ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ-15 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

Η κηδεία τού δολοφονηθέντος Θεόδωρου Μόδη, στο Μοναστήρι.
15 Σεπτεμβρίου

533.—Την επομένη τής μάχης στο Δέκιμο, ο ρωμαϊκός στόλος περιέπλευσε το ακρωτήριο Μερκούριο (Έρμαια Άκρα) και αγκυροβόλησε στα ανοιχτά τής Καρχηδόνας. Το πρωί τής 15ης Σεπτεμβρίου τού 533, ο Στρατηγός Βελισσάριος εισερχόταν θριαμβευτικά στην πρωτεύουσα τής Β. Αφρικής, επικεφαλής των στρατευμάτων του, έχοντας δίπλα την αγαπημένη του σύζυγο Αντωνίνα και επευφημούμενος από τούς κατοίκους τής πόλεως.

668.—Ὁ Αὐτοκράτορας τῆς Ῥωμανίας Κῶνστας Β΄,  δολοφονεῖται στὶς Συρακοῦσες τῆς Σικελίας. Ὁ Κῶνστας προσπάθησε νὰ ἀνασυγκροτήσῃ τὸν ῥωμαϊκὸ στρατὸ καὶ στόλο στὴν Ἰταλία καὶ νὰ ἑδραιώσῃ τὸν ἔλεγχο, ὅμως ἡ προσπάθειά του συνοδεύτηκε ἀπὸ ἀντιδημοφιλεῖς ἐκκλησιαστικὲς πολιτικές, κυρίως στὸ ζήτημα τοῦ μονοθελητισμοῦ. Ἀντιμετώπισε σειρὰ ἐξεγέρσεων καὶ τελικὰ δολοφονήθηκε στὸ λουτρὸ του στὶς Συρακοῦσες το 668.

941.—Δεύτερη πανωλεθρία τῶν Ῥώσων ἐπιδρομέων, ἀρχηγουμένων ἀπὸ τὸν Ἰγκὸρ τοῦ Κιέβου.  Οἱ Ῥῶσοι ἐπιδρομεῖς, εἶχαν φτάσει στὰ περίχωρα τῆς Βασιλεύουσας ἀπὸ τὸν Ἰούνιο. Ἐπιδόθηκαν σὲ λεηλασίες καὶ τῶν δύο ἀκτῶν (Ἀσιατικῆς καὶ Εὐρωπαϊκῆς), βασανίζοντας καὶ θανατώνοντας ὅσους αἰχμαλώτους συνελάμβαναν. Πυρπόλησαν πολλοὺς ναοὺς καὶ φέρθηκαν μὲ βαρβαρότητα στοὺς ἱερεῖς. Τότε κατέφθασε ὁ πατρίκιος Θεοφάνης μὲ πυρφόρα πλοῖα καὶ δρόμωνες καὶ τοὺς ἐπιτέθηκε στὸ στόμιο τοῦ Εὐξείνου Πόντου. Οἱ Ῥῶσοι ἐπιδρομεῖς ἡττήθηκαν καὶ τὰ ὑπολείμματά τους κατέφυγαν στὴν Ἀνατολική ἀκτή. Ἡ λεηλασία στὴν ὁποία ἐπιδόθηκαν ἀνακόπηκε ἀπὸ τὸν Πατρίκιο Βάρδα Φωκᾶ καὶ τὸν Δομέστικο τῶν Σχολῶν Ἰωάννη Κουρκοῦα. Μαζεύοντας τὰ κομμάτια τους καὶ μὲ τὸν χειμῶνα νὰ πλησιάζῃ, ἀποφάσισαν νὰ ἐπιστρέψουν στὴν βάση τους, ὅπου καὶ τοὺς ἔδωσε τὸν τελευταῖο «ἀποχαιρετισμό» ὁ πατρίκος Θεοφάνης στὶς 15 Σεπτεμβρίου. Ἡ σύζυγος τοῦ Ἰγκόρ, Ὅλγα, τὸ 955, ἐπὶ Αὐτοκράτορα Κωνσταντίνου Ζ΄Πορφυρογέννητου, βαπτίστηκε χριστιανὴ στὴν Βασιλεύουσα (βλ. 9/9/955).

948.—Δυτικοί πρεσβευτές, καταφθάνουν στην Κωνσταντινούπολη με σκοπό την αναθέρμανση των σχέσεων με την Βασιλεύουσα. Αποτέλεσμα των επαφών είναι η μνήστευση τού γυιού τού Πορφυρογέννητου, Ρωμανού, με την αδελφή τού βασιλιά τής Ιταλίας Λουθάριου, την Βέρθα.

1494.—Εγκαρδιώτατη ανταλλαγή επιστολών μεταξύ σουλτάνου και πάπα Αλέξανδρου ΣΤ΄, μάς αποκαλύπτει τον τεράστιο μισελληνισμό τού δεύτερου. Απέτρεπε κάθε κίνηση απελευθερώσεως ελληνικών εδαφών, ενώ δεν δίσταζε να στηρίζει ανοιχτά κάθε κίνηση των μωαμεθανών.

1570.—Ο κατακτητής τής Λευκωσίας Μουσταφάς, αφού πρώτα μετέτρεψε τον ναό τής Αγίας Σοφίας σε τζαμί, πήγε με μεγάλη παράταξη να προσευχηθεί και να ευχαριστήσει τον αλλάχ γιά την νίκη του. Τα έκτροπα και οι σφαγές των μουσουλμάνων όλες αυτές τις ημέρες, δεν είχαν προηγούμενο.

1588.—Ο Μάγιστρος τής Μάλτας και αρχηγός των Ιπποτών πειρατών οι οποίοι δρουν στα ελληνικά νερά, θέτει την Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου τού Θεολόγου στην Πάτμο υπό την προστασία του. Με τον τρόπο αυτό ήθελε να προφυλάξει την Μονή, τα υπάρχοντα και τους μοναχούς της, από τις πράξεις των ίδιων των ανδρών του οι οποίοι έκαναν πειρατείες στο ελληνικό Αρχιπέλαγος.

1798.—Αλγερινοί πειρατές έξω από την Μαγιόρκα, αρπάζουν το εμπορικό τού Υδραίου Χατζή Κανελώνη. Καπετάνιος ήταν ο άτυχος Ιωάννης Νικολός, με φορτίο 9.100 κιλά σταριού. Πρόκειται γιά την τρίτη καταγγελία από τους Υδραίους σε διάστημα 15 μόλις ημερών, με τις λείες των πειρατών να φτάνουν τα έξι πλοία. Όλα τα χτυπημένα καράβια ήταν από Μπαρμπαρέζους εγκληματίες.

1811.—Γίνεται γνωστό το γεγονός ότι, αρκετοί καραβοκυραίοι τής Ύδρας έπαιρναν την αγγλική υπηκοότητα και έβγαιναν στην θάλασσα, κουρσεύοντας υπό την αγγλική σημαία. Οι τούρκοι διέταξαν αυστηρότατες ποινές γιά την «ανυποταξία» αυτή, σε όσους θα έπεφταν στα χέρια τους.

.—Μετά από 16 ημέρες βασανιστηρίων, οι τούρκοι απαγχονίζουν τον Νεομάρτυρα Ιωάννη από τα Σφακιά Κρήτης. Λίγο πριν λάβει το τελευταίο του μαρτύριο είπε προς τούς δημίους του: «Χριστιανὸς γεννήθηκα, χριστιανὸς θέλω νὰ πεθάνῳ. Ἰωάννης ὀνομάζομαι, δὲν ἀλλάζω τὴν πίστη μου οὔτε τ᾿ ὄνομά μου.» 

1821.—Οι τούρκοι πληρεξούσιοι και οι Έλληνες, συσκέπτονται στην θέση Άγιος Αθανάσιος Τριπόλεως γιά την παράδοση τής Τριπόλεως στους Έλληνες. «Συνῆλθον μὲν ἐν τῇ θέσει Ἅγιος Ἀθανάσιος, δύο ὥρας μακρὰν τῆς Τριπόλεως, οἱ Ἕλληνες πληρεξούσιοι Θ. Κολοκοτρώνης, Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, Π. Πατρῶν Γερμανός, Ἀναγ. Δεληγιάννης, Κ. Κρεβατᾶς, Π. Γιατράκος καὶ Ἀναγνωσταρᾶς ἀφ’ ἑνός, καὶ οἱ πληρεξούσιοι ὀθωμανοὶ Ἐλμάζμπεης καὶ Σεχνετσίμπεης ἀφ’ ἑτέρου, ἵνα συσκευθῶσι περὶ παραδόσεως τῆς Τριπόλεως εἰς τοὺς Ἕλληνας, ἀλλὰ μὴ συμφωνήσαντες ἀνεχώρησαν.»

.—(15,17/9) Πρώτη μάχη των Σουλιωτών στα Πέντε Πηγάδια και νίκη των Ελλήνων υπό τον Γεώργιο Δράκο, εναντίον οκτακοσίων τούρκων υπό τον τουρκαλβανό Σούλτσα Κόρτσα. Οι απώλειες των τούρκων ήταν πάνω από εκατό νεκροί, άλλοι τόσοι αιχμάλωτοι και πλήθος πολεμοφοδίων και τροφών. Τους Σουλιώτες είχε ειδοποιήσει και οδηγήσει στην θέση αυτή ο τότε σύμμαχός τους, λόγω τής συνθήκης με τον Αλή πασά, Άγος Μουχουρδάρης. Γρήγορα όμως, όταν κατάλαβαν οι τουρκαλβανοί ότι οι Σουλιώτες μάχονταν γιά τον δικό τους σκοπό, έλυσαν την συμμαχία και ξαναβρέθηκαν αντίπαλοι. Τα Πέντε Πηγάδια,«στα μισά των Ιωαννίνων τής Άρτας και τού Σουλιού, θέση δυνατή και αναγκαία», σύμφωνα με τον Μακρυγιάννη, ήταν τοποθεσία σημαντικότατη γιά τις επιχειρήσεις στην Ήπειρο, και η κατοχή της θα είχε άμεσο αντίκτυπο στην εξέλιξη τού πολέμου των σουλτανικών στρατευμάτων εναντίον τού Αλή πασά. Οι Σουλιώτες πληροφορήθηκαν τις κινήσεις των τουρκικών δυνάμεων και έσπευσαν στις 15 Σεπτεμβρίου στον στενό των Πέντε Πηγαδιών, όπου με αρχηγούς τον Γεώργιο Δράκο και τον Άγο Μουχουρδάρη, κατέλαβαν επίκαιρες θέσεις. Η πρώτη σύγκρουση στις 15/9, έγινε με δύναμη οκτακοσίων τούρκων υπό τον Σούλτσα Κόρτσα. Οι τούρκοι νικήθηκαν μετά από δίωρη μάχη και υποχώρησαν αφήνοντας στο πεδίο πάνω από εκατό νεκρούς, άλλους τόσους αιχμαλώτους και πλήθος πολεμοφοδίων και τροφών. Η νίκη επισφραγίστηκε στις 17 Σεπτεμβρίου, όταν οι ενισχύσεις που έφτασαν από τα Ιωάννινα με επικεφαλής τον Μουσταφά πασά, αιφνιδιάστηκαν από τους Σουλιώτες.

1822.—Ο τουρκικός στόλος καταπλέει στην Σούδα Κρήτης, αποβιβάζει στρατό και επιτίθεται εναντίον των Ελλήνων άνευ αποτελέσματος. «Ἄφιξις τουρκικοῦ στόλου εἰς Σούδαν ὁδηγουμένου ὑπὸ τοῦ καπετὰν Καρᾶ Μεχμὲτ πασᾶ καὶ μάχη ἀμφίρροπος. Ἀρχηγοὶ τῶν Ἑλλήνων ἦσαν οἱ Θ. Χοῦδρος, Ν. Ἀνδρακὸς καὶ Μ. Πρωτοπαπαδάκης.»

.—«Μετάβασις μελῶν τινων τοῦ Ἀρείου Πάγου εἰς Ξηροχώριον.»

1823.—Έγινε ναυμαχία Ελλήνων και τούρκων, στην περιοχή μεταξύ τής νήσου Λήμνου και τού όρους Άθω. Οι Έλληνες αρχηγούντο από τον Ανδρέα Μιαούλη. «Ναυμαχία μεταξὺ Λήμνου καὶ Ἁγίου Ὄρους ἀμφίρροπος. Ἐνταῦθα ἀρχηγοὶ ἀντίπαλοι ἦσαν ὁ Μιαούλης ἀφ’ ἑνός, ὁ Χουσρέφμπεης ἀφ’ ἑτέρου.»

1824.—(14-15/9) «Μάχη παρὰ τὴν Πανάσαρην, τοῦ Δήμου Δωριέων τῆς Ἐπαρχίας Παρνασσίδος, ἐν ᾗ ἐφονεύθη ὁ χιλίαρχος Γκιόκας Χορμοβίτης καὶ ὁ ἀρχηγὸς τοῦ τουρκικοῦ σώματος ὑπὸ τοῦ Β. Δαγκλῆ.» Οι Έλληνες υπό τις διαταγές των Πανουργιά, Περραιβού και Δράκου, είχαν καταλάβει την Πανάσαρη, την Ιερά Μονή τής Παναγίας τής Παντάνασσας στην Γραβιά. Οι πολυπληθέστεροι, αλβανοί τους επιτέθηκαν, και οι Έλληνες παρ’ όλο που αντιστάθηκαν γενναία, κόντεψαν να υποκύψουν. Το αποτέλεσμα ανατράπηκε με τον θάνατο τού αρχηγού των αλβανών· αυτό τους έτρεψε σε φυγή και μαζί με αυτούς και τους τούρκους τού Δερβίς Πασά που στρατοπέδευσαν εκεί. Το στρατόπεδο των τούρκων διαλύθηκε. Στην μάχη φονεύθηκε ο Βορειοηπειρώτης οπλαρχηγός Βάγκος Θωριάς ἤ Χορμοβίτης, επικεφαλής στρατιωτών.

1827.—Ανεπιτυχής επίθεση τού Άστιγγος εναντίον τού τουρκικού στόλου στον όρμο τής Σκάλας Σαλώνων. Από τις 14 Σεπτεμβρίου είχε καταπλεύσει στην Σκάλα Σαλώνων ο Άστιγξ· αντικρίζοντας τον τούρκικο στόλο έστειλε εσπευσμένα μία αποστολή ζητώντας ενισχύσεις. Αποφάσισε να επιτεθεί εναντίον τους έστω και με δύο πλοία μόνο, αλλά απέτυχε και αναγκάστηκε να περιπολεί ανοιχτά περιμένοντας. Σε λίγο κατέπλευσε ο καπετάν Γ. Θωμάς και η Ελληνική μοίρα καταρτιζόταν τώρα από έξι πλοία, ενώ ο τούρκικος στόλος σύμφωνα με την αναφορά τού Άστιγγος από εννέα. Αυτές ήταν οι δυνάμεις που αντιπαρατάχθηκαν το πρωί τής 17 Σεπτεμβρίου 1827, στον όρμο τής Σκάλας Σαλώνων.

1829.—Μετά την έκβαση που πήρε ο ρωσοτουρκικός πόλεμος, οι τούρκοι αναγκάζονται να υπογράψουν την Συνθήκη τής Αδριανουπόλεως η οποία έθετε και το τέλος στις συρράξεις μεταξύ των δύο χωρών. Επίσης, οι τούρκοι, ουσιαστικά δέχθηκαν και τα νέα σύνορα τής Ελλάδος τα οποία είχαν οριστεί με το Πρωτόκολλο τού Λονδίνου, στις 22 Μαρτίου (βλ. ημ.)

1834.—Αρχίζουν οι δίκες των κατηγορούμενων τού λεγόμενου «Μεσσηνιακού κινήματος» στο Στρατοδικείο Καρύταινας, με πρώτο κατηγορούμενο τον Ιωάννη Κρίτζαλη. Η απόφαση θα βγει δύο ημέρες μετά.

1850.—Ο Ανδρέας Μεταξάς αποστέλλεται ως πρέσβης τής Ελλάδος στην Κωνσταντινούπολη.

1900.—Πολυάριθμες συμμορίες μαστίζουν κυριολεκτικά τον χριστιανικό πληθυσμό από την Μακεδονία μέχρι και την Βόρειο Ήπειρο.

1902.—Αρχίζει η λήψη μέτρων στην Αθήνα εναντίον τής χολέρας.

1904.—Ὁ Θεόδωρος Μόδης, ἕνα ἀπό τὰ κύρια μέλη τῆς Ἐπιτροπῆς Ἀμύνης Μοναστηρίου, φονεύθηκε σὲ ἐνέδρα μέσα στὴν πόλη ἀπό κομιτατζῆδες. Ἀνεψιός του εἶναι ὁ Μακεδονομάχος Γεώργιος Χρ. Μόδης, ὁ αὐθεντικώτερος διηγηματογράφος τοῦ Μακεδονικοῦ Ἀγῶνα καὶ ἡ πρώτη πηγὴ γιὰ τὰ γεγονότα ποὺ διαδραματίστηκαν στὸν μακεδονικὸ χῶρο ἀπό τὶς ἀρχές τοῦ 20ου αἰ.

.—Ένα σώμα πενήντα περίπου βούργαρων διεισδύει στην Όστινα (Τρίγωνο), με σκοπό να αιφνιδιάσει τούς άνδρες τού μακεδονομάχου Ευθύμιου Καούδη. Η μάχη θα γίνει στις 18/9.

1905.—Οι αιμοχαρείς εκ φύσεως βούργαροι δολοφονούν τον Έλληνα προύχοντα τού χωριού Πέτροβο, Κωνσταντίνο Μιχαήλ. Η σφαγή του έγινε στην Καλλιμάντζα.

.—Μεγάλη μάχη μεταξύ βούργαρων και τούρκων στο χωριό Λειβαδοχώρι, η οποία κοστίζει την ζωή σε όλα τα μέλη τής βουργάρικης συμμορίας. Είχαν πάει στο χωριό με σκοπό την δολοφονία τού Παπα Πασχάλη Τσιάγκα, από την Σακάφσκα (Λειβαδοχώρι Ν. Σερρών). Ο ιερέας αντιλήφθηκε τους εγκληματίες και ειδοποίησε τις τουρκικές αρχές, οι οποίες εξόντωσαν την συμμορία. Επάνω τους βρέθηκε επιστολή τού αρχικομιτατζή Τάτσκα η οποία έγραφε: «Τσεκούρι στο ντόκτορ Γιάννη, μολύβι στον Έλληνα πρόξενο, μαχαίρι στον Έλληνα μητροπολίτη». Δηλαδή, υπήρχε εντολή εξοντώσεως όλων των επίσημων και επιφανών Ελλήνων. Μετά από αυτό θα ακολουθήσει άλλη μία απόπειρα κατά τής ζωής τού Παπα Πασχάλη (βλ. 4/10ου), η οποία όμως θα οδηγήσει τον ιερέα να γίνει ένας από τους μεγαλύτερους Μακεδονομάχους μας.

.—Οι βούργαροι, γνωρίζοντας την συνάντηση την οποία είχαν οι οπλαρχηγοί με προκρίτους τής Έδεσσας στην κατοικία τού Προκόπιου Κ. Σιβένα, ενεργούν δολοφονική αποστολή με αιφνιδιασμό. Ευτυχώς έγιναν αντιληπτοί πριν εισβάλουν στον χώρο μέσω μυστικής κρύπτης, και εκδιώχθηκαν κακήν κακώς.

1906.Κοντά στην Πρέσπα, οι τούρκοι με πενήντα πέντε άνδρες κυκλώνουν το αποτελούμενο από είκοσι τρείς άνδρες σώμα τού Παύλου Γύπαρη, αλλά χωρίς αποτελέσματα γι’ αυτούς.

1907.—Οι αιμοδιψείς βούργαροι υπό τον αρχικομιτατζή Κουλεμάν, επέδραμαν στο χωριό Ξανθόγεια τής Έδεσσας, όπου με δόλο απήγαγαν τους αδελφούς Δημήτριο και Χρήστο Μήτσκα. Ο θάνατός τους ήταν πραγματικά μαρτυρικός! Τους οδήγησαν στην θέση «Πολίγα», τους βασάνισαν ανηλεώς και τους τελείωσαν με τσεκούρια…

.—Η Ρωσία και η Αυστρία απηύθυναν Διακοίνωση προς τις κυβερνήσεις Αθηνών, Σόφιας και Βελιγραδίου γιά την δράση των ενόπλων ατάκτων τους στην Μακεδονία.

1908.—Ρωσία και Αυστρουγγαρία, υπογράφουν την Συμφωνία τού Μπουσλάου (Buchlau castle) τής Μοραβίας. Με αυτήν, συμφώνησαν την φιλική στάση τής Ρωσίας έναντι τής Αυστρουγγαρίας, όταν η δεύτερη θα προχωρούσε στην προσάρτηση τής Βοσνίας και τής Ερζεγοβίνης. Συμφώνησαν επίσης να διεκδικήσουν το δικαίωμα τού στόλου τής Μαύρης Θάλασσας γιά χρήση και των δύο κρατών, και να προστατέψουν την πρόσβασή τους στην Μεσόγειο μέσω τού Βοσπόρου. Αποφάσισαν δε με τις άλλες Ευρωπαϊκές Δυνάμεις, να υποστηρίξουν επιλεκτικά τις θέσεις τής οθωμανικής αυτοκρατορίας, ακόμα και μέσω πολέμου.

1909.—(ν. ημ.) Ο Κυριακούλης Μαυρομιχάλης ορκίζεται πρόεδρος τού υπουργικού συμβουλίου και σχηματίζει κυβέρνηση η οποία θα παραμείνει στην εξουσία μέχρι τις 18 Ιανουαρίου τού 1910.

1912.—Σερβία και  βουργαρία κηρύσσουν γενική επιστράτευση. Το παράδειγμά τους ακολουθεί την επόμενη μέρα το Μαυροβούνιο και μετά τρεις ημέρες και η Ελλάδα.

.—Πραγματοποιείται με επιτυχία στον Βόλο συνέδριο γιά το αγροτικό ζήτημα. Οι εισηγήσεις και οι συζητήσεις περιστρέφονται στο πρόβλημα τής αναγκαστικής απαλλοτριώσεως των μεγάλων τσιφλικιών.

1914.—Οι Βορειοηπειρώτες αδελφοί υπό τους λέοντες τής Μάνης Γ. Στεφανάκο και Αντ. Λεοντακιανάκο, απελευθερώνουν το Βεράτιο τής Β. Ηπείρου (βλ.& 13/9).

1916.—Πραξικόπημα Βενιζέλου και Κουντουριώτη. Οι δύο άνδρες συγκροτούν προσωρινή κυβέρνηση στην Κρήτη.

1918.—(Α΄ παγκόσμιος πόλεμος). Το 35ο Σύνταγμα εκδιώκει διά τής ξιφολόγχης τούς βούργαρους από το οχυρό Γκόλο-Μπέλο και τούς καταδιώκει μέχρι το Πορόϊτ. Με την κατάληψη τού Γκόλο-Μπέλο, δημιουργήθηκε σοβαρώτατο ρήγμα στο γερμανοβουλγαρικό μέτωπο τής Μακεδονίας. «[…] Σερβικά και γαλλικά στρατεύματα επιτέθηκαν στα βουλγαρικά. Σε μία ημέρα διείσδυσαν στις βουλγαρικές γραμμές κατά 8 χιλιόμετρα. Την επομένη οι Σέρβοι προήλασαν για άλλα τριάντα, ενώ γαλλικά και ελληνικά στρατεύματα ενίσχυαν τα πλευρά τους. Ως τις 21 Σεπτεμβρίου όλο το βουλγαρικό μέτωπο δυτικά τού ποταμού Αξιού είχε καταρρεύσει.»

1919.—Η ημερήσια εφημερίδα «Καθημερινή» εκδίδεται στην Αθήνα.

.—Στο μέτωπο στην Μ. Ασία επικρατεί ηρεμία.

1920.—Ο Ελληνικός στρατός στην Μ. Ασία μάχεται εναντίον των τούρκων στην περιοχή Ουσάκ.

.—Καταργούνται οι φυλακές Παλαμηδίου στο Ναύπλιο.

1921.—Η Ι Μεραρχία κινήθηκε από το Ντερμπέντ προς την απειλούμενη από τους τούρκους περιοχή στο Αφιόν Καραχισάρ, ενώ η ΧΙΙ Μεραρχία κινήθηκε από Μουταλίμπ προς Ντερμπέντ. Η εντολή μετακινήσεως δόθηκε από την Στρατιά, η οποία είχε πληροφορηθεί τις κινήσεις των τουρκικών δυνάμεων και τον στόχο τους (βλ. 10/9 & 14/9). Το απόγευμα δόθηκε διαταγή μετακινήσεως και τού υπόλοιπου Α΄ Σώματος Στρατού, συμπεριλαμβανομένης και τής ΧΙΙ Μεραρχίας.

.—Πραγματοποιείται στο προάστιο τού Λονδίνου Χαϊγκέιτ, ο γάμος τού Ελευθέριου Βενιζέλου με την πλούσια ομογενή Έλενα Σκυλίτση. Οι φήμες τής εποχής που διέρρευσαν, ήθελαν τον πολιτικό Ελευθέριο Βενιζέλο να νυμφεύεται την τρίτη κατά σειρά σύζυγό του Έλενα Σκυλίτση, εξ αιτίας τής τεράστιας περιουσίας της. Ακολούθησε το ταξείδι τού μέλιτος στις Η.Π.Α. που ξεκίνησε τον Οκτώβριο τού 1921 κι ολοκληρώθηκε τον Μάϊο τού 1922. Ανάμεσα στα αξιοθέατα τού ταξειδιού και η επίσκεψη στο Χόλλυγουντ.

.—(π. ημερ.) Ημερομηνία θανάτου τού μάρτυρα τού Πόντου Ματθαίου Κωφίδη. Αν και εκλεγμένος βουλευτής στην οθωμανική Βουλή γιά το βιλαέτι τής Τραπεζούντας, ο Ματθαίος Κωφίδης έμεινε στην ιστορία ως μάρτυρας τού Πόντου αφού απαγχονίστηκε από τα ψευδο «Δικαστήρια Ανεξαρτησίας  ,» στις φυλακές Τιμαρχανέ – Αμάσειας. Στην ίδια ψευδοδίκη, καταδικάστηκαν επίσης ο Νίκος Καπετανίδης και ο μεγαλέμπορος και μέλος τής Επιτροπής Περιθάλψεως Προσφύγων, Αλέξανδρος Ακριτίδης.

1922.—Αρχίζει η απόβαση των στρατευμάτων από τα πλοία τα οποία είχαν πλεύσει στον Φάληρο. Επί κεφαλής των τμημάτων τίθενται οι αρχηγοί τού πραξικοπήματος, τα οποία αφού παρέλασαν στις κεντρικές οδούς των Αθηνών, κατευθύνθηκαν στους στρατώνες τους.

.—Την ίδια ημέρα οι πραξικοπηματίες έστειλαν τηλεγράφημα στον Ελευθέριο Βενιζέλο, με το οποίο τού εξέφραζαν την πλήρη εμπιστοσύνη τους, ορίζοντάς τον αντιπρόσωπό τους στο εξωτερικό γιά την διαχείριση τού εθνικού ζητήματος.

.—Παρά τις διαβεβαιώσεις τού Αρχηγού τού πραξικοπήματος, Συνταγματάρχη Γονατά, για τις αγαθές προθέσεις τους, συλλαμβάνονται και κλείνονται στις φυλακές οι Δημήτριος Γούναρης, Πέτρος Πρωτοπαπαδάκης, Νικόλαος Στράτος, Νικόλαος Θεοτόκης, Γεώργιος Μπαλτατζής, ο πρώην Αρχιστράτηγος Γεώργιος Χατζανέστης και οι, Υποναύαρχος Μιχαήλ Γούδας και Υποστράτηγος Ξενοφών Στρατηγός.

1926.—(Διαβάζουμε στην «Αυγή Δωδεκανησιακή»): Συνάντηση τής Πατριαρχικής Επιτροπής με αντιπροσώπους τής Ιταλικής κυβερνήσεως στην Κωνσταντινούπολη, με  θέμα το Αυτοκέφαλο τής Δωδεκανήσου. Οι Ιταλοί, ανένδοτοι ζητούν την παραχώρηση τού Αυτοκέφαλου πλήρως και άνευ όρων.

1929.—Ημερομηνία θανάτου τού επιφανή Εδεσσαίου επιχειρηματία, προκρίτου και ένθερμου πατριώτη, ιδίως κατά την διάρκεια τού Μακεδονικού Αγώνα, Γρηγόριου Κ. Νούσκα.

.—Κυπριακή αντιπροσωπία καταφθάνει στο Λονδίνο ζητώντας την ένωση τής νήσου με την μητέρα Ελλάδα.

1930.—Η ανεργία στην Ελλάδα κάνει θραύση. Το ογκωδέστατο συλλαλητήριο που οργανώθηκε στην πρωτεύουσα, καταλήγει σε αιματηρές συμπλοκές καθώς έγιναν και πολλές συλλήψεις

1934.—Αρχίζουν να αφαιρούνται οι γραμμές τού τροχιόδρομου, γνωστού με την ονομασία τραμ, από τους δρόμους των Αθηνών. Στην θέση του θα δρομολογηθούν λεωφορεία.

1936.—Απεβίωσε  ο Αλέξανδρος Ζαΐμης, διατελέσας πολλάκις υπουργός και πρωθυπουργός. Το 1906, διεδέχθη τον πρίγκιπα Γεώργιον εις την Υπάτην Αρμοστίαν Κρήτης, ένθα παρέμεινε μέχρι τής ενσωματώσεως τής νήσου εις την Ελλάδα. Εχρημάτισεν ακολούθως επί επταετίαν διοικητής τής Έθνικής Τραπέζης, πρόεδρος Οικουμενικών κυβερνήσεων κ.λπ. Το 1929, εξελέγη Πρόεδρος τής Δημοκρατίας και παρέμεινε εις το αξίωμα τούτο μέχρι τού 1935. Διετέλεσε 6 φορές πρωθυπουργός (1897-99, 1901-02, 1915-15, 1916-16, 1917-17, 1926-28) και Πρόεδρος τής Δημοκρατίας (1929-35).

1938.—Ἀπεβίωσε ὁ πλέον διακεκριμένος γλύπτης τῆς νεώτερης Ἑλλάδος καὶ παγκοσμίως ἀναγνωρισμένος, Γιαννούλης Χαλεπᾶς. Καταγώμενος ἀπό τὴν Τῆνο, νησὶ μὲ μεγάλη παράδοση στὴν τέχνη τοῦ μαρμάρου καὶ μὲ τὴν φήμη τῶν μαρμαρογλυπτῶν του ἀπλωμένη σὲ ἰδιαίτερα ἐκτεταμένη γεωγραφικὴ περιοχή, ὁ Γιαννούλης μεγάλωσε σὲ μία οἰκογένεια μὲ ἐπίσης μακρὰ παράδοση στὴν ἐπεξεργασία καὶ τέχνη τοῦ μαρμάρου. Τὸ 1877 φαίνεται ὄτι ἦταν μία δύσκολη χρονιὰ γιὰ τὴν οἰκογένεια, καθὼς ὁ γλύπτης ποὺ ἐκείνη τὴν ἐποχή ἔφτιαχνε στὴν Ἀθήνα τὴν περίφημη «Κοιμωμένη», γλυπτὸ ἐξαιρετικῆς εὐαισθησίας, παρουσίασε τὰ πρῶτα συμπτώματα τῆς ἀσθένειας ἡ ὁποία ἐπρόκειτο νὰ τὸν ταλαιπωρήσῃ τὴν ὑπόλοιπη ζωὴ του. Το ἔργο του χωρίζεται σὲ τρεῖς περιόδους ποὺ χαρακτηρίζονται ἀπὸ κρίσιμες καμπὲς τῆς ζωῆς του. Στὴν τῶν νεανικῶν του χρόνων μέχρι τὴν ἐμφάνιση τῆς ἀσθένειάς του (1870-1878), στὴν ἐπανεμφάνισή του μετὰ ἀπό ἀπουσία σαράντα χρόνων (1902-1930), καὶ στὴν τρίτη από το 1930 ἔως τὸν θάνατό του, τὸ 1938.

1941.—Στην Ηλιοκώμη Σερρών αποφασίστηκε επίσημα η έναρξη τής αντίστασης στην Ανατολική Μακεδονία, με πρώτη περιοχή δράσης αυτή τής Δράμας (πληροφορία Σάκης Αραμπατζής).

1942.—Οι δημόσιοι υπάλληλοι κηρύσσουν απεργία σε ένδειξη διαμαρτυρίας γιά τον αναχρονιστικό θεσμό τής ομηρείας και τα άλλα βάρβαρα και πιεστικά μέτρα των Γερμανο – Ιταλών κατακτητών.

.—Ο Ιερός Λόχος λαμβάνει το όνομά του, ενώ στην διοίκησή του αρχηγός αναλαμβάνει ο Χριστόδουλος Τσιγάντες. Από τις 12 Σεπτεμβρίου και μετά, προφανώς με έγκριση τής ελληνικής πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας τής Μέσης Ανατολής, ο Συνταγματάρχης Χριστόδουλος Τσιγάντες επισκέφθηκε το στρατόπεδο τού “Λόχου Επίλεκτων Αθανάτων” στην Κφαρ Ιόνα, και  μιλώντας στο προσωπικό του, ζήτησε την σύμφωνη γνώμη των αξιωματικών και οπλιτών προκειμένου ν’ αναλάβει την διοίκησή τους, με την ρητή υπόσχεσή του ότι θα κρατούσε την μονάδα μακριά από κάθε επιρροή ή ανάμειξη στην πολιτική. Έτσι με ομόθυμη συγκατάθεση, επέστρεψε στις 15 Σεπτεμβρίου ως κανονικός διοικητής τού Ιερού Λόχου. Από τότε, και επί τρία χρόνια, ο χαρισματικός αλλά και «ανορθόδοξος» Συνταγματάρχης, τηρώντας με θρησκευτική ευλάβεια την υπόσχεσή του, οδήγησε την ειδική μονάδα του στον δύσκολο δρόμο τής τιμής και τού καθήκοντος, πετυχαίνοντας γι’ αυτήν τον αξιοζήλευτο αλλά και μοναδικό τίτλο τού «Θρύλου».

1943.—Μάχη η οποία διεξήχθη στην περιοχή Ανάθεμα, κοντά στο Λιδωρίκι Φωκίδας μεταξύ δυνάμεως τού 5/42 Συντάγματος Ευζώνων (Εθνική αντιστασιακή οργάνωση) και Γερμανών, καταλήγει στην εσπευσμένη υποχώρηση των τελευταίων. Το τμήμα τού ηρωικού 5/42 έστησε ενέδρα στους Γερμανούς οι οποίοι πήγαιναν στο Λιδωρίκι γιά να ενισχύσουν τις εκεί δυνάμεις τους. Αφού σταμάτησαν την φάλαγγα των 10 οχημάτων στην θέση «Ανάθεμα», στην οδό από Άμφισσα, οι Γερμανοί έχοντας νεκρούς και δύο καμένα οχήματα, αναγκάστηκαν να επιστρέψουν.

.—(15-16) Ὁ μαῦρος Σεπτέμβριος γιὰ τὰ χωριὰ τῆς Δυτικῆς Ἱεράπετρας, Μύρτο, Λουτράκι, Ῥίζα, Μουρνιές, Γδόχια, Μᾶλλες, Χριστός, Παρσᾶ, Μῦθοι. Μετὰ τὴν καταστροφὴ τῶν χωριῶν τῆς Βιάννου, οἱ Γερμανοὶ προχωροῦν στὰ χωριὰ τοῦ δυτικοῦ διαμερίσματος τῆς ἐπαρχίας Ἱεράπετρας. Ἡ διαταγὴ εἶναι ρητή. Νὰ καταστραφῇ ὅλη ἡ περιοχὴ ἀπὸ τὸ πρῶτο ἀνατολικὰ τῆς Βιάννου χωριό, μέχρι τὸν χείμαρρο Μύρτου. Τὸ πρωί τῆς 15ης Σεπτεμβρίου ἡμέρα Τετάρτη, τὰ τάγματα θανάτου ξεκινοῦν. Οἱ ἀνυποψίαστοι κάτοικοι τῆς περιοχῆς, ὅντας πολὺ μακριὰ ἀπὸ τὴν Σύμη, τὴν περιοχὴ ὅπου συγκρούστηκαν οἱ ἀντάρτες μὲ τοὺς Γερμανούς (12/9), πίστευαν ὅτι δὲν θὰ τοὺς καταλογίζονταν εὐθύνες. Μὲ τὴν ἄφιξη ὅμως τῶν Γερμανῶν κατάλαβαν ὅτι ὁ σκοπὸς δὲν ἦταν καλός. Μάταια ὁ πρόεδρος τοῦ Μύρτου, Μιχαὴλ Ἀνδρεοπούλης τοὺς καλόπιασε μὲ καρύδια, ἀμύγδαλα καὶ ῥακί. Τοῦ εἶπαν μόνο ὅτι ἔχουν δύο ὧρες προθεσμία νὰ πάρουν οἱ κάτοικοι ὅ,τι μποροῦσαν καὶ νὰ φύγουν. Μάταια τοὺς παρακάλεσε τρεῖς φορές, μὴ μπορῶντας νὰ πιστέψῃ αὐτὸ ποὺ θὰ ἀκολουθοῦσε. Μεταξὺ τῶν 17 ἐκτελεσμένων τοῦ Μύρτου στὶς 15/9, ἦταν καὶ ὁ πρόεδρος τοῦ χωριοῦ. Ὁ τραγικὸς ἀπολογισμὸς εἶναι 131 νεκροὶ στὰ χωριὰ τῆς Δυτικῆς Ἱεράπετρας, ἄν ἔχουν καταγραφεῖ ὅλοι. Ἑκατοντάδες νοικοκυριᾶ καταστράφηκαν. Ἡ πείνα καὶ ἡ ἀθλιότητα σκέπασε ὅσους ἐπέζησαν, μὲ μόνη διέξοδο τὴν ἐπαιτεία.

1944.—Στην Κρήτη, άνδρες τής Εθνικής Αντιστασιακής Οργάνωσης ‘’ΕΟΚ’’, υπογράφουν Σύμφωνο συνεργασίας με τους κομμουνιστές τού ΕΑΜ – ΕΛΑΣ.

.—Κεφαλοχώρι Βέρροιας. Οι κομμουνιστές  αφού εξευτέλισαν τον π. Φώτιο Παπαχρίστου με τον πιό αισχρό τρόπο, τον βασάνισαν σκληρά,  και τον κρέμασαν σ’ ένα δέντρο έξω από τον Ναό.

.—Ο Ιερός Λόχος πραγματοποιεί περιπόλους αναγνωρίσεως στα νησιά Πάτμο και Λειψούς, ενώ, σε αψιμαχίες με τον εχθρό στην Σάμο φονεύει έναν, τραυματίζει άλλον έναν και αιχμαλωτίζει επτά.

.—Κατά την οπισθοχώρησή τους, οι Γερμανοί ανατινάζουν γέφυρα τού ποταμού Στρυμόνα στον Νομό Σερρών. Μετά από τρείς ημέρες θα επαναλάβουν το ίδιο σε άλλη γέφυρα τής περιοχής.

.—«Τμήματα τοῦ Ἀρχηγείου Φαρσάλων τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ Ἀπελευθερωτικῆς Προσπάθειας (ΕΣΑΠ), συνήψαν μάχην μετὰ ΕΛΑΣιτῶν, συγκροτήματος Καραντάου, εἰς θέσιν μπασίτι Ἀλμυροῦ, μὲ ἀποτέλεσμα τὸν φόνον πολλῶν ΕΛΑΣιτῶν καὶ τὴν ἄτακτον διάλυσιν τῶν ὑπολοίπων.»

.—Μετά από μεταξύ τους συμφωνία (βλ. 14/9ου), το ΕΑΜ αντικαθιστά τους βούργαρους στην εξουσία τής πόλεως των Σερρών.

.—Για τρίτη ημέρα συνεχίζει η σφαγή τού Μελιγαλά Μεσσηνίας από κομμουνιστές τού ΕΛΑΣ, με θύματα  τον άμαχο πληθυσμό τής περιοχής. 

.—Το κατοχικό καθεστώς, υπαγορεύει να συγχωνευτούν όλες οι αθηναϊκές εφημερίδες σε δύο κοινές εκδόσεις. Μία πρωινή με τίτλο «Ηνωμένος Τύπος» και μία απογευματινή ως «Βραδινά Νέα».

.—Οι 335 και 336 Μοίρες Διώξεως αναχώρησαν από την Βόρειο Αφρική στις 15 Σεπτεμβρίου κι’ έφτασαν στο αεροδρόμιο Νουόβα τής Ιταλίας στις 16 και 18 Σεπτεμβρίου 1944 αντιστοίχως.

1945.—Επίσημη ημερομηνία περατώσεως τής διαλύσεως τού Ιερού Λόχου. Κατά την διάρκεια των επιχειρήσεων τού Ιερού Λόχου από τον Μάρτιο τού ’44 μέχρι τον Ιούνιο τού ’45, οι απώλειές του ήταν: 12 νεκροί, 55 τραυματίες και αιχμάλωτοι ή εξαφανισθέντες 32. Από τους αιχμαλώτους οι 6 κατόρθωσαν να δραπετεύσουν.

1947.—Το στρατοδικείο Θεσσαλονίκης καταδικάζει σε θάνατο 52 μέλη τής δολοφονικής κομμουνιστικής οργανώσεως ΟΠΛΑ. Η οργάνωση αυτή, εκτός των άλλων εγκλημάτων, είχε επιτεθεί σε στρατιωτικό λεωφορείο τής Αεροπορίας τον περασμένο Απρίλιο, ένα χτύπημα με πολλά θύματα. Τελικά, δόθηκε χάρη στους 5 από τους καταδικασθέντες, ενώ οι εκτελέσεις των υπολοίπων πραγματοποιήθηκαν από τα μέσα μέχρι τις 25 Οκτωβρίου, στις φυλακές τού Γεντί Κουλέ στην Θεσσαλονίκη.

1958.—Ο ηρωομάρτυρας τής ΕΟΚΑ Χριστοδουλίδης Ιάκωβος, δολοφονείται από Άγγλους κατοχικούς στο χωριό Αρόδες. Την ίδια ημέρα είχε εκφωνήσει τον επικήδειο λόγο στην κηδεία τού επίσης ηρωομάρτυρα Χαράλαμπου Καλαϊτζή, εξαίροντας την θυσία τού εκλιπόντος. Οι Άγγλοι τον ακολούθησαν μετά την λήξη τής τελετής, και έχοντας στήσει ενέδρα, τον σκότωσαν.

1962.—Έχασαν την ζωή τους οι πιλότοι μας, Ανθυποσμηναγός Γιαννάκης Ευάγγελος και Ανθυποσμηναγός Κοντομυτάκης Γεώργιος, όταν το αεροσκάφος στο οποίο επέβαιναν, προσέκρουσε στο όρος Πήλιο Μαγνησίας, κοντά στον δημόσιο δρόμο Χανίων-Ζαγοράς. Ο Κοντομυτάκης γεννήθηκε το 1938 στα Χανιά. 

1965.—Ο Σ. Στεφανόπουλος σχηματίζει με την υποστήριξη τής Ε.Ρ.Ε. την τρίτη κατά σειρά κυβέρνηση.

.—Ο ΠΑΟΚ δίνει τον πρώτο του ευρωπαϊκό αγώνα στην Τούμπα νικώντας την Βίνερ Σπορτ με 2-1 με τέρματα των Γιώργου Κούδα και Τόλη Μουρατίδη. Στον επαναληπτικό αγώνα στις 28/9 στο Σπορτ Κλουμπ Πλατς τής Βιέννης, ο ΠΑΟΚ θα συντριβεί με 6-0 και θα αποχωρήσει άδοξα από τον 1ο γύρο τής πρώτης του παρουσίας στο Κύπελλο Διεθνών Εκθέσεων, μετέπειτα UEFA.

1967.—Νέος Δήμαρχος Αθηνών, όμως, ούτε γιά 3 μήνες, ο Γεώργιος Πλυτάς. Στις 9 Δεκεμβρίου τού ίδιου έτους παρέδωσε τα ηνία τής πόλεως στον Δημήτριο Ρίτσο.

1975.—Τα πρώτα ηλεκτροκίνητα λεωφορεία χωρίς εισπράκτορα, γνωστά ως τρόλεϊ, αρχίζουν να κυκλοφορούν δοκιμαστικά στους δρόμους τής Αθήνας.

1976.—Ἱδρύεται ἐπίσημα ἀπό τὴν Μάργκαρετ Τσάντ Παπανδρέου, ἡ Μ.Κ.Ο. «Ἕνωση Γυναικῶν Ἑλλάδας». Ἡ ἱδρυτικὴ διακήρυξη καθόριζε τὴν ἰδεολογικὴ της φυσιογνωμία ὡς φεμινιστική, ἀνεξάρτητη, σοσιαλιστικὴ γυναικεῖα Μὴ Κυβερνητικὴ Ὀργάνωση, ποὺ ἔχει στόχο τὴν νομικὴ κατοχύρωση καὶ τὴν ἐφαρμογὴ τῆς ἰσότητας τῶν φύλων σὲ ὅλους τοὺς τομεῖς τῆς ζωῆς, καθιερώνοντας ὡς κεντρικὸ της σύνθημα τὴν θέση ὅτι : «Δὲν ὑπάρχει κοινωνικὴ ἀπελευθέρωση χωρὶς γυναικεῖα ἀπελευθέρωση, καὶ δὲν ὑπάρχει γυναικεῖα ἀπελευθέρωση, χωρὶς  κοινωνικὴ ἀπελευθέρωση.»

1982.—Ένα πολεμικό αεροσκάφος F-84F Thunderstreak κατέπεσε στην Λάρισα, με αποτέλεσμα τον θάνατο 3 ανθρώπων αλλά και τον τραυματισμό αρκετών άλλων.

1984.—Ο Υπενωματάρχης Απόστολος Σακοράφας, ενώ βρισκόταν σε υπηρεσία εποχούμενης περιπολίας στην Ν. Φιλαδέλφεια Αττικής μαζί με άλλους Αστυνομικούς, τραυματίστηκε θανάσιμα από πυροβόλο όπλο, κατά την διάρκεια ελέγχου σε τέσσερα άτομα.

1986.—Μετά τον σφοδρό σεισμό εντάσεως 6,2 βαθμών τής κλίμακας Ρίχτερ που έπληξε την Καλαμάτα στις 12/9, ακολούθησε πλήθος μετασεισμών, με ισχυρότερο αυτόν τής 15ης Σεπτεμβρίου, εντάσεως 5,4 τής κλίμακας Ρίχτερ. Πολλά κτήρια καταρρέουν και στα ερείπιά τους βρίσκουν τραγικό θάνατο είκοσι πέντε άτομα, ενώ τραυματίζονται πάνω από εκατό.

1989.—Κατατίθεται στην Βουλή το πόρισμα τής προανακριτικής επιτροπής γιά το σκάνδαλο Κοσκωτά, σύμφωνα με το οποίο βασικός υπεύθυνος φέρεται ο πρώην πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου.

1994.—Την παραπομπή των Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, Ιωάννη Παλαιοκρασσά και Ανδρέα Ανδριανόπουλου στο Ειδικό Δικαστήριο γιά την υπόθεση τής ΑΓΕΤ, αποφασίζει η ολομέλεια τής Βουλής. Στις 24 Ιανουαρίου 1994, είχε δολοφονηθεί ο Διευθυντής τής ΕΤΕ, Μιχάλης Βρανόπουλος από την  τρομοκρατική οργάνωση 17 Νοέμβρη. Στην κατοχή του είχε έγγραφα σχετικά με την υπόθεση τής ΑΓΕΤ τα οποία την επόμενη ημέρα θα κατέθετε στον εισαγγελέα. Τα έγγραφα αυτά αφορούσαν το σκάνδαλο τής ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ, στο οποίο εμπλεκόταν και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Λέγεται ότι ήταν επιβαρυντικά γιά τον Μητσοτάκη και χάθηκαν μαζί με την ζωή τού Βρανόπουλου.

.—Η πτώση ενός ελικοπτέρου με δασοπυροσβέστες στην οροσειρά Λεκάνης τής Ανατολικής Μακεδονίας, έχει ως αποτέλεσμα να θρηνήσουμε 10 νεκρούς. Το ατύχημα έγινε στις 15 Σεπτεμβρίου 1994, ημέρα Πέμπτη, την ώρα που σουρούπωνε. Το Ε/Π ΕΣ 633, με το τριμελές πλήρωμα και επιβαίνοντες άλλους 7 δασοπυροσβέστες, είχε απογειωθεί από την βάση του, μεταφέροντάς τους γιά κατάσβεση δασικής πυρκαγιάς στην περιοχή Περιστεριά τού Αιγείρου Δράμας. Μετά την άφεση των δασοπυροσβεστών στο σημείο, το Ε/Π εκτέλεσε ρίψεις νερού με τον κάδο και με το σβήσιμο τής φωτιάς, προσγειώθηκε, επιβίβασε την ομάδα των 7 και ξεκίνησε την πτήση επιστροφής του στο Α/Δ Καβάλας. Τότε συνέβη η μοιραία πρόσκρουση τού ελικοπτέρου σε ηλεκτροφόρα καλώδια, με αποτέλεσμα την πτώση σε βραχώδη περιοχή και την συντριβή του. Σκοτώθηκαν όλοι οι επιβαίνοντες.

.—Ο Παναθηναϊκός δίνει τον 100ό του αγώνα στην Ευρώπη νικώντας την Πιρίν με 0-2 στο Μπλαγκόεβγκαρντ γιά το Κύπελλο Κυπελλούχων ποδοσφαίρου.

1995.—Συνεχίζονται οι αντιδράσεις τής αντιπολιτεύσεως γιά την υπογραφή τής ενδιάμεσης συμφωνίας Ελλάδος-σκοπίων.

1996.—Ξεκινά το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους στην Δράμα.

.—Απεβίωσε  ο ποιητής μας από την Γευγελή, Γεώργιος Βαφόπουλος. Στην αυτοβιογραφία του διαβάζουμε: «Γεννήθηκα στη Γευγελή το 1903, σ’ ένα σπίτι λογίων και διδασκάλων, έφερα το όνομα τού πάππου μου, που είχε δολοφονηθεί στον Μακεδονικό Αγώνα από το Βουλγαρικό κομιτάτο. Ήμουν ο ευτυχισμένος γιός ενός πολύ πλούσιου και πολύ μορφωμένου πατέρα, που έγραφε κι’ αυτός στίχους, που δημοσιεύονταν στο περιοδικό «Κλειώ» τής Λειψίας. Η γιαγιά μου με οδηγούσε πολλές φορές στον τάφο τού δολοφονημένου παππού μου, θαμμένος στο ιερό τής εκκλησίας τής Αναλήψεως». Η ελληνική και ανθούσα Γευγελή, μετά από τον Β’ Βαλκανικό πόλεμο, περιήλθε βάσει τής συνθήκης τού Βουκουρεστίου, στην Σερβία. Κατόπιν τούτου, η οικογένεια τού Γ. Βαφόπουλου μετακινήθηκε στην Έδεσσα και τελικά στην Θεσσαλονίκη, όπου τέλειωσε το Γυμνάσιο (1917-1924).  Σπούδασε μαθηματικά, αλλά δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές του γιά λόγους οικονομικούς.  Από πολύ νέος ασχολήθηκε με την ποίηση. Το 1927, με εισήγηση τού Κωστή Παλαμά, δημοσιεύτηκαν στην «Νέα Εστία» επτά ποιήματά του. Το 1938 ίδρυσε την Δημοτική Βιβλιοθήκη Θεσσαλονίκης (την οποία διηύθυνε ως το 1963). Το 1983 με δωρεά τού ποιητή και τής συζύγου του, ιδρύθηκε το Βαφοπούλειο Πολιτιστικό Κέντρο Θεσσαλονίκης.

1998.—Στο Αργυρόκαστρο τής Βορείου Ηπείρου, η Μητρόπολη ξεκίνησε να λειτουργεί Εκκλησιαστικό Λύκειο. Αρχικά είχε 45 μαθητές, από όλη την αλβανία, με προκαθορισμένο στόχο την ανάδειξη και επάνδρωση τής Αυτοκέφαλης Εκκλησίας τής αλβανίας.

2000.—Ξεκινούν οι 27οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Σίδνεϊ τής Αυστραλίας (ολοκληρώθηκαν την 1/10). Μετείχαν 10.200 αθλητές και αθλήτριες από 200 χώρες σε 28 αθλήματα. Σε 15.000 ανήλθαν οι εκπρόσωποι τού Τύπου. Πωλήθηκαν 9,2 εκατ. εισιτήρια ενώ 3.5 δις θεατών παρακολούθησαν τούς αγώνες σε 3.200 ώρες ζωντανού θεάματος. Την Ολυμπιακή Φλόγα άναψε η εκπρόσωπος των Αβοριγίνων ιθαγενών τής Αυστραλίας Κάθι Φρίμαν. Η Βόρεια και η Νότια Κορέα αγωνίστηκαν κάτω από την ίδια σημαία. Ο Νίκος Κακλαμανάκης ήταν ο πρώτος αθλητής που μπήκε στον αγωνιστικό χώρο τού Ολυμπιακού Σταδίου ως σημαιοφόρος τής Ελληνικής Αποστολής. Στην κολύμβηση καταρρίφθηκαν 14 παγκόσμια ρεκόρ.

Copyright (©) «Ἑλληνικὸ Ἡμερολόγιο»
Βασική πηγή: www.e-istoria.com

Αφήστε μια απάντηση