ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ,ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ,ΜΗΤΣΑΚΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ,ΥΠΟ ΤΟ ΠΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ

ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΤΕΜΕΝΟΣ: ΧΩΡΟΣ ΛΑΤΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ

Ισλαμικό τέμενος:

Χώρος λατρείας και πολιτικοστρατιωτικής δράσης

.

Δρ. Χρήστος Μητσάκης

mitsakis_christos@hotmail.com

.

……….Το ισλαμικό τέμενος, όπως αποδεικνύεται από την χωροταξική του οργάνωση και τις δραστηριότητες που τελούνται σε αυτό, διαμορφώθηκε, από τις απαρχές του ακόμη, όχι μόνον ως χώρος λατρείας αλλά και ως χώρος σχεδιασμού και συντονισμού της πολιτικής και ένοπλης δράσης των μουσουλμάνων εναντίον των μη μουσουλμανικών πληθυσμών, δηλαδή ως στρατόπεδο, προκειμένου να εξυπηρετηθεί και η διά του πολέμου επιβολή του Ισλάμ, το «τζιχάντ αλ-σάιφ». Άλλωστε, η ίδια η λέξη «ισλάμ» σημαίνει υποταγή και υπακοή, και όχι ειρήνη, όπως εσκεμμένα ή λανθασμένα διαδίδεται και όπως αφελώς γίνεται αποδεκτό στην Δύση.

Απόσπασμα Κορανίου

……….Τα παραπάνω δεν έχουν ιστορικό ενδιαφέρον μόνον, καθώς δεν πρέπει να παραβλέπεται το ιδιαιτέρως ανησυχητικό για την παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια γεγονός πως ακόμη και σήμερα πολλά από τα ισλαμικά τεμένη συνεχίζουν να χρησιμοποιούνται ανά τον κόσμο ως κέντρα διαμόρφωσης και άσκησης της πολιτικής και στρατιωτικής δράσης των μουσουλμάνων εναντίον των μη μουσουλμανικών πληθυσμών, ως χώροι προπαγάνδας και φανατισμού των ισλαμικών μαζών, ως σημεία στρατολόγησης ενόπλων και ως κέντρα παροχής υλικής και ηθικής υποστήριξης των στρατιωτικών ή τρομοκρατικών δραστηριοτήτων των ενόπλων αυτών.

Από το ρωμαϊκό στρατόπεδο στο ισλαμικό τέμενος

……….Τα διαθέσιμα ιστορικά και αρχαιολογικά στοιχεία παρέχουν επαρκείς αποδείξεις ότι τα πρώιμα ισλαμικά τεμένη οργανώθηκαν και λειτούργησαν και ως στρατόπεδα, ενώ οι πολλές ομοιότητες ανάμεσα στα τεμένη των μέσων του 7ου μ.Χ. αιώνα, όπως αυτά των πόλεων Κούφα, Βασόρα και Ιερουσαλήμ, και στα στρατόπεδα των ρωμαϊκών λεγεώνων δείχνουν πως η διαμόρφωση του ισλαμικού τεμένους βασίστηκε στην χωροταξία και στην οργάνωση του ρωμαϊκού στρατοπέδου, το οποίο με την σειρά του είχε αντιγράψει στοιχεία της δομής και της λειτουργίας του ελληνιστικού στρατοπέδου. Ως προς το τελευταίο, ο Ρωμαίος στρατιωτικός, πολιτικός και συγγραφέας Σέξτος Ιούλιος Φροντίνος (40-103 μ.Χ.) αναφέρει πως οι Ρωμαίοι αντέγραψαν την ιδέα του οργανωμένου στρατοπέδου από τους Έλληνες, όταν κατέλαβαν ένα από τα στρατόπεδα του Πύρρου κατά την εκστρατεία του τελευταίου στην Ιταλία, στις αρχές του 3ου π.Χ. αιώνα.

……….Σε ό,τι αφορά το πρώιμο ισλαμικό τέμενος, τα κύριά του μέρη ήταν ο χώρος προσευχής (η ζούλα), η οικία του εμίρη ή του τοπικού στρατιωτικού διοικητή, όπου και φυλασσόταν το θησαυροφυλάκιο, καθώς και ένας μεγάλης έκτασης αύλειος χώρος. Τα μέρη αυτά έχουν το αντίστοιχό τους, όχι μόνον χωροταξικά αλλά και λειτουργικά, με τα κύρια μέρη του ρωμαϊκού λεγεωνικού στρατοπέδου, που ήταν α) το πραιτώριο, ένα κτίριο ρυθμού βασιλικής, στο οποίο συγκεντρώνονταν και επιθεωρούνταν τα στρατεύματα, β) η οικία του ρωμαίου διοικητή, η οποία ήταν άμεσα συνδεδεμένη με το πραιτώριο, και γ) μία μεγάλη εσώκλειστη αυλή περιβαλλόμενη από περιστύλιο.

Σχεδιάγραμμα του ισλαμικού τεμένους της πόλεως Κούφα του σημερινού Ιράκ. Χτίστηκε το 639 μ.Χ.

Σχεδιάγραμμα του ισλαμικού τεμένους της πόλεως Κούφα του σημερινού Ιράκ. Χτίστηκε το 639 μ.Χ.

……….Ειδικότερα, ο χώρος της μουσουλμανικής προσευχής, δηλαδή το τζαμί, αντέγραψε τις λειτουργίες του πραιτώριου, όπου, ανάμεσα στα άλλα, φυλάσσονταν τα θρησκευτικά σύμβολα κάθε ρωμαϊκής λεγεώνας και λάμβαναν χώρα θρησκευτικές τελετές. Επιπλέον, το πραιτώριο ήταν ο χώρος όπου τα ρωμαϊκά στρατεύματα συγκεντρώνονταν για να δηλώσουν την υπακοή τους στον νέο διοικητή ή, όποτε αυτό απαιτούνταν, να ακούσουν λόγους προτρεπτικούς, να παραστούν στην εκδίκαση υποθέσεων και στην απονομή δικαιοσύνης και να λάβουν τον μισθό τους, αφού εκεί φυλασσόταν το ταμείο της λεγεώνας. Είναι, μάλιστα, αξιοσημείωτο πως ακόμη και το μινμπάρ, η υπερυψωμένη εξέδρα από την οποία ο ιμάμης κηρύσσει στους μουσουλμάνους κατά την προσευχή της Παρασκευής, έλκει την προέλευσή του από το υπερυψωμένο βήμα (tribunal), από το οποίο ο ρωμαίος διοικητής απευθυνόταν στα στρατεύματά του.

……….Η οικία του εμίρη ή του όποιου τοπικού στρατιωτικού διοικητή βρισκόταν εντός του τεμένους, όπως ακριβώς και η κατοικία του ρωμαίου διοικητή βρισκόταν εντός του στρατοπέδου, ώστε και στις δύο περιπτώσεις αυτοί να είναι άμεσα διαθέσιμοι στο στράτευμά τους. Το δε θησαυροφυλάκιο φυλασσόταν στην οικία του, επειδή τα μουσουλμανικά στρατεύματα λάμβαναν τον μισθό τους ή, ακριβέστερα, το μερίδιό τους από τις λεηλασίες, τις λαφυραγωγίες και την φορολόγηση των μη μουσουλμανικών πληθυσμών, στο τέμενος.

……….Ομοίως, ο αύλειος χώρος του πρώιμου ισλαμικού τεμένους, τόσο σε ό,τι αφορά το σχήμα και το μέγεθός του, όσο και στην λειτουργική του χρήση, αντιγράφει τον αύλειο χώρο του ρωμαϊκού λεγεωνικού στρατοπέδου, ο οποίος ήταν και αυτός επιστρωμένος με χαλίκι και αρκετά μεγάλος για να συγκεντρώνονται και να ασκούνται όλοι οι στρατιώτες και να τελούνται σε αυτόν στρατιωτικές τελετές και παρελάσεις. Το γεγονός πως ο αύλειος χώρος του πρώιμου ισλαμικού τεμένους ήταν δυσανάλογα μεγάλος ως προς τον αριθμό των πιστών της μουσουλμανικής θρησκείας κατά τους πρώτους αιώνες της εμφάνισής της, αλλά και ως προς το μέγεθος του παρακείμενου χώρου προσευχής, εξηγείται από την ανάγκη επαρκούς έκτασης για την πραγματοποίηση συγκεντρώσεων και παρελάσεων, την εκτέλεση εργασιών πολεμικής προπαρασκευής και στρατιωτικών ασκήσεων και την οργάνωση επιστρατεύσεων.

……….Το όλο συγκρότημα του τεμένους, σχήματος τετραγώνου ή ορθογωνίου παραλληλογράμμου, περιβαλλόταν για αμυντικούς λόγους από όρυγμα, φράκτη ή τείχος, ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αμυντική θέση σε περίπτωση ανάγκης, όπως ακριβώς συνέβαινε και με τα περιτειχισμένα ρωμαϊκά στρατόπεδα.

Οι ομοιότητες του τεμένους της Uqba (670 μ.Χ.), στην Τυνησία, με τα ρωμαϊκά στρατόπεδα είναι εντυπωσιακές. Μεγάλος αύλειος χώρος περιβαλλόμενος από περιστύλιο, εξέδρα (μινμπάρ) για την εκφώνηση λόγων και, στην θέση του πραιτωρίου ο χώρος προσευχής, το τζαμί, σε ρυθμό, μάλιστα, τρουλαίας βασιλικής.

Οι ομοιότητες του τεμένους της Uqba (670 μ.Χ.), στην Τυνησία, με τα ρωμαϊκά στρατόπεδα είναι εντυπωσιακές.Μεγάλος αύλειος χώρος περιβαλλόμενος από περιστύλιο, εξέδρα (μινμπάρ) για την εκφώνηση λόγων και, στην θέση του πραιτωρίου ο χώρος προσευχής, το τζαμί, σε ρυθμό, μάλιστα, τρουλαίας βασιλικής.

……….Μια ακόμη απόδειξη του στρατιωτικού χαρακτήρα του πρώιμου ισλαμικού τεμένους αποτελεί το γεγονός πως αρχικά υπήρχε ένα μόνον τέμενος σε κάθε πόλη, ο αύλειος χώρος του οποίου ήταν αρκετά μεγάλος, ώστε να χωρά το σύνολο των μουσουλμάνων μαχητών που κατοικούσαν στην πόλη αυτή. Ταυτόχρονα, η ύπαρξη ενός και μόνον τεμένους εξασφάλιζε την συνοχή και την ενότητα των ενόπλων μουσουλμάνων, αποτρέποντας παράλληλα διαφωνίες και εσωτερικές συγκρούσεις, καθώς συμμετείχαν σε κοινή λατρεία άτομα από διαφορετικές φυλές ή φατριές, τα οποία σε κάθε άλλη περίπτωση θα ήταν διασκορπισμένα σε διαφορετικά τεμένη με ό,τι θα συνεπαγόταν κάτι τέτοιο. Η παράδοση αυτή, του ενός τεμένους, συνεχίζεται και σήμερα στον ισλαμικό κόσμο προκειμένου να εξασφαλιστεί η ενότητά του, τουλάχιστον σε τοπικό επίπεδο. Στους μεν σιίτες η λατρεία της Παρασκευής οφείλει να τελείται σε ένα μόνον τέμενος σε κάθε περιοχή ή πόλη, ενώ στους σουνίτες υπάρχει ο θεσμός του ενός μεγάλου κεντρικού τεμένους σε κάθε περιοχή.

……….Ένα επιπλέον στοιχείο, το οποίο συνηγορεί υπέρ της λειτουργίας του πρώιμου ισλαμικού τεμένους ως χώρου όχι μόνον θρησκευτικού, αλλά και στρατιωτικού χαρακτήρα, αποτελεί η καθημερινή υποχρεωτική προσέλευση σε αυτό των μουσουλμάνων ανδρών, σε συγκεκριμένες ώρες, ιδιαιτέρως δε την Παρασκευή. Τόσο οι ώρες της υποχρεωτικής τους παρουσίας (π.χ. πρώτο φως της μέρας, μεσημέρι, απόγευμα, δύση ηλίου), όσο και ο τρόπος πρόσκλησης και διάταξής τους (π.χ. αμέσως πριν την έναρξη της προσευχής ζητείται από τους συγκεντρωμένους να στοιχηθούν) παραπέμπουν σε στρατιωτικά προσκλητήρια αναφοράς, τα οποία γίνονται με παρόμοιο τρόπο και από σύγχρονους στρατούς.

Απόσπασμα από το Κοράνι 2

……….Η χρήση του τεμένους ως οργανωτικού κέντρου της ένοπλης και στρατιωτικής δράσης των μουσουλμάνων τεκμαίρεται και από το περιεχόμενο των κηρυγμάτων της Παρασκευής, τα οποία από τις απαρχές ακόμη του Ισλάμ σκοπό έχουν, περιλαμβάνοντας σχετικά αποσπάσματα από το Κοράνιο, να στοχοποιούν ως εχθρούς τους μη μουσουλμανικούς πληθυσμούς και να ενθαρρύνουν τους μουσουλμάνους να επιδιώκουν την ανταμοιβή του παραδείσου στο πεδίο της μάχης, είτε νικώντας, υποδουλώνοντας και εξοντώνοντας τους αλλοθρήσκους είτε πεθαίνοντας ως μάρτυρες.

Απόσπασμα από το Κοράνι 3

……….Συμπερασματικά, λοιπόν, τα πρώιμα ισλαμικά τεμένη προήλθαν από τα ρωμαϊκά λεγεωνικά στρατόπεδα, όπως δείχνουν τόσο η χωροταξία τους, όσο και οι παρόμοιες χρήσεις και λειτουργίες τους, γεγονός που υποδηλώνει πως χρησιμοποιήθηκαν όχι μόνον ως θρησκευτικοί χωροί, αλλά και ως κέντρα συντονισμού της στρατιωτικής δράσης των μουσουλμάνων εναντίον των μη μουσουλμανικών πληθυσμών προκειμένου να εξυπηρετηθεί ο μιλιταριστικός χαρακτήρας της επεκτατικής πολιτικής του Ισλάμ και να εξασφαλιστεί ο δια των όπλων έλεγχος των υπόδουλων αλλοθρήσκων πληθυσμών.

Το ισλαμικό τέμενος ως παραστρατιωτικό κέντρο ελέγχου και καταπίεσης των υπόδουλων μη μουσουλμανικών πληθυσμών

……….Μία ακόμη απόδειξη για τον μιλιταριστικό χαρακτήρα του Ισλάμ και τον ρόλο του ισλαμικού τεμένους ως κέντρου παραστρατιωτικής δράσης με αποστολή, ανάμεσα στα άλλα, τον έλεγχο και την καταπίεση των υπόδουλων αλλοθρήσκων λαών, αποτελεί το γεγονός πως οι μουσουλμάνοι το πρώτο τέμενος, που ανέγειραν σε μία πόλη μετά την κατάληψή της από αυτούς, τό αποκαλούσαν «τέμενος της κατάκτησης», υπογραμμίζοντας έτσι τον θρησκευτικό χαρακτήρα της κατάκτησής τους και την πολιτικοστρατιωτική φύση του Ισλάμ. Τό έθιμο αυτό ακολούθησαν πιστά και οι Τούρκοι οικοδομώντας τέτοια τεμένη (τουρκιστί: φετίχ τζαμισί) σε όλες τις ελληνικές πόλεις που υποδούλωσαν.

Απόσπασμα από το Κοράνι 5

……….Χαρακτηριστικό παράδειγμα της χρήσεως αυτής του ισλαμικού τεμένους, ως παραστρατιωτικού κέντρου με αποστολή τον δια των όπλων έλεγχο των διαφορετικού θρησκεύματος κατακτημένων πληθυσμών, αποτελεί το γεγονός πως οι αδιάκριτες και μαζικές σφαγές και διώξεις που υπέστησαν οι Έλληνες σε όλη την έκταση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, ως αντίποινα για την κήρυξη της Επανάστασης του 1821, ξεκίνησαν στις αρχές Απριλίου του 1821, όχι μετά από σουλτανικό φιρμάνι, αφού κάτι τέτοιο δεν αρκούσε, αλλά μόνον μετά από την έκδοση σχετικού φετφά (γνωμοδότηση του μουφτή, θρησκευτικού δικαστή των μουσουλμάνων) «περί ενόπλου αμύνης του τουρκικού λαού κατά των γκιαούρηδων». Και, μάλιστα, μόνον αφού ο φετφάς αυτός αναγνώστηκε στα κατά τόπους τζαμιά υπό την μορφή στρατιωτικής διαταγής προς τους μουσουλμάνους.

……….Δεν ήταν λίγες οι φορές κατά τις οποίες τα τζαμιά χρησιμοποιήθηκαν και ως χώροι καταδίκης, τιμωρίας, εκτελέσεων ή μέχρι θανάτου βασανισμού των υπόδουλων Ελλήνων καθ’ όλη την διάρκεια της Τουρκοκρατίας. Μία τέτοια περίπτωση ήταν αυτή κατά την οποία πολλοί από τους αιχμαλωτισθέντες κατοίκους της επαναστατημένης Νάουσας βασανίστηκαν και θανατώθηκαν στο Αγια-Σοφιά τζαμί, τον μετατραπέντα σε τέμενος και βεβηλωθέντα, δηλαδή, Ιερό Ναό της Αγίας του Θεού Σοφίας, μετά την καταστροφή της πόλης τους τον Απρίλιο του 1822.

……….Η χρήση αυτή των τζαμιών ως χώρων βίαιου εξισλαμισμού, δίκης, καταδίκης, βασανισμού και εκτέλεσης των Ελλήνων και γενικά των υποδούλων σε μουσουλμάνους χριστιανικών πληθυσμών δεν ήταν περιστασιακή και ευκαιριακή, αλλά γενικευμένη σε όλη την έκταση του ισλαμικού κόσμου, από τις απαρχές ακόμη της εμφάνισης του Ισλάμ. Όπως προκύπτει από το Αγιολόγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας, πολλοί από τους μάρτυρες της Ορθοδοξίας, από την εμφάνιση ακόμη του Ισλάμ στα μέσα του 7ου μ.Χ. αιώνα, τις αραβικές κατακτήσεις, την Τουρκοκρατία έως και πρόσφατα, δικάστηκαν και καταδικάστηκαν, υπέφεραν μέρος του μαρτυρίου τους ή και θανατώθηκαν σε τζαμιά, όχι σπάνια, μάλιστα, ημέρα Παρασκευή, μετά την προσευχή των μουσουλμάνων.

Η αποτομή του Αγίου

Ο Άγιος Απόστολος ο Νέος βασανίστηκε και μαρτύρησε το 1686 μ.Χ. σε ηλικία 19 ετών στο Γενή τζαμί της Κωνσταντινούπολης (απεικονίζεται στο βάθος της εικόνας). Η μνήμη του τιμάται την 16η Αυγούστου. Λεπτομέρεια από φορητή εικόνα του 19ου αιώνα από τον Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου Νεοχωρίου Πηλίου.

……….Ανάλογη ήταν η χρήση του ισλαμικού τεμένους και σε περιοχές πέραν του Ελλαδικού χώρου ή της ευρύτερης περιοχής της Μέσης Ανατολής, όπως για παράδειγμα αυτές των Ινδιών, όπου οι τοπικοί ινδουϊστικοί, βουδιστικοί και χριστιανικοί πληθυσμοί υπέφεραν παρόμοιες ή και ακόμη χειρότερες ωμότητες, που είτε σχεδιάστηκαν σε τεμένη είτε διεπράχθησαν σε αυτά, κατά την διάρκεια της ισλαμικής κατάκτησης και κατοχής των Ινδιών (8ος -19ος μ.Χ. αιώνας).

……….Δεν είναι, λοιπόν, ούτε άσχετη με την ισλαμική ιδεολογία, ούτε ασυνήθης, ούτε περιορισμένη τοπικά, ούτε μία πρακτική του απώτερου παρελθόντος η χρήση του τεμένους ως χώρου σχεδιασμού, οργάνωσης και εφαρμογής της επιθετικής και ένοπλης δράσης των μουσουλμάνων εναντίον των μη μουσουλμάνων με στόχο, αρχικώς, την υποδούλωση των αλλοθρήσκων πληθυσμών και, ακολούθως, την εξασφάλιση ότι αυτοί είτε θα παραμείνουν υπόδουλοι είτε θα ασπαστούν το Ισλάμ.

Το ισλαμικό τέμενος ως κέντρο πολιτικοστρατιωτικής δράσης εναντίον των μη μουσουλμανικών πληθυσμών στον σύγχρονο κόσμο

……….Τα παραπάνω δεν έχουν απλώς ιστορικό και εγκυκλοπαιδικό ενδιαφέρον, ούτε και αφορούν την αρχική χρήση του ισλαμικού τεμένους και μόνον. Αντιθέτως, παρέχουν το πλαίσιο για την κατανόηση της λειτουργίας του, πέραν αυτής του ως λατρευτικού χώρου, και ως κέντρου σχεδιασμού, οργάνωσης και συντονισμού της επεκτατικής, επιθετικής ή και ένοπλης δράσης των μουσουλμάνων, όχι μόνον κατά τους πρώτους αιώνες του Ισλάμ, αλλά και έως σήμερα.

……….Βοηθούν, επομένως, να κατανοηθούν τόσο οι μιλιταριστικές απαρχές του Ισλάμ, όσο και ο κίνδυνος που αυτό συνιστά σήμερα για την δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την παγκόσμια ειρήνη, κίνδυνος που συνίσταται στο γεγονός πως η χρήση του ισλαμικού τεμένους ως χώρου πολιτικής και παραστρατιωτικής οργάνωσης και δράσης των μουσουλμάνων συνεχίζεται αδιάκοπα ως τις μέρες μας, ακόμη και σε χώρες στις οποίες μικρό μόνον μέρος του πληθυσμού είναι μουσουλμάνοι.

……….Αυτό συμβαίνει κυρίως σε χώρες της Δύσης, στις οποίες οι εγκαταστημένοι τις τελευταίες δεκαετίες, ως οικονομικοί μετανάστες ή πρόσφυγες, μουσουλμανικοί πληθυσμοί, με το πρόσχημα του σεβασμού της θρησκευτικής και πολιτιστικής τους ταυτότητας και εκμεταλλεύομενοι τα δημοκρατικά πολιτεύματα και τις παρεχόμενες στην Δύση ατομικές και πολιτικές ελευθερίες, επιχειρούν αρχικώς την παγίωση και την ενίσχυση του Ισλάμ και ακολούθως την επέκταση και την τελική του επικράτηση μέσω ενός τζιχάντ, επισήμως ακήρυχτου, αλλά επίμονου και συστηματικού.

Απόσπασμα από το Κοράνι 7

……….Στην απλούστερη και φαινομενικά αθωότερη μορφή αυτού του είδους τζιχάντ, το ισλαμικό τέμενος χρησιμοποιείται ως χώρος πολιτικής οργάνωσης και δράσης επιφανειακώς, και μόνον, συμβατών, με την συνταγματική τάξη της χώρας υποδοχής και διαμονής των μουσουλμάνων.

……….Όπως εντόπισαν πρόσφατες κοινωνιολογικές έρευνες στις ΗΠΑ και σε χώρες της Δυτικής Ευρώπης, όσοι μουσουλμάνοι μετέχουν τακτικώς σε θρησκευτικές τελετές στα τζαμιά τείνουν να είναι και περισσότερο δραστήριοι πολιτικά (π.χ. συμμετέχοντας σε διαδηλώσεις, διαμαρτυρίες, συλλογές υπογραφών κλπ), αποσκοπώντας στην προώθηση αιτημάτων συχνά ασυμβάτων με τις αξίες της Δύσης (π.χ. καθολική εφαρμογή της σαρίας, δικαίωμα στην πολυγαμία ή στο να φοράει η γυναίκα μπούργκα) ή και εκ διαμέτρου αντίθετων με αυτά της χώρας όπου κατοικούν και της οποίας είναι πολίτες (π.χ. εναντίωση στην λήψη έστω και διπλωματικών μέτρων κατά μουσουλμανικών χωρών, ακόμη κι αν αυτές παραβιάζουν το διεθνές δίκαιο ή κυβερνώνται από δικτατορικά καθεστώτα ή είναι εχθρικές προς την χώρα διαμονής τους).

……….Ενεργούν, επομένως, όχι ως πολίτες της χώρας όπου διαμένουν, αλλά ως μέλη της παγκόσμιας ισλαμικής κοινότητας, της Ούμας, και προς όφελος των απανταχού μουσουλμάνων και για την εξυπηρέτηση των ανά τον κόσμο ισλαμικών συμφερόντων.

Μουσουλμάνοι της Μ. Βρετανίας διαδηλώνουν: 
«Ισλαμικά Εμιράτα για την Βρετανία» 
«Το Ισλάμ θα κυριαρχήσει στον κόσμο» 
«Ούμα του τζιχάντ»

……….Πέραν αυτής, της φαινομενικά εντός των πλαισίων της νομιμότητας χρήσης του ισλαμικού τεμένους ως χώρου κοινωνικής και πολιτικής οργάνωσης και δράσης, υπάρχει και αυτή του ως χώρου προπαγάνδας και φανατισμού των ισλαμικών μαζών, ως κέντρου χάραξης, ανάληψης και εκτέλεσης παραστρατιωτικής δράσης, κατακτητικού, ληστρικού ή τιμωρητικού χαρακτήρα εναντίον μη μουσουλμανικών πληθυσμών και ως κέντρου στρατολόγησης, εκπαίδευσης και υλικής και ηθικής υποστήριξης ενόπλων παραστρατιωτικών και τρομοκρατών.

……….Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το Finsbury Park Mosque του Λονδίνου, το οποίο την περίοδο 1997-2003 απετέλεσε επιχειρησιακό και προπαγανδιστικό κέντρο για τον σχεδιασμό και την εκτέλεση τρομοκρατικών επιθέσεων στην Ευρώπη και στην Ασία, όπως και κέντρο στρατολόγησης και εκπαίδευσης τζιχαντιστών, αρκετοί από τους οποίους έγιναν ακολούθως μέλη της Al–Qaeda. Αντίστοιχα, το Al Manaar Mosque, επίσης στο Λονδίνο, τροφοδότησε με τζιχαντιστές την παραστρατιωτική οργάνωση του Ισλαμικού Κράτους (ISIS). Παρόμοια, πολλά τεμένη των σκανδιναβικών χωρών αποτελούν κέντρα στρατολόγησης μαχητών και βομβιστών αυτοκτονίας από τους 2ης και 3ης γενιάς Σομαλούς μετανάστες και λοιπούς μουσουλμάνους για λογαριασμό της Al-Shabaab, που δρα στην Σομαλία με στόχο την εγκαθίδρυση ισλαμικού κράτους. Ενώ στις ΗΠΑ, όπου σύμφωνα με έρευνα το 81% των ισλαμικών τεμενών είτε προπαγανδίζουν είτε δεν αποκηρύσσουν, ένα βίαιο τζιχάντ εναντίον των μη μουσουλμάνων, η οργάνωση Muslims of the Americas, παρακλάδι της τρομοκρατικής οργάνωσης Jamaat al Fuqra, έχει ιδρύσει, σύμφωνα με επίσημες αναφορές του FBI και πολιτειακών ανακριτικών αρχών, κέντρα παραστρατιωτικής εκπαίδευσης αφρο-αμερικανών μουσουλμάνων, ώστε αυτοί να είναι προετοιμασμένοι για την μελλοντική επίσημη έναρξη του ένοπλου τζιχάντ στο αμερικανικό έδαφος, όποτε και αν αυτό κηρυχθεί.

……….Με βάση τα παραπάνω, δεν αποτελεί έκπληξη πως είναι φορές, που ακόμη και σήμερα το ισλαμικό τέμενος χρησιμοποιείται ανά τον κόσμο ως χώρος βασανισμού και θανάτωσης μη μουσουλμάνων προκειμένου να επιτευχθεί η εξάπλωση του Ισλάμ μέσω του εκφοβισμού και της εξόντωσης των αλλοθρήσκων, μίας πρακτικής που εφαρμόζεται από τις απαρχές της θρησκείας αυτής και η οποία, άλλωστε, είναι εντολή του ιδίου του ιδρυτή της, του Μωάμεθ. Για παράδειγμα, στο τέμενος Bilal ibn Rabah του Καΐρου, πρωτεύουσας της Αιγύπτου, και σε χώρο ειδικά διαμορφωμένο για την τέλεση βασανιστηρίων, μέλη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας βασάνιζαν συστηματικά χριστιανούς μετά την προσευχή της Παρασκευής, κατά την περίοδο 2011-2013, ενώ εντός του τεμένους Zahra της Μοσούλης του Ιράκ εντοπίστηκε από τις κυβερνητικές δυνάμεις ασφαλείας τον Απρίλιο του 2017 ομαδικός τάφος, ο οποίος περιείχε τα πτώματα γυναικών και νέων ανδρών, τα οποία και έφεραν ενδείξεις βασανισμού, κάποια δε από αυτά ήταν αποκεφαλισμένα. Τα θύματα ήταν μέλη θρησκευτικών μειονοτήτων που βασανίστηκαν και θανατώθηκαν εντός του τεμένους αυτού από το Ισλαμικό Κράτος, που κατείχε την πόλη την περίοδο 2014-2017.

Απόσπασμα Κορανίου 9

……….Η πλέον, όμως, επικίνδυνη χρήση του ισλαμικού τεμένους είναι αυτή του ως κέντρου από το οποίο εκπορεύονται και ως σημείου από το οποίο εκκινούνται, σε μία διαρκώς επεκτεινόμενη γεωγραφικώς περιοχή, από την μία η αναγκαστική και δια της βίας επιβολή ισλαμικών εθίμων, κανόνων συμπεριφοράς ή ενδυματολογικών (π.χ. καθολική απαγόρευση κατανάλωσης αλκοόλ ή χοιρινού κρέατος, υποχρεωτική τήρηση της νηστείας του Ραμαζανιού, μαντήλα, μπούργκα) ή και της σαρίας, του ισλαμικού νόμου δηλαδή, ακόμη και σε μη μουσουλμάνους, και από την άλλη η απαγόρευση κοινωνικών ή πολιτικών δραστηριοτήτων που δεν αποδέχεται το Ισλάμ, όπως και δραστηριοτήτων άλλων θρησκειών, μέσω ομάδων περιφρούρησης, συχνά ενόπλων, όπως συμβαίνει ήδη σε αρκετές πόλεις της Ευρώπης (π.χ. Αμβούργο, Κοπεγχάγη, Λονδίνο, Παρίσι, Στοκχόλμη).

Μουσουλμάνοι και διατροφή 

Αφίσα της «αστυνομίας της σαρίας» της πόλης Βούπερταλ της Γερμανίας.  
«Όχι χοιρινό - Όχι χριστιανισμός - Όχι αλκοόλ»  
«Ο Αλλάχ βλέπει τα πάντα»

……….Οι ισλαμικές αυτές ομάδες περιφρούρησης, όταν είναι αρκετά ισχυρές και έχουν ευρεία υποστήριξη από τους υπόλοιπους μουσουλμάνους, φτάνουν να παρεμποδίζουν στις περιοχές δράσης τους, οι οποίες εντοπίζονται πέριξ ισλαμικών τεμενών, τις κρατικές αρχές και τις δημόσιες υπηρεσίες από τό να λειτουργούν και να εγγυώνται και να προστατεύουν τα δικαιώματα, τις ελευθερίες, και την ασφάλεια των μη μουσουλμάνων πολιτών, γεγονός απαράδεκτο για μία δημοκρατική χώρα και ταυτόχρονα τραγικό, αν αναλογιστεί κανείς πως οι Δυτικές κοινωνίες αγωνίστηκαν επί αιώνες προκειμένου να κατακτήσουν και να απολαύσουν το σημερινό επίπεδο πολιτικών, κοινωνικών και ατομικών ελευθεριών και δικαιωμάτων.

«Αστυνομία της σαρίας» κατά την διάρκεια περιπολίας στην πόλη Βούπερταλ της Γερμανίας.

……….Τέτοιες ζώνες (αγγλιστί: no-go zones), ουσιαστικώς θύλακες ισλαμικής κυριαρχίας και αυτονομίας, έχουν ήδη σχηματιστεί σε αρκετές χώρες της Δύσης (π.χ. Βέλγιο, Γαλλία, Γερμανία, Μεγάλη Βρετανία, Ολλανδία, Σουηδία), κατά κανόνα στις συνοικίες των μεγάλων αστικών τους κέντρων, ακόμη και αν δεν είναι όλοι οι κάτοικοι των συνοικιών αυτών μουσουλμάνοι, και όπου τα συντάγματα και οι νόμοι των χωρών αυτών δεν εφαρμόζονται πλέον, παραβιάζοντας και καταπατώντας, συνεπώς, τα ανθρώπινα και τα πολιτικά δικαιώματα του υπόλοιπου πληθυσμού, αλλά και όσων μουσουλμάνων αποδέχονται τον κοσμικό και δημοκρατικό χαρακτήρα των χωρών στις οποίες ζούν και επιθυμούν να συνυπάρξουν και να συμβιώσουν με τους άλλους, σεβόμενοι τις διαφορετικές πολιτικές και κοινωνικές τους ιδέες και αντιλήψεις και τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις.

……….Μόνον στη Γαλλία υπολογίζεται πως υπάρχουν περί τις 750 τέτοιες ζώνες, στις οποίες το Γαλλικό κράτος ασκεί ελάχιστη ή καθόλου εξουσία, είτε λόγω μίας εσφαλμένης αντίληψης περί πολιτικής ορθότητας είτε λόγω αδυναμίας να ελεγχθούν οι δραστηριότητες των εξτρεμιστών μουσουλμάνων, καθώς οι τελευταίοι, έχοντας οργανωθεί σε εγκληματικές συμμορίες ή παραστρατιωτικές ομάδες, δεν επιτρέπουν στις περιοχές «τους» την είσοδο στις αστυνομικές ή σε όποιες άλλες δημόσιες αρχές. Ολόκληρες συνοικίες πόλεων, όπως το Παρίσι, η Μασσαλία, το Μπορντώ, ή η Τουλούζη, αποτελούν, ήδη, άβατα ελεγχόμενα από μουσουλμάνους, η θρησκευτική και φυλετική βία, εγκληματικότητα, αντικοινωνική συμπεριφορά και επιθετικότητα των οποίων εναντίον των μη μουσουλμάνων κατοίκων αναγκάζει τους τελευταίους να τά εγκαταλείπουν.

Χάρτης με τις περιοχές εντός και πέριξ του Παρισιού, όπου, εξ αιτίας της ισχυρή παρουσίας και παράνομης δράσης του ισλαμικού στοιχείου, το Γαλλικό κράτος ασκεί περιορισμένη κυριαρχία

……….Μοιραία, η παγίωση, επέκταση και τελικά η συνένωση των επί μέρους αυτών ζωνών σε ευρύτερες γεωγραφικά ενότητες, θα οδηγήσει, αρχικώς, σε μία άτυπη αυτονομία ολόκληρων περιοχών, η οποία νομοτελειακά θα κατοχυρωθεί στο μέλλον και θεσμικά, οδηγώντας στην δημιουργία ισλαμικών οντοτήτων στην Δύση, με την μορφή είτε αυτόνομων επαρχιών είτε ακόμη και ανεξαρτήτων κρατών.

……….Το ενδεχόμενο αυτό δεν είναι ούτε χρονικά μακρινό, ούτε απίθανο να συμβεί, δεδομένων των ρυθμών αύξησης των μουσουλμανικών πληθυσμών στις χώρες της Δύσης, της αποτυχίας των πολιτικών ενσωμάτωσής τους και της άρνησης των ιδίων των μουσουλμάνων να σεβαστούν τις συνταγματικές αρχές των χωρών υποδοχής τους και τον κοσμικό και δημοκρατικό τους χαρακτήρα, κυρίως, όμως, εξ αιτίας της αφέλειας που χαρακτηρίζει τον χειρισμό του κρίσιμου αυτού θέματος από πλευράς των Δυτικών, καθώς κυριαρχεί η άποψη πως οι μουσουλμάνοι και οι κοινωνικές και πολιτικές τους ιδέες μπορούν να συνυπάρξουν στα πλαίσια του σεβασμού της διαφορετικότητας, τον οποίον, όμως, αυτόν σεβασμό στην διαφορετικότητα απορρίπτει το ίδιο το Ισλάμ.

……….Ο κίνδυνος, επομένως, από τις τρεις αυτές προαναφερθείσες και αλληλλένδετες χρήσεις του ισλαμικού τεμένους ως χώρου πολιτικο-στρατιωτικής οργάνωσης και δράσης, ως χώρου, δηλαδή, οργάνωσης και ανάληψης ενός τζιχάντ, προς το παρόν επισήμως ακήρυχτου, αλλά συνεχώς εντεινόμενου και επεκτεινόμενου και όχι πάντοτε άοπλου, όπως αποδεικνύεται τόσο από τις συχνές τρομοκρατικές επιθέσεις σε χώρες της Δύσης, όσο και τις ακόμη συχνότερες εγκληματικές πράξεις βίας μουσουλμάνων σε μεμονωμένους πολίτες των χωρών αυτών, και οι οποίες λανθασμένα δεν θεωρούνται πράξεις τελούμενες στα πλαίσια αυτού του τζιχάντ, αφού εμπνέονται και καθοδηγούνται από τα διδάγματα του Κορανίου, είναι πολλαπλός.

……….Ο πολλαπλός αυτός κίνδυνος αφορά όχι μόνον την πρόσκαιρη, έστω, πρόκληση εντάσεων και συγκρούσεων μεταξύ των μουσουλμάνων με τις υπόλοιπες κοινωνικές και θρησκευτικές ομάδες ή τις τρομοκρατικές επιθέσεις τους εναντίον αμάχων, αλλά κυρίως και πρωτίστως την ειρήνη, ασφάλεια και εδαφική ακεραιότητα και κυριαρχία μίας χώρας και την αλλοίωση της ταυτότητας του λαού της μέσω της υποκατάστασης, έστω μερικής, των πολιτικών, πολιτιστικών και κοινωνικών της αξιών, από αυτές του Ισλάμ, του οποίου οι αξίες, αντικειμενικά, είναι ασύμβατες με την δημοκρατία, τις αρχές της ανεκτικότητας και του σεβασμού του διαφορετικού και τα ανθρώπινα δικαιώματα, ιδίως αυτά των γυναικών, των παιδιών, των ομοφυλοφίλων ή των αλλοθρήσκων, και απειλούν, επομένως, την συνοχή, ευημερία και, τελικώς, αυτήν την ίδια την ύπαρξη των πολυπολιτισμικών κοινωνιών της Δύσης.

Επίλογος

……….Επομένως, το ισλαμικό τέμενος δεν πρέπει να λογίζεται πάντοτε απλώς και μόνον ως ένας θρησκευτικός χώρος λατρείας, καθώς υπήρξε, από τις απαρχές ακόμη του Ισλάμ, οργανωτικό και συντονιστικό κέντρο της πολιτικής και ένοπλης δράσης των μουσουλμάνων εναντίον των μη μουσουλμανικών πληθυσμών.

……….Και συνεχίζει να λειτουργεί ακόμη και σήμερα, άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο, ακόμη και σε χώρες όπου το μουσουλμανικό στοιχείο είναι μειοψηφία, ως χώρος προπαγάνδας και φανατισμού των ισλαμικών μαζών, ως κέντρο διαμόρφωσης και άσκησης της πολιτικής και συχνά (παρα)στρατιωτικής δράσης των μουσουλμάνων εναντίον των μη μουσουλμανικών πληθυσμών, ως σημείο στρατολόγησης ενόπλων και ως κέντρο παροχής υλικής και ηθικής υποστήριξης των στρατιωτικών ή τρομοκρατικών δραστηριοτήτων των ενόπλων αυτών.

……….Αυτό καθιστά τα ισλαμικά τεμένη, είτε τα επισήμως αναγνωρισμένα είτε τα παρανόμως ή ατύπως λειτουργούντα, εν δυνάμει επικίνδυνα όχι μόνον για την κοινωνική ειρήνη και συνοχή μίας χώρας, αλλά και για αυτήν ακόμη την συνταγματική και πολιτειακή της τάξη και εδαφική της ακεραιότητα.

……….Αφελώς εφαρμόζεται ως πολιτική αντιμετώπισης του υπαρκτού αυτού κινδύνου η προσπάθεια ενσωμάτωσης των μουσουλμάνων σε ανοικτές πολυπολιτισμικές κοινωνίες στην βάση της αποδοχής και του σεβασμού της διαφορετικότητας, η αστυνόμευση και η απομόνωση των εξτρεμιστικών ισλαμιστικών στοιχείων, η επιτήρηση των δραστηριοτήτων και των κηρυγμάτων που λαμβάνουν χώρα στα τεμένη, καθώς και ο έλεγχος τόσο των πηγών χρηματοδότησής τους, όσο και των σχέσεων και των συνεργασιών τους με άλλα τεμένη ή με ισλαμικές τρομοκρατικές οργανώσεις.

……….Η πολιτική αυτή έχει ήδη αποτύχει επειδή παραβλέπεται, σκοπίμως ή όχι, το κύριο πρόβλημα, από το οποίο πηγάζουν όλα τα προαναφερθέντα και το οποίο δεν είναι άλλο από την πολιτικο-στρατιωτική φύση και οργάνωση του Ισλάμ, την αποσκοπούσα στον εξισλαμισμό, στην υποδούλωση ή στην εξόντωση των μη μουσουλμάνων, κάτι, άλλωστε, που επιτάσσουν το Κοράνιο και τα διδάγματα του Μωάμεθ.

……….Όσο ακολουθείται αυτή η αναποτελεσματική και λανθασμένη πολιτική, όσο παραβλέπεται ο μιλιταριστικός και απολυταρχικός χαρακτήρας του Ισλάμ και όσο το ίδιο το Ισλάμ δεν μεταρρυθμίζεται, απαρνούμενο τα πολιτικο-στρατιωτικά του χαρακτηριστικά, η ίδρυση και η λειτουργία ενός ισλαμικού τεμένους σε μία μη μουσουλμανική χώρα θα συνιστά απειλή και κίνδυνο για την ασφάλεια και τα δικαιώματα των πολιτών της, για την πολιτισμική ιδιοπροσωπία του λαού της, για το πολίτευμά της και, τέλος, για την εδαφική της ακεραιότητα ή και αυτήν ακόμη την ύπαρξή της.

18 Μαρτίου 2018

Δρ. Χρήστος Μητσάκης

mitsakis_christos@hotmail.com

***Τα παρατιθέμενα αποσπάσματα του Κορανίου προέρχονται από την έκδοσή του στα ελληνικά, το 2000, από το Συγκρότημα του Βασιλιά Φαχντ, της Σαουδικής Αραβίας, για την εκτύπωση·του Ιερού Κορανίου.

***

Σύντομο βιογραφικό του συγγραφέα:

Ο Χρήστος Μητσάκης είναι ψυχολόγος. Έχει σπουδάσει ψυχολογία στην Μ. Βρετανία, ενώ έχει κάνει και σπουδές δημοσιογραφίας στην Ελλάδα.

Σημείωση πνευματικών δικαιωμάτων:

Το κείμενο αυτό αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία του συγγραφέα και γράφτηκε για να δημοσιευτεί στον ιστοχώρο «Ελληνικό Ημερολόγιο».

Επιτρέπεται η δωρεάν αναδημοσίευσή του στο διαδίκτυο και μόνον, αυτούσιου και χωρίς αλλαγές του παρόντος κειμένου, μόνον μετά από άδεια του συγγραφέα, και με τον αυστηρό όρο να αναφέρονται σαφώς ο συγγραφέας και η αρχική πηγή δημοσίευσης, και εφ’ όσον η αναδημοσίευση περιλαμβάνει το σύντομο βιογραφικό του συγγραφέα, και την σημείωση πνευματικών δικαιωμάτων.

Απαγορεύεται η αφαίρεση ή προσθήκη λέξεων, φράσεων ή φωτογραφιών, και η με κάθε άλλο τρόπο τροποποίηση ή αλλοίωση του κειμένου και του περιεχομένου του.

***

ΠΗΓΕΣ

Έντυπες

  • Fregosi, P. (1998). Jihad in the West.
  • Kedar, M. & Yerushalmi, D. (2011). Sharia and violence in American mosques. The Middle East Quarterly, Vol. 18(3), pp. 59-72.
  • Khan, M. A. (2009). Islamic jihad – A legacy of forced conversion, imperialism, and slavery.
  • Leacroft, H. & Leacroft, R. (1976). The buildings of early Islam.
  • Murray, D. (2017). The strange death of Europe – Immigration, identity, Islam.
  • Spencer, R. (2008). Stealth jihad.
  • Sutliff, P. (2015). Civilization, jihad, and the myth of moderate Islam.
  • Συγκρότημα του Βασιλιά Φαχντ για την εκτύπωση·του Ιερού Κορανίου (2000). Το Ιερό Κοράνιο (Ελληνική μετάφραση).

Ηλεκτρονικές