Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ ΤΟΥ ΣΛΑΒΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΣΛΑΒΟΙ ΤΗΣ Μ. ΑΣΙΑΣ (Δεκέμβριος 821 – Ὀκτώβριος 823)

,

Θωμᾶς ὁ Σλᾶβος (821-823). Ἰωάννου Σκυλίτζη. Σύνοψις Ἱστοριῶν. Ἐθνικὴ Βιβλιοθήκη Μαδρίτης (fol 31b).

,

Ἕνα ἄκρως ἐνδιαφέρον ἐπεισόδιο τῆς Βυζαντινῆς Ἱστορίας

 

Ἀμαλία Κ. Ἡλιάδη, ἱστορικὸς (ΜΑ Βυζαντινῆς Ἱστορίας).

……….[  ] Τὸ πιὸ σπουδαῖο γεγονὸς στὴν ἐσωτερικὴ πολιτικὴ τῆς βυζαντινῆς Αὐτοκρατορίας κατὰ τὴν βασιλεία τοῦ Μιχαήλ Β΄(820-829), ἦταν ὁ σκληρὸς ἐμφύλιος πόλεμος ποὺ προκάλεσε ἕνας παλιὸς συμπολεμιστὴς τοῦ Αὐτοκράτορα, γνωστὸς ἀπ’ τὶς βυζαντινὲς πηγὲς ὡς Θωμᾶς ὁ Σλάβος.

……….Ὁ Μικρασιάτης αὐτὸς Θωμᾶς, ἀπὸ τὴν ἐποχὴ ἀκόμη τοῦ Λέοντα Ε΄(813-820) καὶ μὲ τὴν συμπαράσταση τῶν Ἀράβων, εἶχε συγκεντρώσει μεγάλο ἀριθμὸ ἀπὸ ἑτερογενεῖς ὁπαδούς. Κάτω ἀπ’ τὴν σημαία του, τάχθηκαν Ἄραβες, Πέρσες, Ἀρμένιοι, Σλᾶβοι κι ἄλλες φυλὲς τοῦ Καυκάσου, ὅπως μᾶς παραδίδει ὁ Ἰωσὴφ Γεννέσιος.

……….Σύμφωνα μὲ τὸν G. Ostrogorsky, ὁ φυλετικὰ ἀνομοιογενὴς χῶρος τῆς Μ. Ἀσίας ἦταν κατάλληλος γιὰ τὴν ἐξάπλωση ἑνὸς τέτοιου κινήματος. Ἡ ἐπιχείρηση αὐτὴ ἄσκησε μεγάλη ἐπιρροὴ καὶ στὰ στοιχεῖα ἐκεῖνα ποὺ βρίσκονταν γιὰ θρησκευτικοὺς λόγους σὲ ἀντίθεση μὲ τὴν Κωνσταντινούπολη, γιατὶ ὁ Θωμᾶς ἐμφανίστηκε ὡς ὑπέρμαχος τῶν Εἰκονοφίλων καὶ μάλιστα ἰσχυριζόταν ὅτι ἦταν ὁ παράνομα ἐκθρονισμένος Αὐτοκράτορας Κωνσταντῖνος ὁ Στ΄.

……….Πρέπει ὅμως νὰ τονιστῇ ἰδιαίτερα τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ ἐπαναστατικὴ αὐτὴ κίνηση, εἶχε τὸν χαρακτῆρα κοινωνικῆς ἐξέγερσης. Ὁ Θωμᾶς ἐμφανίστηκε ὡς προστάτης τῶν φτωχῶν στοὺς ὁποίους ὑποσχέθηκε ἀπαλλαγὴ ἀπ΄ τὰ φορολογικὰ τους βάρη. Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ κινητοποίησε τὶς μᾶζες ποὺ δεινοπαθοῦσαν κάτω ἀπ΄ τὴν οἰκονομική δυσπραγία, τὴν ὑπέρμετρη φορολογικὴ καταπίεση καὶ τὴν αὐθαιρεσία τῶν κυβερνητικῶν ὀργάνων. Τὸ ἐπαναστατικό του κίνημα ποὺ στηρίχθηκε σὲ κοινωνικές, θρησκευτικὲς καὶ φυλετικὲς ἀντιθέσεις, διαδόθηκε ταχύτατα στὸ μεγαλύτερο τμῆμα τῆς Μικρᾶς Ἀσίας. Ἀπ΄ τὰ ἕξι Μικρασιατικὰ Θέματα, μόνο τὰ Θέματα τοῦ Ὀψικίου καὶ τῶν Ἀρμενιακῶν ἔμειναν πιστᾶ στὸν Αὐτοκράτορα, ὅπως μαρτυρεῖ ὁ Ἰωσὴφ Γεννέσιος.

,,,,,,,,,,Ὁ Θωμᾶς ἀναγορεύτηκε Αὐτοκράτορας ἀπ΄ τὸν Πατριάρχη Ἀντιοχείας, πράγμα ποὺ ἦταν ἀδύνατο νὰ γίνῃ χωρὶς τὴν συγκατάθεση τοῦ Χαλίφη. Ἡ σύμπραξη τοῦ θέματος τῶν Κιβυρραιωτῶν ἔφερε στὸν ἔλεγχό του τὸν στόλο καὶ τοῦ ἔδωσε τὴν δυνατότητα νὰ διαπεραιωθῇ στὴν Εὐρώπη καὶ νὰ συγκεντρώσῃ ἐκεῖ, κάτω ἀπ΄ τὴν σημαία του, τὸν εἰκονόφιλο πληθυσμὸ τῶν εὐρωπαϊκῶν τμημάτων τῆς Αὐτοκρατορίας.


  • Ὁλόκληρο τὸ κείμενο μπορεῖτε νὰ διαβάσετε στό: www.e-istoria.com

Αφήστε μια απάντηση