ΓΕΝΙΚΑ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΗΣ ΚΟΡΕΑΣ

.

,

……….Η Ελλάδα, ανταποκρινόμενη στην πρόσκληση τού ΟΗΕ, συγκρότησε και διέθεσε Εκστρατευτικό Σώμα, το οποίο αποτελείτο από Μονάδα Πεζικού και Σμήνος Μεταφορικών Αεροσκαφών.

……….Ήταν η εποχή τής αντιπαλότητας των δύο ιδεολογικών πολιτικά αντίθετων συνασπισμών, τού “Σιδηρού Παραπετάσματος” στην ανατολή, με ηγέτιδα δύναμη την τότε ΕΣΣΔ (Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών), και τού “Ελεύθερου Κόσμου” στη δύση, με ηγέτιδα δύναμη τις ΗΠΑ.

……….Η Ελλάδα ενταγμένη στη δύση συνέπλεε με τα κράτη τού “Ελεύθερου Κόσμου”, μετά και την ιστορική σύσκεψη καθορισμού ζωνών επιρροής που έλαβε χώρα στο Κρεμλίνο, τη νύχτα τής 9ης προς τη 10η Οκτωβρίου 1944, μεταξύ των ηγετών Τσώρτσιλ και Στάλιν. Η δε από ελληνικής πλευράς ανταπόκριση, επί πρωθυπουργίας Σοφ. Βενιζέλου, στην έκκληση τού διεθνούς οργανισμού «προς σωτηρία τής Κορέας και προάσπιση των ανθρωπίνων υψηλών ιδανικών», πήγαζε εκ των υποχρεώσεών μας ως μέλος τού ΟΗΕ.

……….Άλλωστε η Ελλάδα ως κοιτίδα και πρόμαχος τής ελευθερίας διά μέσου των αιώνων δεν μπορούσε να απουσιάσει από ένα τέτοιο κάλεσμα προάσπισης τής ελευθερίας, στο πλαίσιο τής διεθνούς συνεργασίας γιά την ειρήνη και την ασφάλεια.

Ο Δωδεκανήσιος (από το χωριό Ψίνθος, Ρόδου) στρατιώτης  τού ΕΚΣΕ, Θεόδωρος Σαρίκος, φωτογραφημένος στην Ιαπωνία.

……….Το Εκστρατευτικό Σώμα Ελλάδος (ΕΚΣΕ), που απεστάλη από τον Νοέμβριο τού 1950 στο θέατρο επιχειρήσεων τής Κορέας, συνίστατο από μία δύναμη ενισχυμένου Τάγματος Πεζικού (1.000 άνδρες περίπου), κι ενός Σμήνους Μεταφορών με αεροσκάφη C-47 Dakota. Το 13ο Σμήνος, όπως ονομάστηκε, συγκροτήθηκε με επτά αεροσκάφη και ανάλογο προσωπικό ιπταμένων και τεχνικών. Στη δύναμη τού Σμήνους προστέθηκαν τον Σεπτέμβριο τού 1951 δύο C-47 σε αναπλήρωση απωλειών. Το φθινόπωρο τού 1953, απεστάλη ένα ακόμη Τάγμα, κατόπιν πρότασης τού ΟΗΕ, προς συμπλήρωση τού κενού από την αναχώρηση γιά την Ινδοκίνα τού Γαλλικού Τάγματος, οπότε το ΕΚΣΕ από πλευράς Πεζικού αναβαθμίστηκε σε Σύνταγμα.

……….Οι Ελληνικές Μονάδες έδρασαν ενταγμένες σε αμερικανικούς σχηματισμούς και σε όλη τη διάρκεια τής εμπόλεμης κατάστασης απέδειξαν ότι ήταν αντάξιες τού ονόματός των, ως και των προσδοκιών και των παραδόσεων τού έθνους μας. Οι αγώνες στους οποίους συμμετείχαν διεξάγονταν σε μία απομακρυσμένη από την πατρίδα χώρα, εντελώς άγνωστη και με ιδιάζουσες τραχείς κλιματολογικές συνθήκες. Οι συνεχείς βροχές, στη διάρκεια τής άνοιξης και τού φθινοπώρου, μετέτρεπαν τις κοιλάδες τής κατ’ εξοχήν ορεινής αυτής χώρας σε τέλματα αδιάβατα και νοσογόνα. Εξάλλου, τα άφθονα χιόνια και το δριμύ ψύχος τού χειμώνα επαύξανε τις δοκιμασίες των μαχητών. Παρ’ όλα αυτά, το ηθικό τού ΕΚΣΕ παρέμενε ακμαίο, η μαχητική του ικανότητα σε υψηλό επίπεδο και η θέλησή του γιά την τελική νίκη ακλόνητη.

***
Ολόκληρο το κείμενο μπορείτε να διαβάσετε στο : www.e-istoria.com
Πηγή εικόνων (εκτός τού Δωδεκανήσιου στρατιώτη) το : https://www.flickr.com/

Αφήστε μια απάντηση