ΤΟ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ ΧΑΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ, Η ΑΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΜΑΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ

,

,

Τὸ προφητικὸ χάρισμα τοῦ ἁγίου Παϊσίου, ἡ ἀγωνία του καὶ ἡ σημασία τῆς προσωπικῆς μας μετάνοιας

Ἀπομαγνητοφώνηση ἐπιλεγμένων ἀποσπασμάτων ὁμιλίας τοῦ Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου κ.κ. Νεοφύτου.

……….Ὁ ἅγιος Παΐσιος εἶναι: ὁ Καππαδόκης, τὸ τονίζω αὐτό, ὁ Κ α π — π α δ ό κ η ς, ποὺ ἔγινεν ἁγιορείτης, λόγῳ προσφυγιᾶς, λόγῳ προσφυγιᾶς, καὶ τώρα πιά, Οἰκουμενικὸς ἅγιος, διδάσκαλος τῆς Ὀρθοδοξίας, ἐξαιρέτως τοῦ μοναχικοῦ καὶ τοῦ ἔγγαμου βίου, θαυμαστὸς προφήτης τοῦ Γένους μας, ποὺ δοκιμάζει τὴν πίστιν καὶ τὴν ἀπιστίαν πολλῶν.

……….Αὐτὸ τὸ ὁποῖον ἐκαθόρισεν τὸν ὅλον χαρακτῆραν του ἀπὸ τὰ πρῶτα του πρῶτα του χρόνια –  ὄχι τὰ δέκα, τὰ πρῶτα πέντε χρόνια –  ἦταν ὅπως σᾶς προεῖπα, ἡ προσφυγικὴ του ἰδιότητα. Εἴπαμεν στὴν ἀρχὴν γιὰ τήν, γιὰ νὰ τὸν κατανοήσομεν καλλίτερα, διότι πραγματικὰ ἀπὸ ὅλους τοὺς ἁγίους γέροντες, σήμερα, ἔχει τὸ μεγαλύτερον ὄνομα, ἀλλὰ καὶ τὴν πιὸ μεγάλη παρεξήγηση.

……….[…]Ἡ Παναγία τοῦ ἐμφανίστηκεν ἀρκετὲς φορές· αὐτὰ ποὺ ἀκούουν πολλοὶ ὡς προφητεῖες, νὰ ξέρετε ὅτι τὰ περισσότερα εἶναι, τῆς Παναγίας ἀποκαλύψεις στὸν γέρο Παΐσιον, καὶ τοῦ ἁγίου Ἀρσενίου· τὰ ὁποῖα κατέγραφεν παιδιόθεν ἀπὸ τοὺς Μικρασιᾶτες Φαρασιῶτες πρόσφυγες ποὺ τὰ διέσωσαν.

……….Ἀλλά, ἐπαναλαμβάνω, πλεῖστα ὅσα ἦταν ἀποκαλύψεις τῆς Παναγίας ποὺ εἶχε εἰς τὴν προσευχὴν του καὶ εἰς τὴν πολλὴν του Ἀγωνίαν. […] Ἦταν ἕνας ἄνθρωπος ὁ ὁποῖος αἰσθανόσουν ὅτι ἦταν σύγχρονος, κι’ ἄς ἦταν ἕνας ἀσκητὴς τόσο λιτός καὶ τόσον αὐστηρός, γιατὶ εἶχεν καλὴν Ἀγωνίαν. […] Ἐπαρακολουθοῦσεν τὸ πολιτικό γίγνεσθαι. Δὲν ἦταν ἀδιάφορος. Καὶ μποροῦσε νὰ σοῦ πῇ, τί θὰ γίνῃ εἰς τὸν Κόσμον μας μετὰ ἀπὸ δεκαετίες ὁλόκληρες.

……….Αὐτό ἦταν ἕνα φαινόμενον, τὸ ὁποῖον θέλει μιᾶν ἑρμηνείαν, γιατὶ μοῦ κάμνει ἐντύπωση, ἄκουσα καὶ μερικοὺς ἀρχιερεῖς τελευταῖα ποὺ ἔγινεν ἡ ἁγιοκατάταξις, καὶ ἐλυπήθηκα. Γιατὶ δὲν ἐμποροῦσαν νὰ ἑρμηνεύσουν τὸ προφητικὸ χάρισμα τοῦ ἁγίου Παϊσίου. Καὶ τὸ θεωροῦσαν ὅτι ἦταν, ὑπερβολὴ τῶν ἐπισκεπτῶν, τῶν, αὐτῶν ποὺ ἐκατέγραψαν τὲς προφητεῖες· δὲν εἶναι καθόλου ὑπερβολή.

……….[…] Δὲν σᾶς κάνει ἐντύπωσιν ἡ ἁγιοκατάταξις ποὺ ἔγινεν τόσο γρήγορα, καὶ τοῦ ἁγίου Πορφυρίου καί τοῦ ἁγίου Παϊσίου ;  Ἰδιαιτέρᾳ γιὰ τὸν ἅγιον Παΐσιο ἐγὼ ἐξεπλάγηκα. Θέλει πολλὴν τόλμη, νὰ μένῃς στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ νὰ ἁγιοκατατάξῃς αὐτὸν ποὺ προφήτευσεν, τὴν διάλυση τῆς τουρκίας…

……….[…] Ὁ γέροντας μιλοῦσεν μὲ ἔνταση γι’ αὐτὰ τὰ πράγματα γιατὶ τὰ ζοῦσε μὲ ἔνταση. Ἔβλεπεν τὰ μέλλοντα ὡς παρόντα. Ἦταν ἄνθρωπος ὁ ὁποῖος ἔβλεπεν τὴν Ἱστορίαν. Καὶ ἡ Ἱστορία του ἡ ὁποία ἀκόμα δὲν ἐπραγματοποιήθηκεν στοὺς δικοὺς μας ὀφθαλμούς.

……….Γιατὶ αὐτὸς ἔβλεπε ; Γιατὶ αὐτὸς μιλοῦσε ; Νομίζω (ατή εναι προσωπική μου ρμηνεία, μπορε ν χω λάθος), ὁ λόγος ἦταν, τὸ ὅτι, εἶχε τὴν προσφυγικὴν καταγωγήν.

……….[…] γιατὶ ζοῦσεν πιὸ ἔντονα, τὸν  π ό θ ο ν  τῆς ἐλευθερίας τῶν σκλαβωμένων μας πατρίδων. Φαίνεται, ὅτι ὁ Θεός, ὁ ὁποῖος εἶναι ἡ ἄκρα ταπείνωσις (κα θ δομε τν εκόνα τς κρας ταπείνωσης σ λίγες μέρες), ὑπηρετεῖ τὸν κάθε ἅγιον, σ’ αὐτὸν ποὺ ποθεῖ. Ποὺ εἶναι ὁ βαθύτερός του πόθος.

……….[…] Αὐτὸς, ὁ Παΐσιος, εἶχεν αὐτὸν τὸν π ό θ ο ν! Πότε νὰ ἐλευθερωθῇ ἡ Πόλις, οἱ πατρίδες του, ἡ Κύπρος, πού, τοῦ ἔδωσεν μὲ ἀκρίβειαν, νὰ δῇ τὰ μέλλοντα. Τώρα, σ’ αὐτόν, τὸ τονίζω γιατὶ ἔχει παρεξηγηθεῖ, αὐτὸ ποὺ εἶναι σημαντικὸν νὰ κρατήσουμε, καὶ ἰδιαιτέρως ἐμεῖς οἱ Κύπριοι, ποὺ εἴμεθα παθόντες καὶ μαθόντες, εἶναι τὸ ἑξῆς:

……….Ὄχι νὰ θέλομεν νὰ μάθομεν, πότε καὶ πῶς, θὰ γίνουν ὅλ’ αὐτά τὰ σπουδαῖα γεγονότα, ποὺ μᾶς ἀφοροῦν καὶ μᾶς βεβαίως. Τὸ ζήτημα εἶναι πῶς θὰ τὰ διαχειριστοῦμε Σημασίαν ἔχει, ἐμεῖς πῶς θὰ διαχειριστοῦμε αὐτὰ τὰ γεγονότα. Καὶ τὸ εἶχεν ἔγνοια αὐτὸν ὁ ἅγιος. Ἔβλεπεν ὅτι ἐμεῖς, ἔχομεν, ἔτσι, μίαν μανίαν μόνον εἰς τὸ θαῦμα, στὴν προφητείαν καὶ εἰς τὴν εὔκολην λύση.

……….Καὶ μοῦ κάμνει ἐντύπωσιν, ὅτι, μᾶς προετοιμάζει ὁ Θεός σιγᾶ-σιγᾶ, μ’ ἕναν δικὸν του τρόπον, ὅμως, εἶναι καλά, νὰ γνωρίζομεν ὅτι, ὁ καλύτερος τρόπος διαχείρισης, τῶν γεγονότων ποὺ ἔρχονται καὶ ἤδη ἔχουν ἀρχίσει, εἶναι, νὰ ἔχουμε φώτιση. Ἕνας ἄνθρωπος ποὺ ἔχει φώτιση, μπόρει, νὰ παίρνῃ γρήγορες ἀποφάσεις. Νὰ παίρνῃ βέβαιες ἀποφάσεις, στὴν δύσκολήν του ὥρα.

……….Ἄρα, θὰ πρέπῃ γιὰ νὰ ἔχομεν φώτισιν, νὰ καθαρίζουμε συνεχῶς τὴν καρδίαν μας, καὶ τὸν νοῦ μας. Καθαρίζομεν τὴν καρδίαν καὶ τὸν νοῦ διὰ τῆς μετανοίας. Ἄρα, ὅ,τι καὶ νὰ κάμομεν, ἐπιστρέφομεν στὴν μετάνοιαν τὴν προσωπικήν. Ὄχι μιὰ γενικὴν μετάνοιαν καὶ ἀόριστην ὅπως κηρύττομεν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ ἱεροκήρυκες. Ἀλλὰ προσωπικὴν μετάνοιαν.

……….Νὰ κάτσω νὰ σκεφτῶ, ποιὸ εἶν’ τὸ δικὸ μου πάθος ; Τὸ κυρίαρχό μου πάθος; Νὰ τὸ βρῶ αὐτὸ τὸ κυρίαρχό μου πάθος. Ἤ ἄν ἔχω τόσον ἐγωισμὸν καὶ τέτοιαν αὐτοπεποίθηση ποὺ δὲν βρίσκω, νὰ τοῦ πῶ: «Χριστὲ μου φανέρωσέ μου ποιὸς εἶμαι, δεῖξε μου ποιὸς εἶμαι» καὶ θὰ μᾶς δείξῃ ὁ Θεός.

……….Ἡ ἔγνοια μας θὰ πρέπῃ νὰ εἶναι, πῶς μέσα ἀπὸ ὅλα αὐτὰ τὰ γεγονότα, ποὺ οἱ ἄνθρωποι θὰ προκαλέσουν, καὶ ὁ Θεὸς θὰ τὰ ἀνεχτῇ καὶ θὰ τὰ ἀξιοποιήσῃ, πὼς ΕΜΕΙΣ, θὰ τὰ ζήσωμεν ἐν μετανοίᾳ, ἐν προσευχῇ, μὲ πολὺ συμπόνια γιὰ τὸν κάθε συνάνθρωπό μας.

……….Τώρα ζητούμενο τῆς οἰκονομικῆς κρίσης εἶναι νὰ μοιραστοῦμε τὸ φαΐ μας. Τὰ χρήματά μας. Τὸν καλὸν μας λόγον στὸν πονεμένο μας συνάνθρωπο.

……….Δὲν εἶναι μόνο αὐτά. Αὐτὴ εἶναι ἡ προπόνησις ποὺ γίνεται τώρα. Τὰ μεγάλα, ἕπονται…