.

,

Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

(καὶ ὁ παράτολμος ταγματάρχης Βελισσαρίου).

Ὅπως τὴν περιέγραψε ὁ πολεμιστὴς τῆς ἐποχῆς ἐκείνης, Ἀθανάσιος Καζανᾶς Ἀντ/ρχης ἐ.ἀ. τότε Διοικητὴς Λόχου τοῦ Τάγματος Βελισσαρίου.

……….[ ]Τὸ 1ο Σύνταγμα Εὐζώνων στὸ ὁποῖο ὑπηρετοῦσε ὁ ἀνωτέρῳ, διατάχθηκε νὰ ἀποσπαστῇ στὴν VΙ Μεραρχία καὶ νὰ κατέλθῃ στὸ Ἐμίν – Ἀγᾶ γιὰ νὰ ἀποτελέσῃ ἰδία φάλαγγα μαζὶ μὲ ἄλλα τμήματα τοῦ στρατεύματος. Γιὰ νὰ μὴν γίνει ἀντιληπτή ἡ κίνηση ἀπό τὸν ἐχθρό, μεταφέρθηκαν νύκτα τὰ τμήματα ἀπό τὶς προφυλακὲς Λοζετσίου πρὸς Ἐμίν – Ἀγᾶ, τὴν νύκτα τῆς 18ης Φεβρουαρίου. Τὸ ψῦχος ἦταν τόσο δριμύ, ὥστε οἱ ὀφθαλμοὶ τῶν στρατιωτῶν εἶχαν κοκκινίσει, οἱ ρώθωνες ἔτρεχαν, καὶ οἱ μύστακες ἐκρυσταλλοῦντο. Ἀφοῦ κατῆλθαν στὰ Πεστᾶ, διανυκτέρευσαν καὶ τὴν πρωίαν τῆς ἐπομένης, 19ης τοῦ μηνός, ἔφθασαν στὸ Ἐμίν – Ἀγᾶ. Συνέχεια ανάγνωσης Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ (21/2/1913) →