.
.
Ἀνδριανάκης (ἤ Ἀδριανάκης) Νικόλαος
.
……….Ὁ Ἀνδριανάκης Νικόλαος ἀπὸ τὴν Κρήτη (Λάκκους Κυδωνίας Χανίων), κατ’ ἀρχὰς ἔδρασε ὡς ὁπλαρχηγὸς σώματος σὲ πολλὲς περιφέρειες τῆς Μακεδονίας καὶ μετέπειτα ὡς ἀρχηγὸς σώματος.
……….Γιὰ καλλίτερη καὶ ἀποτελεσματικώτερη καταπολέμηση τῶν κομιτατζήδων, συνεργάσθηκε καὶ συμπολέμησε μὲ τοὺς Δεληγιαννάκη, Καούδη, Γύπαρη καὶ ἄλλους.
……….Στὶς 9 Μαΐου τοῦ 1907, ὁ Μακεδονομάχος Ἀνδριανάκης και μέχρι πρότινος ὑπαρχηγὸς τοῦ καπετάν Φούφα (Ζαχ. Παπαδά), σοβαρότατα τραυματισμένος μετὰ τὴν χθεσινή μάχη στὸ Παλαιοχώρι μεταφέρθηκε στὸ Βογατσικό γιὰ περισσότερη ἀσφάλεια μέχρι τὴν ἀνάρρωσή του. Τὴν αἱμορραγία τῆς πληγῆς του κατάφερε νὰ σταματήσῃ Μακεδονομάχος ἰατρὸς στὴν Λόσνιτσα, ἐκεῖ ὅπου ἀρχικῶς μεταφέρθηκε μετὰ τὴν μάχη. Σὲ αὐτὴ τὴν μάχη ἔπεσαν ὁ καπετάνιος του καὶ πολλοὶ σύντροφοί του.
……….Στὶς 31 Αὐγούστου τοῦ 1907, ὁ μακεδονομάχος μας μὲ δέκα παλικάρια του ξεκίνησε ἀπὸ τὸ Λέχοβο μὲ στόχο δύο φανατικοὺς βούργαρους ἐγκληματίες γιὰ τοὺς ὁποίους ἔμαθε ὅτι ξεμύτισαν ἀπὸ τὴν Πρεκοπάνα ὅπου κρύβονταν. Μετὰ ἀπὸ τὴν ἀπώλεια τοῦ ἐξαδέλφου του, Δημήτριου, ἀλλὰ καὶ τὴν πρόσφατη τοῦ νεαρότατου (κάτω τῶν 20 ἐτῶν) ἀδελφοῦ του, ὁ ὁποῖος ἔπεσε μαζὶ μὲ τοὺς Μανιᾶτες τοῦ καπετὰν Γέρμα, ὁ Νῖκος πολεμοῦσε κάνοντας πράξη τὴν κουβέντα ποὺ εἶχε πεῖ στὴν εἴδηση τοῦ θανάτου τοῦ μικιοῦ του: «Δὲν εἶναι τίποτε, κ’ ἐγώ θὰ τοὺς ἀκολουθήσω.» Ὁ Δραγάτης τῆς Πρεκοπάνας ἐξαφανίστηκε ἀπὸ προσώπου γῆς, ἀλλὰ ὁ Μουχτάρης δὲν ἐμφανίστηκε καὶ γλύτωσε.
……….Στὶς 19 Ὀκτωβρίου τοῦ 1907, ὁ Κρήτας ὁπλαρχηγός Νικ. Ἀνδριανάκης ξεκίνησε γιὰ δεύτερη φορά ἀπὸ τὸ Λέχοβο, μὲ σκοπὸ νὰ ἐκδικηθῇ ἐγκληματίες βούργαρους τοῦ χωριοῦ Ἀετός. Γνωρίζοντας ὅτι βρισκόταν σὲ ἐξέλιξη γαμήλιο γλέντι στὸ ὁποῖο συμμετείχαν βούργαροι κομιταζῆδες, ἐπιτέθηκε μὲ τοὺς ἄνδρες τους αἰφνιδιαστικά.
……….Ἡ ταχύτητα καὶ ἡ σφοδρότητα τῆς νυκτερινῆς ἐπιθέσεως τοῦ σώματος Ἀνδριανάκη ἦταν ἀπίστευτη, σὲ σημεῖο πού, μέσα σὲ ἐλαχιστότατο χρόνο κατάφερε να κάψει 50 οἰκίες τῆς βουργάρικης σφηκοφωλιᾶς καὶ νὰ φονεύσει (ἤ ἀπανθρακώσει) 40 αἱμοδιψεῖς κομιτατζῆδες. Δυστυχῶς, 30 ἀπὸ αὐτούς γλύτωσαν ἀπὸ τοὺς Κρητικούς παίρνοντας τὰ βουνά.
……….Στὶς 19 Νοεμβρίου τοῦ 1907, ὁ Κρήτας ὁπλαρχηγός, ἔχοντας σαφεῖς ἐντολὲς ἀπὸ τὸ Κέντρο γιὰ ἐξολόθρευση ἐγκληματιῶν βουργαροφρόνων τοῦ χωριοῦ Λουμπέτινα, οἱ ὁποῖοι εὐθύνονταν γιὰ πολλὲς δολοφονίες Ἑλλήνων, ἔσπευσε νὰ ἐκτελέσῃ τὴν διαταγή. Ἡ καταδρομὴ τοῦ Λακκιώτη Νικ. Ἀνδριανάκη ἦταν ἀντίστοιχη σὲ ταχύτητα καὶ σφοδρότητα μὲ αὐτὴν στὸ χωριὸ Ἀετός, σὲ σημεῖο ὅπου, ὅταν οἱ κάτοικοι ἀντελήφθησαν τί συνέβαινε οἱ Μακεδονομάχοι εἶχαν ἤδη θέσει πυρκαγιᾶ σὲ ὁλόκληρο τὸ χωριό. Ὅταν μάλιστα ἔμαθαν ποιὸς τοὺς κτυποῦσε, οἱ βουργαρόψυχοι κάτοικοι ἔλαβαν τὰ γυναικόπαιδά τους κι’ ἔφυγαν πρὸς τὰ πυκνᾶ δάση τῆς περιοχῆς, ἐκτὸς ἀπὸ 30 ἐγκληματίες οἱ ὁποῖοι ἀντέταξαν ἄμυνα. Ἀρκετοὺς ἀπὸ αὐτούς, ὁ Ἀνδριανάκης τοὺς ἔστειλε στὴν ἀγκαλιά τοῦ προγόνου τους Κρούμου…
……….Στὴν σελίδα 291 τοῦ βιβλίου ‘’Ὁ Μακεδονικός ἀγώνας-Ἀπομνημονεύματα’’, ὁ Ἀθανάσιος Σουλιώτης – Νικολαΐδης μνημονεύοντας τοὺς πεσόντες τοῦ Μακεδονικοῦ ἀγώνα, ἀναφέρει μεταξὺ αὐτῶν καὶ τὸν Μακεδονομάχο Ἀ(ν)δριανάκη Νικόλαο.
Πηγές:
-
«Ἱστορία τοῦ Μακεδονικοῦ ἀγῶνος», Στ. Ῥάπτη.
-
Ἀνέκδοτο μητρῶο μαχητῶν τοῦ Μακ. Ἀγώνα: (Dakin, ἔ.ἀ., σ.364, Τσάμη, ἔ.ἀ., σ.369, 373-374, 377-378, 382,415,417-418, 433, Π. Οἰκονόμου, Τὸ Λέχοβο στὴν ἱστορικὴ του πορεία, Θεσσαλονίκη 1976, σ.105-106.)
-
Ὁ Μακεδονικός ἀγώνας-Ἀπομνημονεύματα.
Ἐπιμέλεια κειμένου καὶ εἰκόνας: Ἑλληνικὸ Ἡμερολόγιο
Ἀρχικὴ δημοσίευσις 19/10/2019 – Ἐπαναδημοσίευσις 01/09/2024