ΣΑΛΠΙΣΜΑ ΑΠΟΧΩΡΗΣΕΩΣ – ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΟΔΥΣΣΕΑ ΜΑΡΟΥΛΗ – 3 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1922

,

,

Σάλπισμα αποχωρήσεως –  3 Σεπτεμβρίου 1922

,

……….Στὶς 3 Σεπτεμβρίου τοῦ 1922, μὲ τὴν ὑποστήριξη τῶν βολῶν φραγμοῦ τοῦ θωρηκτοῦ «Κιλκίς», τοῦ ἀντιτορπιλικοῦ «Νίκη» καὶ τοῦ ἐξωπλισμένου «Ἀκτίου» ἀπὸ τὸν ὄρμο τῆς Πούντας, ὁλόκληρη ἡ δύναμις τοῦ Ἀποσπάσματος Μαρούλη, ἐγκατέλειψε τὴν ἐσχάτη ἀμυντικὴ γραμμὴ δυτικὰ τῶν Ἀλάτσατων καὶ ἀποσύρθηκε μὲ σχηματισμὸ δύο φαλαγγῶν στὸ Τσεσμέ, καλυμμένη ἀπὸ μικρὲς ὀπισθοφυλακές.

……….Μετὰ τὴν ἐπιβίβαση τοῦ τελευταίου τμήματος τοῦ Ἀποσπάσματος, τὶς πρῶτες πρωϊνὲς ὧρες, ὁ Διοικητής, Ἀντισυνταγματάρχης Ὀδυσσέας Μαρούλης, διέταξε τὸν ἀρχισαλπτιγκτὴ τοῦ 1ου Συντάγματος Πεζικοῦ, νὰ σημάνῃ τὸ σάλπισμα τῆς ἀποχωρήσεως ἀπὸ τὴν αἱματοβαμένο γῆ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας. Μὲ τὰ τελευταῖα Ἑλληνικὰ τμήματα ποὺ ἀναχώρησαν γιὰ Χίο καὶ Μυτιλήνη, ἀποχώρησε καὶ ὁ Διοικητὴς τῆς Στρατιᾶς, Ἀντιστράτηγος Πολυμενάκος μὲ τὸ Στρατηγεῖο του.

……….Ἡ κωμόπολη τοῦ Τσεσμὲ καταλήφθηκε ἀπὸ τοὺς τούρκους τὸ πρωΐ τῆς 3ης Σεπτεμβρίου.

……….Ὁ Ἑλληνικὸς Στρατὸς ἐγκατέλειψε ἐπὶ τοῦ Μικρασιατικοῦ ἐδάφους ὁλόκληρο σχεδὸν τὸ βαρὺ καὶ πεδινὸ πυροβολικὸ του, σημαντικὸ μέρος τοῦ ὀρειβατικοῦ πυροβολικοῦ καὶ μεγάλη ποσότητα ὑλικῶν καὶ ἐφοδίων.

……….Ἀλλά, τὸ σημαντικότερο καὶ τραγικώτερο κατὰ τὴν ἀποχώρησή ἀπὸ τὰ ἀλύτρωτα χώματα τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, εἶναι οἱ ἀδικαίωτες ψυχὲς ὅσων ἔδωσαν τὴν ζωή τους σὲ μία Ἐκστρατεία ξεπουλημένη ἀπ’ τὸ ξεκίνημά της, και, τὸ ξερίζωμα τοῦ Ἑλληνικοῦ πληθυσμοῦ τῆς Ἰωνίας, τοῦ Πόντου, τῆς Ἀνατολικῆς Θρᾲκης, μετὰ ἀπὸ χιλιάδες ἔτη συνεχοῦς παρουσίας.

……….Στοὺς ὄρμους τῆς Ἐρυθραίας, ἐξαθλιωμένες μάζες Ἑλλήνων ἐπιβιβάζοντο σὲ διάφορα πλωτὰ μέσα ὅπως-ὅπως, γιὰ νὰ περισσώσουν ὅ,τι τοὺς ἀπέμεινε, τὴν ζωὴ τους. Ἀπὸ τὸν Ἑλληνικὸ πληθυσμό, μικρὸ μόνον μέρος κατάφερε τελικὰ νὰ περάσῃ στὰ νησιά.

……….Τὸ ὑπόλοιπο, παρέμεινε ἕρμαιο τῆς τουρκικῆς βαρβαρότητας. Ἐκτὸς ἀπὸ τὶς περιουσίες τους ποὺ λεηλατήθηκαν, οἱ περισσότεροι βασανίστηκαν, ἐξευτελίστηκαν καὶ δολοφονήθηκαν μὲ τὸν πλέον κτηνώδη καὶ βάρβαρο τρόπο.


Copyright (©) «Ἑλληνικὸ Ἡμερολόγιο»
***

Γιὰ μιὰ ἄσβηστη ἐλπίδα…

Καὶ γιὰ τοὺς νεκροὺς ποὺ περιμένουν…

Αφήστε μια απάντηση