,

Δημιουργία τοῦ Νικηφόρου Λύτρα 

,

Τὸ στερνό παραμύθι

.

Πῆραν στρατί-στρατί τὸ μονοπάτι

βασιλοποῦλες καὶ καλοκυράδες,

ἀπὸ τὶς ξένες χῶρες βασιλᾶδες

καὶ καβαλλάρηδες ἀπάνω στ΄ ἄτι !

.

Καὶ γύρω στῆς γιαγιᾶς μου τὸ κρεββάτι,

ἀνάμεσα ἀπὸ δυὸ χλωμές λαμπάδες,

περνούσανε καὶ σάν τραγουδιστᾶδες

τῆς τραγουδοῦσαν — ποιός τό ξέρει ; — κάτι…

.

Κανείς γιὰ τῆς γιαγιᾶς μου τὴν ἀγάπη

δέ σκότωσε τὸ Δράκο ἤ τόν Ἀράπη,

καὶ νὰ τῆς φέρῃ ἀθάνατο νερό.

.

Ἡ μάνα μου εἶχε γονατίσει κάτου·

μ’ ἀπάνω — μιά φορά κ΄ ἕναν καιρό…—

ὁ Ἀρχάγγελος χτυποῦσε τὰ φτερά του.

***

Πηγή: Ὁ Γ΄ τόμος τῆς ΑΝΘΟΛΟΓΙΑΣ ΠΟΙΗΣΕΩΣ τῶν Ἡρακλῆ καὶ Ῥένου, Ἥρκου καὶ Στάντη   Ἀ π ο σ τ ο λ ί δ η (σ.1.161)

Ἐπιμέλεια κειμένου καὶ εἰκόνας : Ἑλληνικὸ Ἡμερολόγιο