,
,
……….Στὶς 2 Αὐγούστου τοῦ 2014, κηδεύτηκε ἀπό τὴν μητέρα του καὶ τὰ ἀδέλφια του, σαράντα χρόνια μετὰ τὴν εἰσβολὴ τοῦ “Ἀττίλα” στὴν Κύπρο, καὶ τέσσερα χρόνια μετὰ τὴν ἀνεύρεση τῶν λειψάνων του, ὁ ἔφεδρος στρατιώτης Φίλιππος Πανταζῆς τοῦ Ἀχιλλέως ἀπὸ τὴν Ἀμμόχωστο. ……….Τὸ λείψανο τοῦ Φιλίππου βρέθηκε στὸ Συγχαρὶ τὸν Δεκέμβριο τοῦ 2010, μὲ τὴν χρυσὴ του ταυτότητα στὸν λαιμὸ ἡ ὁποία ἔφερε τὸ ὄνομα καὶ τὴν ἡμερομηνία γεννήσεώς του:
«Φίλιππος – 29/08/1951».
……….Ὁ πατέρας του, Ἀχιλλέας, πέθανε σὲ ἡλικία 85 ἐτῶν, τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 2011, χωρὶς νὰ ἀξιωθῇ νὰ κηδέψῃ τὸ παιδὶ του ποὺ ἔπεσε ὑπέρ πατρίδος στὴν μάχη τοῦ Συγχαρὶ στὶς 23 Ἰουλίου 1974, «χάρις» στὶς καθυστερήσεις τῆς γραφειοκρατείας. Τὰ ὀστᾶ τοῦ ἀγνοούμενου ἥρωα, ταυτοποιήθηκαν μετὰ ἀπό μεγάλη καθυστέρηση, ἀπὸ τὸ Ἀνθρωπολογικὸ Ἐργαστήριο τῆς Διερευνητικῆς Ἐπιτροπῆς γιὰ τοὺς Ἀγνοούμενους (Δ.Ε.Α.).
Ἡ ταλαιπωρία τῶν συγγενῶν μέχρι τὴν ταυτοποίηση τῶν ὁστῶν.
……….Ὁ 23χρονος Φίλιππος Πανταζῆς ἀπὸ τὴν Ἀμμόχωστο, φοιτητὴς στὴν Ἀθῆνα, τὸ 1974 βρέθηκε μὲ τὴν 181 Μοίρα Πυροβολικοῦ στὸ Συγχαρί. Στὸ ὀροπέδιο ἐκεῖνο, προδομένοι καὶ ἐγκαταλελειμμένοι, ἔδωσαν ἄνιση μάχη μὲ τὸν τουρκικὸ στρατὸ ποὺ τοὺς εἶχε περικυκλώσει ἀπὸ παντοῦ. Οἱ μισοὶ σκοτώθηκαν καὶ οἱ ἄλλοι μισοὶ πιάστηκαν αἰχμάλωτοι.
……….Τὸ δρᾶμα τῶν οἰκογενειῶν τῶν ἀγνοουμένων, ἐπέτεινε καὶ ἡ κωλυσιεργία τῶν ἀρμόδιων τῆς Δ.Ε.Α. στὸ ἔργο τῆς ἔρευνας, καὶ ταυτοποίησης τῶν ἁγνοουμένων. Ὁ ἀδελφὸς τοῦ πεσόντα Φιλίππου Πανταζῆ, Βασίλης, διηγήθηκε τὴν ἀγωνία τῶν γονιῶν του καὶ τὰ ὅσα μεσολάβησαν μέχρι νὰ λάβουν τὴν τελικὴ ἀπάντηση γιὰ τὴν τύχη τοῦ παιδιοῦ τους. Τὰ τελευταῖα χρόνια μάζευε πληροφορίες ἀπὸ συμπολεμιστὲς τοῦ Φιλίππου, ἀλλὰ καὶ ὁ ἴδιος ἐπισκεπτόταν τὴν περιοχή. Οὐσιαστικότατη βοήθεια τοῦ πρόσφερε ὁ προέδρος τοῦ Παγκύπριου Συνδέσμου Ἐφέδρων Πυροβολικοῦ, Κώστας Δράκος, ὁ ὁποῖος μὲ ὑπομονὴ καὶ ἐπιμονὴ συνέταξε ὁλόκληρη μελέτη, μὲ στοιχεῖα καὶ φωτογραφίες γιὰ τοὺς ὁμαδικοὺς τάφους τῶν ἁγνοουμένων τῆς μάχης στὸ Συγχαρί.
……….Βάσει τῆς μελέτης του, ἡ 181 Μ.Π. εἶχε 56 αἰχμαλώτους καὶ 40 ἁγνοούμενους. Τὴν μελέτη παρέδωσε τὸ 2007 στὸν Πρόεδρο Παπαδόπουλο καὶ τὸ 2008 στὸν Πρόεδρο Χριστόφια, ὅπως καὶ στὸν κ. Ἠλ. Γεωργιάδη τῆς Δ.Ε.Α. Ὅμως οἱ ἔρευνες δὲν ξεκινοῦσαν καὶ στὰ ἐπανειλημμένα ἐρωτήματα τοῦ Βασίλη Πανταζῆ (ἀδελφοῦ τοῦ ἁγνοούμενου), ἡ ἀπάντηση τῶν ἀρμοδίων ἦταν ὅτι “ἑτοιμάζονται γιὰ τὴν ἔρευνα ἡ ὁποία ἀπό βδομάδα θὰ ξεκινοῦσε”, καὶ αὐτὴ ἡ ἑβδομάδα συνεχῶς παρετείνετο χωρὶς νὰ ξεκινοῦν. Ὅταν ἀπηύθυνε τὸ ἐρώτημα στὴν τουρκοκύπρια (μέλος τῆς ΔΕΑ), Γκιουλντὲν Κιουτσοῦκ, ἔλαβε τὴν ἀπάντηση ὅτι “ποτὲ δὲν τέθηκε ἀπὸ τὴν ἑλληνοκυπριακὴ πλευρὰ στὸ τραπέζι τῆς ΔΕΑ, θέμα Συγχαρί”.
……….Τότε ζήτησε νὰ παραβρεθῇ στὴν ἐπόμενη συνεδρίαση τῆς ΔΕΑ, ὅπου μαζὶ μὲ ἄτομα τῆς Ὁμάδας Πρωτοβουλίας γιὰ τὸ Συγχαρί, παρουσίασαν τὰ στοιχεῖα τῆς μελέτης τοῦ Κώστα Δράκου.Τότε ὁ Η.Γεωργιάδης ἀρνήθηκε ὅτι παρέλαβε ποτὲ αὐτήν τὴν μελέτη, γιὰ νὰ διαψευστῇ ἀπό τὶς ἡμερομηνίες παράδοσής της σὲ γραπτὴ καὶ ἡλεκτρονικὴ μορφή. Μετὰ ἀπό αὐτό ἰσχυρίστηκε ὅτι δὲν θυμόταν…Ἡ ΔΕΑ ἀναγκάστηκε νὰ δεσμευτῇ, δίνοντας ἡμερομηνία ἐνάρξεως τῆς ἔρευνας τὴν 20η Ἰουνίου 2010, γιὰ νὰ ἰσχυριστοῦν μετὰ ἀπό 4 ἐβδομάδες ὅτι τὰ στοιχεῖα ποὺ τοὺς δώθηκαν ἦταν λανθασμένα καὶ ὅτι δὲν βρέθηκαν ὁστᾶ στὴν περιοχή. Ἀμέσως ὁ Βασίλης Πανταζῆς ἔσπευσε στὸ σημεῖο, γιὰ νὰ διαπιστώσῃ ὅτι τὸ συνεργεῖο ἐρευνοῦσε στὴν περιοχὴ ποὺ εἶχε ὑποδείξει ὁ Η.Γεωργιάδης τῆς ΔΕΑ, καὶ ὄχι στὴν περιοχὴ τῆς μελέτης τοῦ Κ. Δράκου. Ἡ δημοσιοποιήση τῆς διαμαρτυρίας τῶν συγγενῶν τῶν ἁγνοουμένων στὰ ΜΜΕ, εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα νὰ ἀρχίσουν ἐπιτέλους οἱ ἐκταφὲς στὰ σημεῖα ποὺ ἔπρεπε. Στὶς ἀρχὲς Δεκεμβρίου τοῦ 2010, βρέθηκε σὲ ὁμαδικὸ τάφο τὸ λείψανο τοῦ ἀδελφοῦ του, Φιλίππου.
……….Ἀπὸ τότε ὅπως εἶπε ὁ ἴδιος: “….κάθε μέρα περίμενα νὰ μὲ φωνάξουν γιὰ νὰ μοῦ δώσουν τὸ λείψανο τοῦ Φίλιππου, ἐφόσον ἡ ταυτότητα καθιστοῦσε λογικὰ τὴν ταυτοποίηση πολὺ εὔκολη. Ἔντεκα μῆνες μετά, στὶς 17 Ὀκτωβρίου 2011, ὁ πατέρας μας, Ἀχιλλέας Πανταζῆς, πέθανε σὲ ἡλικία 85 ἐτῶν. Ἡ ὁργὴ μου φούντωσε καὶ βγῆκα ξανὰ στὰ ραδιόφωνα…”.
……….Ἕνα μῆνα μετὰ τὸν κάλεσε ὁ Η.Γεωργιάδης γιὰ νὰ τοῦ ἀναγγείλῃ ἐπισήμως ὅτι βρέθηκε ὁ ἀδελφός του, λέγοντάς του ὅμως ὅτι “….ἐξαρτᾶτο ἀπὸ τὴν τουρκοκυπριακὴ πλευρᾶ τὸ πότε θὰ τοὺς παραδιδόταν…”. Ἡ ἀγωνία τοῦ Βασίλη Πανταζῆ νὰ μὴν φύγῃ καὶ ἡ μητέρα του χωρὶς νὰ προλάβῃ νὰ ἀποχαιρετήσῃ τὸ παιδὶ της, τὸν ὁδήγησε πάλι στὴν τουρκοκύπρια κ. Κιουτσοῦκ, ἡ ὁποία τοῦ εἶπε ὅτι δὲν εἶχε καμμία ἀντίρρηση… Μετὰ ἀπὸ λίγο παραιτήθηκε ὁ Η.Γεωργιάδης, γιὰ νὰ προκύψῃ νέα καθυστέρηση, λόγῳ τοῦ ὅτι, κατὰ δήλωση τοῦ ἐκπροσώπου τῶν Η.Ε., Κριστὸφ Ζιρὸντ, δὲν ὑπῆρχε ἐκπρόσωπος τῶν ἑλληνοκυπρίων…
……….Τελικὰ μετὰ ἀπὸ γραφειοκρατεία καὶ ἀνταλλαγὴ ἐπιστολῶν, τὰ ὁστᾶ ταυτοποιήθηκαν τὸ καλοκαίρι τοῦ 2014, καὶ ἡ χαροκαμένη μάνα τοῦ Φιλίππου, μπόρεσε νὰ κηδέψῃ τὸ παιδὶ της πρὶν φύγει κι αὐτή.