,
,
9 Δεκεμβρίου
,
536.—Ο Ρωμαίος στρατηγός Βελισσάριος καταφέρνει κατόπιν διαπραγματεύσεων να εκδιώξει τους Γότθους από την λεηλατημένη και υπό κατοχή Ρώμη και να την απελευθερώσει.Μετά την εκκαθάριση τής βορείου Αφρικής από τους Βανδάλους, ο Βελισσάριος είχε αποβιβασθεί αρχικώς στην Καλαβρία με βόρεια κατεύθυνση, ενώ οι ελληνικοί πληθυσμοί τής περιοχής τον υποδέχονταν ως απελευθερωτή από τον βαρβαρικό ζυγό των Οστρογότθων. Με καταδρομική τακτική κατάφερε να εισβάλει στο εσωτερικό τής οχυρωμένης Νεαπόλεως και με τετρακόσιους εμπειροπόλεμους στρατιώτες να την απελευθερώσει. Σαν σήμερα, μετά από σύντομες διαπραγματεύσεις, απελευθέρωσε και την Ρώμη. Η αποχώρηση όμως τον Οστρογότθων ήταν προσωρινή, διότι τον επόμενο χρόνο (537) πολιόρκησαν την Ρώμη με δύναμη 150.000 κυρίως θωρακισμένων ιππέων. Ο Βελισσάριος επέβαλε την τάξη στην πανικόβλητη πόλη και κατάφερε με συχνές επιδρομικές επιχειρήσεις να αντέξει, μέχρι να έλθουν ενισχύσεις με τον Ναρσή. Όμως, η μεταξύ τους αντιπαράθεση που ακολούθησε, είχε ως αποτέλεσμα την λεηλασία και ισοπέδωση τού Μεδιόλανου (Μιλάνου) το 539.
638.—Απεβίωσε ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Σέργιος Α΄. Στον Σέργιο είχε εμπιστευθεί την Βασιλεύουσα και τον γυιό του ο Αυτοκράτορας Ηράκλειος, όταν στις 5 Απριλίου, πριν αναχωρήσει γιά την εκστρατεία κατά των Περσών, προσήλθε στην Αγία Σοφία ντυμένος ως απλός στρατιώτης και είπε τα εξής : «Στα χέρια τού Θεού, τής Μητέρας Του και τα δικά σου (τού πατριάρχη Σεργίου), αφήνω αυτήν την πόλη και τον γυιό μου». Και πράγματι, όταν οι Άβαροι αθετώντας την συμφωνία ειρήνης, συνεργάστηκαν με τους Πέρσες και πολιόρκησαν την Κωνσταντινούπολη, ο Σέργιος και οι υπερασπιστές τής Κωνσταντινουπόλεως με την βοήθεια τής Υπερμάχου Θεοτόκου, κατανίκησαν τα βαρβαρικά στίφη των πολιορκητών.
1714.—Με την πρόφαση κάποιων παραβιάσεων τού οθωμανικού δικαίου από Βενετούς εμπόρους, η οθωμανική αυτοκρατορία κήρυξε τον πόλεμο εναντίον τής Γαληνοτάτης Δημοκρατίας τής Βενετίας, οι πολεμικές όμως συγκρούσεις θα αρχίσουν το καλοκαίρι τού 1715. Την περίοδο εκείνη, η περιοχή των Επτανήσων βρέθηκε στην δίνη των πολεμικών συγκρούσεων· τότε πολιορκήθηκε η Κέρκυρα, που λέγεται ότι σώθηκε θαυματουργικά από τον πολιούχο της, Άγιο Σπυρίδωνα, γι΄ αυτό και οι Ενετοί από τότε είχαν επιτρέψει την τέλεση λιτανείας κάθε χρόνο εις ανάμνηση τού θαυματουργικού γεγονότος. Με την λήξη τού πολέμου, η Πελοπόννησος τέθηκε και πάλι υπό οθωμανική κυριαρχία.
1733.—Σεισμός μεγάλου μεγέθους έπληξε με δύναμη την Πάρο. Οι προσεισμοί είχαν ξεκινήσει ήδη από τον Οκτώβριο, αλλά από το απόγευμα ημέρας Κυριακής, (τρείς μέρες πριν τον μεγάλο σεισμό), η σεισμική ακολουθία εντάθηκε. Ακολούθησε ο χαλασμός τής Πάρου και τής Σίφνου από τα 6,4 Ρίχτερ τα οποία έπληξαν με δύναμη την περιοχή.
1738.—Η καταβασανισμένη από τους σεισμούς Χίος δέχεται εκ νέου την «επίσκεψη» τού Εγκέλαδου. Ήταν ημέρα Κυριακή και η ισχύς τού σημερινού σεισμού έφθασε τα 6,0 Ρίχτερ. Τρείς μέρες μετά, το κακό επαναλήφθηκε.
1808.—Αγγλικό πειρατικό κούρσεψε ένα εμπορικό πλοίο τής Ύδρας έξω από την Μέγιστη (Καστελλόριζο). Η σκούνα ανήκε στον ρεΐση Κωσταντή. Οι Άγγλοι πειρατές άφησαν ελεύθερους τον καπετάνιο με το πλήρωμα σε μία βάρκα, αλλά η λεία θεωρήθηκε νόμιμη από τις αρχές.
1825.—Οι τουρκοαιγύπτιοι έφθασαν στην μονή τής Σκαφιδιάς, όπου βρισκόταν ο Γεώργιος Μήτσος με τριακόσιους ένοπλους Πυργιώτες και εκατοντάδες γυναικόπαιδα. Εξαπέλυσαν πολλαπλές επιθέσεις οι οποίες δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα και τελικά υποχώρησαν.
.—Στο μικρό ξωκκλήσι τού Αγίου Σωτήρα στις όχθες τού Αλφειού ποταμού, κλείστηκε ο Ιωάννης Διάκος με τον αδελφό του Διονύσιο, τον Λαμπαούνα και άλλους οκτώ Πυργιώτες. Εκεί αντέταξαν ισχυρή άμυνα γιά πολλές ώρες και όταν αντιλήφθηκαν ότι οι τουρκοαιγύπτιοι ετοίμαζαν ξερά χόρτα γιά να τους κάψουν, έκαναν έφοδο με τα γιαταγάνια στα χέρια και βρήκαν όλοι τον θάνατο, με εξαίρεση τον Διονύσιο Διάκο και τον Λαμπαούνα. Ο Χουσεΐν πασάς ρήμαξε την επαρχία τής Γαστούνης και πολλά από τα γυναικόπαιδα τής επαρχίας αυτής έφτασαν μέχρι την Μονή τού Μεγάλου Σπηλαίου στα Καλάβρυτα, γιά να βρουν καταφύγιο.
1827.—Στο χωρίο Μοχό τής Κρήτης έγινε σκληρή μάχη μεταξύ Ελλήνων και τούρκων. Την μάχη κέρδισαν οι τούρκοι. Φονεύθηκαν σ’ αυτήν οι οπλαρχηγοί Κρήτης Μαγουλάκης και Κουρμουλάκης. «Μάχη ἐν τῷ χωρίῳ Μοχῷ τῆς Κρήτης καὶ νίκη τῶν τούρκων. Ἐνταῦθα ἐφονεύθησαν οἱ ὁπλαρχηγοί Μαγουλάκης καὶ Κουρμουλάκης. Κατ’ αὐτήν ἀρχηγοί τῶν μὲν Ἑλλήνων ἦσαν οἱ Φαρμάκης, Κῖτσος Βούλγαρης, Κουρμουλάκης καὶ Μαγουλάκης, τῶν δὲ τούρκων ὁ Κεχαγιᾶς τοῦ Μουσταφᾶ πασᾶ, Μεχμέτμπεης».
1831.—Συνεχίζονται οι συγκρούσεις στο Άργος μεταξύ κυβερνητικών και συνταγματικών (βλ. & 8/12ου). Ο κυβερνητικός στρατός υπό την αρχηγία τού Ρώσου συνταγματάρχη Ρογκώφ, επιχείρησε επίθεση εναντίον των εξεγερμένων κατά τού τυραννικού καθεστώτος τού Αυγουστίνου Καποδίστρια. Παρά τις ελπίδες τής κυβερνήσεως γιά γρήγορη κατάπαυση, οι αδικημένοι Έλληνες υπό τον Θ. Γρίβα υπερίσχυσαν, αναγκάζοντας τον στρατό σε συνθηκολόγηση.
1836.—Ένα μεγάθυμο Διάταγμα τού Όθωνα ορίζει την απαλλαγή από διώξεις σε όποιον ληστή παρουσιαστεί αυτοβούλως στις Αρχές, έχοντας όμως απαραιτήτως ως εγγυητές ευυπόληπτους πολίτες οι οποίοι θα επωμίζοντο το βάρος μελλοντικών του πράξεων. Το μέτρο αφορούσε μόνον την κλοπή, οι δε ληστές θα ετίθοντο υπό αστυνομική επιτήρηση. Σε γενικές γραμμές θα λέγαμε πως υπήρξε εξαιρετικά ευεργετικό το Διάταγμα διότι καταγράφηκε μεγάλη προσέλευση μεταμεληθέντων.
1859.—Σαν σήμερα γεννήθηκε σε αρχοντικό τής Πλάκας ο ποιητής και πεζογράφος Γεώργιος Δροσίνης. Το 1899 μαζί με τον Δημήτριο Βικέλα ίδρυσαν τον Σύλλογο προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων, που εξέδιδε λογοτεχνικά έργα, λαογραφικές και άλλες μελέτες. Το 1901 ίδρυσε τις Σχολικές Βιβλιοθήκες και το 1908 το Εκπαιδευτικό Μουσείο. Συνέβαλε επίσης στην ανέγερση τού Οίκου Τυφλών και τής Σεβαστοπούλειας Επαγγελματικής Σχολής, τού Α΄ Εκπαιδευτικού Συνεδρίου τού 1907 και τής Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρίας (1908). Στον χώρο τής λογοτεχνίας πρωτοεμφανίστηκε το 1879 με ποιήματά του. Στην πεζογραφία συχνά επέλεξε θέματα από την ζωή στην ελληνική επαρχία. Στην ιστορία τής νεοελληνικής λογοτεχνίας, ο Δροσίνης κατατάσσεται στην πρώτη φάση τής ηθογραφικής πεζογραφίας.
1868.—Στο χωριό Καλονύκτης Ρεθύμνου, ο οπλαρχηγός Χαλίκης ή Ηλιάκης Γεώργιος, έδωσε μάχη με τους τούρκους, στην οποία νίκησαν οι Κρήτες. Η μάχη αυτή αναφέρεται ως μάχη τού Καλονύχτη.
.—Ο Γλάδστων γίνεται πρωθυπουργός τής Μεγάλης Βρετανίας στην πρώτη από τις τέσσερεις εκλογικές του νίκες. Είχε διατελέσει Ύπατος Αρμοστής των Ιονίων Νήσων (1858) και συνηγόρησε στο να αποδοθούν στην Ελλάδα η Θεσσαλία και η Άρτα. (Η πολιτική τής Αγγλίας – όπως και των υπόλοιπων Μεγάλων Δυνάμεων έναντι τής Ελλάδος, είχε πάντοτε ως γνώμονα τα δικά της συμφέροντα. Όσες φορές έλαβε θέση υπέρ τής Ελλάδος, απλώς τύγχανε γιά το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα να την συμφέρει).
1883.—Σαν σήμερα γεννήθηκε ο αρχιστράτηγος και πρωθυπουργός Αλέξανδρος Παπάγος. Στην πορεία του ως στρατιωτικός συμμετείχε στους Βαλκανικούς πολέμους, μετά δε από αυτούς εισήλθε κατόπιν διαγωνισμού στο «Σχολείο Ανωτέρων Σπουδών». Το «Σχολείο Ανωτέρων Σπουδών» είχε δημιουργηθεί από τον Γάλλο συνταγματάρχη Μπουσκέ, τής γαλλικής στρατιωτικής αποστολής στην Ελλάδα, απ’ όπου ο Παπάγος αποφοίτησε με σειρά επιτυχίας πρώτος. Στην συνέχεια, λόγω τού ότι ήταν φιλοβασιλικός, διώχθηκε την περίοδο που επικράτησαν οι Βενιζελικοί. Υπηρέτησε στο Μικρασιατικό μέτωπο από το 1920 έως το 1922, οπότε με την επικράτηση τού Πλαστήρα αποστρατεύτηκε. Μετά την δεκαετία τού ’30 και με δεδομένη την ασταθή και συνεχώς μεταβαλλόμενη πολιτική κατάσταση, συμμετείχε στο στρατιωτικό κίνημα τού Κονδύλη, με σκοπό την έξοδο τής χώρας από την χαοτική κατάσταση. Όταν ο Ιωάννης Μεταξάς ορίστηκε πρωθυπουργός, τοποθετήθηκε αρχηγός τού Γενικού Επιτελείου και συνέβαλε στην αναδιοργάνωση και τον επανεξοπλισμό τού Ελληνικού Στρατού. Με την κήρυξη τού Ελληνοϊταλικού πολέμου ανέλαβε Αρχιστράτηγος τού Στρατού ξηράς και με την είσοδο των Γερμανών στην Αθήνα παραιτήθηκε από την ηγεσία, γιά να μην συμμετάσχει στις διαπραγματεύσεις συνθηκολογήσεως. Στην διάρκεια τής Γερμανικής κατοχής, συνελήφθη και εστάλη σε στρατόπεδο συγκεντρώσεως επειδή προσπάθησε να δημιουργήσει πατριωτική αντιστασιακή οργάνωση. Στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως παρέμεινε μέχρι την συνθηκολόγηση τής Γερμανίας. Μεταπολεμικά και με την λήξη τού λεγόμενου «εμφυλίου», ανακηρύχθηκε Στρατάρχης.
1898.—Ο πρίγκηψ Γεώργιος τής Ελλάδος αφού ορίσθηκε Ύπατος Αρμοστής Κρήτης με τριετή θητεία, αφίχθη στην Σούδα με την ρωσική ναυαρχίδα “Νικόλαος Α΄”, όπου τού επιφυλάχθηκε αποθεωτική υποδοχή από τους Κρήτες. Την ρωσική ναυαρχίδα συνόδευαν πλοία των Μεγάλων Δυνάμεων, ενώ στην Σούδα τον υποδέχθηκαν οι ναύαρχοι Ποττιέ, Νόελ, Σκρύδλωφ και Μπέτολλο. Το αυτόνομο καθεστώς που εγκαθιδρύθηκε, θεωρήθηκε μεταβατικό και δεν τερμάτισε σε καμμία περίπτωση την προσπάθεια των Κρητών γιά την Ένωση τού νησιού με την Ελλάδα.
1904.—Μία απίστευτης αγριότητας δολοφονία. Οι αποκτηνωμένοι –εκ φύσεως– βούργαροι, σφαγιάζουν αγρίως τον προύχοντα τού χωριού Στογιάνκοβο, Χρήστο Κωνσταντίνου, μπροστά στα μάτια των παιδιών του. Η άτυχη θυγατέρα του «ἀπέθανε ἐκ φρίκης, ἐνῷ ὁ υἱὸς του ἔκτοτε ἐτρελάθη».
.—Μία συμμορία βουργάρων δολοφονεί αγρίως τον προύχοντα τού χωριού Στογιάγκοβο, Θάνο Νικολάου. Οι βούργαροι συνεχίζουν την τρομοκρατία στην Μακεδονία με σφαγές αμάχων.
.—Κοντά στον ποταμό Αξιό, προς Γιαννιτσά, οι αιμοσταγείς βούργαροι σφάζουν τον έμπορο από το χωριό Μπουγιούκ, Ιωάννη Μπουσίκη. Οι βούργαροι συνεχίζουν την τρομοκρατία στην Μακεδονία με σφαγές αμάχων.
1910.—Οι Κρητικοί πραγματοποιούν συλλαλητήριο διαμαρτυρίας γιά την απόφαση των Μεγάλων Δυνάμεων, με την οποία αναγνώριζαν κυριαρχικά δικαιώματα τού σουλτάνου στο νησί.
1912.—Το (βλ. &8/12) υποβρύχιο «Δελφίν» με κυβερνήτη τον Υποπλοίαρχο Στέφανο Παπαρρηγόπουλο, πραγματοποίησε την πρώτη σε παγκόσμιο επίπεδο τορπιλική επίθεση εναντίον στόχου επιφανείας. Έξω από τα Δαρδανέλλια εκτόξευσε τορπίλες εναντίον τού καταδρομικού «Mecidiye» (Μετζηδιέ). Η επίθεση απέτυχε, αλλά έδωσε τον χρόνο στο «Αβέρωφ» να φτάσει και να εκδιώξει τον τουρκικό στόλο.
.—Ο Ελληνικός στρατός συνεχίζει τις μάχες στα περίχωρα τού Μπιζανίου. Λόγω τής ισχυροτάτης οχυρώσεως τού Μπιζανίου με πυροβολεία, τοπομαχικά πυροβόλα και σκυρόδετα χαρακώματα, η προέλαση τού Ελληνικού Στρατού ανακόπτεται.
1916.—[π. ημερ.] Η Τατιάνα Γκρίτση-Μιλλιέξ στο βιβλίο της, «Η Τρίπολη τού Πόντου» αναφέρει: «Ανακοινώθηκε επίσημα στους εκτοπισμένους ότι ορίστηκε ως τόπος οριστικής διαμονής τους το αρμενικό χωριό Μπιρκ, που ήταν έρημο, γιατί οι 500 οικογένειές του σφαγιάστηκαν ένα χρόνο νωρίτερα. Το κλίμα τού χωριού», συνεχίζει η Τατιάνα Γκρίτση-Μιλλιέξ, «δεν μάς φάνηκε καλό, γιατί το νερό ήτανε γλυφό κι άνοστο και δεν μπορούσαν να το πιούν ούτε και οι άρρωστοι με τα καμένα χείλια τού πυρετού τους. Όμως η ανάγκη να είμαστε όλοι μαζί, κοντά-κοντά, γιά ν’ αντικρίζουμε τη μοίρα, μάς έκανε να κατοικήσουμε όλοι στο Πιρκ, στο Πιρκ που στάθηκε το απέραντο νεκροταφείο χιλιάδων χριστιανών, στο Πιρκ που σαν το συλλογιστούμε βλέπουμε έναν τεράστιο ξύλινο σταυρό, στο Πιρκ που αφήσαμε ό,τι είχαμε πιό αγαπημένο, πατεράδες γέρους και τρυφερά παιδιά, τις μάνες μας και τις γυναίκες μας. Μέσα στα σπίτια ζούσανε οι άνθρωποι μαζί με τους νεκρούς, κι ήτανε πιό ευτυχισμένοι κείνοι που είχανε κλείσει τα μάτια από τους αποθαμένους ζωντανούς. Τρεις μήνες είχανε περάσει από τη μαύρη ώρα που μπήκαμε στο Πιρκ, έμπαινε ο Μάρτης μήνας κι από τις 13 χιλιάδες που είχαμε ξεκινήσει, δεν μένανε πιά παρά 800, αδύναμοι κι ανίκανοι γιά κάθε δουλειά. Από τους 800 που σωθήκανε οι 300 ήτανε αστοί, οι άλλοι χωρικοί […].»
1919.—Οι κυβερνήσεις Αγγλίας, Γαλλίας και Η.Π.Α., δέχονται και υιοθετούν τα συμφωνηθέντα μεταξύ Ελλάδος και Ιταλίας (Σύμφωνο Τιτόνι). Οι κατά τα λοιπά «Σύμμαχοι» (Αγγλία, Γαλλία, Η.Π.Α.), λαμβάνοντας υπόψιν ότι το νεοσύστατο κράτος τής αλβανίας έχει ανάγκη από διοικητική καθοδήγηση, αποφάσισαν να αναθέσουν το έργο στην… Ιταλία. (!..), «[…] ζωηρώς επιθυμούν να αναθέσουν εις την Ιταλίαν εντολήν επί τού αλβανικού Κράτους, υπό τους όρους τους καθοριζομένους εις το Σύμφωνον τής Κοινωνίας των Εθνών», γράφει ο ιστορικός, ενώ όπως οι παπικοί ανέφεραν: «Το μεγαλύτερον σχετικόν δικαίωμα (επί τής αλβανίας) είναι το τής Ιταλίας». Έκαναν τα πάντα κατά τού Ελληνισμού όλοι τους!!
.—Στο μέτωπο στην Μ. Ασία επικρατεί ηρεμία.
.—Ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος αναχωρεί γιά το Παρίσι, με σκοπό να παραβρεθεί στον καταρτισμό τής οριστικής Συνθήκης ειρήνης με την τουρκία, τής Συνθήκης των Σεβρών.
1920.—Ο Ελληνικός στρατός στην Μικρά Ασία δρα με μάχες περιπόλων.
1921.—Η Ελληνική στρατιά στην Μικρά Ασία δρα με πυροβολικό και αποσπάσματα.
.—Συγκίνηση και διαμαρτυρίες προκαλεί η είδηση τής απόπειρας δολοφονίας εναντίον τού ναυάρχου ε.α. και νυν Αντιβασιλέα, Παύλου Κουντουριώτη, με αποτέλεσμα τον τραυματισμό του. Μετά τον θάνατο τού βασιλέα Αλέξανδρου, η γενική εκτίμηση και αποδοχή τον είχε ανεβάσει στο αξίωμα τού Αντιβασιλέα στο οποίο και παρέμεινε έως τις εκλογές τής 1ης Νοεμβρίου 1920. Τα οξυμένα πολιτικά πνεύματα και ο φανατισμός, οδήγησαν στην απόπειρα δολοφονίας, μόνο που ευτυχώς στην περίπτωση τού Κουντουριώτη η επίθεση δεν ήταν θανατηφόρα και ούτε τόσο οργανωμένη όπως στην αντίστοιχη τού Ίωνα Δραγούμη.
1923.—Πραγματοποιήθηκε στις Στήλες τού Ολυμπίου Διός το συλλαλητήριο των φιλοβασιλικών. Στα επεισόδια που ακολούθησαν σκοτώθηκαν 8 άτομα και τραυματίστηκαν 16.
.—Το Υπουργικό Συμβούλιο αποφασίζει να μεταφερθούν τα δικαστήρια στα Παλαιά Ανάκτορα. Τελικά η μεταφορά δεν πραγματοποιείται, διότι οι χώροι κρίνονται ακατάλληλοι και ανεπαρκείς.
1925.—Ξεπερνά το ένα μέτρο το χιόνι που πέφτει στο κέντρο τής πόλεως τού Βόλου.
1927.—Οι υπουργοί Οικονομικών Ελλάδος – βουργαρίας (Καφαντάρης-Μολώφ), υπογράφουν στην Γενεύη Συμφωνία η οποία θα ρύθμιζε τα θέματα Συμβάσεως εθελουσίας μεταναστεύσεως. Ευτυχώς η κυβέρνηση Ζαΐμη δεν την επικύρωσε, διότι οι μονίμως πολεμοχαρείς βούργαροι δεν σταμάτησαν τις γενοκτονίες στην Αν. Ρωμυλία (Βόρεια Θράκη), όπως δεν υποχώρησαν σε άλλα εκκρεμή και σημαντικά θέματα στην Θράκη.
1928.—Η κυβέρνηση επεξεργάζεται εκ νέου Ελληνοτουρκική προσέγγιση, δίνοντας τις σχετικές εντολές στον πρέσβη μας στην Άγκυρα.
1929.—(ν. ημ.) Οι Ομοσπονδίες Επαγγελματιών Αθηνών, Πατρών και Πειραιώς, με υπόμνημά τους ζήτησαν από τον Ελ. Βενιζέλο την κατάργηση των λαϊκών αγορών, οι οποίες ως θεσμός, είχαν επιτύχει. Με νεκρωμένα τα καταστήματά τους και αδυνατώντας να ανταγωνιστούν τους απαλλαγμένους από ενοίκια, φόρους και άλλες δαπάνες μεταπράτες, έβλεπαν με πανικό να χάνουν το αγοραστικό τους κοινό εν μέσω κρίσεως.
1930.—Ο Γεώργιος Κονδύλης και ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου αποφασίζουν να συνεργαστούν, αντιπολιτευόμενοι την κυβέρνηση τού Βενιζέλου.
1933.—Η καρδιά τού ήρωα τού 1821 και ναύαρχου, Κωνσταντίνου Κανάρη, μεταφέρθηκε στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο Αθηνών. Ήταν τοποθετημένη σε μία λήκυθο και μία μαρμάρινη λάρνακα.
1940.—Η ΙΙΙ Μεραρχία, μετά την αντικατάσταση των τμημάτων της από την IV Μεραρχία βρισκόταν στη περιοχή Δέλβινου – Μουζίνας όταν καθορίστηκε ότι αντικειμενικός σκοπός της, ήταν η εξασφάλιση τού αυχένα Τατεζάτι – Πίκσα –Κονιάκ .
.—Οι Ελληνικές δυνάμεις στο βορειοηπειρωτικό μέτωπο, μάχονται σκληρά εναντίον των ιταλικών δυνάμεων στην περιοχή Πόγραδετς και το όρος Κάμια.
.—Τμήμα τής II Μεραρχίας καταλαμβάνει το χωριό Μεγάλη Λάμποβα.
.—Το χαρμόσυνο άγγελμα απελευθερώσεως τού Αργυροκάστρου μεταδίδεται σε ολόκληρη την Ελλάδα.
1941.—Εγκλήματα κατά τής θρησκείας. Οι υπάνθρωποι Ιταλοί, συλλαμβάνουν στο Άργος Ορεστικό τον άτυχο ιερέα Δαμιανό Καρακώτα και τον μεταφέρουν αιχμάλωτο στην Ρόκα Ιταλίας. Εκεί, μετά από κακουχίες και βασανιστήρια, θα παραδώσει το πνεύμα του στις 2/11/1943.
1943.—Γερμανικό απόσπασμα μετά τις εκτελέσεις στην Μονή τού Μεγάλου Σπηλαίου, φτάνει στο έρημο από κατοίκους χωριό Βραχνί, και στο χωριό Σούβαρδο. Μαζί τους είχαν τρείς αιχμαλώτους, τον φαρμακοποιό Δημητρίου από την Βυσωκά, τον νεαρό Παύλο Σωτηρακόπουλο από την Κερπινή και τον Ηλία Κατσανιώτη από τους Ρωγούς, τους οποίους χρησιμοποιούσαν γιά οδηγούς. Στο εγκαταλελειμμένο χωριό, βρήκαν μόνο τον Νικόλαο Σιορώκο με τον ηλικίας 23 ετών γυιό του Αντώνη και τον φύλακα Α. Τσιρώνη, τους οποίους και συνέλαβαν. Μετέτρεψαν σε στάβλο την εκκλησία των Αγίων Θεοδώρων βάζοντας μέσα έναν κοπάδι πρόβατα, ενώ έκλεισαν σε ένα καλύβι τους αιχμαλώτους. Άφησαν ελεύθερο μόνο τον Ηλία Κατσανιώτη, ο οποίος όμως βρέθηκε δολοφονημένος μετά από δύο-τρείς ημέρες στο χωριό Σούβαρδο. Πέρασαν το βράδυ πίνοντας και διασκεδάζοντας.
.—Το ολοκαύτωμα στο χωριό Άγιος Νικόλαος Σκοτείνας στην Κατερίνη. Μεταξύ άλλων, οι απάνθρωποι Γερμανοί, συνέλαβαν και εκτέλεσαν αγρίως τον ιερέα Χρήστο Τσολάκη, τον οποίον κατόπιν αποτέφρωσαν στην οικία του βάζοντάς της φωτιά. Τέτοιο μένος είχαν οι «πεπολιτισμένοι» Γερμανοί…
1944.—Συνεχίζουν αμείωτες οι επιθέσεις από τους ελλαδίτες θιασώτες τής Σοβιετίας με χρήση βαρέως οπλισμού, εναντίον αστυνομικών τμημάτων και πολλών άλλων δημόσιων κτηρίων των Αθηνών. Άνδρες τής Γενικής Ασφάλειας Αθηνών οργάνωσαν εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στους δρόμους γύρω από το κτήριο, αλλά και επιτυχημένη αντεπίθεση και κατάληψη τού οικήματος των γραφείων των Σ.Ε.Κ. απ’ όπου οι σλαβόφρονες πραγματοποιούσαν βολές με σύγχρονα όπλα με κλισιοσκόπια απολύτου ακριβείας. Οι ΕΛΑΣίτες δυστυχώς πρόλαβαν να το εγκαταλείψουν και να οχυρωθούν στο ξενοδοχείο «Αλεξάνδρα» στις οδούς Αβέρωφ και Αχαρνών.
.—Μέσα σε λίγες ημέρες ο Ιερός Λόχος πραγματοποιεί δεύτερη καταδρομή στην Μήλο. Άγνωστος ο αριθμός θυμάτων από πλευράς εχθρών.
.—Στην Ρόδο, οι Έλληνες σε συνεργασία με τους Γερμανούς, επαναλαμβάνουν την έκκληση προς τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό γιά αποστολή τροφίμων. Η κατάσταση ήταν τόσο δραματική, που οι Γερμανοί επέτρεψαν τα σήματα – τα οποία φέρουν την υπογραφή τού Μητροπολίτη Αποστόλου – να σταλούν από τον γερμανικό ασύρματο (…) Τα ίδια είχαν συμβεί και στην Αθήνα τον τραγικό και απάνθρωπο χειμώνα τού 1941-1942, όπου μέρος τής ευθύνης γιά τον αποδεκατισμό τού πληθυσμού από την πείνα, έφερε και ο συμμαχικός αποκλεισμός.
1950.—Το Στρατηγείο και το Τάγμα τού Ελληνικού Εκστρατευτικού Σώματος Κορέας φθάνουν στο Πουσάν τής Νοτίου Κορέας μετά πλου 24 ημερών με το αμερικανικό οπλιταγωγό “Τζένεραλ Χαν”.
1951.—Ο Κωνσταντίνος Δεληγιάννης αναλαμβάνει Δήμαρχος Αθηνών (9/12/1951-17/12/1951). Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Δεληγιάννης δεν παρέμεινε περισσότερο από μία περίπου εβδομάδα, αφού στις 17 τού ιδίου μηνός έδωσε την θέση του στον Κωνσταντίνο Νικολόπουλο (18/12/1951-12/2/1955).
1958.—Μετά την οδυνηρή ήττα στις εκλογές τής 11 Μαΐου, όταν ο Γ. Παπανδρέου αποχώρησε από την αρχηγία τού Kόμματος των Φιλελευθέρων, σαν σήμερα προέβη και στην πλήρη αποδέσμευσή του από το κόμμα. Μεταξύ τού Σοφοκλή Βενιζέλου και τού Γεώργιου Παπανδρέου υπήρχε προσωπική αντιπάθεια και αισθήματα ανταγωνισμού γιά τα πρωτεία στον χώρο τού Κέντρου· διότι ο ένας φύσει (ως γυιός) και ο άλλος θέσει, θεωρούσαν εαυτούς διαδόχους τού Ελευθέριου Βενιζέλου. Οι σχέσεις τους έγιναν δυσχερέστερες λόγω των εξελίξεων των τελευταίων ετών.
1963.—Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής παραιτείται αιφνιδιαστικά από την αρχηγία τού κόμματος τής Ε.Ρ.Ε. (μερικές εβδομάδες αργότερα από την δολοφονία τού Λαμπράκη, αν και επιχειρήθηκε – και επιχειρείται ακόμη – να αποδοθεί σε λόγους που δεν σχετίζονται με την δολοφονία), και αναχωρεί γιά το Παρίσι συνοδευόμενος από την σύζυγό του, Αμαλία.
1965.—Οι περισσότεροι από τους τριάντα εννέα (αναφερόμενους ως αποστάτες) βουλευτές τής Ενώσεως Κέντρου, προβαίνουν στην ίδρυση ενός νέου κόμματος με την ονομασία «Φιλελεύθερον Δημοκρατικόν Κέντρον» (ΦΙΔΗΚ). Αρχηγό εξέλεξαν τον Στέφανο Στεφανόπουλο.
1968.—Τραγωδία στο Αλιβέρι. Μια τεράστια έκρηξη στο λιγνιτωρυχείο, σε βάθος 120 μέτρων, ήταν αιτία να χάσουν την ζωή τους επτά εργάτες και να τραυματιστούν πολλοί άλλοι.
1970.—Το ζεύγος Κωνσταντίνου και Αμαλίας Καραμανλή υποβάλλει αγωγή διαζυγίου σε γαλλικό δικαστήριο. Οι λόγοι παρέμειναν στην σκιά…
1974.—Αρχίζει τις εργασίες της η Ε΄ Αναθεωρητική Βουλή. Ο Κωνσταντίνος Παπακωνσταντίνου εκλέγεται Πρόεδρος τής Βουλής.
1983.—Ο καλαθοσφαιρικός αγώνας ΑΕΚ- ΒΑΟ στο γήπεδο τού Ιωνικού ΝΦ, σταμάτησε, μόλις ο Βασίλης Γκούμας συμπλήρωσε με καλάθι του 10.000 πόντους στην αθλητική του πορεία. Ο αρχηγός τού ΒΑΟ, Αλέκος Παρασκευάς, τού πρόσφερε αναμνηστική πλακέτα ενώ συμπαίκτες και αντίπαλοι τον αγκάλιασαν. Ο Γκούμας είναι ο δεύτερος αθλητής όλων των εποχών στο ελληνικό πρωτάθλημα καλαθοσφαιρίσεως, με πρώτο τον Νίκο Γκάλη με 11.030 πόντους.
1988.—Ο Αρχιφύλακας Ευστράτιος Φουντουλάκης, ενώ βρισκόταν σε περιπολία, παρασύρθηκε λόγω δυσμενών καιρικών συνθηκών στην προβλήτα Καρδαμύλης, από θαλάσσια κύματα. Μαζί του χάθηκαν άλλοι δύο αστυνομικοί, οι οποίοι έσπευσαν να τον βοηθήσουν. Ο Αστυφύλακας Χαράλαμπος Κότσης και ο Ανθυπαστυνόμος Ιωάννης Γιαννακούλας.
1991.—Η Άγκυρα εκφράζει την αντίθεσή της σε ενδεχόμενη ένταξη τής Ελλάδος στην στρατιωτική συμμαχία με τον τίτλο “Δυτικοευρωπαϊκή Ένωση” (Δ.Ε.Ε.), χωρίς την ταυτόχρονη ένταξη τής τουρκίας!.. Η οριστική αναστολή των δραστηριοτήτων τής ΔΕΕ έγινε στο τέλος Ιουνίου τού 2011. Ο λόγος ήταν ότι μετά την Συνθήκη τής Λισσαβώνας, ο ρόλος τής Δ.Ε.Ε. αντικαταστάθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση «γιά αμοιβαία αρωγή και άμυνα, δεσμευτική στο πλαίσιο τής Ευρωπαϊκής Ένωσης».
1992.—Ο Ο.Η.Ε. ανακοινώνει ότι πολλοί Έλληνες έμποροι παραβιάζουν τον αποκλεισμό (εμπάργκο) κατά τής Γιουγκοσλαβίας, μεταφέροντας καύσιμα μέσω βουργαρίας και Ρουμανίας.
1993.—Σε δημοπρασία τού Οίκου Σόθμπις στην Βρετανία, πωλείται σε τιμή-ρεκόρ ελληνικό αγγείο τού 6ου π. Χ. αιώνα.
1998.—Έκρηξη σημειώνεται στην Εθνική Τράπεζα επί τής Λεωφόρου Αλεξάνδρας στους Αμπελόκηπους. Την ευθύνη αναλαμβάνει η τρομοκρατική οργάνωση 17Ν.
2001.—Εργαζόμενοι αλβανικής καταγωγής στην νήσο Ικαρία, 130 στον αριθμό, ιδρύουν ανθελληνικό σύλλογο. Μεταξύ άλλων, ζητούν μονιμοποίηση όλων των λαθρομεταναστών στην Ελλάδα, ενώ ταυτόχρονα απειλούν με δράση κατά τής «ξενοφοβίας» και τού «ρατσισμού» των Ελλήνων, αλλά και τής κρατικής καταστολής…
2012.—Η πράξη αυτοθυσίας τού 15χρονου Τηλέμαχου Τσιμιρίκα γιά να σώσει τα δύο μικρότερα αδέλφια του από τις φλόγες. Ξημέρωμα Σαββάτου 8 προς 9 Δεκεμβρίου, η πολύτεκνη οικογένεια τού Γιώργου και τής Ειρήνης Τσιμιρίκα στην Μεσορόπη Καβάλας, έχασε τρία από τα δέκα της παιδιά, σε μία τραγωδία που συγκλόνισε όλη την χώρα. Το τραγικό γεγονός αιτία είχε πιθανόν μία ξυλόσομπα που βρισκόταν στο υπόγειο. Όταν το σπίτι τυλίχτηκε στις φλόγες, πρόλαβαν να βγουν τα τέσσερα από τα έξι παιδιά τής οικογένειας, μαζί με τους γονείς και τους παππούδες. Στο άκουσμα των απελπισμένων κραυγών τής μητέρας του ότι δεν έβλεπε δύο από τα αδέλφια του και τής αποτυχημένης από τους πυκνούς καπνούς προσπάθειας τού πατέρα του να μπει στο σπίτι, ο Τηλέμαχος όρμησε στο εσωτερικό τού σπιτιού, θέλοντας να φτάσει στον δεύτερο όροφο όπου είχαν εγκλωβιστεί τα δύο μικρά αγόρια. Η αντίδρασή του ήταν τόσο γρήγορη που κανείς δεν πρόλαβε να τον συγκρατήσει. Μόνο το ξύλινο δοκάρι που τον σκότωσε… Οι πυροσβέστες, μετά την κατάσβεση τής πυρκαγιάς, ανέσυραν μαζί με την δική του σορό και τις σορούς των αδερφών του, τού 5χρονου Ανδρέα και τού 9χρονου Γεράσιμου.
2014.—Απεβίωσε ο ζωγράφος και λογοτέχνης Κώστας Λαχανίδης, γνωστός στον καλλιτεχνικό χώρο με το ψευδώνυμο Κώστας Λαχάς. Γεννήθηκε το 1936 στο Κάτω Θεοδωράκι τού Νομού Κιλκίς αλλά οι γονείς του ήλθαν στην Μακεδονία ως πρόσφυγες, ξεριζωμένοι από τον Πόντο. Άφησε το αποτύπωμά του με το πινέλο, την πένα του και την ενεργό του συμμετοχή σε ό,τι κυοφορούσε και γεννούσε η καλλιτεχνική και πνευματική ζύμωση τής Θεσσαλονίκης, στο δεύτερο μισό τού περασμένου αιώνα. Χαρακτηριστικός και ως φυσιογνωμία στην πόλη τής Θεσσαλονίκης, με την άσπρη γενειάδα του και τον καπέλο που δεν έβγαζε ποτέ παρά μόνο γιά υπόκλιση.
2019.—Το απόγευμα τής Δευτέρας σαν σήμερα, κατέβηκε η τουρκική σημαία που εντοπίστηκε στην ελληνικής κυριαρχίας νησίδα, μέσα στον ποταμό Έβρο. Η νησίδα βρίσκεται στην περιοχή τού χωριού Πραγγί Διδυμοτείχου και την ύπαρξη τής τουρκικής σημαίας αντιλήφθηκε κάτοικος τής περιοχής, ο οποίος και ενημέρωσε τις Αρχές.
.—Η εφημερίδα «Καθημερινή» δημοσίευσε ολόκληρο το κείμενο τού Πρόεδρου τής Βουλής των Αντιπροσώπων τής Λιβύης Aguila Saleh Eissa, με το οποίο χαρακτηρίζει την πραξικοπηματική κυβέρνηση τής Λιβύης και σύμμαχο τής τουρκίας, ως «Παράνομη οντότητα». Το κείμενο επιστολή έστειλε στον Γενικό Γραμματέα τού Ο.Η.Ε. και μέσα σε αυτό αναφέρει μεταξύ πολλών άλλων ότι δεν αναγνωρίζουν το προσφάτως υπογραφέν μνημόνιο κατανόησης με την τουρκία.
2019.—Έκθεση, εκτάσεως πεντακοσίων εβδομήντα έξι σελίδων, η οποία αφορά στην επιτήρηση τού αποκλεισμού (εμπάργκο) το οποίο έχει επιβληθεί στην πραξικοπηματική κυβέρνηση τής Λιβύης, επιδόθηκε στο Συμβούλιο Ασφαλείας τού Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ). Οι εμπειρογνώμονες τής εκθέσεως, συμπεραίνουν ότι πόλεμος στην Λιβύη χαρακτηρίζεται από την ευρεία δράση μη επανδρωμένων αεροσκαφών, με το ρόλο τής τουρκίας να είναι στο σημείο αυτό «κομβικός», αφού οι επιθεωρητές κατονομάζουν ευθέως την Άγκυρα γιά παραβίαση τού εμπάργκο όπλων. Επί πλέον στην έκθεση σημειώνεται και η παρουσία στην Λιβύη 18 τούρκων αξιωματικών.
.—Η μόνιμη αντιπρόσωπος τής Ελλάδος στα Ηνωμένα Έθνη, κατόπιν οδηγιών τού υπουργού Εξωτερικών Δένδια, απέστειλε γιά το ζήτημα τής τουρκο-λιβυκής συμφωνίας, δύο επιστολές. Η μία προς την πρόεδρο τού Συμβουλίου Ασφαλείας και η άλλη προς τον Γενικό Γραμματέα τού Ο.Η.Ε.
.—Την αλληλεγγύη και την στήριξη προς την Ελλάδα και την Κύπρο, αλλά και την ανησυχία τους, εξέφρασαν οι υπουργοί Εξωτερικών ως προς το μνημόνιο Λιβύης – τουρκίας μέσω τού Ζοζέπ Μπορέλ, Ύπατου Εκπροσώπου τής Ε.Ε. γιά την Εξωτερική Πολιτική. «[…] Δεν είπα ποτέ πως η συμφωνία είναι παράνομη», δήλωσε ο δήθεν ανήσυχος και δήθεν αλληλέγγυος κατά τα άλλα. «[…] παρακολουθούμε από κοντά το θέμα έχοντας ως αρχή ότι η συμφωνία πρέπει να σέβεται το διεθνές δίκαιο, δεν λέω ότι δεν το σέβεται, αλλά είπα ότι υπάρχουν προβληματισμοί που εξετάζονται»… Και η ιστορία τής υποστηρίξεως των συμμάχων, επαναλαμβάνεται. Αλλά τί να περιμένεις, όταν οι ίδιες οι ελλαδικές κυβερνήσεις δεν εφαρμόζουν το διεθνές δίκαιο υπέρ τής Ελλάδος και χορεύουν στο ντέφι τής τουρκίας;
.—Συνάντηση (με άτυπο χαρακτήρα) των υπουργών Εξωτερικών των κρατών μελών τής Ε.Ε., οργάνωσε ο υπουργός Εξωτερικών Δένδιας. Σκοπός η ανταλλαγή απόψεων μεταξύ των εταίρων γιά το πώς θα πρέπει να προχωρήσει η συζήτηση σχετικά με την διεύρυνση. Η πρωτοβουλία εντάσσεται σε μια σειρά ενεργειών τής ελλαδικής διπλωματίας, να στηρίξει εμπράκτως την ένταξη στην Ε.Ε. αλβανίας και σκοπίων. Είχε προηγηθεί στις 18/10/2019 το Γαλλικό βέτο γιά την ένταξη σκοπιανών και αλβανών. Να υπενθυμίσουμε ότι στις 25/1/2019, την ημέρα κυρώσεως τής προδοτικής ‘’συμφωνίας των Πρεσπών’’ από το ΣΥΡΙΖΑ και τα δεκανίκια του, και πριν γίνει ακόμα πρωθυπουργός, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, είχε δεσμευθεί ότι δεν θα απεμπολήσει το δικαίωμα τής Ελλάδος να ασκήσει βέτο γιά την ένταξη των σκοπίων στην Ε.Ε.