Τὸ 1821 καὶ ὁ Κυπριακὸς Ἀπελευθερωτικὸς Ἀγῶνας 1955-1959
……..Ἡ 25η Μαρτίου 1821 καὶ ἡ 1η Ἀπριλίου 1955 ἀποτελοῦν, στὴν ἐξελικτικὴ πορεία τοῦ ἑλληνισμοῦ, δύο ἱστορικὰ γεγονότα ποὺ διαμόρφωσαν καὶ σηματοδοτοῦν τὴν νεότερη ἑλληνικὴ ἱστορία. Ἀνάμεσα στὰ δυο αὐτὰ γεγονότα ὑπάρχει στενὰ σχέση. Ὁ κυπριακὸς ἀπελευθερωτικὸς ἀγῶνας τοῦ 1955-1959, μπορεῖ νὰ θεωρηθῇ ὡς προέκταση τῆς ἑλληνικῆς ἐπανάστασης τοῦ 1821. Πολλὲς εἶναι οἱ ὁμοιότητες ἀνάμεσα στοὺς δύο αὐτοὺς ἀγῶνες.
–Κοινὰ ἦταν τὰ ἰδεώδη ποὺ τοὺς ἔθρεψαν καὶ τοὺς ὑπέθαλψαν στὰ σκληρὰ χρόνια τῆς δουλείας: Αὐτὰ ἦταν τὰ ἑλληνοχριστιανικὰ ἰδεώδη, ἡ χριστιανικὴ Ὀρθόδοξη πίστη καὶ ἡ ἀγάπη πρὸς τὴν πατρίδα.
–Κοινὸ ἦταν τὸ κοινωνικὸ ὑπόβαθρο ποὺ στήριξε τοὺς δύο ἀγῶνες: Μία ὀργανωμένη κοινωνία, πού, ἔστω κι ἄν δὲν εἶχε πρωτογενὴ ἐξουσία, εἶχε ὅμως συνείδηση τῆς αὐτονομίας καὶ τῆς ἑνότητάς της. Ἀποτελοῦσε μία ἡμιαυτοδιοικούμενη κοινότητα μὲ ἐπὶ κεφαλῆς τὴν Ἐθναρχοῦσα Ἐκκλησία, ποὺ μεριμνοῦσε μὲ τὸ κήρυγμα καὶ τὴν ἐκπαίδευση νὰ διαφυλάξῃ τὴν Ὀρθόδοξη πίστη ἀπὸ τὸν ἐκλατινισμὸ καὶ τὸν ἰσλαμισμό, νὰ καλλιεργήσῃ τὴν ἑλληνικὴ γλῶσσα καὶ νὰ ἀναζωπυρώσῃ τὸ ἐθνικὸ φρόνημα γιὰ ἐπανάκτηση τῆς ἐθνικῆς ἐλευθερίας.
–Κοινὸς ἦταν ὁ σκοπὸς καὶ ὁ χαρακτῆρας τους: Ἡ ἀποτίναξη τοῦ ξενικοῦ ζυγοῦ καὶ ἡ ἀπόκτηση τῆς ἐθνικῆς ἀνεξαρτησίας.
–Κοινὰ ἦταν τὰ κίνητρα ποὺ ὡθοῦσαν τοὺς ἀγωνιστὲς σὲ πράξεις ἡρωισμοῦ καὶ αὐτοθυσίας: Ὁ ἔρωτας γιὰ τὴν ἐλευθερία, ἡ πίστη στὸν Χριστὸ καὶ ἡ διαφύλαξη τῆς ἀξιοπρέπειας τοῦ Ἕλληνα ὡς φορέα μιᾶς ἡρωικῆς ἱστορίας κι ἑνὸς μακρόχρονου πολιτισμοῦ.
–Κοινὴ ἦταν ἡ πεποίθηση ὅτι ἡ ἐθνικὴ ἐλευθερία δὲν προσφέρεται ἀπὸ τοὺς ξένους ἀλλὰ κατακτᾶται μὲ τὴν θέληση καὶ τοὺς ἀγῶνες τοῦ ἴδιου τοῦ λαοῦ.
……..Πέρα ἀπὸ τὶς ὁμοιότητες αὐτές, ὁ ἀγῶνας τῆς 1ης Ἀπριλίου παρουσιάζει καὶ ὁρισμένες διαφορὲς ἀπὸ τὴν ἑλληνική ἐπανάσταση.