,
,
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗΣ – Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΤΟΥ Γ΄ ΑΡΧΗΓΕΙΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΜΕ ΕΔΡΑ ΤΗΝ ΑΡΤΑ
Ἡ γῆ τῆς γενέσεως τοῦ πατρὸς μου.
……….Ὁ υἱὸς τοῦ Γεωργίου Καραϊσκάκη, Σπυρίδων, ὑπηρετῶν ὡς ἀξιωματικὸς στὰ τάγματα τῆς ὁροφυλακῆς, εἶχε εἰσέλθη στὴν Ἤπειρο μετὰ τῶν στρατιωτῶν του γιὰ νὰ ἐνισχύσῃ τὸ ἐπαναστατικὸ κίνημα. Στὴν πολεμικὴ του προκήρυξη τῆς 30ῆς Ἰανουαρίου, τόνισε τὴν στενὴ σχέση τοῦ ἥρωα πατέρα του μὲ τὴν περιοχή, λέγοντας μεταξὺ ἄλλων: «Ἕλληνες! Ἀποθνήσκων ὁ πατήρ μου ἔκραξε: Λυτροῦτε τὰς Ἀθήνας!, ἀφεῖς δὲ ὡς μόνην κληρονομίαν εἰς ἐμέ τὴν μάχαιραν αὐτοῦ, ἐξέπνευσε. Λαβῶν τὸ κληροδότημα τοῦ πατρός, καὶ τὰς μὲν Ἀθήνας εὔρων ἐλευθέρας, τὴν δὲ γῆν τῆς γεννήσεώς του δούλην, ἔδραμον πρὸς ὑμᾶς, ὦ λαὲ τῆς Ἠπείρου, καὶ τὴν σημαίαν τῆς ἐλευθερίας ὕψωσα μεθ’ ὑμῶν, Ἕλληνες! »
……….Στὸ στρατόπεδο τοῦ Πέτα συγκεντρώθηκαν ἐντὸς ὁλίγου ὑπερτρισχίλιοι πολεμιστές. Τριάντα τέσσερα χρόνια μετά, ὁ Σπυρίδων Καραϊσκάκης θὰ ἐπιστρέψῃ στὴν Ἄρτα ὡς Διοικητὴς τοῦ Γ΄ Ἀρχηγείου Στρατοῦ.
Βιογραφία τοῦ Σπυρίδωνος Καραϊσκάκη, ἡ ὁποία δημοσιεύθηκε στὸ 16ο φύλλο τοῦ ΑΣΤΥ στὶς 12 Ἰανουαρίου 1888, μὲ ἀφορμὴ τὴν ἀνάληψη τῆς διοικήσεως τοῦ Γ΄ Ἀρχηγείου.
……….Ὁ Σπυρίδων Καραϊσκάκης ἐγεννήθη ἐν ἔτει 1825, ἐκ πατρὸς τοῦ ἐνδόξου Γεωργίου Καραϊσκάκη καὶ ἐκ μητρὸς τῆς Ἐγκολπίας (Γκόλφως), ἀνηκούσης εἰς τὴν ἁρματωλικὴν οἰκογένειαν τῶν Σκυλοδήμων. Μετὰ τὸν θάνατον τοῦ πατρὸς αὑτοῦ ἔτυχε τῆς πατρικῆς μερίμνης τοῦ ἀειμνήστου Καποδιστρίου, ὁ δὲ βασιλεὺς Ὄθων τῷ ὥρισεν ὑποτροφίαν, ἐπαρκῆ κατὰ τοὺς χρόνους ἐκείνους τῆς ἐγκρατείας.
……….Ἀπεστάλη, ἐν ἔτει 1833, εἰς Μόναχον πρὸς ἐκπαίδευσιν μετ’ ἄλλων ἑξήκοντα τέκνων τῶν ὀρφανῶν ἀγωνιστῶν τοῦ 1821. Ἐπὶ ἔτος διαμείνας ἐν Μονάχῳ, ἐπέστρεψεν εἰς τὴν Ἕλλάδα. Ἐξηκολούθησεν ἐκπαιδευόμενος ἐν τῷ ἐν Ἀθήναις γυμνασίῳ, ἐν ἔτει δὲ 1842 εἰσήχθη εἰς τὴν Στρατιωτικὴν Σχολὴν τῶν Εὐελπίδων. Μετασχὼν τῆς ἐν ἔτει 1846 γενομένης στάσεως ἐν τῇ Σχολῇ ταύτη, ἐξεβλήθη μετὰ τῶν ἄλλων, καὶ κατετάχθη ὡς ἀνθυπολοχαγὸς ἐν ἔτει 1849 εἰς τὰ ἐλαφρὰ σώματα τῆς ὁροφυλακῆς.
……….Ἐν ἔτει 1854 ἐξῆλθεν εἰς Ἄρταν, μετασχὼν τῆς ἐπαναστάσεως τοῦ ἔτους ἐκείνου, γενόμενος ἀρχηγὸς τῆς πολιορκίας τῆς Ἄρτης. Μετὰ τὴν ἀποτυχίαν τοῦ κινήματος ἐκείνου, προήχθη εἰς ὑπολοχαγόν, ὑπηρετήσαν εἰς τὴν καταδίωξιν τῆς ληστείας ἐπιτυχῶς. Προσελήφθη ἐν ἔτει 1856 ὡς διαγγελεὺς παρὰ τῷ βασιλεῖ Ὄθωνι, καὶ προεβιβάσθη τῷ 1859 εἰς λοχαγόν. Ἐν ἔτει 1862 ἠκολούθησε τὸν βασιλέα Ὄθωνα φυγάδα εἰς Μόναχον καὶ ἔμεινε παρ’ αὐτῷ μέχρι τῆς ἐλεύσεως τοῦ βασιλέως Γεωργίου.
……….Ἐπιστρέψας, ἐψηφίσθη, ἐν ἔτει 1864, ὡς εἷς τῶν τριῶν ὑποψηφίων εἰς τὴν θέσιν τοῦ ἀρχηγοῦ τῆς Ἐθνοφυλακῆς τῶν Ἀθηνῶν. Ἀποδυθεὶς ἐν ἔτει 1865 εἰς τὸν ἐκλογικὸν ἀγῶνα ἐξελέχθη βουλευτὴς ἐκ Βάλτου. Διαλυθείσης τῆς βουλῆς ἐκείνης ἐν ἔτει 1868, ἐπανῆλθε εἰς τὴν ὑπηρεσίαν, ὅτε ἐν ἔτει 1875 ἀποδυθεὶς αὖθις εἰς τὸν ἐκλογικὸν ἀγῶνα ἐξελέχθη βουλευτὴς ἐκ τῆς Εὐρυτανίας καὶ ἐγένετο ὑπουργὸς τῶν στρατιωτικῶν ὑπὸ τὸν Κουμουνδοῦρον. Ἐκλεχθεὶς καὶ βουλευτὴς ἐκ τῆς Εὐρυτανίας, ἐγένετο ὑπουργὸς τῶν στρατιωτικῶν τρὶς ὑπὸ τὸν κ. Τρικούπην πρωθυπουργοῦντα, ἐν ἔτει 1878, 1880 καὶ 1882.
……….Παραιτηθεὶς τοῦ ἐπὶ τῶν Στρατιωτικῶν ὑπουργείου τῷ 1882, διέμεινε βουλευτὴς μέχρι τοῦ 1884, ὅτε παραιτηθεὶς τοῦ βουλευτικοῦ ἀξιώματος καὶ φέρων τὸν βαθμὸν τοῦ συνταγματάρχου, διωρίσθη φρούραρχος Κερκύρας, ὅθεν ἐκλήθη, πρό τινων ἡμερῶν (1888), εἰς τὴν διοίκησιν τοῦ γ΄ ἀρχηγείου τοῦ ἐν Ἄρτῃ ἔχοντος τὴν ἕδραν.
……….Ὁ Καραϊσκάκης, μετὰ πάροδον ἐτῶν, ἐπανέρχεται, ὡς ἀρχηγὸς τοῦ ἑλληνικοῦ στρατοῦ, εἰς τὴν πόλιν, ἥν νέος ἔτι εἶχε πολιορκήσει, κατεχομένην ὑπὸ τῶν τούρκων. Γενναῖος, τίμιος, καὶ ἀκριβὴς περὶ τὴν ὑπηρεσίαν, φέρων δὲ ὄνομα ἱστορικόν, οὐ τινος τὴν ἀξίαν δὲν ἀγνοεῖ, πεπείσμεθα, ὅτι ἐκτελέσει τὸ καθῆκον αὐτοῦ πρὸς τὴν πατρίδα, ὡς καὶ ὁ πατὴρ αὐτοῦ. Αἱ ὑπηρεσίαι, ἅς προσήνεγκε κατὰ τὴν ἐπιστρατείαν τοῦ 1881 καὶ ἡ δραστηριότης, ἥν ἀνέπτυξε τότε, παρέχουσι πᾶσαν ἐγγύησιν, ὅτι ἀναδειχθήσεται ἀντάξιος τῆς πατρικῆς παραδόσεως.
……….Ἐν ἔτει 1860 ὁ κ. Καραϊσκάκης ἐνυμφεύθη τὴν μονογενῆ θυγατέρα τοῦ ἀειμνήστου Γεωργίου Βαρβάκη, ἐξ ἧς ἀπέκτησε θυγατέρα καὶ υἱόν, φέροντα τὸ ὄνομα τοῦ ἐνδόξως πεσόντος ὑπὲρ πατρίδος Γεωργίου Καραϊσκάκη. Ὁ Σπυρίδων Καραϊσκάκης, ἀπεβίωσε τὸ ἔτος 1898.
Πηγή: «ΤΟ ΑΣΤΥ» 12 Ἰανουαρίου 1888, φύλλο 16.
Σημείωσις Ἑλληνικοῦ Ἡμερολογίου:
……….Στὴν ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ, Κ. Παπαρρηγοπούλου, καὶ στὸ κεφάλαιο: «Η ΕΛΛΑΣ ΚΑΙ Ο ΚΡΙΜΑΪΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ-ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΗΠΕΙΡΟΥ», ἀναφέρεται τὸ ὄνομα Δημήτριος ἀντὶ τοῦ Σπυρίδωνος. Συγκεκριμένα γράφει: …Ἕλλην ἀξιωματικὸς ἐκ τῶν ταγμάτων τῆς ὁροφυλακῆς, φέρων ἐνδοξότατον ὄνομα, συνδεόμενον ἰδίως μετὰ τῆς Ἠπείρου, ὁ τοῦ μεγάλου ἥρωος Γεωργίου Καραϊσκάκη υἱὸς Δημήτριος Καραϊσκάκης, ἐξῆλθε τῶν ἑλληνικῶν πρὸς τὴν Ἤπειρον ὁρίων, μετὰ πολλῶν ὁπλιτῶν… Γι’ αὐτό, ἀναλόγως τῶν πηγῶν, ἀναφέρεται εἴτε ὡς Δημήτριος, εἴτε ὡς Σπυρίδων.