,
,
……….
……….Στὶς 18 Μαρτίου τοῦ 1940, στην συνάντησή του μὲ τὸν Χίτλερ κοντά στὰ σύνορα τῶν δύο χωρῶν στὶς Ἄλπεις, ὁ Μουσολίνι ἐπιβεβαίωσε τὴν πρόθεσή του νὰ προχωρήσῃ μὲ τὴν Γερμανία στὸν πόλεμο, κρατώντας ὅμως γιὰ τὸν ἑαυτό του τὴν ἐπιλογή τῆς κατάλληλης στιγμῆς. Ἀπὸ τὸν Μάιο τοῦ 1939 (22/5), ὁ Μουσολίνι ὑπέγραψε μὲ τὸν Χίτλερ τὴν «Ἀτσάλινη Συμμαχία», στὴν ὁποία, μεταξὺ ἄλλων, συμφώνησαν τὸν διαμελισμὸ τῆς Βόρειας Ἑλλάδος (Μακεδονίας-Ἠπείρου) καὶ τὸν τρόπο ἐλέγχου της, μέσῳ τῶν βούργαρων καὶ ἀλβανῶν συμμάχων τους. Κι ἐνῶ ἀρχικῶς ὁ Μουσολίνι τασσόταν ὑπέρ τοῦ ἀντιγερμανικοῦ μετώπου, μετὰ τὴν καταδίκη ἀπὸ τὴν Κοινωνία τῶν Ἐθνῶν τῆς Ἰταλικῆς εἰσβολῆς στὴν Ἀβησσυνία, ἄλλαξε στάση, καὶ προσχώρησε σὲ συμμαχία μὲ τὸν Χίτλερ.
……….Ἡ πολιτικὴ κατευνασμοῦ ποὺ ἀκολούθησαν οἱ νικήτριες δυνάμεις τοῦ Α΄Π.Π. στὸ Συνέδριο τοῦ Μονάχου τῷ 1938, ἦταν οὐσιαστικὰ συνώνυμη μὲ τὴν ἔννοια τῆς ταπεινωτικῆς παραδόσεως. Ἤδη ἡ Βρετανία εἶχε ζητήσει τὴν μεσολάβηση τοῦ Μουσολίνι πρὸς τὸν Χίτλερ, μὲ κατάληξη τὴν Συνθήκη τοῦ Μονάχου. Καὶ μπορεῖ ὁ Τσάμπερλεν νὰ κόμπαζε ὅτι εἶχε σώσει τὴν Εὐρώπη ἀπὸ τὸν πόλεμο κι ὁ Χίτλερ νὰ διαβεβαίωνε (μετὰ τὴν παραχώρηση τῆς Τσεχοσλοβακίας ἀπὸ τὴν Εὐρώπη στὴν Γερμανία), ὅτι δὲν εἶχε ἄλλες ἐδαφικές ἀπαιτήσεις, στὴν πραγματικότητα αὐτὸ ἦταν ἕνα μεγάλο ψέμα.
……….Τὸν Μάιο τοῦ 1939 (22/5), ὁ Μουσολίνι ὑπέγραψε μὲ τὸν Χίτλερ τὴν «Ἀτσάλινη Συμμαχία», στὴν ὁποία μεταξύ ἄλλων συμφώνησαν τὸν διαμελισμό τῆς Βόρειας Ἑλλάδος (Μακεδονίας-Ἠπείρου) καὶ τὸν τρόπο ἐλέγχου της, μέσῳ τῶν βούργαρων καὶ ἀλβανῶν συμμάχων τους.
……….Ὁ Μουσολίνι προερχόταν ἀπὸ μία φτωχὴ οἰκογένεια μὲ ἕναν πατέρα ὁ ὁποῖος δραστηριοποιόταν στὸν ἀναρχικὸ συνδικαλιστικὸ χῶρο παραμένοντας κοντά στοὺς ἀναρχοκομμουνιστές. Στὸ ξεκίνημά του (δεκαετία τοῦ 1910), ὁ Μπενῖτο εἶχε φυλακισθεῖ γιὰ τὶς ἀντιπολεμικές του δράσεις καὶ ἦταν ὑπέρμαχος τῆς λιποταξίας ὥς μέσο ἀντιδράσεως, στὴν πορεία ὅμως ἐξελίχθηκε διαφορετικά, καὶ ὑλοποίησε τὸ ὅραμά του μὲ τὴν δημιουργία τοῦ Ἐθνικοῦ Φασιστικοῦ Κόμματος. Ὡς πρωθυπουργός, διέταξε τὸν βομβαρδισμό καὶ τὴν εἰσβολὴ στὴν Κέρκυρα μετὰ τὴν σκηνοθετημένη σὲ βάρος τῆς Ἑλλάδος δολοφονία τοῦ Ἰταλοῦ στρατηγοῦ Τελίνι, ἐνῶ δίκαιες κινητοποιήσεις Δωδεκανησίων καὶ Βορειοηπειρωτῶν γιὰ Ἕνωση μὲ τὴν Ἑλλάδα, θυσιάστηκαν στὸν βωμὸ τῆς διπλωματίας.
……….Τῷ 1927, ὁ Τσώρτσιλ ἐπαίνεσε τὸν Μουσολίνι καὶ τὸ κόμμα του ὥς κυματοθραύστη τοῦ ἐξ ἀνατολῶν κομμουνισμοῦ καὶ ἀντίδοτο στὸ ῥωσικό δηλητήριο, ἐνῶ οἱ Βενιζέλος καὶ Πλαστήρας δήλωναν θαυμαστές του.
……….Κι ἐνῶ ἀρχικῶς τασσόταν ὑπὲρ τοῦ ἀντιγερμανικοῦ μετώπου, μετὰ τὴν καταδίκη ἀπὸ τὴν Κοινωνία τῶν Ἐθνῶν τῆς Ἰταλικῆς εἰσβολῆς στὴν Ἀβησσυνία, ἄλλαξε στάση, καὶ προσχώρησε σὲ συμμαχία μὲ τὸν Χίτλερ.
……….Τῷ 1936 Γερμανία καὶ Ἰταλία συνεργάστηκαν στὴν ἀποστολὴ βοήθειας στὸν Ἱσπανό δικτάτορα Φρᾶνκο ὅταν ξέσπασε ὁ Ἱσπανικὸς ἐμφύλιος πόλεμος, ὡς ἀντιστάθμισμα στὴν βοήθεια ποὺ πρόσφεραν οἱ Μπολσεβίκοι τοῦ Στάλιν στοὺς ἀντιπάλους τοῦ Φρᾶνκο. Αὐτό ὅμως δὲν ἐμπόδισε τὸν Στάλιν νὰ ὑπογράψῃ τὸν Αὔγουστο τοῦ 1939 τὴν Συνθήκη μὴ ἐπιθέσεως μὲ τὴν Γερμανία (ἡ ὁποία ἄφησε ἄναυδο ὁλόκληρο τὸν κόσμο), διότι δὲν βρῆκε συμφέρουσα τὴν ἀντίστοιχη προσφορά τῆς Βρετανίας.
……….Ὁ Μουσολίνι ἀπὸ τὴν πλευρά του ἐγκατέστησε ἀνενόχλητος τῷ 1939 στὴν αλβανία, τὶς στρατιωτικές του δυνάμεις κι ἄρχισε νὰ σχεδιάζῃ τὴν εἰσβολή στὴν Ἑλλάδα καθιστῶντας τελικὰ τὴν Ἰταλία τὸν ἀδύναμο κρίκο τῆς «Ἀτσάλινης Συμμαχίας» (βλ. Ἄξονα) μετὰ τὴν ταπεινωτικὴ ἥττα ποὺ ὑπέστη.
……….Τελικά, μετὰ τὸ τέλος τοῦ Β’ Π.Π. διαπιστώθηκε ὅτι παρὰ τὶς ἀντικομμουνιστικές θέσεις τῆς Ναζιστικῆς Γερμανίας (μὲ ἐξαίρεση τὸ Σύμφωνο τοῦ 1939) καὶ τῆς Φασιστικῆς Ἰταλίας, στὴν πραγματικότητα, τὰ δύο καθεστῶτα βοήθησαν καθοριστικά στὴν ἐξάπλωση τοῦ κομμουνισμοῦ στὴν Δύση καὶ στὴν παράδοση τῆς ἀνατολικῆς Εὐρώπης στὸ «δηλητήριο τῆς Ῥωσίας».
……….Ἡ Ἑλλάδα μετὰ τὴν λήξη τοῦ Β’Π.Π., ὑπέστη τὶς καταστρεπτικὲς συνέπειες τοῦ «ἐμφυλίου» ποὺ μεταξὺ πολλῶν ἄλλων ἐρήμωσε τὴν ὕπαιθρό της καὶ ὁδήγησε προοδευτικά στὸ φαινόμενο τῆς «ἀστυφιλίας».