.
..
Ἡ μάχη τοῦ Πέτα
.
……….Ἡ μάχη τοῦ Πέτα τὸ 1822 ἦταν μία ἀπὸ τὶς μεγαλύτερες ἦττες ποὺ γνώρισαν οἱ ἐπαναστατημένοι Ἕλληνες κατὰ τὴν διάρκεια τῆς Ἐπαναστάσεως. Ἡ εὐθύνη γιὰ τὴν ἧττα βαρύνει ἐξ ὁλοκλήρου τὸν Ἀλέξανδρο Μαυροκορδάτο, ἀλλὰ ἄς δοῦμε τὰ γεγονότα ἀπὸ τὴν ἀρχή.
……….Ὅπως καὶ οἱ περισσότεροι πολιτικάντηδες μὲ τὴν εἴσοδο τοῦ Δράμαλη στὴν Πελοπόννησο ὁ Μαυροκορδάτος ἀποφασίζει νὰ φύγει. Παίρνει μαζὶ του τὰ πρῶτα τακτικὰ στρατιωτικὰ τμήματα τῆς ἐπαναστάσεως ποὺ εἶχε ὁργανώσει ὁ Δημήτριος Ὑψηλάντης καὶ σὲ αὐτὰ ὑπηρετοῦσαν πολλοὶ Φιλέλληνες καὶ πάει στὸ Μεσολόγγι.
……….Καταργεῖ τὴν τοπικὴ γερουσία καὶ βάζει δικοὺς του ἀνθρώπους σὲ θέσεις κλειδιά. Μὰ ὑπερφύαλος ὅπως ἦταν δὲν τοῦ ἔφτανε ἡ πολιτικὴ ἐξουσία ποὺ τὴν ἔπαιζε στὰ δάχτυλα, ἀλλὰ σκέφτηκε ὅτι εἶναι καιρὸς νὰ ἀποκτήσει καὶ στρατιωτικὲς δάφνες.Ἔτσι ὀνοματίζει τὸν ἑαυτὸ του στρατηγὸ καὶ μὲ ἕνα στράτευμα 3.000 ἀνδρῶν ἀποφασίζει νὰ ἐκστρατεύσει στὴν Ἤπειρο γιὰ νὰ βοηθήσει τοὺς μπλοκαρισμένους Σουλιῶτες. Στὶς ἀρχὲς Ἰουνίου φτάνει στὸ Κομπότι καὶ στήνουν τὸ στρατόπεδο τους στὸν Πέτα. Στὶς 21 Ἰουνίου προσπαθοῦν 1.500 Ἕλληνες μὲ ἀρχηγὸ τὸν Μᾶρκο Μπότσαρη νὰ ἑνωθοῦν μὲ τοὺς Σουλιῶτες ἀλλὰ ἰσχυρὴ τουρκικὴ δύναμη τοὺς ἀπωθεῖ πίσω στὸ στρατόπεδο τοῦ Πέτα. Ὅλοι οἱ ἔμπειροπόλεμοι ἀρχηγοὶ συμβουλεύουν τὸν Μαυροκορδάτο νὰ τραβηχτοῦν οἱ Ἕλληνες σὲ πιὸ ὀχυρὲς θέσεις ἀλλὰ ἐκεῖνος δὲν τοὺς ἀκούει.
……….Στὶς 3 Ἰουλίου 1822, ὁ Κιουταχὴς βγαίνει ἀπὸ τὴν Ἄρτα μὲ 1.000 ἄνδρες καὶ χτυπάει τὸ Κομπότι μὲ σκοπὸ νὰ δοκιμάσει τὶς δυνάμεις τοῦ Ἑλληνικοῦ στρατοπέδου. Ἐκεῖ βρίσκονται γύρω στοὺς 150 ἀγωνιστὲς ἀπὸ τὸ Μεσολόγγι καὶ τὸ Αἰτωλικό. Ὅταν εἶδαν τοὺς πολυάριθμους ἐχθροὺς νὰ φτάνουν τραβήχτηκαν στὴ ράχη καὶ κλείστηκαν σὲ μία ἐκκλησία καὶ ἐκεῖ κράτησαν τὶς ἐπιθέσεις τοῦ ἐχθροῦ μέχρι νὰ ἔρθουν σὲ βοήθεια τους ὁ Γενναῖος Κολοκοτρώνης καὶ ἄλλοι ὁπλαρχηγοί.
……….Ὁ Κιουταχὴς ποὺ αὐτὸ τὸ κίνημα του ἦταν δοκιμαστικό, διέταξε τὸν στρατὸ του νὰ γυρίσει στὴν Ἄρτα. Ὅλοι οἱ ἱστορικοὶ ἀναφέρουν ὅτι ἡ πιὸ λογικὴ ἀντίδραση τῶν Ἑλλήνων θὰ ἦταν νὰ βροῦν πιὸ ὁρεινὰ μέρη γιὰ νὰ προτάξουν ἰσχυρὴ ἄμυνα.
- Ὁλόκληρο τὸ κείμενο γιὰ τὴν μάχη μπορεῖτε νὰ διαβάσετε στό : www.e-istoria.com
( Ἐκ τῶν Φιλελλήνων ἐφονεύθησαν εἰς τὴν μάχην 36 Γερμανοὶ, 13 Πολωνοί, 13 Ἰταλοί, 5 Γάλλοι, 3 Ἐλβετοί, 2 Δανοὶ καὶ πλεῖστοι ἄλλοι. Πολλοὶ τούτων, καίτοι ἔφερον ἀνωτέρους βαθμοὺς εἰς τὴν πατρίδα των, ὑπηρέτησαν ὡς ὑπαξιωματικοὶ ἤ ἀπλοὶ στρατιῶται.)
Δύο ἐκ τῶν πεσόντων Φιλελλήνων :
- Ἀντισυνταγματάρχης Πιέτρο Ταρέλλα -Pietro Tarella ἀπὸ τὸ Τορίνο.
Εἶχε ὑπηρετήσει μὲ τὸ βαθμὸ τοῦ Τχου στὸ Ἐπιτελεῖο τοῦ Ἀντιβασιλέα τῆς Ἰταλίας, Εὐγενίου Μπωαρναί καὶ ἐν συνεχείᾳ ὡς Ανχης στὸ Στρατὸ τοῦ Πεδεμοντίου.
- Ἀντισυνταγματάρχης Ἀντρέα Ντάνια -Andrea Dania ἀπὸ τὴν Γένοβα. Ἀπόμαχος Ἀξιωματικὸς τῶν Ναπολεόντειων Πολέμων, πρώην Τχης τοῦ 12ου Συντάγματος Δραγώνων.
.Καὶ οἱ δύο θὰ πέσουν στὴν μάχη τοῦ Πέτα τῆς Ἄρτας..Ὁ μὲν Ταρέλλα διοικοῦσε τὸ Τακτικὸ Σῶμα, ἐνῶ ὁ Ντάνια εἶχε τεθεῖ ἐπικεφαλὴς τοῦ ἑνὸς ἐκ τῶν δύο Λόχων τῶν Φιλελλήνων...