,
,
Νῖκος Κακλαμανάκης
Ὅταν τὰ «τείχη τῆς Πόλεως γκρεμίζονται» γιὰ τὸν Γαλανόλευκο Ὀλυμπιονίκη
.
……….Στὶς 30 Ἰουλίου 1996, στὸν Νῖκο Κακλαμανάκη ἀπονεμήθηκε τὸ Χρυσό Ὀλυμπιακὸ μετάλλιο στὸ ἄθλημα τῆς ἱστιοσανίδας στὴν Ἀτλάντα τῶν ΗΠΑ. Ἤδη ἀναδείχτηκε νικητὴς ἀπὸ τὶς 29/7. Εἶναι ὁ μοναδικὸς ἀθλητὴς στὸν κόσμο ποὺ τὰ τελευταῖα δεκαπέντε χρόνια βρίσκεται στὴν πρώτη δεκάδα τῶν Παγκοσμίων πρωταθλημάτων τῆς Ὀλυμπιακῆς κατηγορίας ἱστιοσανίδων. Τὸ 1985 ἦταν πρωταθλητὴς Ἑλλάδος ἀνδρῶν σὲ ἡλικία 17 ἐτῶν, ἐνῶ τὸ 1986 ἦρθε τρίτος στὸ Παγκόσμιο πρωτάθλημα νέων.
……….Οἱ διακρίσεις ὅμως τοῦ (19χρονου τὸ ἔτος 1988) Ἕλληνα ἀθλητή, δὲν ἦταν ἀρκετὲς σὲ ἕνα κομματικοκρατούμενο κράτος. Ἀπόδειξη, ὁ ἄδικος καὶ ἀδιαφανὴς ἀποκλεισμὸς του ἀπὸ τοὺς Ὀλυμπιακοὺς Ἀγῶνες τῆς Σεούλ, κατόπιν παρεμβάσεως τοῦ Ἄκη Τσοχατζόπουλου γιὰ νὰ σταλῇ «ἡμέτερος» γιός στενοῦ του φίλου, ὁ ὁποῖος βεβαίως δὲν πληροῦσε τὶς προϋποθέσεις καὶ τελικὰ τερμάτισε 36ος στοὺς 36. Ἡ Ὀλυμπιακὴ δὲ Ἐπιτροπή, δὲν ἐξέτασε τὸ ὑπόμνημά του, ἀλλὰ τὸν παρέπεμψε στὸ Συμβούλιο Τῆς Ἐπικρατείας…
……….Χαρακτηριστικό ὅμως δεῖγμα τῆς στάσεως ζωῆς τοῦ Ὀλυμπικονίκη μας, εἶναι ὅτι αὐτὴ ἡ τραυματικὴ ἐμπειρία δὲν τὸν ἀποθάρρυνε. Ἐπέστρεψε ἀποφασισμένος νὰ συνεχίσῃ μὲ τὴν πεποίθηση ὅτι κάθε ἀγώνας ἀξίζει, ἀρκεῖ νὰ εἶναι δίκαιος. Λεπτομέρειες γιὰ τὶς δοκιμασίες καὶ τὰ ἐμπόδια ποὺ ξεπέρασε ὑπάρχουν στὸ διαδίκτυο. Ἡ οὐσία βρίσκεται στὸ ὅτι χάρις στὴν ἀποφασιστικότητα, τὴν πειθαρχία καὶ τὴν συγκέντρωση στὸν εὐγενὴ του στόχο, πέρα ἀπὸ τὶς διακρίσεις σὲ παγκόσμια πρωταθλήματα, κατέκτησε καὶ τὸ Χρυσὸ στὴν Ὀλυμπιάδα τοῦ 1996. Ἕναν χρόνο μετὰ τὸ χρυσὸ Ὀλυμπιακὸ μετάλλιο τῆς Ἀτλάντα, ὁ Νῖκος Κακλαμανάκης, ξεκίνησε ἀπὸ τὸ Σούνιο μὲ τὴν ἱστιοσανίδα του καὶ προορισμὸ τὴν Κρήτη, διασχίζοντας τὸ ἀγαπημένο του Αἰγαῖο, ἐπὶ δύο ἡμέρες.
……….Τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 2011, στὰ 43 του πλέον χρόνια, ὁ Ὀλυμπιονίκης μας, σὲ πεῖσμα τῶν καιρῶν καὶ θέλοντας νὰ δώσῃ τὸ δικό του μήνυμα στοὺς Ἕλληνες, διέσχισε μὲ τὴν ἱστιοσανίδα του μία ἀπόσταση 320 ναυτικῶν μιλίων σὲ δύο ἡμέρες, ξεκινώντας ἀπὸ τὴν Ἄνδρο καὶ μέσῳ Μυκόνου, Δήλου, Ἀμοργοῦ, Δονούσας, Κουφονησιῶν καὶ Τήλου, ἔφτασε στὴν Κάρπαθο.
Τὰ 4 συνθήματα ἄξονες στοὺς ὁποίους κινήθηκε τὸ εγχείρημα εἶναι:
- Ὁ Ἕλληνας ποὺ πιστεύει καὶ θέλει νὰ ἀγωνιστῆ καὶ νὰ νικήσῃ.
- Τὸ καταγάλανο Αἰγαῖο ποὺ ὑπῆρξε τὸ δικὸ του λίκνο καὶ ἀποτελεῖ μία διαχρονικὴ ζωοφόρο δύναμη.
- Ἡ μεταλαμπάδευση συγκλονιστικῶν παραστάσεων καὶ ἀνεξίτηλων μηνυμάτων πρὸς τὴν νέα γενιά.
- Μὲ τὴν δύναμη τῆς Ἑλλάδας, σὲ πεῖσμα τῶν καιρῶν, ὀνειρεύεσαι, στοχεύεις, προσπαθεῖς, πετυχαίνεις!
……….Σὲ ἀντίθεση μὲ ὑπερόπτες κριτὲς καὶ καρικατούρες τύπου Πάγκαλου (π.χ. ὁ «φιλόσοφος καλλιτέχνης» Χ.Θηβαίος), ὁ σεμνὸς Ὀλυμπιονίκης μας, δηλώνει τὴν πίστη του σὲ μία Ἑλλάδα ποὺ ὑπάρχει καὶ ἐπιμένει ἐνάντια στὶς ἀντιξοότητες.
……….Τὸ γὰρ τραφῆναι μὴ κακῶς αἰδῶ φέρει· αἰσχύνεται δὲ τἀγάθ’ ἀσκήσας ἀνὴρ κακὸς γενέσθαι πᾶς τις. Ἡ δ’ εὐανδρία διδακτός, εἴπερ καὶ βρέφος διδάσκεται λέγειν ἀκούειν θ’ ὦν μάθησιν οὐκ ἔχει. Ἅ δ’ ἄν μάθῃ τις, ταῦτα σῲζεσθαι φιλεῖ πρὸς γῆρας. Οὕτω παῖδας εὖ παιδεύετε. Διότι ἡ καλὴ ἀνατροφὴ φέρει αἰδῶ στὸν ἄνθρωπο· αἰσθάνεται δὲ αἰσχύνη νὰ γίνη δειλὸς κάθε ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος ἀσκήθηκε στὰ καλὰ ἔργα. Ἡ γενναιότητα εἶναι δὲ δυνατὸν νὰ διδάσκεται, ἀφοῦ βέβαια καὶ τὸ βρέφος μαθαίνει νὰ λέγη καὶ νὰ ἀκούη ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα δὲν γνωρίζει. Ὅσα ὅμως μάθει κανείς, αὐτὰ συνήθως τὰ ἐνθυμεῖται μέχρι τὰ γηρατειά. Διὰ τοῦτο νὰ ἀνατρέφετε σωστὰ τὰ παιδιά σας. (Ε ὐ ρ ι π ί δ η ς Ἱκέτ. 911-917).