,
.
Τὸ 1463, ὁ πάπας Πίος ὁ Β’ μὲ ἐπιστολές του καλοῦσε τὶς χριστιανικὲς ἐθνότητες νὰ λάβουν μέρος στὸν ἀγώνα γιὰ ἀνάκτηση ἐδαφῶν ποὺ περιῆλθαν στὰ χέρια τῶν ὀθωμανῶν. Συνέχεια ανάγνωσης Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΥΟΥΣΑΣ
,
,
Γεωργἰου Θ. Ζῶρα,Τακτικοῦ καθηγητοῦ τῆς Μεσαιωνικῆς καὶ Νεωτέρας Ἑλληνικῆς Φιλολογίας, Διευθυντοῦ τοῦ Σπουδαστηρίου Βυζαντινῆς καὶ Νεοελληνικῆς Φιλολογίας.
……….(…) Ἐκτενέστερος ἀλλά καὶ πολιτικώτερος εἰς τὴν διατύπωσιν, καὶ συγκινητικώτερος εἰς τὸ ὕφος τοῦ αὐτοκρατορικοῦ λόγου, εἶναι ὁ πιστὸς σύμβουλος καὶ συμπολεμιστὴς τοῦ Κωνσταντίνου ΙΑ’, ἱστορικός τῆς ἁλώσεως, Γεώργιος Σφραντζῆς, τοῦ ὁποίου ἡ οἰκογένεια ὑπηρέτει ἤδη ἀπό μακροῦ εἰς τὴν αὐλήν τῶν Παλαιολόγων. Συνέχεια ανάγνωσης ΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΙ ΠΡΟ ΤΗΣ ΑΛΩΣΕΩΣ ΔΗΜΗΓΟΡΙΑΙ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΜΩΑΜΕΘ ΤΟΥ ΠΟΡΘΗΤΟΥ
,
,
……….(…) Στὴ διάρκεια τῶν τελευταίων μηνῶν τοῦ 1452, ὁ σουλτάνος μελετοῦσε τὰ σχέδιά του. Κανεὶς, οὔτε μεταξὺ τῶν ὑπουργῶν του, δὲν ἤξερε ἀκριβῶς τὶς προθέσεις του. Θὰ ἦταν ἄραγε ἰκανοποιημένος τώρα ποὺ τὸ φρούριό του στὸ Ρούμελι Χισᾶρ τοῦ ἐξασφάλιζε τὸν ἔλεγχο τοῦ Βοσπόρου καὶ θὰ τοῦ ἐπέτρεπε νὰ ἀποκλείσῃ τὴν Κωνσταντινούπολη τόσο ὁλοκληρωτικά, ὥστε ἐν καιρῷ νὰ ἀναγκασθῇ νὰ παραδοθῇ; Συνέχεια ανάγνωσης ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ ΑΠΟ ΘΑΛΑΣΣΗΣ- ΑΠΡΙΛΙΟΣ 1453
.
.
.
……….Στὸ ἐρώτημα ποὺ τίθεται: «γιατὶ ἐτούρκεψε τὸ Βυζάντιο», ῥίπτεται ἡ εὐθύνη, στὴν μερίδα τῶν ἀνθενωτικῶν, ποὺ θεωροῦνται ὑπεύθυνοι γιὰ τὴν πτώση τῆς Αὐτοκρατορίας. Καὶ σ’ αὐτὸ ὁδηγεῖ ἡ ἀπολυτοποίηση τῶν φαινομένων, ὀφειλομένη στὴν ἄγνοια τῶν πραγμάτων στὸ σύνολό τους. Ἀποτέλεσμα, ἡ «ἁγιοποίηση» τῆς ἀντιπάλου μερίδος τῶν Ἑνωτικῶν, ἡ διχαστικὴ θεώρηση τῆς ἱστορίας καὶ ἡ ἀδυναμία ἀντικειμενικῆς ἑρμηνείας της. Συνέχεια ανάγνωσης Η ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΜΑΣ ΔΙΧΑΣΜΩΝ
.
..
.
Τὸν εἶδες μὲ τὰ μάτια σου, γιαγιά, τὸν Βασιλέα,
ἢ μήπως καὶ σὲ φάνηκε, σὰν ὄνειρο, νὰ ποῦμε,
σὰν παραμύθι τάχα;
-Τὸν εἶδα μὲ τὰ μάτια μου, ὡσὰν καὶ σένα νέα,
πὰ νὰ γενῶ ἑκατὸ χρονῶ, κι᾿ ἀκόμα τὸ θυμοῦμαι,
σὰν νἄταν χτὲς μονάχα.
Στὴν Πόλη, στὴν Χρυσόπορτα, στὸν πύργον ἀπὸ κάτου,
εἶν᾿ ἕνα σπήλαιο πλατύ, στρωμένο σὰν παλάτι,
σὰν ἅγιο παρακκλήσι;
Κανένας Τοῦρκος δὲν μπορεῖ νὰ κρατηθῇ κοντά του,
κανεὶς τῆς σιδερόπορτας ναὕρη τὸ μονοπάτι,
νὰ πὰ νὰ τὸ μηνύσῃ. Συνέχεια ανάγνωσης ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΙΖΥΗΝΟΣ – ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ (β΄)
.
.
Συνέχεια ανάγνωσης ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΙΖΥΗΝΟΣ – ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ (α΄)
.
.
.
……….Ἡ δραματικὴ ἀπογύμνωσις (καταλήστευσις), τῶν πολιτιστικῶν θησαυρῶν τῆς Βασιλευούσης, ἀπὸ τοὺς «πολιτισμένους» ἐκ Δυσμῶν Σταυροφόρους. Συνέχεια ανάγνωσης ΛΕΗΛΑΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΕΥΟΥΣΑ
.
.
……….«Τὸ νὰ σοῦ παραδώσω τὴν πόλη, δὲν εἶναι θέμα οὔτε δικὸ μου οὔτε ἄλλου κατοίκου της, καθὼς μὲ κοινὴ ἀπόφαση, ὅλοι αὐτοπροαίρετα θὰ πεθάνουμε καὶ δὲ θὰ λογαριάσουμε τὴ ζωὴ μας» Συνέχεια ανάγνωσης Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ ΜΙΛΑΕΙ ΣΤΟΥΣ ΣΥΜΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ ΤΟΥ