,
,
……….Μετά την Νίκαια οι σταυροφόροι συνέχισαν την πορεία τους γιά τα Ιεροσόλυμα. Ο Αυτοκράτορας Αλέξιος επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη θέλοντας να προετοιμάσει ισχυρότερο πεζικό και ναυτικό, ενώ έστειλε μαζί τους τον Τατίκιο, έναν από τους καλλίτερους στρατηγούς του, ο οποίος πολιτεύθηκε με όση ειλικρίνεια ήταν δυνατή απέναντι σε τέτοιους συμμάχους. Γι’ αυτό και οι χρονικογράφοι τής Δύσεως τον χλευάζουν και βρίζουν ως επίβουλο.
……….Στην πορεία τους οι σταυροφόροι νίκησαν τον Σελτζούκο Κελιδζέ Αρσλάν, ο οποίος προσπάθησε να εμποδίσει την διάβασή τους. Μετά δε την μάχη στο Δορύλαιο, πέρασαν με ασφάλεια από την Φρυγία, Λυκαονία και Καππαδοκία, κυριεύοντας στο τέλος όλη την Κιλικία επειδή ήταν κράτος κυρίως χριστιανικό και δεν συνάντησαν αντίσταση. Στην Αντιόχεια έφτασαν τον Οκτώβριο τού 1097, οπότε και επιχείρησαν την πολιορκία της που κράτησε εννέα μήνες (μέχρι τα μέσα τού 1098).
……….Κατά την διάρκεια τής πολιορκίας παραβιάσθηκε γιά πρώτη φορά η συνθήκη με τον Αυτοκράτορα Αλέξιο.
……….Ένας από τους Φράγκους ηγεμόνες, ο Βαλδουίνος, προσκλήθηκε από τον χριστιανό διοικητή Θεόδωρο τής Έδεσσας (πόλεως στα βόρεια τής Μεσοποταμίας μεταξύ των πηγών τού Τίγρη και τού Ευφράτη η οποία ανήκε ακόμα στην Αυτοκρατορία), έτσι ώστε ενώνοντας τις δυνάμεις τους να καταπολεμήσουν τους τούρκους που βρισκόντουσαν στις γύρω περιοχές. Ο σταυροφόρος εισήλθε στην βυζαντινή πόλη ενώ ο ηλικιωμένος της διοικητής τον δέχθηκε σαν γιό του. Ο Βαλδουίνος όμως μετά από λίγο δολοφόνησε τον Θεόδωρο (οι Φράγκοι τον αναφέρουν ως Τορώς, Αρμενικής καταγωγής), και έγινε κύριος τής Έδεσσας. Έχοντάς την ως βάση, ίδρυσε την πρώτη φραγκική ηγεμονία στην Ανατολή, η οποία, με κυβερνήτη τον ίδιο και τους διαδόχους του, χρησίμευσε ως προμαχώνας γιά τα στην Συρία ιδρύματα των σταυροφόρων.
……….Το γεγονός ότι ο Φράγκος σταυροφόρος δεν απελευθέρωσε την πόλη από τους τούρκους, αλλά σφετερίστηκε την εξουσία της ενώ ανήκε στην βυζαντινή επικράτεια, με την δολοφονία μάλιστα τού διοικητή της, παραβλέπεται από τους δυτικούς χρονικογράφους. Η δικαιολογία τους είναι ότι ήταν τόσα τα πλεονεκτήματα που απέκτησαν οι σταυροφόροι μετά από την ίδρυση αυτού τού νέου κράτους, ώστε οι ιστορικοί τους λησμόνησαν ότι ήταν αποτέλεσμα αδικίας και βίας.Το παράδειγμα τού Βαλδουίνου θα μιμούντο οι περισσότεροι από τους ηγεμόνες των σταυροφόρων.
……….Η πολύμηνη πολιορκία τής Αντιόχειας λόγω τής ελεύσεως τού χειμώνα και τής ελλείψεως τροφοδοσίας, έφερε τους σταυροφόρους σε δύσκολη θέση, χωρίς όμως να δέχονται την προτροπή τού στρατηγού Τατίκιου να υποχωρήσουν στις γειτονικές χώρες μέχρι να έλθει η άνοιξη και ο Αυτοκράτορας Αλέξιος με ενισχύσεις. Η αποχώρηση τού Τατίκιου και η επιστροφή του στην Κωνσταντινούπολη, έγινε γιά να επισπεύσει την άφιξη τού Αυτοκράτορα, αλλά η Άννα Κομνηνή συμπληρώνει ότι στην αναχώρησή του συνετέλεσαν και οι ραδιουργίες τού Βοημούνδου.
……….Εν τω μεταξύ ο Αλέξιος προχωρούσε στις προετοιμασίες τού στρατού, στις οποίες περιελάμβανε και την επανακατάληψη των παραλίων και ιδίως τής Σμύρνης, διότι οι τούρκοι έχοντας ακόμα την κατοχή αυτών των περιοχών θα μπορούσαν ανά πάσα στιγμή να διακόψουν κάθε συγκοινωνία με την Κωνσταντινούπολη.
……….Μόνο αφού ανακτήθηκε η παράλια ζώνη μπόρεσε ο Αλέξιος να προελάσσει προς την Αντιόχεια…