ΞΕΝΟΦΩΝ ΚΟΝΤΙΑΔΗΣ – Ο ΗΡΩΑΣ ΤΩΝ ΜΕΤΟΠΙΣΘΕΝ (+20/4/1941)

Γ,

,

Ξενοφῶν Κοντιάδης – Ὁ ἥρωας τῶν μετόπισθεν (+20/4/1941)

,

……….Ἀνήμερα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ 1941, ὁ διαπρεπὴς καὶ πολλὰ ὑποσχόμενος ἐπιστήμων, Ξενοφῶν Κοντιάδης, φονεύθηκε ἐν ὥρᾳ καθήκοντος στὸ Στρατιωτικὸ Νοσοκομεῖο Ἰωαννίνων κατὰ τὴν διάρκεια βομβαρδισμοῦ του ἀπὸ Ἰταλικὰ καὶ Γερμανικὰ ἀεροπλάνα. Συνολικὰ χάθηκαν περίπου 50 ἀνθρώπινες ζωές. Τὸ Νοσοκομεῖο στεγαζόταν στὴν  Ζωσιμαῖα Παιδαγωγικὴ Ἀκαδημία Ἰωαννίνων καὶ παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι ἔφερε τὸ σῆμα τοῦ Ἐρυθροῦ Σταυροῦ, οἱ εἰσβολεῖς παρέβησαν τοὺς Διεθνεῖς κανόνες καὶ τὸ βομβάρδισαν.

……….Ὁ Ξενοφῶν Κοντιάδης γεννήθηκε τῷ 1903 στὴν Γαλλία (Μασσαλία), ὅπου καὶ σπούδασε. Πρῶτα ἀπέκτησε τὸ δίπλωμα τῶν βιολογικῶν ἐπιστημῶν καὶ κατόπιν ἐγγράφηκε στὴν Ἰατρικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου τῶν Παρισίων. Τῷ 1934 ἔλαβε τὸ διδακτορικό δίπλωμα. Τὸν Δεκέμβριο τοῦ 1935 ἐγκαταστάθηκε στὴν Ἀθῆνα καὶ τῷ 1937 ἀνέλαβε τὴν διεύθυνση τῆς 1ης Χειρουργικῆς Κλινικῆς τοῦ Ζαννείου Νοσοκομείου Πειραιῶς.

……….Τὸν Φεβρουάριο τοῦ 1937 ὀνομάστηκε ὑφηγητὴς τῆς Χειρουργικῆς ἀπὸ τὸ Πανεπιστήμιο Ἀθηνῶν, τῷ 1939 ἐπικουρικὸς καθηγητής παρὰ τὴν τακτικὴ ἕδρα τῆς χειρουργικῆς παθολογίας καὶ χειρουργικῆς προπαιδευτικῆς κλινικῆς καὶ τὸν Μάϊο τοῦ 1940, ἐξελέγη παμψηφεῖ τακτικὸς καθηγητὴς τῆς ἕδρας τῆς χειρουργικῆς παθολογίας.Συγχρόνως ἀνέλαβε τὴν διεύθυνση τῆς Προπαιδευτικῆς Πανεπιστημιακῆς Χειρουργικῆς Κλινικῆς τοῦ Ἱπποκρατείου, μετά τον θάνατο τοῦ Ἑμμανουὴλ Κοντολέοντος.

……….Τὴν 28η Ὀκτωβρίου 1940, τελειώνοντας τὴν παράδοση, ἀποχαιρέτησε τοὺς φοιτητές του, λέγοντας: «Κύριοι, γνωρίζετε τί συνέβη στν Πατρίδα μας. Πιστεύω τι καθες θ πράξ τ καθκον του. Σς εχομαι καλν τύχην. Τ μάθημα τελείωσεν». Ἀμέσως μόλις κηρύχθηκε ὁ Ἑλληνοϊταλικὸς πόλεμος, ὁ Κοντιάδης κλήθηκε καὶ κατετάγη ὡς ἔφεδρος πλωτάρχης ἱατρὸς στὸ Ναυτικὸ Νοσοκομεῖο Πατρῶν, μέχρι τὸν Νοέμβριο τοῦ 1940, ὁπότε καὶ τοποθετήθηκε στὸ Ναυτικὸ Νοσοκομεῖο Ναυστάθμου.

……….Γύρω στὰ τέλη Δεκεμβρίου τοῦ 1940, ἐνῷ εἶχε διορισθεῖ διευθυντὴς τοῦ Ναυτικοῦ Νοσοκομείου Πειραιῶς, ζήτησε μετάθεση στὸ νοσοκομειακὸ κέντρο τοῦ μετώπου καὶ μετὰ ἀπὸ ἐπίμονη αἴτησή του, πέτυχε νὰ τοποθετηθῇ ἀπὸ τὴν 1η Ἰανουαρίου 1941 ὡς διευθυντὴς μὲ τὸν βαθμὸ τοῦ ἀντιπλοιάρχου στὸ Στρατιωτικὸ Νοσοκομεῖο Ἰωαννίνων, ὅπου ἵδρυσε χειρουργικὸ κέντρο γιὰ τοὺς παγοπλήκτους καὶ τοὺς σοβαρὰ τραυματισμένους πολεμιστές.

……….Τὴν ὥρα τοῦ καθήκοντος καὶ τῆς προσφορᾶς, σκοτώθηκε ἀπὸ βόμβα ἀεροπλάνου στὸ πεδίο τῆς τιμῆς, χειρουργώντας. Κατὰ τὸν βομβαρδισμό φονεύθηκαν δύο ἀρχίατροι, 18 ὁπλίτες καὶ 6 ἀδελφὲς τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἐρυθροῦ Σταυροῦ. [Πηγή: «Ἡ Ἐγκυκλοπαίδεια τοῦ Ἡλίου».]

……….Ὁ Γεώργιος Κωστούλας ὁ ὁποῖος ἐργάσθηκε στὸ Στρατιωτικὸ Νοσοκομεῖο Ἰωαννίνων, μετέφερε μὲ διηγήσεις του στὴν ἐγγονή του Μαριάννα Δαλαμάγκα (Marianna Dalamaga), τὶς φρικτὲς εἰκόνες ἐκείνης τῆς ἀποφράδας ἡμέρας.  «[ ]Διαμελισμένα πτώματα, αἷμα παντοῦ, φωνὲς καὶ κλάματα! Ὅλοι πίστευαν ὅτι τὸ Νοσοκομεῖο θὰ προστατευόταν.»

………. Ὁ Ξενοφῶν Κοντιάδης τιμήθηκε μὲ τὸν Ταξιάρχη Τάγματος τοῦ Φοίνικος μετὰ ξιφῶν, καὶ τὸν Ταξιάρχη Τάγματος Γεωργίου Α’ μετὰ ξιφῶν. Τὸ Ἱπποκράτειο τιμῶντας τὸν ἥρωά του, τοποθέτησε τὴν προτομὴ του, φιλοτεχνημένη ἀπὸ τὸν γλύπτη Ἀθανάσιο Ἀπάρτη, στὴν πλέον περίοπτη θέση τοῦ ἰσογείου τοῦ Νοσοκομείου. Μὲ ἀπόφαση τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου τοῦ Νοσοκομείου, τὰ Κεντρικὰ Χειρουργεῖα ὀνομάσθηκαν «Χειρουργεῖα Ξενοφῶν Κοντιάδης».

Ὁ θάνατός του, θεωρήθηκε ἡ μεγαλύτερη ἐπιστημονικὴ ἀπώλεια τοῦ πολέμου 1940-1941.


Πηγές:

Copyright (©) «Ἑλληνικὸ Ἡμερολόγιο»