,
.
∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪
∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪
.
∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪
∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪
.
∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪
∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪
.
∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪
∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪∩∪
.
.
.
.
.
.
Στην ιερή μνήμη
τής φιλτάτης και φιλόξενης
Κάρμεν Λαρρανιάγα
.
Α.Τ.
.
Αντί προλόγου …
.
……….«Αν θελήσουμε να εξετάσουμε συνολικά τις φύσεις των ανθρώπων, θα βρούμε τους πιό πολλούς απ’ αυτούς να μην χαίρονται ούτε με τις υγιεινότερες τροφές ούτε με τις ωραιότερες ενασχολήσεις ούτε με τα καλύτερα πράγματα ούτε με τα ωφελιμότερα μαθήματα, αλλά να καταγίνονται με ηδονές εντελώς αντίθετες προς το συμφέρον τους, θεωρώντας καρτερικούς και φιλόπονους όσους κάνουν κάτι από τα δέοντα. Πώς θα μπορούσε κάποιος ν’ αρέσει σ’ αυτούς, παραινώντας ή διδάσκοντάς τους ή λέγοντάς τους κάτι χρήσιμο;
……….Αυτοί – εκτός απ’ όσα ήδη είπαμε – φθονούν όσους φρονούν σωστά, θεωρούν χρηστούς όσους δεν έχουν νου, κ’ έτσι αποφεύγουν την αλήθεια των πραγμάτων, με αποτέλεσμα να μην γνωρίζουν ούτε τα δικά τους θέματα, αλλά να λυπούνται αναλογιζόμενοι τα προσωπικά τους και να χαίρονται συζητώντας τις ξένες υποθέσεις, προτιμώντας να κακοπάθει το σώμα τους παρά να καταπονηθεί η ψυχή τους με σκέψεις γύρω από τ’ αναγκαία. Αυτούς θα τους συναντήσει κάποιος να λοιδορούν ή να λοιδορούνται στις μεταξύ τους συναναστροφές, και να εύχονται παρά να σκέφτονται μέσα στην μοναξιά τους».
.
Συνέχεια ανάγνωσης ΠΙΟ ΜΠΑΡΟΧΑ Υ ΝΕΣΣΙ – «ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΣΤΟΧΑΣΜΩΝ»
,
,
,
……….Η Εμίλια Πάρδο Μπαθάν (Emilia Pardo Bazán) θεωρείται δικαίως ως η πλέον διαπρεπής και παραγωγική μυθιστοριογράφος τής Ισπανίας τού 19ου αιώνα. Εκτός από τα ευρέως γνωστά μυθιστορήματά της, το πλούσιο έργο της συμπεριλαμβάνει διηγήματα, ταξιδιωτικά βιβλία, δράματα, ποιήματα και άρθρα. Συνέχεια ανάγνωσης ΕΜΙΛΙΑ ΠΑΡΔΟ ΜΠΑΘΑΝ-«Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΤΩΝ ΛΑΓΙΔΩΝ»
,
Τίτλος πρωτοτύπου:
«Il sorteggio di Ecuba. L’ ultima infamia per le donne di Troia»
Συντάκτης πρωτοτύπου:
Paola Schirripa
Γλώσσα πρωτοτύπου:
Ιταλική
Μεταγλωττιστής:
Σε μία τραγωδία, όπως οι «Τρωάδες» τού Ευριπίδη, διαδραματιζόμενη επάνω στο θέμα τής ανδρικής δύναμης που καθίσταται κυρίαρχος τής γυναικείας ασθενικότητας και αδυναμίας, ξένης και υποταγμένης, ένα τετριμμένο επεισόδιο, όπως εκείνο τής κλήρωσης των κρατουμένων γυναικών, δύναται πράγματι να αναδειχθεί σε ένα λεπτότατο αφηγηματικό συστατικό, καθόλου απόμακρο.
Συνέχεια ανάγνωσης Η ΚΛΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΕΚΑΒΗΣ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΤΙΜΩΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΗΣ ΤΡΟΙΑΣ – ΠΑΟΛΑ ΣΚΙΡΡΙΠΑ
,
,
Πρόλογος και μετάφραση:
Ψηφιακή Έκδοση – 2015
Βούλγαροι, Αρβανίτες,
Αρμένοι και Ρωμιοί,
αράπηδες και άσπροι,
με μιά κοινήν ορμή,
γιά την Ελευθερία
να ζώσωμεν σπαθί!
Ρήγας Βελεστινλής, ο Φεραίος
Ο αγώνας γιά την ελευθερία είναι πολύμορφος, όπως πολύμορφη είναι και η ίδια, πολύμορφα είναι και τα μέσα που χρησιμοποιούνται γιά τον περιορισμό ή τον αφανισμό της. Καθένας αγωνιστής τής ελευθερίας εισέρχεται στο «πεδίο των μαχών» εξαιτίας – κυρίως – ορισμένων προσωπικών κινήτρων αλλά, μέσα στην μάχη, πάνω στο σύνολο των συναγωνιστών, κυριαρχεί ένας πρωταρχικός σκοπός, ένας συγκεκριμένος αγώνας γιά ένα προκαθορισμένο ιδανικό: την επανάκτηση τής ελευθερίας ή των ελευθεριών που έχουν περιοριστεί ή χαθεί. Συνέχεια ανάγνωσης ΦΙΔΕΛ ΚΑΣΤΡΟ ΕΡΝΕΣΤΟ ΤΣΕ ΓΚΕΒΑΡΑ-ΤΑ 5 ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ ΤΗΣ ΚΟΥΒΑΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ
Τατιάνα Αλβαράδο Θεοδωρίκα (Tatiana Alvarado Teodorika)
Μεταγλώττιση από την Ισπανική: Αθανάσιος Τσακνάκης
(Επιλεγμένα αποσπάσματα από το Ελληνικό Ημερολόγιο).
«…. “Η πόλη” – το έλεγε ο Αριστοτέλης – “είναι η τέλεια κοινωνία (…), η οποία γεννιέται από την ανάγκη τού ζην, αλλά υφίσταται για χάρη τού ευ ζην. Είναι προγενέστερη τού οίκου και καθενός από εμάς” (Αριστοτέλης, 1997: 43-44). Τής οφείλεται σεβασμός και δόξα και, ούτως εχόντων των πραγμάτων, δεν δύναται να νοηθεί καθαγιασμός μεγαλύτερος από την ανθρώπινη κατάθυση προς όφελός της…(…) Όταν κάποιος μιλά για την πατρίδα ή, καλύτερα, για να είμαστε ακριβέστεροι, γιά την “πόλιν”, είναι αναπόφευκτο να αποκαλύψει τον υπάρχοντα δεσμό μεταξύ τού πολιτικού (με αναφορά στην ετυμολογία τής λέξης, δηλαδή “εκείνου που αφορά τον πολίτη”) και τού τραγικού. Ως εκ τούτου, η κύρια αναφορά μας είναι μία από τις τραγωδίες τού Ευριπίδη….
(…) Η Ιφιγένεια είναι μία υποδειγματική παρουσίαση τού μύθου τής θυσιαζόμενης γυναίκας, Συνέχεια ανάγνωσης Ο ΚΑΘΑΓΙΑΣΜΟΣ ΤΗΣ «ΠΟΛΕΩΣ» ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΥΣΙΑ ΣΤΙΣ «ΤΡΩΙΚΕΣ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ» ΤΟΥ ΕΥΡΙΠΙΔΗ. ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ.
