.
.
ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΛΛΗΝΟΒΟΥΛΓΑΡΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ 1913. «Η ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΟΣ ΠΡΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΘΡΙΑΜΒΟΥ-ΚΡΙΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΤΥΠΟΥ»
……….Τὴν καταπλήσσουσαν ἐποποιΐαν τοῦ Κιλκὶς καὶ τὴν ἐξ αὐτῆς θριαμβευτικὴν νίκην τῶν Ἑλληνικῶν ὅπλων, ἔσπευσαν εὐθὺς νὰ τηλεγραφήσωσιν ἐν πάσῃ λεπτομερείᾳ εἰς τὰς ἐφημερίδας οἱ παρακολουθοῦντες τὸν Ἑλληνικὸν στρατὸν πολεμικοὶ ἀνταποκριταὶ αὐτῶν.
……….Οἱ ξένοι ἐκεῖνοι δημοσιογράφοι περιγράψαντες τὰ τῆς μάχης τοῦ Κιλκὶς ἐχαρακτήρισαν τὴν ἑλληνικὴν νίκην ὡς μέγαν ἐπικὸν θρίαμβον μέλλοντα νὰ καταλάβῃ ἐξαίρετον σελίδα εἰς τὴν παγκόσμιον ἱστορίαν τῶν συγχρόνων πολεμικῶν ἐπιχειρήσεων. Ἐξάραντες τὸν ἐνθουσιασμὸν καὶ τὴν ἀκατάσχετον ὁρμὴν τοῦ ἑλληνικοῦ στρατοῦ οἱ ἀνταποκριταὶ τῶν ἐγκριτοτέρων Εὐρωπαϊκῶν φύλλων δὲν παρέλειψαν νὰ περιγράψωσι τὴν μειονεκτικὴν θέσιν τῶν ἑλληνικῶν στρατευμάτων, ἀπέναντι τῶν ὀχυροτάτων θέσεων τοῦ Βουλγαρικοῦ στρατοῦ. Ἀνέφεραν ἐν πάσῃ λεπτομερείᾳ τὴν θαυμασίαν ὀχύρωσιν τοῦ Κιλκὶς καθὼς καὶ τῶν ἐπ’ αὐτοῦ Βουλγαρικῶν χαρακωμάτων, τὰ ὁποῖα ἔδιδον εἰς τὸ Βουλγαρικὸν πεζικὸν τὸ πλεονέκτημα τοῦ ὀρθίως πυροβολοῦντος ἐν πλήρει ἀνέσει. Ἐξ ἄλλου τὸ πυροβολικὸν αὐτῶν δεσπόζον ἀπροσίτων βουνοσειρῶν καὶ βάλλον ἀδιακόπως, ἧτο εἰς θέσιν νὰ ἐπιφέρῃ πανωλεθρίαν εἰς τοὺς Ἕλληνας πολεμοῦντας ἐν ἀνοικτῷ πεδίῳ καὶ μὴ βοηθούμενους ὑπὸ πυροβολικοῦ, καθόσον τὸ ἔδαφος δὲν ἧτο κατάλληλον πρὸς τοιαύτην ἐνέργειαν.
……….Ἐν τέλει οἱ ξένοι ἀνταποκριταὶ ἀφηγοῦνται τὰς λεπτομερείας τῶν λυσσωδῶν ἐπιθέσεων τῶν Ἑλλήνων στρατιωτῶν καὶ δὴ τῶν εὐζώνων καὶ τὴν ὑπ’ αὐτῶν κατάληψιν τῶν ἀπροσίτων καὶ δυσπορθήτων ὑψωμάτων 500 καὶ 605, κατέληγον εἰς τὴν διὰ τῆς λόγχης γενικὴν κατὰ τοῦ Κιλκὶς ἔφοδον, ἥτις ἔδωκεν εἰς τοὺς Ἕλληνας τὴν θριαμβευτικὴν νίκην. Ἐν συμπεράσματι δὲ οἱ εὐρωπαῖοι δημοσιογράφοι ἐξέφερον τὰς ἰδίας αὐτῶν κρίσεις διὰ τῶν ἑξῆς· «Ἡ μάχη τοῦ Κιλκὶς ἀπέμεινεν ἐξαιρετικὸν πολεμικὸν ἐγχείρημα διὰ τὴν πολεμικὴν τέχνην τῶν νεωτέρων χρόνων, καθότι δι’ αὐτῆς καθιεροῦται νέα μέθοδος καὶ προβάλλει νέους ὅρους ἐν τῇ ἁλώσει ἀπορθήτων θέσεων· οἱ μέχρι τοῦδε ὅροι τῆς πολεμικῆς δράσεως ἀνετράπησαν ὁλοσχερῶς καὶ ἐκεῖ ὅπου τὸ πυροβόλον μέχρι σήμερον ἐθεωρεῖτο ὡς μοναδικὸν μέσον ἐπιβολῆς, ἤδη τοῦτο ὑπεχώρησεν εἰς τὴν δύναμιν τῆς λόγχης. Αἱ διὰ τῆς λόγχης ἔφοδοι τῶν Ἑλλήνων εἶνε πράγματι σπουδαιοτάτης σημασίας, αἱ δὲ ἀριστοτεχνικαὶ αὐτῶν κινήσεις αἵτινες ἔσχον τὸ ἀποτέλεσμα μιᾶς νίκης ἀξιοθαυμάστου θὰ ἀποτελέσωσι σημεῖον ἀξιοσημείωτον τὸ ὁποῖον μέλλει νὰ ἀπασχολήσῃ τοὺς στρατοὺς τῶν λαῶν εἰς τὸ μέλλον».
……….Αἱ ἐνθουσιώδεις ἐκεῖναι περιγραφαὶ καὶ οἱ σοβαραὶ κρίσεις τῶν εὐρωπαίων δημοσιογράφων δημοσιευθεῖσαι εἰς τὰς ἐφημερίδας τῶν εὐρωπαϊκῶν κέντρων, ἔσχον ζωηρὰν αἴσθησιν παρά τε τοῖς διπλωματικοῖς καὶ στρατιωτικοῖς κύκλοις τῆς Εὐρώπης καὶ ἐξήγειραν τὸν θαυμασμὸν τῆς κοινῆς γνώμης. Ἡ Εὐρώπη κατάπληκτος πρὸ τοῦ Ἑλληνικοῦ θριάμβου ἔστρεφεν ἤδη τὰ βλέμματα αὐτῆς πρὸς τὴν νεωτέραν Ἑλλάδα, μὴ δυναμένη νὰ ἀναγνωρίσῃ εἰς τοὺς θριάμβους αὐτῆς τὴν ἄλλην Ἑλλάδα, τὴν Ἑλλάδα τοῦ 1897 καὶ ἀδυνατοῦσα νὰ ἐξηγήσῃ τὴν ἐπελθοῦσαν μεταβολὴν ἐντὸς μιᾶς δεκαετίας. Καὶ τὸν θαυμασμὸν τοῦτον πρὸς τὴν νίκην τῶν ἑλληνικῶν ὅπλων δὲν ἀπέκρυπτον οὐδ’ αὐταὶ αἱ δυσμενεῖς πρὸς τὴν Ἑλλάδα καὶ εὐμενῶς πρὸς τὴν Βουλγαρίαν διακείμεναι δυνάμεις, καὶ τοιουτοτρόπως ἐσχηματίζετο λεληθότως ἐν Εὐρώπῃ φιλελληνικὸν ρεῦμα ἀκατάσχετον, ἰδίως ἐν Γαλλίᾳ, Γερμανίᾳ καὶ Ἀγγλίᾳ.
……….Ὁ «Ἡμερήσιος Τηλέγραφος» καὶ τὸ Λονδίνειον καὶ παγκοσμίου φήμης φύλλον τῶν «Τάϊμς» ἀφιέρωσαν ἐνθουσιώδη ἄρθρα εἰς τὴν Ἑλληνικὴν ἀνδρείαν εἰς τὴν ὁποίαν ἀνεύρισκον ἀναβιοῦσαν τὴν ἀρχαίαν ἑλληνικὴν δόξαν.
……….Ὁ Λονδίνειος τύπος σύσσωμος ἐν τῇ ἐκδόσει αὐτοῦ τῆς 22ας Ἰουνίου ἔγραφε περίπου τὰ ἑξῆς : «Αἱ ἐκ τοῦ πεδίου τῶν μαχῶν καταφθάνουσαι εἰδήσεις παρουσιάζουν τὴν μάχην τοῦ Κιλκὶς ὡς τὴν σφοδροτέραν καὶ ἀγριωτέραν τοῦ Βαλκανικοῦ πολέμου, τὴν δὲ ἐπιστέψασαν αὐτὴν ἑλληνικὴν νίκην ὡς ἀληθῆ θρίαμβον καὶ πραγματικὸν μεγαλούργημα.»
……….Ὁ Βασιλεὺς Κωνσταντῖνος ἀναδεικνύεται πράγματι μέγας στρατηγός, δικαίως δὲ ἡ Ἑλληνικὴ φυλὴ γεραίρει αὐτὸν καὶ ὑπερηφανεύεται διὰ τὰς νίκας του. Ὁ Ἑλληνικὸς στρατὸς ἐξ ἄλλου κατέρριψε ὅλα τὰ ρεκὸρ τῆς ταχύτητος καὶ τῆς ὁρμῆς. Ἡ Δευτέρα Μεραρχία κατέλαβε ἐντὸς 29 ὡρῶν τρεῖς ὀχυρωτάτας θέσεις κατόπιν μαχῶν πεισματωδεστάτων καὶ ἐπιτυχῶν ἐφόδων διὰ τῆς λόγχης καθ’ ἅς ὁ ἀγὼν ἐγένετο σῶμα πρὸς σῶμα. Ἡ Μεραρχία αὕτη διήνυσε τρία μίλια ἐπὶ ἐδάφους τελματώδους, ἐβάδισε συνεχῶς καὶ ἀπνευστεὶ ἐπὶ 35 μίλια. Τοιουτοτρόπως τὸ Ἑλληνικὸν στρατιωτικὸν γόητρον ὠρθοῦτο ἀξιοθαύμαστον ἐν τῇ συνειδήσει τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ κόσμου.
***
ΠΗΓΗ : «Ἱστορία τοῦ Ἑλληνο-Βουλγαρικοῦ πολέμου» Κωστῆ Οἰκονόμου.