,
![Τὸ τετραευάγγελο τοὺ ὁσίου Χριστοφόρου ἀπό τὴν Μονὴ τῆς Παναγίας Σουμελᾶ. Σώζεται μόνο ἡ στάχωση μὲ διακοσμητικὰ στοιχεῖα ποὺ χρονολογοῦνται ἀπό τὸν 14ο ἔως τὸν 17ο αἰώνα. Μεταφέρθηκε στὸ νέο προσκύνημα τῆς Παναγίας Σουμελᾶ στὸ Βέρμιο ἀπό τὸ Βυζαντινὸ Μουσεῖο Ἀθηνῶν στὸ ὁποῖο βρισκόταν ἀπό τὸ 1931 [Φωτογραφία ἀπό τὸ ἀρχεῖο βυζαντινοῦ μουσείου]](https://eistorias.files.wordpress.com/2014/10/cf84e1bdb8-cf84ceb5cf84cf81ceb1ceb5cf85ceacceb3ceb3ceb5cebbcebf-cf84cebfe1bdba-e1bd81cf83ceafcebfcf85-cf87cf81ceb9cf83cf84cebfcf86cf8c.jpg)
……….Ὁ χριστιανισμὸς μεταδόθηκε πάρα πολὺ νωρὶς στὴν Τραπεζοῦντα καὶ τὴν γύρω περιοχὴ μὲ τὸν ἀπόστολο καὶ πρωτομάρτυρα Ἀνδρέα, δημιουργῶντας ἀναγκαστικὰ καὶ τὴν ἐκκλησιαστικὴ δομὴ καὶ διοίκηση μὲ ἀποτέλεσμα ἡ Τραπεζοῦντα νὰ γίνῃ νωρὶς ἐπισκοπή, ποὺ ἀνῆκε στὴν Ποντικὴ Διοίκηση τὴν ὁποία ἵδρυσε ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος. Ἡ Διοίκηση αὐτή ἄρχιζε ἀπό τὴν Προποντίδα καὶ ἔφτανε ὥς τὸν Καύκασο. Συνέχεια ανάγνωσης Η ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΟΣ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΚΟΜΝΗΝΩΝ
,
……….Στὶς 13 Ἰουλίου 1963, ὁ Φίλων Κτενίδης, ἱδρυτὴς τοῦ περιοδικοῦ Ποντιακὴ Ἑστία, θεατρικὸς συγγραφέας, λαογράφος καὶ ἰατρός, ἄφησε τὴν τελευταία του πνοὴ σὲ ἡλικία 74 ἐτῶν. Δὲν ἦταν ὅμως μόνο αὐτὸ ποὺ ἄφησε ὁ μεγάλος αὐτὸς Πόντιος. Πιστὸς στὸ προγονικὸ Χρέος, ἄφησε κι ἕνα πολύτιμο ἔργο πανελλήνιας σημασίας. Συνέχεια ανάγνωσης ΤΟ ΤΑΜΑ ΚΑΙ ΟΡΑΜΑ ΤΟΥ ΦΙΛΩΝΟΣ ΚΤΕΝΙΔΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΕΟ ΛΑΜΠΡΟ ΘΡΟΝΟ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΟΥΜΕΛΑ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ (1922-1952)
,
.
……….Στὶς 15 αὐγούστου τοῦ 2010, μετὰ ἀπό 89 ὁλόκληρα χρόνια, πραγματοποιήθηκε πατριαρχικὴ Θεία λειτουργία στὴν Παναγία Σουμελᾶ τοῦ Πόντου. Ἡ Μονὴ Σουμελᾶ εἶναι μία ἀπό τὶς ἀρχαιότερες ποὺ λειτούργησαν στὴν Τραπεζοῦντα. Συνέχεια ανάγνωσης ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΟΥΜΕΛΑ
Ο ΒΙΟΣ ΤΩΝ ΟΣΙΩΝ ΙΔΡΥΤΩΝ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΣΟΥΜΕΛΑ,
ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΝΕΟΦΥΤΟΝ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΗΝ
ΟΔ. ΛΑΜΨΙΔΗ
Μοναδικόν αλλά και βασικόν βοήθημα διά την ιστορίαν τής ιδρύσεως τής μονής Σουμελά εν τω Μικρασιατικώ Πόντω ως και τής βιογραφίας των Αθηναίων μοναχών, ιδρυτών ταύτης, παραμένει το βιβλίον Ε. Κυριακίδου, «Ιστορία τής παρά την Τραπεζούντα Ιεράς μονής τής υπεραγίας Θεοτόκου τής Σουμελά», εν Αθήναις 1898. Ο σοφός εκείνος ιστορικός, διά να αφηγηθή τα ανωτέρω γεγονότα, εβασίσθη τελείως εις το τελευταίον των τριών έργων των εκτυπωθέντων κατά την χρονικήν περίοδον 1768 – 1775. Συνέχεια ανάγνωσης Ο ΒΙΟΣ ΤΩΝ ΟΣΙΩΝ ΙΔΡΥΤΩΝ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΣΟΥΜΕΛΑ ΣΤΟΝ ΠΟΝΤΟ
