.
……….Ὅταν ὁ Γενναῖος Κολοκοτρώνης ἐπέστρεψεν ἀπὸ τὴν Ρούμελην, καὶ μετὰ τὸν μεγάλον πόλεμον τοῦ Δερβενακίου ἔφθασεν εἰς τὸ στρατόπεδον τοῦ πατέρα του, εἶχε μαζύ του καὶ τὸν καπετὰν Γάτσον τὸν Μακεδόνα, ἔχοντα καὶ τὸν μεγαλύτερον υἱόν του τὸν ὀνομαζόμενον Μήτσιον. Οὗτος ὁ περίφημος καπετάνιος ἦτον εἰς τὰ ὅπλα ἐκ γενετῆς, καὶ σύντροφος ἀχώριστος τοῦ βουνοῦ τοῦ Ὀλύμπου. ……….Εὑρεθεὶς εἰς τὴν εἰσβολὴν τοῦ Δράμαλη ἐπολέμησεν εἰς μερικὰς μάχας μὲ τοὺς Πελοποννησίους κατὰ τὰ Βασιλικὰ καὶ τὸ Δερβενάκι, ὅπου ἦτο καὶ ὁ Γενναῖος ὁ φίλος του, μὲ τὸν ὁποῖον πάντοτε ἦτο μαζὺ, καὶ ὁμοῦ ἔβγαινεν εἰς τοὺς πολέμους ὅσον χρόνον ἔμεινεν ἐκεῖ, ὁδηγῶν τοὺς ὑπ᾿ αὐτὸν στρατιώτας καὶ συμπατριώτας του Μακεδόνας. Ὁ Γάτσος καὶ οἱ στρατιῶταί του ἐπολέμησαν γενναίως, καὶ οἱ Πελοποννήσιοι εὐχαριστήθησαν, διότι εἶδον ἄνδρας ἔχοντας ζῆλον καὶ ἐθνισμὸν μέγαν καὶ ἐπεθύμουν νὰ εἶχον τοιούτους συντρόφους.
Τὰ γεγονότα τῆς Νάουσας (Φεβρουάριος - Ἀπρίλιος 1822)
……….Στὴν Νάουσα εἶχε ἱδρυθεῖ ἀπὸ τὶς παραμονὲς τῆς Ἐπανάστασης, ἐπαναστατικὸ κέντρο μὲ τὴν συμμετοχὴ τῶν Ζαφειράκη Λογοθέτη ἀπὸ τοὺς προύχοντες, Ἀναστάσιου Καρατάσιου, ἀρχικλέφτη τοῦ Βερμίου (βλαχόφωνου) καὶ Ἀγγελῆ Γάτσου, ἀρχικλέφτη τῆς Ἔδεσσας. Τὴν ὀργάνωση τοῦ ἀγῶνα στὴν Νάουσα ἀνέλαβαν οἱ Καρατάσιος, Γάτσος καὶ Συρόπουλος.
……….Ὁ Γάτσος εἶχε πελώριο ἀνάστημα, μέτωπο πλατύ, ἦταν ξανθός, δασύτριχος, ρωμαλέος καὶ ἀνδρειότατος. Ἦταν ἀφοσιωμένος στὸν Καρατάσιο μὲ τὸν ὁποῖο τὸν συνέδεαν κοινοὶ ἀγῶνες καὶ φιλία. Ἡ κατάσταση στὴν περιοχὴ τοῦ Βερμίου ἦταν ἀνήσυχη, κυρίως λόγῳ τῆς ἐξέγερσης στὴν Χαλκιδική. Τὸν Φεβρουάριο τοῦ 1822 κι ἀφοῦ μάταια περίμεναν εἰδήσεις ἀπὸ τὸν Ὑψηλάντη, συνῆλθαν οἱ ἐπικεφαλῆς τῆς ἐπανάστασης τῆς Νάουσας σὲ σύσκεψη ποὺ ἔγινε στὸ μοναστήρι τῆς Παναγίας τοῦ Δοβρᾶ. Συμμετεῖχαν οἱ Ζαφειράκης, Καρατάσιος, Γάτσος κ.ἄ. Κλήθηκαν καὶ ὅλοι οἱ ἀρματολοὶ καὶ διατάχθηκε συγκέντρωση ὅπλων, πολεμοφοδίων καὶ τροφίμων.
……….Τὴν Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας (19-2/3-3-1822) στὴν ἐκκλησία τοῦ Ἁγ. Δημητρίου κηρύχθηκε, μέσα σὲ ἐκδηλώσεις ἐνθουσιασμοῦ, ἡ ἐπανάσταση. Ὁ Καρατάσιος ὁρίσθηκε ἀρχηγὸς κι αὐτὸς ἔκαμε τὴν κατανομὴ τῶν δυνάμεων τῶν ὑπερασπιστῶν τῆς Νάουσας.
……….Τετρακόσιοι πενήντα πολεμιστὲς (οἱ περισσότεροι δίγλωσσοι), ἦρθαν ἀπὸ τὰ χωριὰ Δαρζίλοβο, Ὄσλιανη κ.ἄ. μὲ ἀρχηγοὺς τὸν Ἀγγελῆ Γάτσο καὶ τοὺς (ἐπίσης σλαβόφωνους) ἀδελφοὺς Σιούγκαρα. Ὁ Καρατάσιος διαίρεσε ὅλη τὴν δύναμη (ἀπὸ 4-5.000 ἄνδρες περίπου), σὲ 3 φάλαγγες. Μία ἀνέλαβε προσωπικὰ ὁ ἴδιος μὲ ὑπαρχηγὸ τὸν δευτερότοκο γιὸ τοῦ,Τσάμη Καρατάσιου. Τὴν δεύτερη ἀνέθεσε στὸν Ἀγγελῆ Γάτσο, μὲ ὑπαρχηγὸ τὸν ἀδερφὸ του, Πέτρο, καὶ τὴν τρίτη ἀνέθεσε στὸν γιὸ του, Γιαννάκη Καρατάσιο, ποὺ ὁρίσθηκε φρούραρχος τῆς Νάουσας.
……….Τὴν ἐπομένη ὁ γερο-Καρατάσιος, παίρνοντας μαζὶ του τοὺς ἄνδρες τοῦ Ἀγγελῆ Γάτσου, τὸν Σιούγκαρα καὶ τὸν Ραμαντάνη (δύναμη περίπου 1.800 πολεμιστῶν), ἐξεστράτευσε πρὸς κατάληψη τῆς Βέροιας. Στὸν Πέτρο Γάτσο, μὲ 200 ἄνδρες, ἀνέθεσε τὴν διακοπὴ τῶν συγκοινωνιῶν μεταξὺ Βέροιας καὶ Γιαννιτσῶν καὶ τὴν τοποθέτηση φυλακίων. Ἡ ἐπίθεση ἐκδηλώθηκε ὑπὸ δυσχερεῖς συνθῆκες, ἀλλὰ οἱ τοῦρκοι ὑπέστησαν δεινὴ ἥττα καὶ εἶχαν 1.500 νεκροὺς καὶ τραυματίες, ἐνῶ οἱ ἑλληνικὲς ἀπώλειες ἦταν ἀσήμαντες.
……….Ὅταν πληροφορήθηκε τὴν ἥττα ὁ Μεχμὲτ Ἐμίν Ἐμποῦ Λουμπούτ, συγκέντρωσε στὴν Θεσσαλονίκη 6.000 ἄνδρες, ἱππικὸ καὶ 12 πυροβόλα κι ἀφοῦ πέρασε ἀπὸ τὴν Βέροια, κατευθύνθηκε στὴν Νάουσα.
……….Οἱ Ναουσαῖοι ἀρχηγοὶ ὁρκίσθηκαν νὰ δώσουν τὸν ὑπέρ πάντων ἀγῶνα. Ὁ Γάτσος κατέλαβε τὸ μοναστήρι τοῦ Ἁγίου Προδρόμου καὶ τὰ Καραούλια. Βλέποντας ἀπὸ τὴν κορυφὴ τοῦ Κουκουλιοῦ τὶς κινήσεις τῶν τούρκων, διέταξε τὸν ἀδερφὸ του, Πέτρο, νὰ καταλάβῃ θέση ἀνάμεσα στὸν Ἅγιο Πρόδρομο καὶ στὸ Κουκούλι κι ἔτσι οἱ τοῦρκοι τέθηκαν μεταξὺ δύο πυρῶν. Τὸ τέχνασμα πέτυχε καὶ οἱ τοῦρκοι ὑπέστησαν πανωλεθρία.
……….Ὁ Ἐμποῦ Λουμποὺτ ἀπὸ τὶς 14-4-1822 ἐνισχύθηκε μὲ περισσότερους ἄνδρες καὶ ἐφόδια κι ἄρχισε σφοδρὸ βομβαρδισμό τεσσάρων ἡμερῶν. Στὶς 18-4-1822, ὕστερα ἀπὸ λυσσῶδεις μάχες, περικύκλωσε τὴν Νάουσα, καὶ στὶς 24-4-1822 ἡ ἄμυνα ἔσπασε καὶ οἱ τοῦρκοι ἐπιδόθηκαν σὲ σφαγή, λεηλασίες καὶ ἐμπρησμούς.
……….Ὁ γερο-Καρατάσιος μὲ ὑπαρχηγὸ τὸν Γάτσο καὶ ἄλλους ἀρχηγούς, τούς Δουμπιώτη, Συρόπουλο, Λάζο καί Κότα, μὲ τὸν γιὸ του, Τσιάμη, καὶ 300 ἄνδρες, πέρασε στὴν Θεσσαλία καὶ κατευθύνθηκε στὸν Ἀσπροπόταμο.
-
Πηγή : www.e-istoria.com