμενος τον Θρασύβουλο Ζαΐμη σχηματίζει δική του κυβέρνηση.

1896.—Στις 9 Ιουλίου 1896 οι εφημερίδες των Αθηνών ανέγραψαν γιά πρώτη φορά την είδηση περί «εισβολής» ανταρτικών ομάδων στην Μακεδονία από την κυρίως Ελλάδα. Επιτελικό και συντονιστικό τους κέντρο ήταν η Λάρισα, όπου με κάθε προφύλαξη άρχισε να καταρτίζεται το πρώτο τμήμα ενόπλων. Την προπαρασκευή ανέλαβαν Μακεδόνες εγκατεστημένοι στην Θεσσαλία (Μπάφαλης, Ταρτόπουλος κ.ἄ.). Πριν από κάθε ενέργεια αποφασίστηκε να γίνει συνέδριο των καπεταναίων οι οποίοι είχαν λάβει μέρος στην επανάσταση τού 1878. Το συνέδριο έγινε στην Λάρισα στις 28 Ιουνίου, ημέρα Πέμπτη και σ’ αυτό συμμετείχαν οι οπλαρχηγοί Ζέρμας, Αλαμάνος, Νταβέλης, Μακρής, Νίκος, Ναούμ Κωνσταντινίδης, Βλαχάβας, Αθανάσιος Μπρούφας, Τάκης Νάτσιος, Λάζος και Χ. Βερβέρας. Οι παλαιότεροι συμφώνησαν να δώσουν τα πρωτεία στους νεώτερους κι’ έτσι η γενική διοίκηση ανατέθηκε στον Αθανάσιο Μπρούφα.

.—Ἡ μάχη τοῦ Ξηρολείβαδου. Μετὰ τὴν ἐντολὴ τοῦ διοικητῆ Βεροίας στὸν ἐξωμότη δερβέναγα Γεώργιο Τσάμη, νὰ καταδιώξῃ τοὺς ἀντάρτες ποὺ εἰσῆλθαν στὴν Μακεδονία, σὰν σήμερα ὁ καπετὰν Μπρούφας διέκρινε μὲ τὸ τηλεσκόπιό του ἀπὸ τὴν θέση Ξηρολείβαδο (τότε Καρὰ-Τσαΐρ), στὶς δυτικὲς ὑπώρειες τοῦ Βερμίου, περίπου 150 τούρκους στρατιῶτες «νιζάμηδες». Μὲ ἀρχηγὸ τὸν λοχαγὸ (γιούμπαση) Ἰμπαάμ ἐφένδη, ἐπιτέθηκαν ἐναντίον τῶν ἀνταρτῶν οἱ ὁποῖοι ἀπάντησαν μὲ εὔστοχα πυρᾶ. Στὴν μάχη ἔλαβαν μέρος καὶ τοῦρκοι ἀπὸ τὰ γύρω χωριά. Στὶς 3 μ.μ. μία ἑλληνικὴ σφαίρα κτύπησε τὸ ἄλογο τοῦ ἐξωμότη δερβέναγα Γεωργίου Τσάμη, ὁ ὁποῖος ἔντρομος ἐγκατέλειψε τὸ πεδίο μάχης. Στὴν ἀντεπίθεση τῶν πολεμιστῶν τοῦ Μπροῦφα, οἱ τοῦρκοι ἔχασαν 100 στρατιῶτες, ἐνῷ συνελήφθησαν αἰχμάλωτοι ἕνας ἀνθυπολοχαγὸς καὶ 18 στρατιῶτες.

1900.—Παραιτείται από την Σχολή Ναυτικής Εκπαιδεύσεως, ο ναύαρχος Σαχτούρης Κωνσταντίνος, γυιός τού ήρωα τού 1821, Γεώργιου Σαχτούρη.

1903.—Μόλις μετά την άφιξη τού καπετάν Βαγγέλη (Στρεμπενιώτη) από το Λέχοβο στην ιδιαίτερη πατρίδα του, λαμβάνει επείγουσα επιστολή να σπεύσει στην Νεγκόβανη διότι υπήρχε επείγον ζήτημα.

1905.—Στο χωριό Δομηρομίρ, οι αιμοδιψείς βούργαροι απαγάγουν και σφάζουν με άγριο τρόπο πέντε Έλληνες ποιμένες. Το «έγκλημά» τους ήταν η άρνηση να εκβουργαριστούν.

.—Μία ισχυρότατη καταιγίδα σε συνδυασμό με χαλαζόπτωση, προκαλεί μεγάλου μεγέθους πλημμύρες και την κατάρρευση 5 κατοικιών στην πόλη τής Θεσσαλονίκης.

1906.—Ελληνικό σώμα Μακεδονομάχων οργανώνει επίθεση κατά των επίβουλων βούργαρων τού χωριού Άγρας (κοντά στην Έδεσσα). Ήταν η σκληρή τιμωρία των αιρετικών Εξαρχικών κτηνών γιά την τρομοκρατία και τους φόνους τόσων δεκαετιών, αλλά επίσης συνέβαλε τα μέγιστα στην ανύψωση τού εθνικού φρονήματος των Ελλήνων τής περιοχής.

.—Μακεδονομάχοι προσέβαλαν το χωριό Τρέσινο (Όρμα) Αλμωπίας (Καρατζόβας), με στόχο βουργαροκομιτατζήδες και προδότες.   

1908.—Το σώμα τού Κρήτα Μακεδονομάχου Εμμ. Γ. Σκουντρή φτάνει στην θέση «τού Νταλίπη το λημέρι», κοντά στο χωριό Βαμπέλι τής περιφέρειας Γρεβενών, όπου μετά από λίγο έλαβε εξαιρετικής σημασίας επιστολή τού Κέντρου Εσωτερικής Οργανώσεως. Η επιστολή όριζε να διατάξει τους Μακεδόνες τού σώματός του να παρουσιαστούν και να παραδοθούν στις τούρκικες αρχές, το οποίον έγινε, διότι επήλθε συμφωνία με τους τούρκους. Έτσι, ο υπαρχηγός του, Σίμος Στογιάννης (ή Φλωρινιώτης) έλαβε τους Κ. Ταμπάκη από Κοζάνη, Σαΐτα από Κοζάνη, Φώτη Κοντομήσιο από Βλάστη, Χρ. Τσώκρη από Βογατσικό και τον Θράκα Γ. Κυριαζίδη, και όλοι μαζί παραδόθηκαν στο Πισοδέρι. Η πάντοτε και μέχρι τις ημέρες μας ύπουλη και ανέντιμη τουρκία, λησμόνησε αρκετά γρήγορα τις υποσχέσεις και τα συμφωνηθέντα, γι’ αυτό σύντομα καταδίωξε και έσφαξε σχεδόν όλους τους Μακεδόνες Μακεδονομάχους.

1913.—Γιά δεύτερη ημέρα ο Ελληνικός Στρατός δίνει τιτάνια μάχη στα στενά τής Κρέσνας.

.—Ελληνικό σύνταγμα πεζοναυτών καταλαμβάνει την δεξιά όχθη τού Έβρου, από την πόλη των Φερών μέχρι τις εκβολές τού ποταμού.

.—Οι Ελληνικές δυνάμεις μάχονται εναντίον των βούργαρων και κατόπιν σφοδρών επιθέσεων απελευθερώνουν την Μαχόμια.

.—Παράλληλα προελαύνει και ο ρουμανικός στρατός, ενώ οι τούρκοι ανακτούν την Αδριανούπολη.

1914.—Με την μεσολάβηση των Άγγλων, ο πρωθυπουργός Βενιζέλος αναχωρεί γιά τις Βρυξέλλες γιά να συναντηθεί με τον Μεγάλο Βεζίρη. Η συνάντηση τελικά δεν έγινε λόγω τής επιστροφής τού πρωθυπουργού στην χώρα εξ αιτίας ραγδαίων εξελίξεων· είχε προηγηθεί η δολοφονία τού διαδόχου τής Αυστρίας στο Σεράγεβο.

1917.—Νέος Δήμαρχος Αθηνών ο Σπυρίδων Πάτσης που ανέλαβε από τον προκάτοχό του Γεώργιο Τσαχά.  Η θητεία τού Πάτση έληξε στις 2 Νοεμβρίου τού 1920 οπότε και επανήλθε ο Τσοχάς.

1919.—Ο Ελληνικός στρατός στην Μ. Ασία μάχεται εναντίον τούρκων ατάκτων.

1920.—Καταγγέλλεται μονομερώς από τον υπουργό των Εξωτερικών τής Ιταλίας, Σφόρτσα, το Σύμφωνο Τιτόνι-Βενιζέλου.

.—Οι Ελληνικές δυνάμεις οι ευρισκόμενες εις Κούλα Μ. Ασίας, δέχονται σφοδρή επίθεση εκ μέρους των τούρκων.

.—Σκοτώθηκε ο πιλότος μας Γεώργιος Παπαμάρκου στην Σόμα Μ. Ασίας, κατά την εκτέλεση διατεταγμένης πτήσεως από το Καζαμίρ στην Πάνορμο. Είχε λάβει μέρος στις επιχειρήσεις τής Μικρασιατικής Εκστρατείας.   http://www.pasoipa.org.gr/  

.—Την τρίτη ημέρα τής πρώτης φάσης απελευθερώσεως τής Ανατολικής Θράκης, οι επιχειρήσεις εξελίσσονται με γοργότερο ρυθμό. Η Μεραρχία Σμύρνης, αφού ολοκλήρωσε  την συγκέντρωσή της στον χώρο Ραιδεστού—Μουρατλή, άρχισε κατά το μεσημέρι να προελαύνει προς τα βορειοδυτικά σε τρείς φάλαγγες.

1921.—Οι τουρκικές δυνάμεις στο μέτωπο τής Μικράς Ασίας, πιεζόμενες από τις Ελληνικές υποχώρησαν προς Δορύλαιο. «Τὸ ἡθικόν τοῦ Στρατοῦ εἶχεν αἰσθητῶς ἀνορθωθῆ μόλις ἀνηγγέλθη ἡ ἐπάνοδος τοῦ Βασιλέως Κωνσταντίνου. Ἡ ἐκδηλωθεῖσα ἐπίθεσις ἐσάρωσε τὰ πάντα πρὸ αὐτῆς, ἐξεδίωξε τοὺς Τούρκους ἀπό τὴν Κιουτάχειαν καὶ τὸ Ἐσκὶ Σεχίρ, καὶ ἔφερε τὸν Ἑλληνικόν Στρατὸν εἰς τὸ μέσον τῆς ὁδοῦ πρὸς Ἄγκυραν. Ἐκεῖ ἡ πορεία ἀνεκόπη κατὰ τὴν αἱματηράν μάχην τοῦ Σαγγαρίου. Οἱ Ἕλληνες διέκοψαν τὴν ἐπαφήν καὶ ὑπεχώρησαν εἰς τὴν γραμμὴν Ἐσκὶ – Σεχὶρ – Ἀφιόν Καραχισᾶρ».

1922.—Η Ελληνική στρατιά στην Μ. Ασία μάχεται εναντίον των τουρκικών αποσπασμάτων.

1926.—Ο ιερέας και Μακεδονομάχος Πέτρος Παπαναστασίου, αναγνωρίζει επάνω σε τροχιόδρομο (τραμ) τής Θεσσαλονίκης, τον δήμιο κομιτατζή Πάντο Τσάλωφ από το Πατέλι τής Φλώρινας και, κατόπιν καταδιώξεως, τον συλλαμβάνει με την βοήθεια αστυνομικού. Ο λεοντόκαρδος ιερέας έφτασε από το Αμύνταιο στην Συμπρωτεύουσα μόλις πριν έναν μήνα, όταν οι βούργαροι τον είχαν επικηρύξει με πόσο 500.000 λέβα. Ο βούργαρος είχε πάνω του ένα πιστόλι και έξι χειροβομβίδες.

1929.—Σαν σήμερα, η Ελληνική Πολιτεία, λαμβάνει απόφαση σύμφωνα με την οποία δίνει το δικαίωμα ψήφου σε δημοτικές εκλογές στις γυναίκες.

1937.—Η κυβέρνηση Μεταξά απαγορεύει την χορήγηση αδειών σε υπαλλήλους τού υπουργείου Γεωργίας (δασικούς, υλοτόμους κλπ) κατά την διάρκεια τού θέρους, λόγω τού αυξημένου κινδύνου πυρκαγιάς.

1943.—Οι Γερμανοί καταληστεύουν και πυρπολούν την Μονή Μολυβδοσκέπαστη στην Ήπειρο.

1944.—Το χωριό Ψάρι Κορινθίας κάηκε σαν σήμερα γιά δεύτερη φορά από τους Γερμανούς. Σκότωσαν ανήμπορους ηλικιωμένους ανθρώπους που δεν πρόλαβαν να κρυφτούν, έκλεψαν ζωντανά και ό,τι άλλο τους άρεσε στα σπίτια που επέδραμαν. Στην περιοχή επιχειρούσαν δυνάμεις τού ΕΑΜ, αιτία γιά την οποία επιτέθηκαν τα κτήνη στο χωριό.

1946.—Σε τηλεγράφημα τού ‘’State Department’’ προς την Ελλάδα, γίνεται γνωστή η στάση τής τουρκίας μετά από την απόφαση επιστροφής των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα. Οι κουτοπόνηροι τούρκοι, αν και δηλώνουν «ικανοποιημένοι» με την απόφαση, ωστόσο θεωρούν πως θα ήταν ευχάριστο γιά τους ίδιους εάν η χώρα μας τους παραχωρούσε 2-3 νησιά τού συμπλέγματος κοντά στις ακτές τής Μικράς Ασίας, τα οποία σύμφωνα με τα λεγόμενά τους: «δικαίως τους ανήκουν καθότι υφαρπάχθηκαν από αυτούς εκ των Ιταλών» (…)

1947.—Οι κομμουνιστές επιτίθενται εναντίον τού Στρατού στην περιοχή μεταξύ Κόνιτσας-Ιωαννίνων.

.—Την ίδια μέρα, οι Αρχές Ασφαλείας τής χώρας προβαίνουν σε προληπτικού χαρακτήρα συλλήψεις κομμουνιστών, γιά να αποτρέψουν την «…εγκληματικήν συνωμοτικήν απόπειρα ανατροπής τής νομίμου κυβερνήσεως».  Αρκετοί από αυτούς θα σταλούν εξορία στην Ικαρία.

1948.—Ημερομηνία θανάτου τού διπλού πράκτορα (Ιταλίας-Ρουμανίας) και δωσίλογου γενίτσαρου, Αλκιβιάδη Διαμάντη. Σε συνεργασία με τους «εργοδότες» του, την εποχή τής κατοχής αλλά και νωρίτερα, δημιούργησε «βλαχικό» ζήτημα έχοντας αξιώσεις. Μάλιστα, την περίοδο 1941-1943, ο εθνοπροδότης δωσίλογος Διαμάντης, είχε συστήσει τρομοκρατική οργάνωση με το όνομα «Ρωμαϊκή Λεγεώνα», η οποία δρούσε και κατασκοπευτικά. «…. ελεηλάτησαν σπίτια, λήστεψαν προϊόντα πτωχών αγροτών και κτηνοτρόφων, έκαναν αναγκαστική συγκέντρωση τού γάλακτος και των μαλλιών και των σφαγίων σε εξευτελιστικές τιμές, εξόρισαν και βασάνισαν τους αντιφρονούντας, επρόδωσαν κατόχους όπλων και στρατιωτικών ειδών, παρέδωσαν εις την κτηνώδη διάθεσιν των κατακτητών φασιστών τιμίους συμπατριώτας, που πέθαναν από τα βασανιστήρια.» Το κτήνος καταδικάστηκε ερήμην 4 φορές σε θάνατο από τα δικαστήρια των δωσιλόγων, αλλά πέθανε στην Ρουμανία όπου είχε καταφύγει.

1955.—Μέσα σε τεταμένη ατμόσφαιρα, ήλθε στην Κύπρο ο υπουργός των Αποικιών Άλαν Λένοξ Μπόϋντ μαζί με τον υφυπουργό Αποικιών, σερ Τζων Μάρτιν. Λόγω τής αφίξεως, τα αστυνομικά μέτρα στο νησί εντάθηκαν. Την ίδια ημέρα έγινε συνάντηση μεταξύ Μακαρίου και Μπόϋντ.

1956.—Μόλις στις 5:12 τα ξημερώματα, ισχυροί σεισμοί (7,5 τής κλίμακας Ρίχτερ με επίκεντρο την Αιγιάλη των Κυκλάδων), προκάλεσαν μεγάλες καταστροφές στην νήσο Θήρα. Αν και οι ζημιές ήταν περιορισμένες, αναλογικά με την ένταση, το μέγεθος και το μικρό εστιακό βάθος, κατάφεραν να καταστρέψουν ολοκληρωτικά 529 κατοικίες και να προκαλέσουν σοβαρές ζημιές σε άλλα 1.482 κτήρια. Οι νεκροί ανήλθαν στους πενήντα τρείς, ενώ περισσότεροι από εκατό τραυματίστηκαν. Από τον σεισμό προκλήθηκε θαλάσσιο σεισμικό κύμα, το οποίο έπληξε τα νησιά των Κυκλάδων, τα Δωδεκάνησα, την Κρήτη και τις ακτές τής Νοτίου Πελοποννήσου. Με σημείο εκκίνησης την τάφρο στις νοτιοανατολικές ακτές τής Αμοργού, κτύπησε με ύψος 25 μ. την Αμοργό, 20 μ. την Αστυπάλαια, 10 μ. την Φολέγανδρο, 5 μ. τούς Λειψούς και έφτασε μέχρι και την Χίο και Ρόδο (0,15 μ.). Ο Ι.Α. Αντωνόπουλος, περιέγραψε το θαλάσσιο σεισμικό κύμα (τσουνάμι) όπως αυτό καταγράφηκε στην Κάλυμνο, ως εξής: «Κατά αξιόπιστες πληροφορίες τού μηχανικού τού Δήμου Καλύμνου, 13 λεπτά μετά τον σεισμό άρχισε η υποχώρηση τής θάλασσας, η οποία σε ορισμένες περιοχές έφθασε τα 200 μ. από τις ακτές. Στον οικισμό Ποθαία (ή Πόθια), η θάλασσα αρχικά υποχώρησε και εν συνεχεία επανήλθε με υπερυψωμένη στάθμη, κατακλύοντας τα παραλιακά οικήματα και προξενώντας σοβαρές ζημιές. Σημειώθηκαν τρείς διαδοχικές υποχωρήσεις τής θάλασσας, εκ των οποίων η τρίτη ήταν μεγαλύτερη. Κατά την υποχώρηση τα ύδατα παρέσυραν ζώα, δένδρα, σκεύη και κουφώματα οικιών σε απόσταση 1.000 – 1.500 μ. Περισσότερα από 30 αλιευτικά σκάφη και ένα μεγάλο ιστιοφόρο παρασύρθηκαν. Τρία άτομα πνίγηκαν και μία μεγάλη έκταση καλλιεργήσιμης γης αχρηστεύθηκε από την κατάκλυση τής θάλασσας…»

1961.—Μετά από μακρές και σκληρές διαπραγματεύσεις (…), στην Αίθουσα Τροπαίων τού Μεγάρου τής Βουλής πραγματοποιείται σαν σήμερα η υπογραφή συνδέσεως τής Ελλάδος με την Ε.Ο.Κ. Σε μελέτη τού Κ.Ε.Π.Ε. (Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών), το οποίο αποτελούσε συμβουλευτικό όργανο τής κυβερνήσεως, σημειωνόταν: «[…] Η παρούσα σύνδεση και η προσδοκώμενη πλήρης προσχώρηση τής Ελλάδος στην Ε.Ο.Κ., δεν θα βοηθούσε στην προαγωγή τής οικονομικής αναπτύξεως – αντιθέτως, είναι πιθανόν να προκαλέσει σημαντικές ταλαιπωρίες, να βλάψει ζωτικά ελληνικά συμφέροντα και, εν συντομία, να θέσει σε κίνδυνο την χώρα όσον αφορά το ισοζύγιο πληρωμών και την οικονομική πρόοδο». (Εκ τού αποτελέσματος, διαπιστώνεται ότι οι κυβερνήσεις, καίτοι υπήρχαν συμβουλευτικά όργανα και μελέτες, δεν έδιναν ιδιαίτερο βάρος στα πορίσματά τους).

1963.—(09/07 – 11/07) Ἄφιξις τοῦ βασιλικοῦ ζεύγους τῆς Ἑλλάδος, Παύλου καὶ Φρειδερίκης, στὴν Μ. Βρετανία γιὰ ἐπίσημη ἐπίσκεψη. Ἡ ἐπίσκεψη τοῦ βασιλικοῦ ζεύγους τῆς Ἑλλάδος, θὰ βοηθοῦσε – σύμφωνα μὲ βρεταννικὰ δημοσιεύματα – στὴν ἀποκατάσταση τῆς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἐπικρατοῦσας ἀγγλοελληνικῆς φιλίας πρὶν τὴν δημιουργηθεῖσα ἔνταση λόγῳ τῶν διαφορῶν στὸ Κυπριακό… Μὲ ἀφορμὴ ὅμως καὶ τὴν προηγηθεῖσα δολοφονία τοῦ ἰατροῦ καὶ βουλευτή Γρηγόρη Λαμπράκη, ἡ «Ἐπιτροπὴ τῶν 100» τοῦ ἀγγλικοῦ «κινήματος εἰρήνης» μὲ πρόεδρο τὸν Μπέρτραντ Ράσσελ, εἶχε ἤδη ἀναγγείλει διαδήλωση ἔξω ἀπὸ τὰ ἀνάκτορα τοῦ Μπάκινχαμ γιὰ τὴν πρώτη ἡμέρα τῆς βασιλικῆς ἐπισκέψεως, ἐνῷ αὐξάνονταν οἱ εἰδήσεις ἀπὸ τὸ Λονδῖνο γιὰ τὶς προετοιμαζόμενες ἐκδηλώσεις διαμαρτυρίας. Μεταξὺ τῶν διαδηλωτῶν θὰ ἦταν καὶ ἡ Οὐαλὴ σύζυγος τοῦ συνδικαλιστὴ καὶ μέλους τοῦ Κ.Κ.Ε. Ἀντώνη Ἀμπατίελου, ἡ ὁποία ζητοῦσε τὴν ἀποφυλάκιση τοῦ συζύγου της. Συνδικαλιστικοὶ καὶ ἄλλοι φορεῖς στὴν Ἑλλάδα ζήτησαν τὴν ματαίωση τοῦ ταξειδιοῦ. Ἡ ἐπίσκεψη ὅμως τοῦ βασιλικοῦ ζεύγους πραγματοποιήθηκε, πλαισιωμένη ἀπὸ διαδηλώσεις διαμαρτυρίας καὶ ἐπεισόδια στοὺς δρόμους τοῦ Λονδίνου μεταξὺ διαδηλωτῶν καὶ ἀστυνομικῶν. Ὁ Χάρολντ Οὐίλσον, ἡγέτης τῶν Ἐργατικῶν τῆς Ἀγγλίας, δὲν παραβρέθηκε στὴν ἐπίσημη δεξίωση ὑποδοχῆς «λόγῳ ἀνειλημμένων ὑποχρεώσεων». Τὸ βασιλικὸ ζεῦγος ἀποβιβάστηκε στὸ ἀεροδρόμιο Γκάτγουικ τοῦ Λονδίνου, ὅπου τὸ ὑποδέχθηκαν ὁ Ἕλλην Πρέσβης στὴν Μεγάλη Βρετανία Μιχαὴλ Μελᾶς καὶ ἄλλοι ἐπίσημοι. Κατόπιν, ὁ βασιλεὺς Παῦλος καὶ ἡ βασίλισσα Φρειδερίκη ἐπιβιβάστηκαν σὲ εἰδικὴ ἀμαξοστοιχία μὲ προορισμὸ τὸν σιδηροδρομικὸ σταθμὸ Βικτώρια τοῦ Λονδίνου, ὅπου  τοὺς ὑποδέχθηκαν η βασίλισσα Ἑλισσάβετ Β΄, ὁ Στρατάρχης Λόρδος Χάρολντ Ἀλεξάντερ, ὁ Πρωθυπουργός τῆς Μεγάλης Βρετανίας Χάρολντ Μακμίλλαν, ὁ Ὑπουργὸς Ἐξωτερικῶν τῆς Μεγάλης Βρετανίας Ἄλεκ-Ντάγκλας Χιοῦμ καὶ ἄλλοι ἐπίσημοι. Σχετικὰ μὲ τοὺς διαδηλωτές, ἐκπρόσωπος τῆς Ἀγγλικῆς κυβερνήσεως δήλωσε ὅτι «[…] εἶναι καθοδηγούμενοι ἀπὸ τοὺς κομμουνιστές. Οἱ ἐρυθροὶ δὲν θὰ συγχωρέσουν ποτὲ τὴν Ἑλλάδα ἡ ὁποία ἐπέλεξε νὰ μείνῃ στὴν ἀντίθετη πλευρὰ τοῦ σιδηροῦ παραπετάσματος».

1969.—Το καθεστώς καταργεί τα έκτακτα στρατοδικεία σε Λάρισα και Τρίπολη.

1972.—Η τορπιλάκατος «Υποπλοίαρχος Αρλιώτης», κατέπλευσε στην Ελλάδα, αφού είχε παραληφθεί στις 23 Μαρτίου στο Χερβούργο με Κυβερνήτη τον Πλωτάρχη Α. Αναγνωστόπουλο. Αρχικά ονομάστηκε «ΕΥΝΙΚΗ», αλλά στις 23/6/1976 μετονομάστηκε σε «Υποπλοίαρχος Αρλιώτης» προς τιμή τού αειμνήστου Υποπλοίαρχου Ν. ΑΡΛΙΩΤΗ Π.N. ο οποίος χάθηκε κατά την βύθιση τού Αντιτορπιλικού «ΥΔΡΑ» στον Σαρωνικό στις  22 Απριλίου 1941. Στις 12 Σεπτεμβρίου 2004, παροπλίστηκε.

1980.—Τρεις απανωτοί σεισμοί μέσα σε μισή ώρα, κάνουν το πρωινό τής Τετάρτης να μοιάζει τραγωδία στην Θεσσαλική γη. Τα 5,4, 6,5 και 6,1 Ρίχτερ αντίστοιχα, με επίκεντρο τον Παγασητικό κόλπο, ήταν αρκετά γιά να καταστρέψουν περισσότερα από 5.000 κτήρια και να προκαλέσουν σοβαρές βλάβες σε 14.500 και πλέον, σε όλους τους γύρω Νομούς. Τα θύματα από τραυματισμούς ανήλθαν σε 24, δίχως ευτυχώς να θρηνήσουμε απώλειες.

2000.—Στην εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος» διαβάζουμε ότι τον Νοέμβριο τού 1999, Τσάμηδες τής αλβανίας μαζί με απόδημους αλβανούς των Ηνωμένων Πολιτειών, συγκροτούν τον «Απελευθερωτικό στρατό Τσαμουριάς» (U.C.C.).

2001.—Μέλη τού «Ου-Τσε-Τσε» (U.C.C.) (Απελευθερωτικός Στρατός Τσαμουριάς), ξηλώνουν την Ελληνική Σημαία σε υπηρεσία τής Ελληνικής πρεσβείας στα Σκόπια. Έγραψαν σωρεία ανθελληνικών συνθημάτων, γιά δεύτερη φορά μέσα σε 15 ημέρες.

2012.—Το ‘’ροζ’’ dvd και η δικαστική διαμάχη περί προσωπικών δεδομένων. Δημοσιεύματα τού Τύπου αναφέρονται στην γραπτή δήλωση τού Χρήστου Ζαχόπουλου ενώπιον τού Τριμελούς Εφετείου. Με αυτήν, ο πρώην Γ.Γ. τού Υπουργείου Πολιτισμού και στενός κάποτε συνεργάτης τού Κώστα και τής Νατάσας Καραμανλή, αποσύρθηκε από πολιτική αγωγή ως προς τον εκδότη τής εφημερίδας «Πρώτο Θέμα» Θέμο Αναστασιάδη και τον δημοσιογράφο Γιάννη Μακρυγιάννη, οι οποίοι κατηγορούνται στην υπόθεση γιά παραβίαση τού νόμου περί προσωπικών δεδομένων. Ο πρώην Γενικός Γραμματέας τού υπουργείου παρέμεινε πολιτικώς ενάγων γιά τους άλλους δύο κατηγορούμενους στην υπόθεση, την Εύη Τσέκου (πρώην υπάλληλο και ερωμένη του) και τον Χρήστο Νικολουτσόπουλο. Ο Ζαχόπουλος κατηγόρησε γιά το επίμαχο υλικό τού dvd, την Εύη Τσέκου (συμπρωταγωνίστρια τού ‘’ροζ’’ dvd), την οποία αποκάλεσε «ικανή γιά όλα», ενώ επανέλαβε ότι τον εκβίαζε, ζητώντας του 200.000 ευρώ αλλά και μία μόνιμη θέση στο δημόσιο. Τελικά στις 29 Απριλίου 2013 κρίθηκαν αθώοι και οι τέσσερις κατηγορούμενοι γιά την κατηγορία παραβιάσεως προσωπικών δεδομένων.

2018.—Ο πρόεδρος τής Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (Α.Α.Δ.Ε.) Γιώργος Πιτσιλής, από το βήμα τής αρμόδιας επιτροπής τής Βουλής παραδέχτηκε με εμφατικό τρόπο ότι η αξιοποίηση τής λίστας Λαγκάρντ δεν είναι πλέον δυνατή. Μετά από τις δύο αποφάσεις τού Συμβουλίου τής Επικρατείας δεν μπορεί να παραταθεί το ελεγκτικό δικαίωμα τού Δημοσίου από τα 5 στα 10 έτη. [Προφανέστατα αυτό ισχύει μόνο γιά ταλαίπωρους μικρομεσαίους φορολογούμενους όπου γι’αυτούς το χρονικό διάστημα ελέγχου ισχύει μέχρι 15 έτη.] Ο Πιτσιλής ανέφερε ότι έλεγχος μπορεί να γίνει πλέον μόνο στις περιπτώσεις εκείνες που από την ίδια την λίστα προκύπτει μεγάλη διαφορά μεταξύ ετών ώστε να υπάρχει και ποινικό ενδιαφέρον. Έτσι λοιπόν μία πολυδιαφημισμένη προεκλογική υπόσχεση τού ΣΥΡΙΖΑ, μπαίνει οριστικά και με την σφραγίδα τής Α.Α.Δ.Ε. [μαζί με άλλες] στην άκρη.

2019.—Πραγματοποιήθηκε η ορκωμοσία τής νέας κυβερνήσεως τού κόμματος Νέα Δημοκρατία στο Προεδρικό Μέγαρο. Ακολούθησε η προβλεπόμενη παράδοση-παραλαβή των υπουργείων.

.—«Νέα» υποτίθεται πρόσωπα, αλλά και παλαιά τής πολιτικής ζωής τα οποία είχαν απουσιάσει τα τελευταία τέσσερα χρόνια από το Κοινοβούλιο, εισήλθαν στην Βουλή. Στην κοινοβουλευτική ομάδα τής Ν.Δ., ο αριθμός των βουλευτών έχει διπλασιαστεί, ενώ η κοινοβουλευτική δύναμη τού ΣΥΡΙΖΑ έχει αποδυναμωθεί κατά το ένα τρίτο περίπου. Οι έδρες τού ΚΙΝ.ΑΛ, – που στην προηγούμενη κοινοβουλευτική σύνθεση έφερε την ονομασία «Δημοκρατική Συμπαράταξη» – αυξήθηκαν κατά 3 (από 19 έγιναν 22) ενώ τού Κ.Κ.Ε. έμειναν σταθερές. Ο αριθμός των βουλευτών τής Ν.Δ. αυξήθηκε από 78 σε 158, με 80 από αυτούς να εκλέγονται γιά πρώτη φορά ή να επανεκλέγονται, έχοντας απουσιάσει από την σύνθεση τής Βουλής τον Σεπτέμβριο τού 2015. Η εκλογική δύναμη τού ΣΥΡΙΖΑ μειώθηκε στους 86 βουλευτές από τους 144 που είχε τον Σεπτέμβριο τού 2015.

.—Δηλώσεις ‘μεγάλων ανδρών’’ τού ψευδοπατριωτικού τόξου. Ο Τέρενς Κουίκ δεν κατάφερε να εκλεγεί βουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ και σε δήλωσή του σαν σήμερα ανέφερε: «Συγχαίρω τους τέσσερις συνυποψηφίους μου που κέρδισαν τις αντίστοιχες έδρες στο(ν) Βόρειο τομέα της Αθήνας, όπου καταλαμβάνω τη(ν) θέση του 1ου επιλαχόντα, εξακολουθώντας να τηρώ τις δεσμεύσεις μου (!..)[…]μετά από 7 χρόνια βουλευτής και Υπουργός και επειδή ποτέ μου δεν υπήρξα ανεπάγγελτος, οφείλω να επιστρέψω στη (ν) δουλειά μου και στην ελεύθερη αγορά…». Ο Κουίκ προερχόμενος από τον λεγόμενο ‘’δεξιό πατριωτικό χώρο’’, είχε εκλεγεί το 2015 με το κόμμα ‘’Ανεξάρτητοι Έλληνες’’, προβάλλοντας ως προεκλογικά συνθήματα την αδιαπραγμάτευτη υπεράσπιση τού ονόματος τής Μακεδονίας στο σκοπιανό ζήτημα και την έξοδο από τα Μνημόνια με ακύρωσή τους. Και στα δύο υποχώρησε (όπως και το κόμμα του) ψηφίζοντας ΝΑΙ υπέρ τής προδοτικής συμφωνίας των Πρεσπών και ΝΑΙ υπέρ των Μνημονίων. Στις εκλογές τού 2019 συμμετείχε υπό την σκέπη τού ΣΥΡΙΖΑ.

.—Η αντιπαράθεση μεταξύ τού πρώτου σε σταυρούς – με το κόμμα Ελληνική Λύση (επίσης τού ψευδοπατριωτικού τόξου)- στην Λάρισα, Θανάση Νασίκα και τού προέδρου τού κόμματος Κυριάκου Βελόπουλου. Μετά από την απόφαση τού Βελόπουλου την προηγούμενη ημέρα, να κρατήσει την έδρα τής Λάρισας, στερώντας το βουλευτικό αξίωμα από τον Νασίκα, ο Νασίκας προχώρησε σε μία σκληρή δήλωση χαρακτηρίζοντας τον Βελόπουλο «άφιλο και ανέντιμο», υπογραμμίζοντας επίσης ότι μέχρι την τελευταία στιγμή είχε την διαβεβαίωση από τον πρόεδρο τού κόμματος ότι δεν θα κρατούσε την έδρα τής Λάρισας γιά τον εαυτό του. Οι δηλώσεις τού Νασίκα τον οδήγησαν στο αυτόφωρο, με τις κατηγορίες τής απειλής και τής συκοφαντικής δυσφήμισης από τον Βελόπουλο. Το κόμμα ‘’Ελληνική Λύση’’ απασχόλησε μόλις τον προηγούμενο μήνα (βλ. 25/6/2019) τον Τύπο, γιά την υπόθεση παραπλανήσεως των ψηφοφόρων του, οι οποίοι νόμιζαν ότι στις Ευρωεκλογές ψήφιζαν τον επίτιμο αρχηγό ΓΕΣ, στρατηγό ε.α. Φραγκούλη Φράγκο, ενώ στην πραγματικότητα οι ψήφοι τους πήγαν υπέρ τού άγνωστου κτηνίατρου, Εμμανουήλ Φράγκου.

.—ΗΜΕΡΑ ΑΓΕΝΝΗΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ. Η Εγκύκλιος με θέμα την κατάργηση των εκτρώσεων που έστειλε στην Αρχιεπισκοπή η Ιερά Σύνοδος τής Ελλάδος, ξεσήκωσε τους πολίτικαλι κορέκτ και αγωνιστές γιά το δικαίωμα τής γυναίκας να καταστρέφει με όποιο τρόπο θέλει το σώμα της και την ψυχή της. Έναν χρόνο σχεδόν μετά (βλ. 13 Ιανουαρίου 2020), επικράτησε ο σκοταδισμός και ο μεσαίωνας με την απόφαση τού υπουργού Μεταφορών και Υποδομών, Κώστα Καραμανλή, να κατεβάσει από τον σταθμό τού Μετρό αφίσα υπέρ τού δικαιώματος στην ζωή των αγέννητων βρεφών. Ο υπουργός τού κόμματος Ν.Δ. Κώστας Καραμανλής, δήλωσε ότι η αφίσα «[…] στρέφεται εναντίον ενός απολύτως κατοχυρωμένου και αναμφισβήτητου δικαιώματος των γυναικών». Προπαγανδιστικές όμως κινήσεις υπέρ των αμβλώσεων και διαφόρων άλλων πολίτικαλι κορέκτ εκστρατειών, όπως το δικαίωμα των γυναικών να φοράνε μπούρκα (!..), ή συνθήματα όπως «τον λόγο για το σώμα μας τον έχουμε εμείς, στο διάολο η οικογένεια στο διάολο η πατρίς», προστατεύονται και ενθαρρύνονται από τις ελλαδικές κυβερνήσεις στο πλαίσιο τού «δημοκρατικού δικαιώματος τής ελεύθερης εκφράσεως». Όσες δε φορές οι εκάστοτε ελλαδικές κυβερνήσεις αναφέρονται στο  δημογραφικό πρόβλημα, προτείνουν ως μοναδική λύση την παροχή ιθαγένειας σε αλλοδαπούς (μουσουλμάνους στο μεγαλύτερο ποσοστό και με αξίωμα να επιβάλλουν τα ήθη και έθιμα τής χώρας από την οποία μας κουβαλήθηκαν).

Copyright (©) «Ἑλληνικὸ Ἡμερολόγιο»
Βασική πηγή: www.eistoria.com

Αφήστε μια απάντηση