.

.

Η μεγάλη σφαγή τής Τριάδος τού Νομού Σερρών (12/11/1944)

.

ΤΡΙΑΔΑ 
(Φύσει οχυρά θέση, στους πρόποδες των Κρουσίων ορέων).

……….Στις 12 Νοεμβρίου 1944, ο ΕΛΑΣ επιτέθηκε με δύναμη χιλίων περίπου ανταρτών και από πολλές κατευθύνσεις εναντίον τής Τριάδος.

……….Οι διακόσιοι πενήντα αμυνόμενοι αντάρτες υπό τον Οπλαρχηγό Ζαπρούδη Απόστολο, προέβαλαν σθεναρή αντίσταση και διατήρησαν τις θέσεις τους επί διήμερο, παρά τις απώλειές τους.

……….Οι επιτιθέμενοι ΕΛΑΣίτες απέτυχαν τέσσερεις φορές να γίνουν κύριοι τής Τριάδος, οπότε ζήτησαν την βοήθεια τού βουλγαρικού στρατού σε πυροβολικό και όλμους, με τα οποία ανέσκαψαν κυριολεκτικώς το αμυντικό οχυρό τής Τριάδος, αποδεκατίζοντας τους αμυνόμενους.

……….Ο Οπλαρχηγός Ζαπρούδης με την έλευση τής νύχτας, επιχείρησε και κατάφερε να περάσει ανάμεσα από τον κλοιό των ΕΛΑΣιτών με όσους αγωνιστές είχαν απομείνει, και έτσι οι επιτιθέμενοι κατέλαβαν την Τριάδα.

……….Ακολούθησαν εμπρησμοί σπιτιών, λεηλασίες και γενική σφαγή οκτακοσίων δέκα (810) ανδρών, γυναικών και παιδιών, οι οποίοι αποτέλεσαν τον ομαδικό τάφο τής Τριάδος, που παραμένει αδιάψευστος μάρτυρας τής κομμουνιστικής θηριωδίας και προδοσίας.

Σχετικά με τις ανεξάρτητες ανταρτικές ομάδες ΠΑΟ.

……….Μετά την αυτοδιάλυση λόγω ελλείψεως οπλισμού και πυρομαχικών των μεγάλων και διοικούμενων από την Κεντρική Επιτροπή τής οργανώσεως ανταρτικών μονάδων τής ΠΑΟ, δημιουργήθηκαν, όπως ήταν επόμενο, δισεπίλυτα προβλήματα, οφειλόμενα κυρίως στην εκδικητική μανία και την εσκεμμένη αντιπαράθεση τού ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, που επεδίωκε την πλήρη και με κάθε τρόπο επικράτηση, εξουδετερώνοντας αδίστακτα τους αντιφρονούντες.

……….Σε πολλές περιοχές, ιδιαιτέρως στην Κεντρική και Δυτική Μακεδονία, τοπικοί παράγοντες και οπλαρχηγοί έδωσαν με δική τους [ ] πρωτοβουλία διέξοδο στην αντεθνική και εγκληματική αντιπαλότητα των κομμουνιστών τής περιοχής, δρώντας ως ανεξάρτητες ομάδες προκειμένου να προστατεύσουν την ζωή τους και τα χωριά τους.

……….Ο Οπλαρχηγός Ζαπρούδης Απόστολος, κατάφερε με επιτυχείς καταδρομικές ενέργειες σε αποθήκες εγκαταλειφθέντων πυρομαχικών από τον διαλυθέντα Ελληνικό Στρατό, μέσα στην βουλγαροκρατούμενη ζώνη (παλαιά οχυρά τής Γραμμής Μεταξά), να εξοικονομήσει αρκετές ποσότητες πολεμικού υλικού και να συντηρήσει τον αντιστασιακό αγώνα σχεδόν μέχρι το τέλος τού 1944.

……….Την έντονή του δραστηριότητα συνέδραμε και ο Ταγματάρχης Σπυρίδων Σπυρίδης ο οποίος κάλυπτε την Βισαλτία και την παραστρυμόνια περιοχή, πετυχαίνοντας τελικά επαφή με το Στρατηγείο Μέσης Ανατολής (ΣΜΑ).

……….Ο Ζαπρούδης και άλλοι οπλαρχηγοί, ύστερα από πολλές συγκρούσεις με μικτά και ξεκάθαρα συνεργαζόμενα σε ολόκληρο τον ελληνικό βορρά βουλγαρο-ΕΛΑΣίτικα τμήματα, (δεδομένου ότι οι Γερμανοί είχαν περιοριστεί στην Θεσσαλονίκη), δεν επέτρεψαν την επικράτηση των κομμουνιστών στην περιοχή μέχρι τα τέλη Νοεμβρίου 1944. Διέσωσαν μάλιστα και την πόλη τής Νιγρίτας από ολική καταστροφή με την οποία απειλήθηκε από τους αποσυρόμενους εκδικητικούς Γερμανούς.

……….Η συνέχεια όμως λόγω ελλείψεως πυρομαχικών, αλλά και τής παρεμβολής τού τακτικού πλέον βουλγαρικού στρατού με βαρέα όπλα υπέρ τού ΕΑΜ/ΕΛΑΣ, υπήρξε τραγική γιά τους πατριώτες αγωνιστές τής Κεντρικής Μακεδονίας.

……….Το ολοκαύτωμα Τριάδος, Προμαχώνος, Βροντούς, Τραπεζίων, Μαϊούν Ντερέ, Αρναίας, Κιλκίς με εκατόμβες νεκρών, αποδεικνύει όχι μόνο το μέγεθος τής εθελοθυσίας, αλλά και την πατριωτική στάση των θυσιασθέντων, οι οποίοι παρέμειναν σταθεροί στα εθνικά τους πιστεύω μέχρι τέλους, με πίστη στην εθνική απελευθέρωση και την Ελληνική Μακεδονία, την κατά τής οποίας επίθεση πρώτοι αντιμετώπισαν.

---

Πηγή:

• «Η ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ 1941-1945, Ιστορικές μαρτυρίες», Πανελλήνια Συνομοσπονδία Εθνικών Αντιστασιακών Οργανώσεων 1941-1945.

• Επιμέλεια κειμένου:  Ἑλληνικὸ Ἡμερολόγιο.