ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ-Η ΚΥΡΑ-ΦΡΟΣΥΝΗ

,

,

Δημοτικά

Ἡ κυρα-Φροσύνη

.

Τ’ ἀκούσατε τί γένηκε στὰ Γιάννενα, στὴ λίμνη,

ποὺ πνίξανε τὶς δεκαφτά μὲ τὴν κερα-Φροσύνη;

(Ἄχ ! Φροσύνη μ’, παινεμένη,

τί κακό ‘παθες, καημένη !..)

~

Ἄλλη καμμιά δὲν τόβαλε τὸ λιαχουρί φουστάνι –

πρώτ’ ἡ Φροσύνη τόβαλε καὶ βγῆκε στὸ σεργιάνι !

(Ἄχ ! Φροσύνη μ’, παινεμένη,

καὶ στὸν κόσμο ξακουσμένη !..)

~

Δέ στόλεγα, Φροσύνη μου, κρύψε τὸ δαχτυλίδι,

γιατ’ ἀν τὸ μάθῃ ὁ Ἀλήπασας θενα σὲ φάῃ τὸ φίδι ;

(Ἄχ ! Φροσύνη μου, καημένη,

τί πολύ κακό θὰ γένῃ !..)

~

–… Ἄν εἰστε τοῦρκ’ ἀφῆστε με, χίλια φλουριά σᾶς δίνω,

σύρτε με στὸ Μουχτάρπασα, δυό λόγια νὰν τοῦ κρίνω !..

(Ἄχ ! Φροσύνη μου, καημένη,

τί κακό πολύ θὰ γένῃ !..)

~

–… Πασά μου, ποῦσαι, πρόβαλε, τρέξε νὰ μὲ γλυτώσῃς,

μέρωσε τὸν Ἀλήπασα καὶ δῶσε ὅ,τι νὰ δώσῃς !..

(Ἄχ ! Φροσύνη μ’, πέρδικά μου,

τί κακό ‘παθες, κυρά μου !..)

~

Βρέ στὸ βεζίρη τὰ φλουριά, τὰ δάκρα δὲν περνᾶνε,

καὶ σένα μ’ ἄλλες δεκαφτά τὰ ψάρια θὰ σᾶς φᾶνε !

(Ἄχ ! Φροσύνη μ’, πέρδικά μου,

μόκαψες τὰ σωθικά μου !..)

~

Νάταν οἱ πέτρες ζάχαρη, νὰ ρίνανε στὴ λίμνη –

πὲς νὰ γλυκάνῃ τὸ νερὸ γιὰ τὴν κερα-Φροσύνη !..

(Ἄχ, Φροσύνη μ’, παινεμένη,

μὲς στὴ λίμνη ξαπλωμένη !..)

~

Φύσα βοριά, φύσα θρακιά, γιὰ ν’ ἀγριέψῃ ἡ λίμνη,

νὰ βγάλῃ τὲς ἀρχόντισσες καὶ τὴν κερα-Φροσύνη !

(Ἄχ, Φροσύνη μ’, παινεμένη,

μὲς στὴ λίμνη ξαπλωμένη !..)

~

Φροσύν’, σὲ κλαίει τὸ σπίτι σου, σὲ κλαῖνε τὰ παιδιά σου,

σὲ κλαῖν ὅλα τὰ Γιάννενα – κλαῖνε τὴν ὀμορφιά σου !

(Ἄχ ! Φροσύνη μ’, πέρδικά μου,

μόκαψες τὰ σωθικά μου !..)


Copyright (©) «Ἑλληνικὸ Ἡμερολόγιο»