ΙΕΡΟΕΘΝΟΜΑΡΤΥΡΕΣ

ΙΕΡΟΕΘΝΟΜΑΡΤΥΡΕΣ – ΙΕΡ.ΗΛΙΑΣ ΑΛΕΞΙΑΣ (+9/6/1947)

,

,

Μητρόπολις Ναυπακτίας και Ευρυτανίας
Ιερ. Ηλίας Αλεξίας

.

……….Πενήντα οικογένειες είναι η ενορία Αγίου Χαραλάμπους Κτημενίων Ευρυτανίας. Πολύν καιρό έμεινε χωρίς εφημέριο. Το 1933 τέλος τα βλέμματα όλων στράφηκαν στον Ηλία Αλεξία. Γέννημα και θρέμμα τού μικρού αυτού χωριού ξεχώριζε ανάμεσα στους συγχωριανούς του. Φρόνιμος οικογενειάρχης είχε βίον πολύ ομαλό, άμεμπτο ήθος, χαρακτήρα ευθύ. Κι ακόμα είχε πόθο και κλίση να διακονήσει την Εκκλησία σαν λειτουργός της.

……….Έτσι, τον εκλέγουν οι συγχωριανοί του και τον στέλνουν στο Εκκλησιαστικό Φροντιστήριο Κορίνθου. Στα 1936 χειροτονήθηκε κι ανέλαβε τα καθήκοντά του στο μικρό χωριό του.

……….Ήταν προικισμένος με πολλά χαρίσματα. Μελετούσε συνεχώς τον λόγο τού Θεού. Ήξερε πως, γιά να μπορεί ο καλός ιερεύς να ειπεί κάτι στους χριστιανούς του, έχει απόλυτη ανάγκη από τον εφοδιασμόν αυτό. Γέμιζε λοιπόν το δισάκκι του με τον σπόρο τού Ευαγγελίου κι έσπερνε ύστερα πλούσια στις ψυχές. Έσπερνε αυτός ακούραστα, «ἐπ’ εὐλογίαις» και προσδοκούσε πάντα κι ένα θερισμόν «ἐπ’ εὐλογίαις», πι­στεύοντας ότι το παν είναι «ὁ αὐξάνων Θεός».

……….Δεν είχε μόνο πολλή ευλάβεια και βαθειάν αφοσίωση στα ιερατικά του καθήκοντα, μα ήταν κι ένας στοργικός πνευματικός πατέρας. Στην Κατοχή προσπάθησε να ξυπνήσει και να καλλιεργήσει στις ψυχές των ενοριτών του την αγάπη και την αλληλεγγύη. Κι επέτυχε σε τόσο βαθμό η ιερά του προσπάθεια, ώστε κανένα από τα λιγοστά αλήθεια πρόβατά του δεν χάθηκε.

……….Συνέχεια και σταθερά έκαμε την χριστιανική και εθνική του εργασία ο π. Ηλίας ως την άνοιξη τού 1947. Τότε η ανταρσία ήταν στο φούντωμά της. Στις 9 Ιουνίου είχε ανάψει μιά δυνατή μάχη ανάμεσα στρατού και συμμοριτών κοντά στο χωριό. Ο π. Ηλίας σοβαρός κι αεικίνητος προσπαθούσε να βγάλει τις γυναίκες και τα παιδιά έξω απ’ τις σφαίρες των συμμοριτών και να τις οδηγήσει σ’ ασφαλισμένο μέρος.

……….Ήρθε όμως και βρήκε τον ίδιο ένα φαρμακερό βόλι. Μάταια προσπάθησαν να τον σώσουν πηγαίνοντάς τον στο Καρπενήσι. Στον δρόμο παρέδωσε το πνεύμα του στον Κύριο. Μακαρισμένος. Τού είχε δοθεί στεφάνι στους αγώνας του, η χριστιανική ευθανασία.

  • Ἐπιμέλεια κειμένου καὶ εἰκόνας :  « Ἑλληνικὸ Ἡμερολόγιο »
  • Πηγή: Το έργο τού Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, «Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1942-1949.»
Γι' αὐτό, τῶν ἱερέων ποὺ ἐμαρτύρησαν γιὰ τὴν Ἐκκλησία καὶ τὸ Ἔθνος τους,  ἄς εἶναι ἡ μνήμη αἰωνίᾳ.