,
,
Ο ξεσηκωμός των Ακαρνάνων στα 1684 και η συνδρομή των Επτανησίων
.
……….Οι Βενετικές δυνάμεις στο πλαίσιο τής Ευρωπαϊκής συμμαχίας (τού «ιερού συνασπισμού τού Linz»), έπρεπε να δημιουργήσουν αντιπερισπασμό στην ελληνική χερσόνησο, ούτως ώστε να βοηθήσουν την επίθεση εναντίον των τουρκικών θέσεων στις παραδουνάβιες περιοχές. Είχε προηγηθεί η ήττα των τούρκων στην δεύτερη πολιορκία τής Βιέννης το 1683. Γιά να πετύχει όμως ο αντιπερισπασμός χρειαζόταν και η συμμετοχή και η βοήθεια τού ελληνικού πληθυσμού.
……….Οι κάτοικοι τής Ακαρνανίας (Ξηρομέρου και Βάλτου), μετά την κατάληψη τής Λευκάδας από τον Μοροζίνι (6/18 Αυγούστου), είχαν ήδη αναθαρρήσει από τα κηρύγματα γιά απελευθέρωση και διεγειρόμενοι από τους αρματολούς Μεϊτάνη, Σουμίλα και Χορμόπουλο, πήραν τα όπλα, έδιωξαν τους τούρκους και ζήτησαν με απεσταλμένους την προστασία τής Ενετικής Γαληνοτάτης Δημοκρατίας. Ο Μοροζίνι τους υποσχέθηκε να εκπληρώσει το αίτημά τους. Επιπροσθέτως, και γιά να τους εμψυχώσει αλλά και γιά να απασχολήσεις τους τούρκους που είχαν ενωθεί στην Πρέβεζα, κατευθύνθηκε στο νησάκι Πεταλά, κοντά στις εκβολές τού Αχελώου, όπου στις 10/22 Αυγούστου τού 1684, αποβίβασε τον στρατηγό Στρασόλντι με πεντακόσιους στρατιώτες και τον Δελλαδέτσιμα επικεφαλής των Επτανησίων, διατάσσοντάς τους να διατρέξουν την Ακαρνανία και την Αιτωλία καταστρέφοντας κάθε τι τουρκικό και να ξεσηκώσουν τους Έλληνες τής περιοχής σε επανάσταση.
……….Ο Στρασόλντι, προχωρώντας προς το Μεσολόγγι, νίκησε τον Σεφέρ αγά σε μάχη που διεξήχθη και κυρίευσε το Μεσολόγγι και το Αιτωλικό (ή Ανατολικό) επιβάλλοντας στο όνομα τής Ενετικής Δημοκρατίας 4.000 τάλιρα ετήσιο φόρο. Επειδή όμως εξ αιτίας των αναθυμιάσεων των τελμάτων, ο στρατός του προσβλήθηκε από αρρώστιες, αναγκάστηκε να φύγει από εκεί.
……….Ο Δελλαδέτσιμας με τους Επτανησίους πέτυχε να ξεσηκώσει τους εντοπίους και ενημέρωσε γι’ αυτό τον Μοροζίνι, ο οποίος κατέπλευσε στον Αστακό (Δραγαμέστο) και αποβίβασε στρατεύματα (στις αρχές Σεπτεμβρίου) γιά να βοηθήσουν τους Κεφαλλονίτες· τα στρατεύματα ενώθηκαν με τους Έλληνες και ξεχύθηκαν προς αναζήτηση των τούρκων που έφευγαν. Το Αγγελόκαστρο, το Ζαπάντι, η Μουργιά και άλλα πολλά χωριά που είχαν εποικιστεί από τούρκους, παραδόθηκαν στις φλόγες και στα όπλα των επιδρομέων, οι οποίοι πήραν από αυτά πλούσια λάφυρα (15/9).
……….Εν συνεχεία, ο Μοροζίνι κατευθύνθηκε προς την Πάτρα και την Ναύπακτο γιά να απασχολήσει τις εχθρικές δυνάμεις και επέστρεψε στην νησίδα Πεταλά· εκεί παρέλαβε τους άνδρες που είχε αποβιβάσει στην Ακαρνανία και κατευθύνθηκε στην Λευκάδα και από εκεί στον απέναντι όρμο των Δεμάτων, όπου μετά από δύο μέρες έγινε πολεμικό συμβούλιο και αποφασίστηκε η εκπόρθηση τής Πρέβεζας.
-
Πηγή: Κωνσταντίνος Σάθας – Η Ιστορία τής τουρκοκρατούμενης Ελλάδας – τόμος δεύτερος 1574/1685, – Εκδοτικός Οργανισμός Λιβάνη, – Μεταγραφή στην απλή νεοελληνική Κ.Ι. ΤΣΑΟΥΣΗΣ.
-
Πληροφορίες εικόνας 1: Χάρτης τής περιοχής τής Πρέβεζας, τού Αμβρακικού κόλπου και τής Λευκάδας. Ύψος: 228 (282) Πλάτος: 293 (362) Χρονολογία: 1700 C
-
Πληροφορίες εικόνας 2: Η κατάληψη τής Πρέβεζας και τής Ακαρνανίας, το 1684, από τους Ενετούς. Novo Disegno della Forteza della Prevesa con li circonvicini Porti Cita Tere et Casteli presi al Tvrcho. Dalle armi della serenisima republicha di Venecia soto il comando del Ecc:mo sigo: Francesco Μοριζίνι. Είδος: Χαλκογραφία Ύψος: 245 (247) Πλάτος: 321 (322) Χρονολογία: 1684 C Καλλιτέχνης: Longhi Giuseppe.
……….Η προσπάθεια των Ελλήνων να αποτινάξουν τον ζυγό τής δουλείας, ήταν διαρκής και αιματηρότατη. Από την πτώση τής Κωνσταντινουπόλεως το 1453 έως την Επανάσταση τού 1821, εκδηλώθηκαν περίπου 16 επαναστατικά κινήματα. Η επέμβαση των Ενετών στην Πελοπόννησο και η αποτίναξη τού τουρκικού ζυγού, επηρέασε την Στερεά Ελλάδα, με αποτέλεσμα να ξεσηκωθούν κι’ εκεί οι Έλληνες. Συνήθως όμως οι Ενετοί κατέληγαν σε συνθήκες ειρήνης με τους τούρκους, και οι Έλληνες υπέφεραν μόνοι τις συνέπειες τού ξεσηκωμού τους.
-
Επιμέλεια κειμένου: Ἑλληνικὸ Ἡμερολόγιο