,

.

Ἐν ἔτει 2000

Φαίδρου Μπαρλᾶ

 

Ὅταν μεγάλωσε, ἔμαθε

πὼς ὁ πατέρας του

ἧταν κι αὐτός,

«τὴ νύχτα ἐκείνη»,

στὸ Πολυτεχνεῖο.

*

Ἡ θεία του ἡ Λιλή,

ὁ θεῖος του ὁ Μιχάλης,

ἧταν κι αὐτοί,

«τὴ νύχτα ἐκείνη»,

στὸ Πολυτεχνεῖο.

*

Ὅλοι οἱ γνωστοὶ τοῦ μπαμπᾶ,

ὅλες οἱ γνωστὲς τῆς μαμᾶς,

ἧταν κι αὐτοί,

«τὴ νύχτα ἐκείνη»,

στὸ Πολυτεχνεῖο…

*

Τώρα, κάθε πρωί,

καθὼς κατηφορίζῃ τὴν ὁδὸ Πατησίων

κι ἀντικρύζῃ τὴν καγκελλόπορτα

τὴν κλεισμένη «εἰς μνήμην»,

στριφογυρίζει στὸ νοῦ του

ἡ ἴδια ἀπορία :

*

«Πῶς διάβολο χώρεσαν

ὅλοι αὐτοὶ ἐδῶ μέσα ;..»

---

---

• Πηγή: Τὰ «῎Απαντα» τοῦ Φαίδρου Μπαρλᾶ, ἐκδόσεις «Τὰ Νέα ῾Ελληνικά» μὲ εἰσαγωγὴ τοῦ ῾Ρένου Ἀποστολίδη.

---