ΗΠΕΙΡΟΣ ΕΝ ΧΟΡΩ
Κείμενο: Ηλίας Γκαρτζονίκας
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΧΟΡΟΥ
……….Από τα αρχαία χρόνια θεωρούσαν τον χορό τέχνη παλαιότερη και από την ποίηση. Βίωμα τού προϊστορικού ακόμα ανθρώπου ο ρυθμός, μπορεί να προκληθεί και χωρίς την προϋπόθεση τού ήχου. Ρυθμό δηλαδή, μπορεί να έχουν οι διάφορες κινήσεις τού σώματος που γίνονται αντανακλαστικά, όπως ο βηματισμός, ή για να ευκολύνουν την εκτέλεση κάποιας εργασίας, όπως η κωπηλασία κ.ά.
……….Αν τώρα οι κινήσεις αυτές δεν γίνονται για άλλο λόγο παρά μόνο για να προκαλέσουν ευχαρίστηση, ενώ παράλληλα έχουν και κάποιο περιεχόμενο (συμβολικό, μιμητικό), τότε γεννιέται η όρχηση – η τέχνη των εύρυθμων σωματικών κινήσεων.
……….Πιστεύεται ότι αρχικά οι άνθρωποι εκτελούσαν ρυθμικές κινήσεις εκφέροντας κάποιο μέλος από άναρθρους, χωρίς νόημα, ήχους, όπως γίνεται και σήμερα από τους κωπηλάτες ή άλλους χειρώνακτες. Αργότερα, μελοποιούσαν και ολόκληρες λέξεις που η εκφορά τους συνόδευε τις κινήσεις τους. Έτσι θεωρείται ότι προέκυψε η ποίηση – κατά τον ίδιο τρόπο που ένοπλοι πολεμιστές εκτελούσαν ρυθμικές κινήσεις για να επιδείξουν την μαχητική ικανότητά τους.
……….Στο μέλος, που αρχικά το αποτελούσαν άναρθροι ήχοι, προστέθηκαν αργότερα επικλήσεις και εγκώμια σε θεούς και ήρωες: έχουμε τότε την δημιουργία των θρησκευτικών και ηρωικών ποιημάτων, που κατόπιν, όταν τα εκτελούσαν σε άλλες περιστάσεις, τα μετέτρεπαν ανάλογα με τις υποθέσεις.
……….Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι περισσότεροι παραδοσιακοί χοροί που συναντούμε σήμερα αποτελούν στοιχεία πολιτισμού που οι ρίζες του ανάγονται στο πολύ μακρινό παρελθόν.
