ΓΛΩΣΣΑ ΤΩΝ ΘΡΑιΚΩΝ
Από το υπέροχο έργο του Κουρτίδη Κωνσταντίνου, Ιστορία της Θράκης
Οι ιστορικοί και εν γένει οι συγγραφείς της κλασικής εποχής και των Μακεδονικών χρόνων είχον την γνώμην, ότι οι Θράκες ωμιλούσαν βάρβαρον γλώσσαν, η οποία δηλαδή ουδεμίαν συγγένειαν και σχέσιν είχε με την Έλληνικήν. Το βέβαιον όμως είνε, ότι οι Θράκες, «ως ανήκοντες εις τον “Αριον κορμόν, ωμιλούσαν γλώσσαν, η οποία δεν ήτο μεν ομοία κατά τους γραμματικούς τύπους με την τόσον πολύ διαπλασθείσαν και εξελιχθείσαν Έλληνικήν και μάλιστα την Ίωνικήν και Άττικήν διάλεκτον, εξηκολούθει όμως κατά την βάσιν και κατ’ ουσίαν—διατελούσα εις την πρωτογενή μορφήν της— να είνε συγγενής προς την Έλληνικήν.
Και ενώ Θράκες και Έλληνες κατά τους ποοομηρικούς χρόνους συνεννοούντο γλωσσικώς έχοντες μόνον διαλεκτικήν διαψοράν αναμεταξύ των την οποίαν—βαθυτέραν ίσως—είχον προς άλληλα τα Ελληνικά φύλα και κατά την κλασικήν εποχήν, βραδύτερον η γλωσσική μεταξύ Θρακών και Ελλήνων συνεννόησις κατέστη αδύνατος δια τον απλούστατον λόγον, ότι η μεν Θρακική γλώσσα παρέμεινε τυπική, εντελώς άτεχνος, ανεπεξέργαστος και οποία ήτο αρχικώς πρωτόγονος εις την μορφήν και τους τύπους της, η δε Ελληνική εξελίχθη και διαπλάσθη εις πλουσιωτάτους τύπους και ποικιλίαν άφθαστον μορφής, εις δύναμιν έντονον εκφράσεως και διατυπώσεως, εις κάλλος και πλαστικότητα, όσον ουδεμία άλλη γλώσσα.
Έν γένει δε οι αρχαίοι διετέλουν εις πλήρη άγνοιαν των τοιούτων ζητημάτων εθνολογικής ή γλωσσολογικής φύσεως, τα οποία επρόβαλον πάντοτε εις αυτούς ως προβλήματα ή μάλλον ως αινίγματα, τα οποία κατά τους νεωτέρους μόνον χρόνους εξηγήθησαν δια της συγκριτικής γλωσσολογίας.
Ό Πλάτων εις τον Κρατύλον του αποφαίνεται ορθότατα επί του γλωσσικού τούτου ζητήματος ως εξής.
«Ό,τι δεν γνωρίζομεν, λέγει, λέγομεν ότι είνε βαρβαρικόν.
»Και πραγματικώς δύναται να είνε κάτι τοιούτο, αλλ’ επίσης είνε δυνατόν ένεκα της πολυκαιρίας να εινε ανεξερεύνητα τα πρώτα ονόματα (λέξεις). Διότι, επειδή τα ονόματα μετατρέπονται καθ’ όλους τους τρόπους, δεν είνε διόλου παράδοξον, εάν η αρχαία γλώσσα σχετικώς με την σημερινήν δεν έχη καμμίαν διαφοράν από την βαρβαρικήν.
»Παρατηρώ δε, ότι πολλά ονόματα (λέξεις) οι Έλληνες και προ πάντων όσοι κατοικούν υπο την εξουσίαν των βαρβάρων (εννοεί ο Πλάτων τους Έλληνας της Μικράς Ασίας, όσοι διετέλεσαν υπο την κατοχήν κατ’ αρχάς των Λυδών και κατόπιν των Περσών) τα έλαβον από τους βαρβάρους ….
******************************
Η συνέχεια του κειμένου ΕΔΩ
.